İsrail’deki protestolar kapsamında Netanyahu’nun Berlin ziyareti zorda

İsrail’de gösterilere ilk kez 5 eski emniyet müdürü öncülük etti

Netanyahu maskesi de dahil olmak üzere kılık değiştiren göstericiler, yargı reformu yasa tasarısını protesto ediyor (AFP)
Netanyahu maskesi de dahil olmak üzere kılık değiştiren göstericiler, yargı reformu yasa tasarısını protesto ediyor (AFP)
TT

İsrail’deki protestolar kapsamında Netanyahu’nun Berlin ziyareti zorda

Netanyahu maskesi de dahil olmak üzere kılık değiştiren göstericiler, yargı reformu yasa tasarısını protesto ediyor (AFP)
Netanyahu maskesi de dahil olmak üzere kılık değiştiren göstericiler, yargı reformu yasa tasarısını protesto ediyor (AFP)

İsrail’deki protesto liderleri, ‘hükümetin demokrasiye yönelik darbesine karşı direnme’ olarak adlandırdıkları adımlarını duyurarak, perşembe gününü protestoları açısından bu darbeye ve yargının zayıflamasına karşı ‘olağanüstü bir gün’ olarak belirlediler. Ayrıca, Başbakan Binyamin Netanyahu’nun Roma gezisinin öncesinde yaptıkları gibi, çarşamba günü Berlin’e yapacağı başka bir gezisini de engellemeye çalışıyor.
Cumartesi düzenlenen haftalık protestolarda İsrailli göstericilerin sayısı 300 bini aştı. Protestoların liderliği, İsrail polisinin tanınan 5 eski lideri tarafından üstlenildi ve protesto sırasında eski Hava Kuvvetleri Komutanı Amir Eshel konuşma yaptı.
Hükümetin planında yer alan yasa tasarılarının çoğunun yasalaştırma sürecine devam etme kararı hakkında, Netanyahu’nun bu yasama sürecini durdurmasını istediği ancak müttefiklerinin durdurmasına izin vermediği haberleri yayıldı. Protesto liderliği, yasa süreci durdurulmadıkça ve şimdiye kadar uygulanan yasalar yürürlükten kaldırılmadıkça müzakerelere girmeme kararı aldı, bu da müzakereleri neredeyse imkansız hale getirdi. Ancak Başbakan’a yakın kaynaklar, son zamanlarda uzlaşma niyetine yönelik birkaç işaret duyduğunu söyledi.
Hükümetin planını protesto eden kişiler, ülke çapında yaklaşık 130 yerde üst üste 10’uncu kez gösteri yaparak yeni bir rekor kırdı. Protestoları düzenleyenler, ülke çapındaki protestolara yaklaşık yarım milyon kişinin katıldığını söyledi, ancak medya bunu çeyrek milyon kişi olarak belirtti.
Bu protestoların İsrail’e yabancı bir biçim ve içerik kazanmaya başladığına dair kanaatler açık bir hal aldı. 1982’de Lübnan savaşına, Sabra ve Şatilla katliamlarına karşı sol partilerin daveti üzerine 400 bin gösterici sokaklara döküldüğünde olduğu gibi, protestolar tek bir konuya odaklanmadı. Ekim 1973 savaşının başarısızlıklarına karşı protesto kampanyasında durum daha farklıydı. 2011’de 400 bin kişinin konut krizini protesto ettiği zamanda durum böyle değildi.
Son protestolar devletin tüm departman ve alanlarındaki liderlerinin katıldığı kapsamlı ilk gösteri oldu. Ordu, polis, istihbarat, yargı temsilcileri, devlet daireleri, banka ve borsa yöneticileri, akademisyenler ve akademik kurumlardaki uzmanlar protestolara katıldı. Doktorlar, mühendisler, iş insanları, yüksek teknoloji sektör liderleri ve üniversite öğrenciler de yer aldı.
Geçen cumartesi günü, Tel Aviv’deki merkezi protestonun ön saflarında yürüyen ve göstericiler tarafından sıcak bir şekilde karşılanan 5 emniyet müdürü dikkat çekti. Hala görevde olan Polis Şefi Yakup Şebtai bu dava konusunda heyecanlıydı. Bir basın toplantısı düzenleyerek, Bakan Ben Gvir’in talebi üzerine, protestocuların Tel Aviv’in ana caddesini kapatmasına engel olmadığı gerekçesiyle Tel Aviv polis şefini görevden alarak hata yaptığını açıkladı.
Şebtai’nin geri adımı üzerine, Tel Aviv polis şefi, bakanın isteğinin aksine görevde kaldı. Şebtai, açıkça meydan okuyarak, ‘Polisin birinci ve tek lideriyim” ifadelerini kullandı. İstifa etmeyi reddetti ve yasal gösteri ve protesto haklarını kullanan göstericileri koruyacağına söz verdi.
Bu bağlamda, protesto kampanyasına öncülük eden ana kuruluşlardan biri olan İsrail’de Kaliteli Yönetim Hareketi Başkanı avukat Eliad Shraga, protestocuların hükümetle müzakere etmeyeceklerini ve yargıyı devirme planı bırakılana veya bu durumu yaratanlar düşene kadar protesto kampanyalarına devam edeceklerini açıkladı. Shraga hükümetle müzakere masasına oturmak için 10 katı koşul belirledi. Bunlar arasında, Bağımsızlık Bildirgesi’nin ruhuna dayalı bir anayasanın kabul edilmesi ve ‘uzlaşmanın ön koşulu olarak’ hak ve ödevlerde eşitliği güvence altına alan bir Haklar Bildirgesi’nin kabul edilmesi yer alıyordu.



Suriye: Gürültünün ortasında hukuk devleti talepleri

Fotoğraf: SANA
Fotoğraf: SANA
TT

Suriye: Gürültünün ortasında hukuk devleti talepleri

Fotoğraf: SANA
Fotoğraf: SANA

Aliya Mansur

Yeni Suriye ulusal logosunun (görsel kimlik) lansman töreni, Suriye'deki her etkinlik gibi Suriyeliler arasında geniş çaplı bir tartışmanın eşlik ettiği, etkileyici ve güzel bir etkinlikti. Suriye Devlet Başkanı Ahmed eş-Şara'nın katıldığı Halk Sarayı'ndaki görkemli törene, “Suriye Demokratik Güçleri”nin kontrolü altındaki Rakka ve Haseke hariç olmak üzere Suriye'nin çeşitli bölgelerinde aynı anda düzenlenen kutlamalar eşlik etti. Gösteriler ve sloganlar Suriye devriminden sahneleri çağrıştırdı.

Şara'nın tören sırasında yaptığı etkileyici konuşma Suriye'nin birliğinin ve çeşitliliğinin altını çizdi ama daha tören bitmeden önce Suriyeliler arasında şu tartışma başlamıştı; bu ulusal logo gerçekten Suriyeli mi yoksa başka ülkelerden “ilham mı” alındı? Bazıları bunun bir alkollü içecek şirketnin ticari logosu olduğunu söyleyecek kadar şüphelerinde ileri gittiler.

Suriye şahininin “çalıntı” olduğu suçlamaları - ki bu kesinlikle doğru değil - ve bunlara verilen karşılıklar arasında meselenin özü neredeyse kayboldu. Oysa meselenin özü şu: Nasıl bir Suriye istiyoruz? Hukuk devleti olan bir Suriye mi yoksa halkın ruh hallerinin dalgalanmalarına tabi bir Suriye mi?

Konuya ilişkin yorumunda Anayasa Bildirgesi Taslağı Komitesi üyesi Dr. Ahmed el-Karbi, resmi logoların kabulü tartışılırken yasal temellere dayanmanın gerekliliğini vurguladı. Anayasa Bildirgesi'nin 5. maddesinde açıkça “devletin logosu kanunla belirlenir” ifadesinin yer aldığına ve hukuka dayalı bir devletin anayasal çerçevelere uygun olarak onaylanmamış bir logoya indirgenemeyeceğine işaret etti.

Suriye'deki tartışma ve çekişmenin özü bu olmak yerine, bazı Suriyeliler binlerce yıllık Suriye anıtlarına kazınmış olan Suriye şahininin kökeni ve sembolizmiyle ilgili suçlamalarda bulunmakla meşgul oldular.

Esed rejiminin devrilmesinden ve Şara'nın yönetime gelmesinden bu yana, Suriye halkı hükümetin, özellikle de Başkan Şara'nın her eylemini mutlak biçimde destekleyenler ile hükümetin yaptığı her eylemi veya açıklamayı mutlak biçimde reddedenler arasında bölündü. İki grup arasında, bir şeyleri düzeltmek amacıyla eleştirenlerin ve teşvik etmek amacıyla destekleyenlerin sesleri kayboldu.

Esed rejiminin devrilmesinden bu yana 7 ay geçti ve yeni otoritenin en belirgin özelliği Suriyelilerle ilişkilerinde şeffaf olmamak

Şarku'l Avsat'ın Al Majalla'dan aktardığı analize göre Esed rejiminin devrilmesinden bu yana yedi ay geçti ve yeni otoritenin en belirgin özelliği Suriyelilerle ilişkilerinde şeffaf olmamak. Bu da yorumlara kapıyı açıyor ve Suriye halkının doğasını ve doğruluğunu bilinmediği söylentilerin yayılmasına katkıda bulunuyor.

17 Mayıs'ta Suriye Cumhurbaşkanlığı, eski rejim tarafından işlenen ihlallerle ilgili gerçekleri ortaya çıkarmak, sorumlularından hesap sormak, mağdurlara tazminat ödemek ile görevli bir geçiş adaleti komisyonu kurulacağına dair bir kararname yayınladı. Kararname, Abdulbasıt Abdullatif'in komisyon başkanı olarak atanmasını ve duyuru tarihinden itibaren 30 günü geçmeyecek bir süre içinde bir çalışma grubu oluşturma ve iç yönetmelikler hazırlama görevini üstlenmesini öngörüyordu.

Bu kararnamenin yayınlanmasının üzerinden yaklaşık bir buçuk ay geçti, yani komisyonun kurulması için öngörülen 30 günlük süre geçti. Peki bu komisyon hangi aşamada? Cevap yok. Bu sadece şeffaflığın eksik olduğunu değil, aynı zamanda hükümetin kendi yayınladığı kararnamelere ve mevzuata, örneğin Anayasa Bildirgesi'nin 5. maddesine bağlı olmadığının da bir örneği.

İşte meselenin özü de budur: Nasıl bir Suriye istiyoruz?

Hukuk ve kurumlar devleti Suriye'nin sesi, iki grubun kopardığı gürültü arasında neredeyse duyulmuyor. Bir tarafta destekçiler var ve bunların çoğu Suriyelilerin “Aralık 2024 devrimcileri” olarak adlandırdığı, devrimin 14 yılı boyunca önemli bir rol veya sese sahip olmayan, şimdiyse hükümetin sağ tarafında yer alan kişiler. Diğer taraftaki hükümetin muhalifleri arasındaysa, hükümetin her türlü eylemini çarpıtmakla meşgul olan, çoğunluğu eski rejim kalıntısı ve solcu olan sesler bulunuyor. İkisi arasında aklın sesi kayboluyor.

Suriye'nin istikrarı sadece Suriye için değil, bölge için de bir öncelik. İstikrarlı bir Suriye, komşu ülkelerin istikrarının başlangıcıdır ve bir vatandaşlık devleti ve hukukun üstünlüğünün inşası, Suriyelilerin onlarca yıllık geleceğinin temel taşıdır. Sağlam olmayan temeller üzerine inşa edilen her yapı, özellikle Suriye'nin düşmanları hâlâ pusuda beklediğinden, çökme riski altındadır. Hukukun üstünlüğü, adalet, özgürlük, vatandaşlık ve şeffaflık, istediğimiz devleti inşa etmek için önceliklerdir.