Yunanistan Yahudileri hedef almaya hazırlanan bir terör şebekesini çökertti

İsrail, İran'ı suçladı

Yunan polisinin dün Atina'da saldırı ihbarı aldığı Yahudi restoranının önünden geçen insanlar (Reuters)
Yunan polisinin dün Atina'da saldırı ihbarı aldığı Yahudi restoranının önünden geçen insanlar (Reuters)
TT

Yunanistan Yahudileri hedef almaya hazırlanan bir terör şebekesini çökertti

Yunan polisinin dün Atina'da saldırı ihbarı aldığı Yahudi restoranının önünden geçen insanlar (Reuters)
Yunan polisinin dün Atina'da saldırı ihbarı aldığı Yahudi restoranının önünden geçen insanlar (Reuters)

Yunanistan Polisi (ELAS), ülkede saldırı hazırlığında olan bir terör şebekesini çökerttiğini ve Atina'daki Yahudi hedeflere saldırı düzenlemeye hazırlanan iki Pakistanlıyı yakaladığını duyurdu.
ELAS tarafından yapılan açıklamada, “Yunanistan polisi ve Ulusal İstihbarat Servisi (NIS) ortaklığında sürdürülen operasyonda, yurt dışından Yunanistan topraklarında özenle seçilmiş hedeflere saldırı hazırlığındaki bir terör şebekesi tasfiye edildi” denildi.
ELAS Sözcüsü Konstantina Demoglidou, yaptığı açıklamada, terör şebekesinin beyninin, Avrupa dışındaki bir ülkede ikamet eden bir Pakistanlı olduğunu söyledi. Fransız Haber Ajansı’nın (AFP) aktardığına göre kimliğinin açıklanmasını istemeyen polis kaynağı, Pakistanlı kişinin İran'da, başkent Tahran'da yaşadığını belirtti.
ELAS tarafından gözaltına alınan 29 ve 27 yaşlarındaki iki kişinin Yunanistan'da yasadışı olarak ikamet eden Pakistanlılar oldukları bilgisini aktaran Demoglidou, Atina’nın merkezinde İsraillilerin uğrak yeri olan, bir sinagog ve bir Yahudi restoranının bulunduğu Yahudi cemaatine ait bir binayı hedef almayı planladıklarını belirtti.
Şüphelilerin, harekete geçmek üzere son talimatları da aldıklarını söyleyen Demoglidou, “(Şüpheliler) hedeflerini seçtiler ve bölgeyi keşfetmeye ve saldırıyı planlamaya başladılar” ifadelerini kullandı.
Bir yargı kaynağının verdiği bilgilere göre iki şüpheli, ‘terör örgütü oluşturmak ve terör örgütüne üye olmak’ suçlamasıyla haklarında soruşturma başlatan Atina Cumhuriyet Savcılığı'na sevk edildi. Yunanistan'ın Terörle Mücadele Yasası uyarınca on yıldan ömür boyu hapis cezasına kadar cezaya çarptırılabilirler.
Aynı kaynağa göre Yunan yargısı, terör şebekesinin, Tahran'da ikamet eden sözde liderini hedef alan ‘bilinmeyen bir kişiye karşı’ da cezai soruşturma başlattı.
ELAS, şüphelilerin, ‘ülkedeki ve kurumlarındaki güvenlik duygusunu baltalamak’ ve ‘Yunanistan’ın uluslararası ilişkilerine darbe vurmak’ istediklerini öne sürdü.
ELAS tarafından yapılan açıklamada daha önce bir ‘terör şebekesinin’ çökertildiği belirtilmişti.
Aynı kaynak, polis müfettişlerinin, şüphelilerin cep telefonlarında, söz konusu Yahudi hedeflerin bulunduğu yerlerle ilgili konuşmalar, video kayıtları ile çizimler bulduğunu söyledi.

İsrail’den Tahran’a suçlama
Öte yandan İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun ofisinden yapılan açıklamada, Tahran, terör şebekesinin arkasında olmakla suçlandı. Açıklamada bunun ‘İran’ın yurtdışındaki İsrail ve Yahudi hedeflerine karşı terörü körüklemeye yönelik yeni bir girişimi’ olduğu vurgulanarak, “Soruşturma, terör şebekesinin İran'dan birkaç ülkeye uzanan geniş bir terör ağının bir parçası olduğunu ortaya çıkardı” denildi.
Hedef alınması planlanan mekân, 2001 yılından bu yana Yunanistan’daki Yahudi cemaati için bir merkezin de olduğu başkent Atina’da çok az sayıdaki Yahudi restoranından biri. Yaklaşık 5 bin kişilik Yahudi cemaatinin yaşadığı Yunanistan, İsrail’le iyi ilişkiler sürdürüyor ve son yıllarda terör saldırılarına tanık olmadı.
Yunanistan Vatandaşı Koruma Bakanı Takis Theodorikakos, yaptığı açıklamada, terör şebekesini tasfiye operasyonunun ‘ülkenin güvenlik servislerinin, tüm Yunanlıların ve ülkeye gelen tüm ziyaretçilerin hayatlarını korumak için üst düzeyde hazırlıklı olduğunu bir kez daha kanıtladığını’ söyledi.
Geleneksel olarak Arap ülkeleriyle iyi ilişkiler içinde olduğu kabul edilen Yunanistan, İsrail ile on yılı aşkın bir süre önce yakınlaşmaya başladı. İki ülke arasında başta askeri, güvenlik ve enerji alanlarında çok sayıda iş birliği anlaşması imzalandı.
Yunanistan, İsrail ve Güney Kıbrıs Rum Yönetimi (GKRY) üç yıl önce Atina'da EastMed Doğalgaz Boru Hattı için bir anlaşma imzaladılar. Boru hattı projesi, Doğu Akdeniz'de hidrokarbon arama çalışmalarının komşu ülke Türkiye ile gerginliği artırması nedeniyle üç ülke tarafından ‘önemli" olarak tanımlandı.
Dört yıldır iktidarda olan muhafazakâr çizgideki Kiriakos Miçotakis hükümeti, katı bir göçmenlik politikası izleyerek ve Avrupa Birliği'nin (AB) dış sınırlarının korunmasından sorumlu kurumu Frontex’in yardımıyla ülkenin sınırlarını göçmenlere kapatarak, ülkenin ‘güvenliğini’ birinci önceliği haline getirdi.

Yunanistan'da yasama seçimlerinin 21 Mayıs'ta
Diğer yandan Başbakan Miçotakis, salı günü sabah saatlerinde Yunanistan'da yasama seçimlerinin 21 Mayıs'ta yapılacağını duyurdu. Miçotakis, Bakanlar Kurulu toplantısında yaptığı açıklamada, “Ülke ve vatandaşların net bir geleceğe ihtiyacı var. Seçimler 21 Mayıs’ta yapılacak” dedi.
Temmuz ayında görev süresi dolacak olan Miçotakis, yeni dönem için arayış içerisinde.
2019’dan beri iktidarda olan sağ çizgideki Yeni Demokrasi Partisi’nin (ND) lideri olan Miçotakis, 28 Şubat'ta bir yolcu treni ile bir yük treninin çarpışmasından beri ülke çapında bir öfke dalgasıyla karşı karşıya. Kaza, ülkenin raylı sisteminde ciddi dengesizliklerin olduğunu ortaya çıkardı.



İnsanoğlu nasıl neredeyse “her şeyden” korkar oldu?

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT

İnsanoğlu nasıl neredeyse “her şeyden” korkar oldu?

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

Abdusselam Binabdali

Fransız estetik felsefecisi Paul Virilio'ya bir röportajında ‘korku yönetimi’ terimiyle neyi kastettiği sorulduğunda “Sanırım bu terimi kullanmamın iki anlamı var. Bunlardan birincisi, korkunun artık bir ortam, bir çevre, bir dünya olduğu, bizi işgal ettiği ve endişelendirdiği” yanıtı verdi.

Geçmişte korku, savaşlar, kıtlıklar, salgın hastalıklar gibi çoğunlukla zamanla sınırlı, belirli, tanınabilir olaylarla ilişkili bir olguydu. Bugün ise bizi kucaklayan ve bir tür klostrofobi içinde sıkıştıran, bulaşıcı borsa krizleri, tanınmaz hale gelen terörizm, birden ortaya çıkan bir pandemi, ‘mesleki’ intiharlar gibi sınırlı, doymuş, küçülen dünyanın kendisidir. Korku ‘makro’ anlamda dünya ve paniktir. Ancak korku yönetimi aynı zamanda devletlerin korkuyu dönüştürme, örgütleme, yönetme, siyasete dönüştürme eğiliminde olduğu anlamına da gelir. Korku yönetimi, toplumsuz ve polissiz siyasettir. İnsanları artık kendilerini evlerinde hissedecekleri bir yer olmadığı, her yerde kendilerini rahatsız hissettikleri ve var olmayan bir yerin hayalini kurdukları yönetme şeklidir.

Korku bir yönetim aracıdır

Modern dünyada korku artık sadece yanılsamalar tarafından üretilebilen belirli bir bireyle ilgili bir duygu değil, sahte bir gerçekliği dayatan, bir ‘devlet’ ve bir idari aygıt haline gelen bir kamu gücü anlamına geliyor. Ayrıca yöneticilerin yatırım yapma ve kullanma eğiliminde olması ve bunu bir politikaya dönüştürmesi anlamında alınan bir ‘önlem’dir.

Korku, sahte bir gerçekliği dayatan, bir ‘devlet’ ve bir idari aygıt haline gelen bir kamu gücü anlamına geliyor. Ayrıca yöneticilerin yatırım yapma ve kullanma eğiliminde olması ve bunu bir politikaya dönüştürmesi anlamında alınan bir ‘önlem’dir.

Koronavirüs (Kovid-19) pandemisi krizinin ortasında, bazı Avrupa halklarının iktidardaki yetkililer tarafından alınan bazı önlemlere nasıl direndiğine hep birlikte tanık olduk. Hatta bazıları, yetkililerin krizi ‘istismar ettiklerini’ düşünüyorlar. Hatta içlerinden biri ‘hayali bir düşman korkusunun politikacıların iktidarda kalmalarını sağlamak için ellerinde kalan tek şey’ olduğunu yazdı. Dolayısıyla, iktidardaki yetkililerin aynı anda iki cephede birden çalıştıklarını gördük. Bir yandan pandemi üzerinde çalışırlarken, diğer yandan temelde kötü yönetimleri nedeniyle kendilerini eleştirenlere sürekli yanıt vermeye çalışıyorlardı. Aslında buradaki bahis konusu her zaman kötü yönetim değil, bir tür ‘korku siyaseti’ ve bunun bir iktidar aracına dönüştürülerek kullanılmasıydı.

Korkuyu gerçek bir ‘yönlendirici ilke’ olarak gören Alman filozof Hans Jonas, günümüz dünyasında doğru düşünebilmek için, ister siyasi ister bilimsel olsun, herhangi bir kararın uygunluğunu değerlendirmeden önce korkuyla, özellikle de gezegenimizin yok olma korkusuyla başlanmasını tavsiye ediyor. Bir zamanlar bir yanılsama olan korku, artık temel, hatta kurumsallaşmış bir olguya dönüştü.

zhyjuk
Paul Virilio, Fondation Cartier'de Nancy Robbins'in Moma ve Uçak Parçaları adlı heykelinin önünde poz verirken (AFP)

Bir zamanlar korkular, kişinin yaşıyla ilişkilendirilir ve sadece bir yanılsama olarak görülürdü. Büyümek ve yetişkinliğe ulaşmak korkuların üstesinden gelmek demekti. Bugün ise korku, peş peşe yaşanan ayaklanmalar, milyonların ölümüne neden olan savaşlar, iklim değişikliği kaosu, mali piyasalardaki panik havası, gıda ürünlerindeki riskler, salgın hastalık tehditleri, ekonomik ve ahlaki çöküş, bekanın tehdit edilmesi ve hatta bugün gözlemlediğimiz gibi tek bir güç ya da sağ duyusunu kaybetmiş bir kişinin elinde oyuncak ettiği topyekûn bir savaş olasılığı olarak karşımıza çıkıyor. Tüm bunlar, insanlık tarihinin büyük bir bölümünde insanoğlu tarafından tasarlandığı ve deneyimlendiği şekliyle geleneksel güç dengesini altüst eden bir korku kaynağı haline geldi.

Korkuların birikimi

Bu potansiyel, sadece bireyler düzeyinde değil, aynı zamanda birçok hükümetin dengesini kaybettiği bir siyasi panik halini de tetikledi. Böylece korku artık kişilikte olgunlaşmamışlık ve zayıflığa işaret eden özel bir psikolojik durum olmaktan çıkıp yaygın bir sosyal durum haline geldi. Freudyen psikopatiden hızla sosyopatiye geçtik. Günümüzde bazı düşünürler korkuyu sadece meşru bir duygu olarak değil, bundan da öte, terk edilmesi aptallık olacak ek bir kişilik özelliği ve ‘korkan kurtulur’ deyişindeki gibi bir bilgelik işareti olarak görüyorlar. Sanki korku ‘meşru bir hak’ ya da en azından insanın yenilenmesinin bir belirleyicisi haline gelmiş gibi.

Korku artık o kadar karmaşıklaştı ki kendini nesneleştirdi ve benmerkezci bir hal aldı. Buna ‘korkunun korkusu’ denir. Nerede ve ne zaman olursak olalım peşimizi bırakmayan bir korkudur.

Zamanımızın korkuları, kaynaklarının birikmesi ve çokluğu özelliklerine sahip. Bu özellikler karşılıklı olarak birbirlerini güçlendiriyor. Yakın zamana kadar korkularımızı sınırlı ve belirli faktörlere bağlıyorduk. Bunları, bilimsel bilgimizin gelişimine dair umutlarımızın hayal kırıklığına uğramasına ve özellikle yirminci yüzyılın dünyada şiddet biçimlerine ve nükleer tehditlerin ortaya çıkışına tanık olmasından sonra, bilimin ilerlemeyi sağlama ve insanlığa güvenlik ve mutluluk getirmesine dair şüphecilikle ilişkilendiriyorduk.

Ancak bugün korkumuzun kaynağı artık nükleer ya da çevresel değil, bilginin ulaşılabilirliğidir. İletişim araçlarının, özellikle de bilgi aktarımının dolaysızlığından kaynaklanan bu durum, korkuyu ‘küreselleştirdiği’ ve duyguların küresel düzeyde senkronize edilmesine olanak tanıdığı için korkuyu küresel ortamın bir parçası haline getirmede önemli bir role sahiptir. Virilio'nun da kanıtladığı üzere bu, zaman ve mekanla sınırlı lokal bir durum değildir. Her an, bir terörist saldırı, bir doğal afet, bir salgın hastalık ya da kötü niyetli bir söylentiyle bağlantılı olarak ortaya çıkabilir. Gerçek duygulardan oluşan bir topluluk yaratır, duyguları normalleştirir ve bir ‘duygular komünizminin’ temellerini atarak farklı sosyal sınıflar tarafından paylaşılan ‘çıkarlar topluluğu komünizminin’ yerini alır.

Belki de bu güncel korkunun gerçek bir korku olup olmadığını sormak ya da daha çok bir kaygı mı, temelsiz bir korku mu, yoksa sadece bir tür fobi ya da içsel bir kaygının dışsal bir nesneye dönüşmesi mi olduğunu bilmek bile artık mümkün değil. Belki de bugün yaşadığımız korku, bu anlamlandırmaların ve yorumların her üçünü de kapsıyordur. Korku artık o kadar karmaşıklaştı ki kendini nesneleştirdiğini ve benmerkezci bir hal aldığını söyleyebiliriz. Buna ‘korkunun korkusu’ denir. Nerede ve ne zaman olursak olalım peşimizi bırakmayan bir korkudur. Bu, Virilio'nun koşulları şekillendirmede ve kontrol etmede olağanüstü güç gösteren üç büyük korku türü olarak tanımladığı; nükleer bomba ile terör arasındaki dengesizlikten kaynaklanan korku, terörizm ve bilgi bombardımanı arasındaki dengesizlikten kaynaklanan korku ve son olarak biyolojik bir bombanın patlamasıyla yaşanacak büyük bir çevresel felaket korkusunun ortaya çıkmasından beri böyledir.

*Bu makale Şarku'l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.