TM ve DYK, anlaşmazlıkları çözmek için birlikte çalışacaklar mı?

UNSMIL Başkanı’nın seçimlerin anayasal temeli üzerinde uzlaşılmasına yönelik ‘alternatif bir plan’ sunması beklentisiyle TM ve DYK’nın anlaşmazlıkları çözmek için birlikte çalışıp çalışmayacakları merak ediliyor.

DYK Başkanı Halid el-Mişri (DYK)
DYK Başkanı Halid el-Mişri (DYK)
TT

TM ve DYK, anlaşmazlıkları çözmek için birlikte çalışacaklar mı?

DYK Başkanı Halid el-Mişri (DYK)
DYK Başkanı Halid el-Mişri (DYK)

Libyalı bazı siyasetçiler, Libyalıların Temsilciler Meclisi (TM) ve Devlet Yüksek Konseyi (DYK) arasındaki siyasi anlaşmazlıkların sona erdirilmesi ve cumhurbaşkanlığı ve milletvekilliği seçimlerinin yapılabilmesi için seçimlerin anayasal temeli üzerinde uzlaşılması yönündeki taleplerinin birkaç gün içinde TM ve DYK’nın rollerini aşmadan son fırsatı değerlendirmeleri için bir uyarıya dönüşeceğini öne sürdüler. Aynı siyasetçiler, Birleşmiş Milletler’in (BM) 8. Libya Özel Temsilcisi ve Libya Destek Misyonu (UNSMIL) Başkanı Abdoulaye Bathily’nin bu ayın sonlarında, BM Güvenlik Konseyi'ne (BMGK) vereceği brifing sırasında, TM ve DYK’dan ayrı olarak seçimlerin anayasal temeli üzerinde uzlaşının önünü açacak yeni bir siyasi süreç başlatma planını duyurabileceğine işaret ettiler.
DYK üyesi Saad bin Şerada, TM ile DYK arasında, özellikle cumhurbaşkanlığı seçimlerinin anayasal temeline ilişkin asker kökenlilerin ve çifte vatandaşlığa sahip olanların adaylıkları gibi bir takım anlaşmazlık noktalarını çözüme kavuşturacak mekanizmalar konusunda ‘uzlaşı fırsatının’ olmadığını söyledi. Şarku’l Avsat’a konuşan Bin Şerada, TM Başkanı Akile Salih ve DYK Başkan Halid el-Mişri, komşu ülkelerden birinde tekrar bir araya gelip, seçimlerin anayasal temeli üzerinde uzlaştıklarını duyursalar da uygulama konusunda hiçbir umut olmadığını söyledi. Libya’daki mevcut durumun, sahada herhangi bir anlaşmanın uygulanmasının silahlı gruplara bağlı olduğu sonucunu doğruladığına işaret etti.
Silahlı grupların kendi başlarına hareket etmediklerini, aksine onları destekleyen ülkelerin gündemlerine uygun hareket ettiğini ve ne yazık ki Libya’da buna karşı koyabilecek bir kurum olmadığını söyleyen Bin Şerada, Akile Salih’in askeri kökenli ve çifte vatandaşlığa sahip olanların adaylıklarına karşı çıkan hiçbir maddeyi kabul edemeyeceğini vurguladı. Bunun nedeninin, cumhurbaşkanlığı yarışına girmeyi dört gözle bekleyen Libya Ulusal Ordusı (LUO) Başkomutanı Halife Hafter’in öfkesi olduğunu söyleyen Bin Şerada, Mişri’nin ise batı bölgesindeki silahlı oluşumların liderleri açısından askeri kökenlilerin adaylığını kabul edemediğini belirtti.
Bin Şerada, buna karşın TM ve DYK başkanlarının, siyasi krizi çözme şansına sahip olsalardı bir uzlaşmaya varmaya herkesten daha istekli olabileceklerini, ancak buna ve herhangi bir anlaşmayı uygulama yetkisine gerçekten sahip olmadıklarını vurguladı. Silahlı güçlerin seçimlerin anayasal temeline ilişkin devam eden anlaşmazlığın UNSMIL ve bazı uluslararası güçleri, TM’nin ve DYK’yı devre dışı bırakmaya iteceğine ikna edilemediğini belirten Bin Şerada, bu yüzden söz konusu silahlı güçlerin, anayasal temel üzerinde uzlaşının seyrini belirlemedeki araçlarını kaybedeceklerini öne sürdü. Bin Şerada, DYK’nın çok sayıda üyesinin yanı sıra bazı milletvekillerinin de seçimlerin anayasal temeli üzerinde uzlaşılmasını sağlayan herhangi bir yeni siyasi sürecin oluşturulmasına itiraz etmediklerini de sözlerine ekledi.
Öte yandan Libya Ulusal Meclis Partisi Kurucu Başkanı Esad Zeyho, TM ve DYK başkanlarının, UNSMIL Başkanı’nın arabuluculuğunda komşu ülkelerden birinde bir araya gelerek en kısa sürede uzlaştıklarını duyurmaları gerektiğini söyledi. Zeyho, Şarku’l Avsat’a yaptığı açıklamada, “Salih ve Mişri, ABD’nin geçiş süreçlerinin sona erdirilmesini istediğinin gayet iyi farkındalar. Cumhurbaşkanlığı ve milletvekilliği seçimleri bu yılın sonlarında yapılacak. Bu ayın sonuna kadar anlaşmaya varmaları gerektiğine dair kendilerine doğrudan mesajların gönderilmesi de mümkün” ifadelerini kullandı.
Zeyho, sözlerini şöyle sürdürdü:
“Eğer bunu yapamazlarsa, 2020 yılında Cenevre'de düzenlenen ve Trablus'taki mevcut yönetimi şekillendiren Libya Siyasi Diyalog Forumu’na (LSDF) benzer, fakat daha küçük bir komisyon oluşturmak gibi bir alternatif söz konusu olabilir. Bu yüzden TM ve DYK’nın bu ay bitmeden anlaşmak için zamana karşı yarıştığı söyleyebiliriz.”
ABD Dışişleri Bakanı Antony Blinken, geçtiğimiz ocak ayının sonlarında Kahire’ye yaptığı ziyarette, uygulanabilir bir çözüme ulaşmanın yolunun bu yıl seçimlerin yapılması olduğunu ve bu seçimleri yapmak için de seçimlerin anayasal temeli üzerinde uzlaşılması gerektiğini vurguladı.
UNSMIL’in geçtiğimiz günlerde resmi Facebook sayfası üzerinden yaptığı ve Libya krizinin çözümüne yönelik yeni bir yasama organının kurulmasına karşı olduğu açıklamasına dikkati çeken Zeyho, bu açıklamanın UNSMIL’in yalnızca Cenevre'deki Libya işleriyle ilgili kuruluşlardan biriyle olan ilişkisine odaklandığına işaret  ettiğini söyledi. Zeyho, Libya arenasında, UNSMIL’in yeni bir siyasi diyalog forumunun hazırlıkları için çalışmalar yürüttüğüne dair bazı sızıntılar olduğunu da sözlerine ekledi.
Bazı milletvekillerinin ve DYK üyelerinin, ABD’nin Libya sahnesindeki rolünü küçümsemelerini eleştiren Zeyho, TM ve DYK’nın seçimlerin düzenlenmesi için yeni bir hükümet kurulması talebinin reddedildiğini ve büyük olasılıkla seçimlerin yapılmasını hızlandırmak için mevcut hükümetin, yani Abdulhamid ed-Dibeybe’nin başbakanı olduğu Ulusal Birlik Hükümeti’nin (UBH) meşruiyetini geri kazanması için bazı çalışmaların yapılacağını ve Washington'ın birçok mekanizması olduğunu söyledi.



Unutulmuş Ukrayna savaşı daha tehlikeli ve zor olandır

23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
TT

Unutulmuş Ukrayna savaşı daha tehlikeli ve zor olandır

23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)
23 Kasım'da İstanbul'un Beyoğlu ilçesinde Rusya-Ukrayna savaşına karşı düzenlenen bir gösteri (AFP)

Refik Huri

Ukrayna savaşı, bazen unutulmuş bir savaş gibi görünse de Gazze ve Lübnan’daki savaştan ve İran'ın başını çektiği tüm “direniş ekseninden” çok daha tehlikelidir. Burada Ortadoğu için yeni bir sahne ya da büyüklerin onayladığı bir bölgesel güvenlik sistemine götürecek beklentiler olmaksızın çok fazla gürültü, slogan ve yıkım var. Gazze, savaş bitmeden sona erdi ve kimse onu yönetmeye hazır değil. Önceki “statüko”nun geri gelmesi yönündeki bahisler arasında, herhangi bir siyasi sempati olmaksızın ya da herhangi bir ülke İsrail ile ilişkilerinin gidişatında herhangi bir değişikliğe gitmeden Lübnan neredeyse tamamen yerle bir oldu. Ama Ukrayna'da oyun daha büyük.

Bu, kıtalararası balistik füzelerle ve Rusya'nın nükleer tehdidinin eşiğinde yürütülen bir savaş. Avrupa'yı kontrol etme ve yeni bir çok taraflı dünya düzeni kurma konusunda belirleyici bir savaş. Hayati bir jeopolitik ve stratejik konum ile bağlantıyı sağlama veya koparma savaşı. Zira Başkan Carter döneminde Ulusal Güvenlik Danışmanı olan Profesör Zbigniew Brzezinski'nin tekrarladığı gibi, “Ukrayna olmadan Rusya'nın imparatorluk olmaktan çıktığı” tarihsel bir gerçektir. Tıpkı Batı'nın, Moskova'nın bir imparatorluk olmasını engellemek için Ukrayna'yı Rusya'dan uzaklaştırmakta ısrar etmesi gibi, Başkan Putin de imparatorluğu kurmak için Ukrayna'yı geri almakta ısrar etti. Eski Almanya Şansölyesi Angela Merkel, başından beri bunu fark etmişti ve bunun nedenle anılarında Putin'i kızdırmamak için Ukrayna'nın NATO'ya katılımını ertelemeye çalıştığını söylüyor. Sovyetler Birliği ile Batı arasındaki Soğuk Savaş'ın sona ermesinden yıllar sonra, Rusya ile Batı arasında sıcak bir vekâlet savaşının yaşanması da bu nedenle kaçınılmaz.

ABD ile Çin arasında, Çin'in Tayvan'ı zorla ilhak etmeye karar vermesi durumunda daha da kızışabilecek soğuk savaşın kaçınılmazlığı da buradan kaynaklanıyor. Sahne her şeyi anlatıyor; ABD dünyanın zirvesinde endişeli ve gergin iken, Çin zirveye ulaştıktan sonra kendinden emin ve sakin. Rusya, korkutan ve korkan rolünde seferberlik halinde. NATO'nun kapısına kadar genişlemesinden korkuyor ve NATO'nun Ukrayna'yı kabul etmeyi düşünmesini engellemek için aceleyle savaşa girerek korkutuyor.

ABD, tüm uyarılara rağmen güçlünün yükselen güçten korkmasını simgeleyen “Thucydides” tuzağına düştü. Tarihçilere göre bu, Atina ile Sparta arasında yaşananların bir örneğidir. Güçlü Atina Sparta'nın artan gücünden korktuğu için kendisine savaş açmıştı. Ancak Çin, her ne kadar daha büyük, daha geniş bir tuzağa hazırlanıyor olsa da bu tuzağa düşmemeye çalışıyor.

Biden yönetimi Çin ile ilişkileri üç şekilde özetliyor: rekabet, husumet ve iş birliği. Trump yönetimi ise daha büyük bir şeyden söz ediyor. Başkan Şi Cinping iş birliği arzusunu kullanıyor ancak pratikte “dünyayı yeniden oluşturmak, Batı değerlerini uluslararası kurumlardan kovmak ve doları tahtından indirmek” istiyor. Stanford Üniversitesi'nden ve “Çin'e Göre Dünya” kitabı yazarının Elizabeth Economy’nin söylediğine göre, Şi ayrıca, “Kuşak ve Yol, küresel büyüme, küresel güvenlik ve küresel medeniyet” programlarını gerçekleştirmek için uluslararası uzlaşma çağrısında bulunuyor. Bu ise kısaca, sadece çok kutuplu bir sistemden ibaret olmayan yeni bir dünya düzenidir.

Ancak ABD'de ve tabii ki Avrupa'da, Çin ile anlaşmayı savunanlar da az değil. G7 ve G20 arasında ABD ve Çin’den oluşan “G2” fikrini öne sürenler var. Nitekim tarihçi Adam Tur, “Çin'in tarihsel yükselişine uyum” çağrısında bulundu. Siyaset bilimci Graham Allison, “Asya'daki Çin etkisinin” kabul edilmesi çağrısında bulundu. Ancak olumsuz dalga da artıyor. Tufts Üniversitesi'nde siyaset bilimi profesörü Michael Buckley, “hayati çıkarların çatıştığına ve iki ülkenin sistemlerinde bunun güçlü köklere sahip olduğuna, güç dengesinde büyük bir değişiklik olmadan düşmanlığın azaltılamayacağına, düşmanlığın iki tarafın birbirini yanlış anlamasından değil, birbirini iyi tanımasından kaynaklandığına” inanıyor. Dahası eski ulusal güvenlik danışman yardımcısı Matt Pottinger ve eski kongre üyesi Mike Gallagher Çin ile rekabeti yönetmeyi reddedip, Pekin ile çatışmacı bir söylem ve böylece “rekabeti kazanmayı” talep ediyorlar.

Şi’ye gelince Çin'in yükselişte, ABD'nin ise düşüşte olduğuna inanıyor. Çin Komünist Partisi'nin 2021 yılında yayınlanan “100 Yıllık Resmi Tarihçe”sinde şu ifadelere yer verildi: “Çin, dünya sahnesinde merkeze eskisinden daha yakın. Kendi doğuşuna hiçbir zaman bugün olduğundan daha yakın olmamıştı.”  Şi'nin istediği, Çin ile savaşın üzerinde çok fazla duman görmek isteyen ABD ile “dumansız bir savaş” kazanmaktır. Gerçek şu ki her zaman soğuk savaş zihniyetinden uzaklaşma çağrısında bulunan Çin, ABD’ye karşı bir soğuk savaş başlattı. Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia'dan aktardığı analize göre ABD'ye karşı koymak ve dünyadaki Amerikan hegemonyasını zayıflatmak için Rusya ile “sınırsız ortaklık” kurmayı tercih etti. Her ne kadar Çin, Kuşak ve Yol çerçevesinde yüzden fazla ülke ile anlaşmalar imzalamış olsa da Pew Vakfı'nın 2023 yılında tüm kıtalardan 24 ülkede yaptığı kamuoyu yoklaması, katılımcıların yüzde 22'sinin Çin'i tercih ettiğini, yüzde 60'ının ise ABD'ye olumlu baktığını ortaya koydu.

Oyun ikili bir oyun değil, üçlü bir oyun; Çin ve Rusya, ABD'ye karşı. Sıcak arena Ukrayna savaşı nedeniyle Avrupa, Gazze ve Lübnan savaşları nedeniyle de Ortadoğu ise ekonomik ve jeopolitik rekabetin soğuk arenası, Küresel Güney olarak adlandırılan bölgedir. Ama bu, Hindistan, Güney Afrika, Brezilya ve Endonezya gibi rolleri olan büyük ülkeleri içerdiğinden coğrafi olarak tamamen güneyli değil. Aynı zamanda İran, Türkiye ve İsrail gibi rolleri olan bölge ülkelerini de içeriyor.

Hiç kimse bir soğuk savaşı tamamen kazanamaz. İlk soğuk savaş bile bir ölü ve bir yaralı ile sona erdi. Zafer coşkusu ve “tarihin sonu” konuşmalarının ardından yaşanan olayların da doğruladığı gibi, ölen Sovyetler Birliği, yaralı ise ABD’deydi.

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia'dan çevrilmiştir.