Yeni fenomen: Orta sınıf da tarihi tablo satın alıyor

Sanat müzayedeleri, Paris'ten New York'a tüm meraklıları kendine çekiyor

İngiliz sanatçı Henry Moore'un "Anne ve Çocuk" adlı bronz heykeli (Fransız Haber Ajansı- AFP)

Sektördeki uzmanların belirttiği üzere, 15. ve 19. yüzyıllar arasına ait, Paris, Londra ve New York’ta bulunan tarihi tabloların yer aldığı müzayede, 30 ilâ 50 yaşları arasındaki, “zamanda geriye gitmeyi" deneyimledikleri sanatsal bir türe ilgi duyan yeni koleksiyonerleri cezbediyor.
Paris Resim Sergisi Başkanı Louis de Bezier, dijital dünyaya nadiren giren finans veya hukuk alanındaki çalışanlarla ilgili olarak, "birçoğunun, Kovid-19 pandemisi zamanında uygulanan karantina dönemlerinde gerçekleştirilen elektronik satışlar sayesinde eski tablolara sahip olma tutkusunu keşfettiğini" kaydetti. Konuyla ilgili olarak Paris'teki Christie's müzayede evinden Elaine Rehal, "Bu insanlardan bazılarının milyonlarca euroya tablo satın aldığını fark ettik" ifadelerini kullandı.
Johann Heinrich Füssli’nin 18. yüzyıla ait tablosunu yeni bir koleksiyoncuya satan bir sanat tüccarı olan De Bezier, bu koleksiyoncuların oturma odalarında sergilemek için "nadir bulunan değerli bir tablo" satın almak istediklerini belirterek, "Onları işin tamamlandığı döneme götüren çizimin maneviyatına ilgi gösteriyorlar" ifadelerini kullandı.

Atlanta’da bulunan High Museum Of Art’ta (Atlanta Sanat Müzesi) sergilenen resimlerden biri (Fransız Haber Ajansı- AFP)
New York'ta, büyük bir ABD yatırım bankasının çalışanı olan 36 yaşındaki Domenico Lanzara, Ön-Raffaeloculuk (Pre-Raphaelite) ile ilişkilendirilen tablolara bayılıyor. Koleksiyonunun "çoğu İtalyan ressamlara ait, on altıncı ve on sekizinci yüzyıllardan kalma yaklaşık yirmi resmi" içerdiğini hevesle açıklayan Lanzara, “yakın zamanda koleksiyonunu 19. yüzyıl Alman resimleriyle zenginleştirdiğini” belirtti. Lanzara, açıklamalarına şöyle devam etti: "Bana zamanda geriye gitmişim gibi hissettiren parçalarla çevrili olduğum için, bu resimleri toplamak benim için gerçeklikten kaçmanın bir yolu." Lanzara, "herhangi bir çalışmanın değiştirilebileceği sanal bir dünya oluşturan dijital sanata değil; işin/resmin maddi biçimine, dokusuna ve ona değer katan, bağlantılı olduğu zamanın işaretlerine" dönme ihtiyacı hissediyor.
Paris resim sergisinde galeri sahibi Natalie Mott-Maslink, "hangi çağdan olursa olsun, nadide eserler arayanlar" ile "belirli bir konuda tablo satın almak isteyenler" arasındaki farka dikkat çekti.

Albin Egger Lienz'in "Baharda Bir Çocuk" adlı tablosu Viyana'da (Reuters)
Natalie açıklamalarına şöyle devam etti: “Hazinelerini kutularda saklayan yaşlıların aksine, Bir resme büyük meblağlar harcamayı göze alıyorlar, orijinalliğinden endişe duyuyorlar ve tabloları duvarlara asıyorlar.”
53 yaşındaki Edward Venue, "giderek daha fazla at resimleri tercih etmesi" ile "birkaç gram ağırlığındaki bu mutluluk parçalarını on yaşından beri" topluyor.
Sektördeki bir uzman ve bir sosyal ağ hayranı, "Eski resim koleksiyonerlerinin büyük bir kısmının sanat tarihi öğrencileri olduğunu" söyledi. Söz konusu uzman, bu koleksiyonerlerin yaşlarının 20-30 arasında değiştiğini ve birkaç on euroya resim satın alırken çok az kaynağa sahip olduklarını” kaydetti.
"Karantina, elektronik satış yoluyla bu koleksiyonerlerin genç ressamları keşfetmelerini sağladı" diyen uzman "Bit pazarlarında ve Paris sergilerinde aradıkları resimlerin fotoğraflarını Instagram'da paylaştıklarını fark ediyorum" ifadelerini kullandı.
Şarku’l Avsat’ın AFP’den aktardığı habere göre Domenico Lanzara, Londra ve Paris'teki diğer koleksiyonerlerle bağlantı kurmak için sosyal platformları kullanıyor. Bununla ilgili olarak Lanzara şu açıklamalarda bulundu: “Veritabanı araştırmaları yapıyoruz ve ücret oranlarıyla ilgili bilgi alışverişinde bulunuyoruz. Bir parça gördüğümüzde ve bulunduğu ülkeye gidemediğimizde, eseri bizzat görmek için oradaki insanlardan biriyle iletişime geçiyoruz.”
Tüccar Emmanuel Martí de Cambiar'a gelince o, “eski resim pazarı ve sosyal ağın birlikte yürümeyeceğini” düşünüyor. Emmanuel, “İletişim platformları, düşük fiyatlarla satışları hızlandıracak araçlar. Ancak İtalyan ressam Canaletto'nun örneğin yüz binlerce euro değerindeki bir tablosu gibi bir eseri Instagram üzerinden asla satılmayacak” ifadelerini kullandı.
Resim sergilerini sık sık ziyaret eden 50 yaşındaki Sebastian Castle da konunun “güven” ile ilgili olduğunu düşünüyor.
Castle, interneti kullanmanın “pratik” olduğuna inanıyor, ancak “satın almadan önce her zaman resme bakılması gerektiğini” düşünüyor. Castle açıklamasında, “Çünkü bu resimlere bakarak, her çağa tanıklık eden 400 yıl öncesine ait bir kağıt üzerinde bulunan inanılmaz bir şey keşfediyoruz. Bu, insanın tarihe daldığı ve pek çok kapıyı araladığı bir deneyim” dedi.