Analiz: Iraklı Sünniler siyaset sahnesinde toparlanmaya çalışıyor

Halbusi, koordinasyon çerçevesi oluşturmak için çabalıyor. Cuburi ise Baasçı bir alternatif imasında bulunuyor

Irak Meclis Başkanı Muhammed el-Halbusi (INA)
Irak Meclis Başkanı Muhammed el-Halbusi (INA)
TT

Analiz: Iraklı Sünniler siyaset sahnesinde toparlanmaya çalışıyor

Irak Meclis Başkanı Muhammed el-Halbusi (INA)
Irak Meclis Başkanı Muhammed el-Halbusi (INA)

Irak İslam Partisi dışında, Kürt ve Şii muhalefette olduğu gibi devrik Saddam Hüseyin rejimine karşı etkili bir Sünni muhalefet gücü yoktu. 9 Nisan 2003 sabahı Bağdat düştüğünde Kürt ve Şii muhalifler, kota sisteminin üçüncü ayağını oluşturacak bir Sünni yardımcıya ihtiyaç duydular. Çünkü tencerenin üç ayağı olmadan etnik ve mezhepsel kotalar pişmeyecekti. Davet Partisi, Ulusal Kongre, İslam Devrim Konseyi gibi tanınmış partiler tarafından temsil edilen Şiileri ve iki ana partisi Mesud Barzani liderliğindeki Kürdistan Demokrat Partisi (KDP) ve Celal Talabani (2013 yılında vefat etti) liderliğindeki Kürdistan Yurtseverler Birliği (KYB) vasıtasıyla Kürtleri temsilen muhalefetin iki ana müttefikinin en çok karşılaştığı şey, 2005’te oylanan Irak anayasasının 2004 yılında yazıldığı sıradaki Sünni temsil kriziydi.
Öyle ki 2022 yılındaki ölümüne kadar hiçbir düzeyde başarı elde edemeyen anayasal monarşinin koruyucusu Şerif Ali bin el-Hüseyin, Tarık el-Haşimi (şu anda kovuşturuluyor), İslami Parti lideri Muhsin Abdülhamid ve Birleşik Arap Emirlikleri’nde (BAE) ölen Adnan Paçacı gibi önde gelen Sünni isimler de mevcuttu.
Saddam Hüseyin döneminde güçlü bir Sünni muhalefet olmadığı için, 2003 sonrası değişim sürecinin bağlamına kendilerini koyanlar bile, tüm Iraklıların eşit temsil edildiği demokratik bir sistem inşa etme arzusuyla harekete geçtiler. Aynı şekilde Saddam Hüseyin rejimine karşı siyasi alternatif inşa etme yöntemine damgasını vuran iki tarihi müttefik olan Kürtler ve Şiiler, güçlü galipler topluluğuyla karşı karşıya geldi. Bu da daha sonra her türlü anlaşmazlığın başlamasının ardından siyasi ittifakların mantığında bir değişikliğe yol açtı.
Sünni Araplar, 2003’ten bu yana ABD’lilere karşı direnişe ilk katılanlar oldu. Ancak sonraki yıllarda ve ABD’liler ile müttefikleri Iraklı Şii ve Kürt siyasi güçler arasında anlaşmazlıkların başlamasından sonra direnişin kapsamı genişledi ve özelikle de 2005’ten itibaren El-Kaide örgütünün devreye girmesiyle kısa süre sonra terörle karıştı. Ardından da 2006- 2008 arasında mezhep savaşı patlak verdi.
Sünniler El-Kaide terör örgütüne yardım ve yataklık etmekle suçlanırken, El-Kaide ile savaşan ve onu tasfiye etmeyi başaran Sünni çoğunluğun bulunduğu batı vilayetleri, DEAŞ’ın Musul’dan başlayarak 2014’te bu vilayetleri işgal etmesiyle en yüksek bedeli ödedi. Değişim döneminin başında ortaya çıkan bir takım Sünni liderlerin görevlerini yapmaktan vazgeçmeleri veya Tarık el-Haşimi, Rafi el-İsavi, Ali el-Hatim ve diğerleri gibi bir kısmının terör suçlamasıyla kovuşturulmaları nedeniyle birçok sorun ve karmaşa çerçevesinde Sünni temsiliyeti tartışma konusu olmaya devam etti.
Yeni Sünni güçler ve liderler ortaya çıkmasına rağmen 2014 yılından sonra en öne çıkanları, 2018’de Meclis Başkanı olan ve 2021’de görevi yenilenen Takaddum Partisi lideri Muhammed el-Halbusi ve daha sonra önde gelen Sünni Usame en-Nuceyfi’nin rolünün azalmasıyla 2014’ten 2018’e kadar Meclis Başkanı olan Selim el-Cuburi oldu. Nuceyfi, Kuzey Irak’ın Sünni bölgelerinde, özellikle de Ninova vilayetinde hâlâ varlık gösteriyor olsa da Şii siyasi güçlerin güçlü bir muhalifi olduktan sonra son yıllarda ortaya çıkan diğer tartışmalı Sünni siyasetçi ise Hamis el-Hancar idi. 2021 seçimlerinde Takaddum ve Azm partilerinden oluşan Egemenlik İttifakı olarak alınan Sünni Evi, gerek liderlik gerekse bölgesel temsil açısından eski rejimin düşmesinin üzerinden yirmi yıl geçmesine rağmen hala sersemlemiş durumda.
Öte yandan Şarku’l Avsat’ın edindiği bilgilere göre Sünni siyasetçi ve Irak parlamentosunun eski üyesi olan Mişhan el-Cuburi, meclis başkanı Muhammed el-Halbusi’nin Şii koordinasyon çerçevesine benzer bir Sünni koordinasyon çerçevesi oluşturmaya çalıştığını dile getirdi. Cuburi, Twitter üzerinden yaptığı açıklamada, “Usame en-Nuceyfi, Şeyh Hamis el-Hancar, Seyyid Musenna es-Samarrai, Doktor Rafi el-İsavi ve onlarla birlikte olanların, Muhammed el-Halbusi’nin oluşturmaya çalıştığı koordinasyon çerçevesinin bir parçası olmayacağını söyleyebilirim. Söylentilere göre Mahmud el-Maşhadani, Selim el-Cuburi ve Salih el-Mutlak ona katılacak” dedi.
Cuburi’nin açıklamasında yer alan bilgilerin doğruluğundan bağımsız olarak, Halbusi’nin eğilimlerine karşı çıkmasıyla tanınan Cuburi’nin dile getirdikleri, diğer Sünni partilerin hiçbir tarafından yalanlanmadı veya onaylanmadı. Ancak eski meclis başkanı Dr. Selim el-Cuburi’nin geçtiğimiz günlerde yaptığı açıklamalara göre önümüzdeki dönem, siyasi süreçte mevcut Sünnilere karşı Baasçı bir alternatife tanık olabilir. Irak İslam Partisi’ne mensup ve liderlerinden biri olan Cuburi, bu alternatifin ayrıntılarını ve neye dayandığını açıklamadı. Ancak durum, Ragad Saddam Hüseyin’in Irak’a dönme niyetiyle gündeme getirdiği koşullarla ve son dönemde Sünnilerin siyasi mutabakat belgesinde taleplerinden biri olarak gördükleri Hesap Verebilirlik ve Adalet Komisyonu’nun lağvedilmesi ve böylece hesap verebilirlik dosyasının siyasiden yargıya dönüşmesi tartışmasıyla örtüşüyor.



Şiddetli su kıtlığı, yağışların az olduğu bir dönemin ardından Beyrut'un sıkıntılarını daha da artırıyor

Beyrut sokaklarında su taşıyan bir tanker, 3 Temmuz 2025 (AFP)
Beyrut sokaklarında su taşıyan bir tanker, 3 Temmuz 2025 (AFP)
TT

Şiddetli su kıtlığı, yağışların az olduğu bir dönemin ardından Beyrut'un sıkıntılarını daha da artırıyor

Beyrut sokaklarında su taşıyan bir tanker, 3 Temmuz 2025 (AFP)
Beyrut sokaklarında su taşıyan bir tanker, 3 Temmuz 2025 (AFP)

Beyrut sokakları, Lübnanlıların yıllardır görmediği ciddi bir su kıtlığıyla başa çıkmak için halkın satın aldığı su depolarıyla dolup taşıyor. Bu kıtlık, yağışların rekor düzeyde azalması, kuyuların kuruması ve dağıtım şebekelerinin yıpranmasına bağlı.

Beyrut'un güney banliyösü Burc el-Baracne'deki evinde mutfak eşyalarını özenle yıkayan 50 yaşındaki Rima es-Seba, “Su eskiden her gün geliyordu, ama şimdi üç günde bir geliyor” diyor.

Resmi kurumun su tedarikini kesmesi durumunda es-Seba ailesi, yaşadıkları binanın su depolarına su pompalayan özel tankerlere başvuruyor. Rima, mutfak eşyalarını paslandıran tuzlu suyla depoyu doldurmak için 5 dolar ödediğini belirtiyor. İçme suyunu ise Lübnan'daki çoğu kişi gibi hazır şişelerde satın alıyor.

Ancak sosyal hizmet alanında çalışan Rima es-Seba, bu maliyetlerin sınırlı gelire sahip aile için çok ağır olduğunu belirtiyor. Rima, “Bu parayı nereden bulacağım?” diye soruyor. Ülke, Hizbullah ile İsrail arasındaki savaşın yanı sıra, birçok vatandaşını yoksullaştıran ağır bir ekonomik krizle boğuşuyor.

Lübnanlılar uzun yıllardır su kıtlığına alışkın. Enerji ve Su Bakanlığı'nın Ulusal Su Sektörü Stratejisi metninde belirtildiği gibi, ‘nüfusun yüzde 50'den fazlası düzenli olarak kamu su hizmetlerinden yararlanamıyor’.

Bakanlık, barajlar gibi yüzey depolamanın bu açığı kapatmak için yeterli olmadığını, hükümetin sağladığı suyun yarısının ulusal su şebekelerindeki sızıntılar veya hırsızlık nedeniyle ‘israf edildiğini’ belirtiyor.

Yağışların azalması, krizi daha da kötüleştirdi.

Meteoroloji İdaresi'nin yüzey tahminleri bölüm başkanı Muhammed Kenc, 2024-2025 kışında yağış miktarının ‘çok az’ olduğunu belirterek, bu miktarın gözlemlerin başladığı günden bu yana ‘80 yılın en düşük yağış miktarı’ olduğunu söyledi.

cdfgthy
Beyrut'taki bir kuyu suyu dağıtım tesisinde tankerini dolduran bir adam, 3 Temmuz 2025 (AFP)

Ulusal Su Sektörü Stratejisi’ne göre iklim değişikliği su kıtlığını artıracak. Dünya Bankası ise yılın başında ‘iklim değişikliğinin 2040 yılına kadar kuraklık mevsiminde su miktarını yarı yarıya azaltacağı’ öngörüsünde bulundu.

Kısıtlama

Enerji ve Su Bakanı Joseph Saddi geçen hafta ‘mevcut durumun çok zor’ olduğunu bildirdi.

Su kıtlığı, Beyrut'un farklı bölgelerinde farklılık gösteriyor. Yollar, binaların çatılarında yoğun olarak bulunan su depolarını besleyen tankerlerle dolup taşıyor.

Hükümet geçen ay, su tüketimini azaltmaya teşvik etmek için bir kampanya başlattı ve ülke genelinde kurumuş kaynak ve göllerin fotoğraflarını yayınladı.

Beyrut Kuzey İstasyonları Bölümü Başkanı Zuheyr Kazzi, “33 yıldır buradayım ve bu, Beyrut'a pompaladığımız su miktarı açısından geçirdiğimiz en kötü yıl” dedi.

Beyrut ve Lübnan Dağı Su Tesisleri Teknik Uzmanı Antoine ez-Zağbi, geçtiğimiz temmuz ayında AFP ile yaptığı röportajda, başkentte su kısıtlamasının genellikle yaz mevsiminin bitiminden ve kış mevsiminin başlamasından önce, ekim ve kasım aylarında başladığını açıkladı.

Ancak ez-Zağbi'ye göre bu yıl su sıkıntısı erken başladı. Zira bazı kaynaklarda yağışların azalması nedeniyle su miktarının yüzde 50'si bitti. Ez-Zağbi, aşırı tüketim ve deniz suyunun sızma riskini azaltmak için bazı kuyularda kısıtlamanın haziran ayında başladığını belirtti.

Ez-Zağbi, barajlar da dahil olmak üzere daha fazla depolama tesisine ihtiyaç olduğunu vurguladı.

cf90p
Lübnan'ın Batroun kentindeki bir baraj, 10 Temmuz 2025... Lübnan, yağışların az olduğu bir mevsimden sonra bu yaz şiddetli su kıtlığı çekiyor. (Reuters)

Dünya Bankası geçtiğimiz ocak ayında, Beyrut ve çevresindeki bölgelerde su hizmetlerini iyileştirmek için 250 milyon dolardan fazla bir kredi onayladı.

2020 yılında ise çevre aktivistlerinin biyolojik çeşitlilik açısından zengin bir vadiyi tahrip edebileceği gerekçesiyle, başkentin güneyinde bir baraj inşa etmek için verdiği krediyi iptal etti.

Kuyular

Beyrut'un güney banliyösünde yaşayan 66 yaşındaki emekli memur Ebu Ali Nasreddin, aylardır devletin su şebekesinden su alamadığını söyledi.

“Devletin suyu nerede? Nereye aktarılıyor? Kimse bilmiyor” diyen Nasreddin, yaşadığı binayı besleyen kuyunun da kuruduğunu belirtti. Nasreddin ayrıca, tankerlerin sağladığı suyun fiyatının da günden güne yükseldiğini ifade etti.

Bazı bölgelerde 2 bin litre kapasiteli su tankeri fiyatı 20 dolara ulaşıyor ve bu fiyat, tasarruflu kullanımla 5 kişilik bir ailenin bir haftalık ihtiyacını zar zor karşılıyor.

Küçük kamyonuyla su taşıyan 45 yaşındaki Bilal Selheb, suya olan talebin büyük ölçüde arttığını kaydetti.

“Su durumu çok kritik” diyen Selheb, kuyular kuruduğu veya tuzlu hale geldiği için su temininde zorluk yaşadığını belirtti.

Beyrut'un bazı bölgelerinde kuyular uzun zamandır devlet şebekesinin alternatifi veya tamamlayıcısı olarak kullanılıyordu. Ancak söz konusu kuyuların çoğu eskimiş durumda; bu da boruların hasar görmesine ve suyun tuzluluğunun artmasına neden oluyor.

Lübnan Amerikan Üniversitesi Sürdürülebilirlik Sorumlusu Nedim Faracallah, Beyrut'un iç savaşın (1975-1990) başlangıcından bu yana alan ve nüfus açısından büyük ölçüde genişlediğini, ancak su altyapısının bu büyümeye ayak uyduramadığını ifade etti.

Faracallah, birçok sakinin yasadışı olarak kuyular kazdığını, bunların arasında stratejik yeraltı su rezervlerine ulaşan kuyuların da olduğunu belirterek, “Kuyuların sayısını kimse bilmiyor” dedi.

Faracallah, mevcut krizle birlikte tasarruf ve farkındalık kampanyalarının daha erken başlaması gerektiğini düşünüyor.