عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
ARAP DÜNYASI

Mısır’da yaygınlaşan sözlü boşanmaya karşı yasal önlemler alınıyor

Mısır Cumhurbaşkanı Sisi, Kadınlar Günü’nde boşanmanın belgelenmesi çağrısında bulundu (Mısır Cumhurbaşkanlığı)
Mısır Cumhurbaşkanı Sisi, Kadınlar Günü’nde boşanmanın belgelenmesi çağrısında bulundu (Mısır Cumhurbaşkanlığı)
TT
TT

Mısır’da yaygınlaşan sözlü boşanmaya karşı yasal önlemler alınıyor

Mısır Cumhurbaşkanı Sisi, Kadınlar Günü’nde boşanmanın belgelenmesi çağrısında bulundu (Mısır Cumhurbaşkanlığı)
Mısır Cumhurbaşkanı Sisi, Kadınlar Günü’nde boşanmanın belgelenmesi çağrısında bulundu (Mısır Cumhurbaşkanlığı)

Mısır Cumhurbaşkanı Abdulfettah es-Sisi'nin sözlü boşanmanın belgelenmesi gerektiğine ilişkin açıklaması, dini görüşlerin toplumsal boyutlar ve gereksinimlerle çakışmasına dair tartışmayı yeniden gündeme getirdi.
Mısır Cumhurbaşkanı Sisi, Mısır ailesine dair etkinlikte yaptığı açıklamada, “Hükümet şu an sözlü boşanmayı ortadan kaldırmak için bir aile yasası taslağı üzerinde çalışıyor. Aileyi ve çocukları korumayı amaçlayan yeni kanun, 140'tan fazla madde içeriyor. Objektif bir şekilde çıkarılması nedeniyle hakkında kapsamlı bir toplumsal tartışma yapılacak.
Zirâ herhangi bir yasanın uygulanması için toplumun vicdanına uyumu, özümsenmesi ve kabulü için zaman gerekir. Evliliğin mahkemeler nezdinde güvenilir olması ve kadın haklarının korunması için başlangıçta belge gerektirmesi gibi” açıklamalarında bulundu.
Sisi, 2017’de Polis Günü kutlamalarındaki açıklamalarında ise son dönemde yaşanan yüksek boşanma oranları ardından sözlü boşanma davalarını düzenleyen bir yasa çıkarılması çağrısında bulunmuştu. O dönemde yaptığı açıklamada, “Kamusal Mobilizasyon ve İstatistik Merkezi Ajansı (CAPMAS) verilerine bakıldığında, evli çiftlerin yüzde 40'ı evliliğin ilk beş yılında boşanıyor” ifadelerini kullanmıştı. Bu hususta kaydedilen tartışmalara Aralık 2022’de Ezher eş-Şerif kurumu son vermiş, “Boşanan kişi, boşanma gerçekleşir gerçekleşmez eşi ve çocuklarının haklarının korunması için boşanmayı belgelendirme girişiminde bulunmalıdır. Yöneticilerin de belgelemeyi reddeden veya geciktiren herkes için caydırıcı bir cezayı garanti eden bir yasa çıkarma yönünde gerekli önlemleri alma hususunda yasal hakkı vardır” ifadelerine başvurmuştu.
Mısır Cumhurbaşkanı, yeni yasanın çıkarılmasıyla sözlü boşanmanın dikkate alınmayacağını belirtti. Sosyal medyada boşanmanın belgelenmesini reddeden erkeklerin buna sevk edilmesi yönünde bir mekanizmanın olup olmadığını sorgulayan Mısırlılar ise kadının yasal ve dini statüsü hakkındaki soruları gündeme getirdi. 
Boşanma konusu, fıkıh açısından alimler arasında farklılıkların ön plana çıktığı toplumsal meselelerden biri sayılıyor. Felsefe Bölümü’nden Prof. Dr. Amine Nasir, Şarku’l Avsat’a verdiği demeçte, “Hukuki uyuşmazlık, sözlü boşanmanın yasallığı ile bunu belgeleme zorunluluğu arasındaki ayrımdan kaynaklanmakta. Evlilik yasal bir antlaşmadır. Kutsallığı ve statüsü vardır. Bu nedenle boşanmanın belgelenmesi, evlilik kurumunun kutsallığının ihlalinin önlenmesi gerekir. Boşanmanın belgelenmesi hususu, bazı erkeklerin öfke anlarında sözlü boşanmaya sebebiyet vermelerini önleyecek, ailenin istikrarını sağlayacaktır” açıklamalarında bulundu.
CAPMAS verilerine bakıldığında, 2020'de yaklaşık 222 bin, 2021'de ise yaklaşık 245 bin 777 boşanma vakası görüldü. Ağustos ayında yayınlanan rapora göre 2020’de yaklaşık 876 bin, 2021’de ise 880 bin resmi nikah akdi kaydedildi. Rapora göre Mısır'da her iki dakikada 1, saatte 25 boşanma vakası yaşanıyor.
Ayn Şems Üniversitesi Sosyoloji Bölümü’nden Prof. Dr. Samia Hadar, boşanmanın belgelenmesinin toplumsal bir gereklilik olduğunu söylüyor. Şarku’l Avsat’a konuşan Hadar, “Sözlü boşanma aileyi parçalıyor. Birçok kadın sözlü olarak boşanıyor ve bunu kanıtlayamıyor. Boşanmanın belgelenmesi aile varlığını ve kadın haklarını koruyacak toplumsal bir gerekliliktir” vurgusunda bulundu.

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Lübnan: Cumhuriyetin sancıları

Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)
Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)
TT
TT

Lübnan: Cumhuriyetin sancıları

Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)
Beyrut'un bombalanması sonrası yükselen dumanlar (AFP)

İbrahim Hamidi

ABD ve Fransa'nın sponsorluğunda İsrail ile Hizbullah arasında imzalanan ateşkes anlaşmasının metnine göre Lübnan bir dönüm noktasının eşiğinde. Bu doğum sancıları cumhuriyetin kanının tazelenmesine mi, yoksa yeni üçüncü ya da dördüncü bir cumhuriyetin doğuşuna mı yol açacak?

Bu, el-Mecelle'nin Aralık ayı sayısının kapak haberi ve ateşkesten senaryolar, ordunun rolü, Hizbullah yenilgisinden sonra Şiilerin geleceği, mültecilerin geri dönüşü ve toplum mühendisliğine kadar konuyu her yönüyle ele alıyoruz.

Lübnan, 60 günlük ateşkes, Hizbullah ile İsrail'in güneyden çekilmesi, boşluğu Lübnan ordusu ile BM’ye bağlı UNIFIL güçlerinin doldurması, her iki taraftan da yerinden edilenlerin geri dönmesi, Meclis'in cumhurbaşkanını seçmek için toplanması, başbakanın atanması, hükümetin kurulması ve yeniden imar ile karşı karşıya bulunuyor.

Aylarca süren müzakereler ve bir yılı aşkın süredir Gazze için sürdürülen “destek savaşı”nın ardından gelen anlaşma uygulanırsa, ülke, cumhuriyetin temellerine dönüşe ya da yeni bir doğuşa tanık olacak. Lübnan Cumhuriyeti, şu anda bildiğimiz mezhepçi kotaların öncesinde, Fransız Mandası döneminde doğmuştu. İlk anayasa hazırlanıp 1926 yılında Katolik hukukçu Şarl Debbas cumhurbaşkanı seçildiğinde doğdu. O dönemde başbakanlık da Maruni Hıristiyanların elindeydi.

Bazıları, Birinci Cumhuriyet'in 1926'da doğduğuna ve 1943'te cumhurbaşkanı seçilen Şeyh Bişara el-Huri’ye kadar bir dizi Hıristiyan cumhurbaşkanı tarafından yönetildiğine inanıyor. Huri Sünni olan başbakanı Riyad el-Sulh ile ittifak kurdu ve ikisi birlikte, cumhurbaşkanlığını Marunilere, başbakanlığı Sünnilere ve meclis başkanlığını Şiilere tahsis eden sözlü bir ulusal uzlaşının temelini attılar. Saib Selam'ın anılarında, 1943'te Sabri Hamada’nın Şii olduğu için değil, en yaşlı milletvekili olduğu için yasama organının başına getirildiğini söylediğine de dikkat çekelim.

Bu nedenle pek çok kişi Birinci Cumhuriyet'in ulusal sözleşme ile doğduğuna inanıyor ve kendisi 21 Kasım 1943'teki bağımsızlık ilanına da tanıklık etti. Birinci Cumhuriyetin 1926 Anayasası ile değil de 1943 yılında doğduğunu düşünürsek, bu cumhuriyet 1975 yılında iç savaşın başlamasıyla mı yıkıldı yoksa savaşın sonuna ve 1989'daki İkinci Cumhuriyet'in başlangıcı olan Taif Konferansı’na kadar mı devam etti?

Birinci cumhuriyet 1943'ten 1975'e, ikincisi 1975'ten 1989'a ve üçüncüsü o zamandan bu yana mı?

Adı ne olursa olsun, mevcut cumhuriyetin belki de en belirgin özelliği, Taif Anlaşması’nın Hıristiyan cumhurbaşkanı pahasına Sünni başbakanı güçlendirmesiydi. Başbakan Refik Hariri'nin 2005'te suikasta kurban gitmesiyle sona eren Suriye varlığını kabul etmesiydi. Temmuz 2006 savaşı ve Hizbullah’ın İran'ın nüfuzunu genişletmek için ülke içinde ve bölgesel olarak artan rolü ile sonuçlanmasıydı.

Hizbullah ve İran'ın baskın rolünün gerilemesi ve muhaliflerinin beklentileri karşısında Lübnan yeni bir doğuşla mı karşı karşıya?

Zafer sloganları bir yana, Hizbullah'ın büyük bir yenilgiye uğradığı tartışılamaz. Zira Lübnan süreci Gazze sürecinden ayrıldı. İsrail, aralarında Hasan Nasrallah'ın da bulunduğu askeri ve sembolik liderlerini öldürdü, iletişim ve liderlik yapısını dağıttı. 1701 sayılı kararın uygulanmasını, Litani Nehri'nin arkasına çekilmeyi, dahası belki de bir İsrail tampon bölgesinin oluşturulmasını, silah tedarikinin kesilmesini ve füze üretiminin engellenmesini kabul etmek zorunda kaldı. Bunlara bir de Hizbullah’ın kuluçka ortamının ödediği muazzam insani ve ekonomik bedel ekleniyor.

Hizbullah ve İran'ın baskın rolünün gerilemesi ve muhaliflerinin beklentileri karşısında Lübnan yeni bir doğuşla mı karşı karşıya? Netanyahu, (bu sayımızda ona da özel bir dosya ayırdığımız) ABD başkanı seçilen Trump ile olan ilişkisinden ve Beyaz Saray'ın başına geçmeden önce “savaşları bitirmesi” için ona verdiği “armağan”dan destek alarak şunlarda ısrar ediyor; Hizbullah'ın kendisini yeniden silahlandırmamasını veya askeri yapısını yeniden inşa etmemesini garanti altına almak için Lübnan'da bir gözetim mekanizması kurulması, en büyük düşman olan İran'ın denetim ve “maksimum baskı” altında tutulması. Odağını özellikle Gazze Şeridi'ne kaydıran İsrail, Lübnan’da herhangi bir ihlal ile başa çıkılmaması durumunda Lübnan'a müdahale etme olanağına sahip olmak istiyor. Tel Aviv bu “haktan” vazgeçmezken, Hizbullah ve Lübnan da bunu kabul edemez.

Milisler ve rejimler bir noktada buluşmaktadır, o da dışarıda yenildikleri zaman içeride zafer aramaları, uzaktaki bir düşman tarafından yaralandıklarında ise yakın komşularından intikam almalarıdır

Burada şu sorular ortaya çıkıyor; bu durum Lübnan'da siyasi olarak nasıl ifade bulacak? Eski siyasi sözleşmenin yeniden canlandırılmasında veya yenisinin formüle edilmesinde bölgesel ve uluslararası güçlerin rolü nedir? Mısır Devlet Başkanı Cemal Abdunnasır'ın Haziran 1967 savaşından sonra çıkıp “yenilgiyi” kabul etmesi gibi, Hizbullah'ın yeni Genel Sekreteri Naim Kasım da neden çıkıp yenilgiyi kabul etmekte gecikti? Neden Hizbullah ve İran'a sadık olanlar yaşananları bir “zafer” veya “direniş” olarak değerlendirmekte ısrar ediyor?

Herhangi bir savaşın insani ve ekonomik maliyeti konusunda devlet ile milislerin farklı davrandıkları doğru, ancak devletler ile örgütlerin zaman ve tarihle ilişkilerinde farklı oldukları da doğrudur. En tehlikelisi ise milislerin ve rejimlerin bir noktada buluşmasıdır, o da dışarıda yenildikleri zaman içeride zafer aramaları, uzaktaki bir düşman tarafından yaralandıklarında ise yakın komşularından intikam almalarıdır.

Kapak konusu olan Lübnan dosyası ve Başkan Donald Trump'ın seçilmesi ve bunun Ortadoğu ve dünyadaki yansımalarına ilişkin özel dosyaya ek olarak, Aralık sayısında siyaset, ekonomi, bilim ve kültür üzerine yazılar, analizler ve röportajlar da yer alıyor.

*Bu makale Şarku'l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.