​İspanya’nın yeni terörle mücadele stratejisi

Barcelona’da yürütülen terörle mücadele operasyonu kapsamında gerçekleştirilen tutuklama (EPA)
Barcelona’da yürütülen terörle mücadele operasyonu kapsamında gerçekleştirilen tutuklama (EPA)
TT

​İspanya’nın yeni terörle mücadele stratejisi

Barcelona’da yürütülen terörle mücadele operasyonu kapsamında gerçekleştirilen tutuklama (EPA)
Barcelona’da yürütülen terörle mücadele operasyonu kapsamında gerçekleştirilen tutuklama (EPA)

Terör ve Organize Suç ile Mücadele Merkezi’nin siyaset, sosyoloji ve bilişim uzmanı ile iş birliği içerisinde hazırladığı ve İspanya Resmî Gazetesi’nin yayınladığı Ulusal Terörle Mücadele Stratejisi’ne göre ulusal güvenlik için en büyük tehlikeyi Ortadoğu’daki çatışma alanlarından dönen teröristler ile hapishanelerde aşırılık yanlısına dönüşen adi mahkûmlar oluşturuyor. Stratejide 2017 yılındaki Barcelona ve Cambrils saldırılarının arkasında yer alan ancak hapishanede olmayan aşırılık yanlısı hücreler de tehlike kaynağı olarak değerlendirildi.
2023 yılına kadar geçerli olacak yeni strateji, son senelerde ‘terör olgusunda meydana gelen köklü dönüşümlere’ dayalı olarak terör ve ‘geri dönen teröristler’ ile mücadeleye dair Avrupa’daki son eğilimler ve yeni ulusal kanun gibi yasal gündemlerin ışığında geliştirildi.
Stratejinin açıklandığı metne göre diğer AB ülkeleri gibi İspanya’da da temel endişe kaynağı, İspanya topraklarından ama özellikle de Ceuta, Melilla, Madrid ve Barcelona şehirlerinden Irak ve Suriye’deki DEAŞ örgütü saflarında savaşmak için ayrılan radikaller. Nitekim bu kişilerin ABD’nin güçlerini Suriye’den çekmeye karar vermesi ve Avrupa ülkelerinden işi üstlenmelerinin istenmesinin ardından ülkeye geri dönme ihtimalleri mevcut.
Yeni strateji, askerî açıdan eğitimli radikal teröristlerin ülkede serbestçe dolaşmasından doğabilecek tehlikeleri önlemek adına dönen bu savaşçılara karşı yasal yolun izlenmesini, yani dönüşleri esnasında tutuklanmalarını öneriyor. Ancak terörle mücadele alanında çalışan kaynaklar, söz konusu yolun takip edilmesinin zor olduğunu itiraf ediyor. Zira söz konusu savaşçılara yöneltilebilecek tek suçlama terör örgütüne üye olmak. Bu nedenle strateji, çatışma alanlarında toplanan delillerin yargı ve dava dosyalarına eklenmesine imkân tanıyacak yasal işlemlerin uygulanması çağrısında bulunuyor.
Strateji metninde belirtildiğine göre çatışma bölgelerinde bulunan yabancı silahlı güçlerin tanıklıkları, DNA örnekleri, belgeler ve itiraflar bu delillerin kapsamına alınabilir.
Bu durumda söz konusu kişilere yöneltilen suçlamaların kapsamı, o topraklardaki terör eylemlerine katılmaya kadar genişletilebilir ki bu, İspanya yasalarında zaten belirtilmiş ancak delil yetersizliği nedeniyle şu zamana kadar uygulanamamıştı. Diğer Avrupa ülkeleri de bu yasal yolu izlemeye niyetli gibi duruyor. Zira yakın zamanda devlet kontrolünde olan noktalarda bulunan bir kadını tutuklamaya karar veren ve kötü muamele sebebiyle ölen başka bir kadına yardım etmeyi reddeden Almanya, bu duruma örnek teşkil ediyor.
İspanya İçişleri Bakanlığı, İspanya uyruğuna veya İspanya’da oturma iznine sahip olup Irak, Suriye, Mali ve Filipinler’deki çatışma bölgelerine giden kişilerin sayısını 230 olarak belirledi. Bu kişilerin dörtte birinin çatışma sırasında öldürüldüğü, yüzde 20’sinin ise İspanya’ya dönüş yaptığı düşünülüyor. İspanya resmî kurumlarının kayıtlarına göre hâlihazırda Suriye Kürt Milisleri gibi yabancı güçlerin elinde tutuklu bulunanların arasında İspanyolca konuşanların bulunmasına rağmen aslen hiçbir İspanyolun olmadığı bilgisi yer alıyor.
İspanyol yetkililer için bir diğer endişe kaynağı ise hapishaneler. Nitekim hapishanelerde terör eylemlerine katılmakla suçlanan 140 kişinin yanı sıra uyuşturucu ticareti ve hırsızlık suçlamasıyla tutuklanan ancak hapisteyken aşırılık yanlısına dönüşen ve radikal inançları benimseyen 120 kişi mevcut. Strateji, ‘hapishanelere özellikle dikkat edilmesi’ gerekliliği üzerinde durarak ceza kurumlarında alanında uzman kişilerin artırılmasını ve şu ana kadar pek bir sonuç alınamayan aşırılıkla mücadele programlarının düzenlenmesini tavsiye ediyor.
Stratejiye göre terör eylemlerinin finanse edilmesi ile mücadele etmek için mali denetimin güçlendirilmesi ve siber güvenliğe özgü bir cihazın geliştirilmesine öncelik veriliyor. Aynı şekilde organize suçlarla mücadele birimi ile iş birliği yapılması da isteniyor. Nitekim finansman ve lojistik destek düzleminde terör örgütleri ile organize suç arasında giderek artan bir ilişki söz konusu. Organize suçlarla mücadele birimleri yakın zamanda döviz, elektronik bahis ve yenilenebilir enerjilere yapılan yatırımlar üzerinden terörizm ile iş birliği halinde kara para aklamak için üretilen yeni yöntemleri ortaya çıkardı.
Strateji, somut bir sınırı bulunmayan ve küresel kanunlara tâbi tutmanın zor olduğu siber dünyada takipçi kazanılması, eğitilmesi ve seferber edilmesi için terör ve şiddet yanlısı radikalizm açısından epey kullanışlı bir alan olduğuna dikkat çekiyor. Bu konudaki önerisi ise özel sektördeki şirketler ve kamu sektöründeki kurumlar arasında terör örgütlerinin faaliyet gösterdikleri ağları denetlemek adına bilişim sahasında daha sıkı bir iş birliği gerçekleştirilmesi.
İspanya, terörle mücadele stratejisinin tam metnini vatandaşlarının bilgisine sunan ilk Avrupa ülkesi oldu. İspanya İçişleri Bakanı Fernando Grande-Marlaska’nın ifadesine göre bu adımla ‘bilinçlendirme oluşturmak ve sıradan vatandaşı şüpheli eylemler veya unsurları kontrol etmek için iş birliğine teşvik etmek’ amaçlanıyor.



ABD-İran müzakereleri ve aradaki görüş ayrılıklarını giderme girişimleri

 ABD Başkanı Donald Trump Beyaz Saray'da (AFP)
ABD Başkanı Donald Trump Beyaz Saray'da (AFP)
TT

ABD-İran müzakereleri ve aradaki görüş ayrılıklarını giderme girişimleri

 ABD Başkanı Donald Trump Beyaz Saray'da (AFP)
ABD Başkanı Donald Trump Beyaz Saray'da (AFP)

Washington: Arash Azizi

ABD ile İran arasında önemli olumlu gelişmelerin kaydedildiği önceki iki müzakere turunun ardından 26 Nisan'da Umman’ın başkenti Maskat'ta bir müzakere turu daha gerçekleştirildi. Her iki taraf da iyimserliklerini ve diyaloğu ilerletme yönündeki ortak kararlılıklarını dile getirdi. Washington ve Tahran arasındaki söylem sadece birkaç hafta içinde dramatik bir şekilde değişti ve taraflar bir anlaşmaya varma konusunda daha önce Viyana’da imzalanan nükleer anlaşmanın önünü açan 2013 ve 2015 yılları arasındaki görüşmelere kıyasla daha kararlı olduklarını gösterdi.

ABD için başarılı bir anlaşma, İran'ın nükleer silah edinmesini engellemek ve istikrarı bozucu bölgesel davranışlarını frenlemek anlamına geliyor. İran için ise anlaşma, ekonomisini boğan yaptırımların kısmen de olsa hafifletilmesi hayati önem taşıyan bir can simidi olabilir.

Daha önceki müzakerelerde benzer faktörler mevcut olsa da İran'ın nükleer programı, nükleer silah elde etmenin eşiğine geldiği için bugün riskler çok daha yüksek.

Bu müzakerelerin başarısızlıkla sonuçlanması halinde, bunun sonuçları sadece daha fazla ekonomik yaptırımla kalmayıp, İsrail ve ABD tarafından düzenlenecek askeri saldırılar da olabilir.

Bu durum hem Washington'ı hem de Tahran'ı bir anlaşmaya varılması için yoğun çaba sarf etmeye itiyor. Ancak hem iki başkentin içinde hem de dışında birçok taraf böyle bir anlaşmanın olası şekli konusunda endişeli. Söz konusu taraflardan bazıları askeri çatışma tercihlerini gizlemiyor. Müzakere karşıtlarının ısrarcı seslerine rağmen, bugün başlıca karar alıcıların genel tutumu, 2013-2015 yılları arasında olduğundan daha fazla olarak müzakereleri destekliyor gibi görünüyor.

İran'da uzun süredir ABD ile ilişkilerde önemli bir ilerleme kaydedilmesine karşı çıkan katı muhafazakarların nüfuzu azalmış durumda. Cumhurbaşkanı Mesud Pezeşkiyan reformcu kampa mensup ve dış politika konularında Meclis Başkanı Muhammed Bakır Kalibaf ile yakın bir çalışma ilişkisi sürdürüyor. Kalibaf, muhafazakâr kanattan olmasına rağmen hiçbir şekilde katı muhafazakâr kanadın müttefiki olmadı.

İran’da halen son sözü söyleyen kişi olan Dini Lider, rejim ve daha geniş anlamda toplum içindeki rakip çıkarları dengeleme ihtiyacının farkına varmaya başladığından müzakerelerin sürdürülmesine yeşil ışık yaktı.

İran’da halen son sözü söyleyen kişi olan Dini Lider (Rehber) Ali Hamaney, rejim ve daha geniş anlamda toplum içindeki rakip çıkarları dengeleme ihtiyacının farkına varmaya başladığından müzakerelerin sürdürülmesine yeşil ışık yaktı. Hamaney, bir Şii imamın ölüm yıldönümü olan 24 Nisan'da yaptığı dikkat çekici konuşmada, Şii tarihi üzerine uzun bir değerlendirme yaparak, imamların düşmanlar karşısında nasıl sıklıkla barış ve itidali tercih ettiklerini özetledi. Eski nükleer anlaşma müzakerecisi ve geçtiğimiz yılki cumhurbaşkanlığı seçimlerini kaybeden Said Celili gibi önde gelen katı muhafazakâr isimlerin bile yorumlarında itidal gözle görülür hale gelmeye başladı. Celili, bir süre sessiz kaldıktan sonra haftalık konuşmalarına yeniden başladı, ancak konuşmalarında mevcut müzakere turunu eleştirmekten ziyade 2015 tarihli nükleer anlaşmayı eleştirdi. Celili'nin çevresi, müzakerelere İran Devrim Muhafızları Ordusu’ndan (DMO) üst düzey bir yetkilinin de katılabileceğini ima etmişti, fakat beklenen yetkilinin ortada olmaması işi ilginç ve dikkat çekici bir hale getirdi.

İran Lideri Ali Hamaney, Tahran, 12 Şubat 2025 (AFP)İran Lideri Ali Hamaney, Tahran, 12 Şubat 2025 (AFP)

Said Celili'nin kardeşinin başkan yardımcısı olduğu ve halen sertlik yanlılarının hakimiyetindeki en etkili kurumlardan biri olan İran Radyo Televizyon Kurumu (İRİB), son günlerde kendi içinde sert bir eleştiri dalgasıyla karşı karşıya kaldı. Kriz, Arap yetkilileri eleştiren komedi skeçlerinin yayınlanmasıyla başladı. Bu hamle, İran-ABD müzakerelerinin başarısı için önemli bir dayanak olan Tahran ve Riyad arasındaki yakınlaşmayı teşvik etmek için çok çaba sarf edilen hassas bir zamanda geldiğinden ‘talihsiz’ olarak nitelendirildi. Tartışma, bir aile programında, Sünni Müslümanlar tarafından büyük saygı gören ilk halife Ebu Bekir es-Sıddık hakkında uygunsuz sözler sarf eden bir konuğun ağırlanmasıyla büyüdü. Ebu Bekir hakkında sarf edilen bu sözler, İran'daki Sünniler arasında ve Sünnilerin çoğunlukta olduğu komşu Arap ülkelerinde öfke patlamasına yol açtı. Bu öfke karşısında İRİB Başkanı Peyman Cebelli resmi bir özür mesajı yayınladı ve ardından kanalın bazı yetkilileri hakkında disiplin cezaları uygulandı. Bu kişilerden bazıları görevden alındı, diğerlerinin ise hakkında yasal soruşturma başlatıldı.

Müzakerelere karşı İran içinden yapılan muhalefet, ufukta belirmeye başlayan bariz ekonomik kazanımlar nedeniyle daha kırılgan hale geldi. Müzakerelerle ilgili olumlu haberlerin duyulması bile, İran riyalinin ABD doları karşısında yüzde 20'nin üzerinde değer kazanmasına yetti. Yaptırımların kaldırılması İran'ın zor durumdaki ekonomisinin yapısını hemen değiştirmeyecek olsa da somut bir iyileşme vaat ediyor. Bu bağlamda, İran Ticaret Odası'ndan bir yetkili kısa süre önce verdiği bir röportajda, yaptırımların hafifletilmesinin etkisinin orta ve uzun vadede belirleyici olacağını, en azından işlem maliyetlerini azaltacağını ve İran halıları gibi geleneksel malların ihracatını artıracağını ve Batı ülkelerinden özellikle teknoloji gibi hayati öneme sahip malların ithalatını kolaylaştıracağını vurguladı.

Müzakerelerle ilgili olumlu haberlerin duyulması bile, İran riyalinin ABD doları karşısında yüzde 20'nin üzerinde değer kazanmasına yetti.

ABD’de ise Başkan Donald Trump'ın müzakerelere olan sarsılmaz bağlılığına rağmen, müzakerelerin gidişatı konusunda kendi içinde bir görüş ayrılığı söz konusu. İran’la müzakerelerde ABD'nin teknik müzakere ekibinin başına ABD Dışişleri Bakanlığı politika planlama direktörü Michael Anton'un atanması, yönetim içindeki destekçilerin elini güçlendirmiş olabilir. Çünkü Anton, diplomat olmamasına rağmen Dışişleri Bakanlığı'nın düşünce kuruluşunun başında bulunan önde gelen muhafazakâr düşünürlerden biri olarak öne çıkıyor.

Başkanlık ekibi içinde ABD'nin Ortadoğu’ya askeri müdahalesi konusunda açıkça çekingen olan bir akımdan gelen Anton, Başkan Trump’a olan kişisel sadakatinin yanı sıra, onunla ideolojik olarak uyumu nedeniyle bu göreve seçilmiş gibi görünüyor.

İsrail bölgesel olarak devam eden ABD-İran müzakerelerine şüpheyle yaklaşmaya devam ediyor. İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu'nun 2013-2015 dönemindeki müzakereler sırasında eski ABD Başkanı Barack Obama yönetiminin çabalarına kamuoyu önünde karşı çıkmasına rağmen, Başkan Trump ile uzun süredir devam eden ittifakı göz önüne alındığında şu an bu konuda daha fazla kısıtlandığı da bir gerçek. Daha da önemlisi, Körfez İşbirliği Konseyi (KİK) de mevcut müzakereleri destekliyor. Bu da KİK’in daha önceki müzakerelere muhalefet eden tutumuna kıyasla belirgin bir değişim anlamına geliyor.

Suudi Arabistan Savunma Bakanı Prens Halid bin Selman'ın üst düzey bir güvenlik heyetinin başında Tahran'a yaptığı son ziyaret bu değişimi teyit eder nitelikteydi ve Riyad ile Tahran arasındaki ilişkilerde yeni bir dönemin sinyallerini verdi.

Yıllardır Suudi Arabistan'a yönelik düşmanca söylemleriyle tanınan Hamaney, siyasal İslamcılığın katı muhafazakarlık yanlısı formunun hem İran toplumu hem de siyasi elitler arasında giderek ivme ve inandırıcılık kaybettiğinin farkına varmış gibi görünüyor. Eldeki veriler, İran'ın askeri ve güvenlik alanlarının önde gelen isimlerinin Suudi Arabistan gibi komşu ülkelere yönelik düşmanlığın devam etmesinin artık sürdürülebilir olmadığı sonucuna vardıklarını ve çatışma yerine iş birliğini en gerçekçi ve uygulanabilir yol olarak görmeye başladıklarını ortaya koyuyor. Bölgesel politikalardaki bu değişim Washington ve Tahran arasındaki görüşmelerin başarı şansını arttırıyor. Zira çatışma yerine ekonomik iş birliğine odaklanan daha istikrarlı bir Ortadoğu, ilgili tüm tarafların çıkarına hizmet edeceği kesin.

İran Dışişleri Bakan Yardımcısı Abbas Arakçi, ABD'nin Ortadoğu Özel Temsilcisi Steve Witkoff ile görüşmelerini sürdürürken bir dizi önemli uluslararası aktörle de temaslarına devam ediyor. Kısa bir süre önce Rusya ve Çin'i ziyaret ederek her iki başkentte de mevkidaşlarıyla görüşmelerde bulunan Arakçi, Pekin'de 23 Nisan'da yaptığı açıklamada, ABD ile müzakereler konusunda İran ve Çin arasında ‘çok iyi bir anlayış’ olduğunu belirtti. Bunun yanında İran Cumhurbaşkanı Pezeşkiyan’ın bu yıl biri Çin Devlet Başkanı Şi Cinping ile ikili bir zirveye, diğeri ise eylül ayında yapılacak Şanghay İşbirliği Örgütü (ŞİÖ) zirvesine katılmak amacıyla olmak üzere Çin'e iki ziyaret gerçekleştirmesi bekleniyor.

24 Nisan'da Avrupa'ya yönelik diplomatik bir girişim başlatan Arakçi, İran'ın İngiltere, Fransa ve Almanya ile ilişkilerinde yeni bir sayfa açılması çağrısında bulunarak Londra, Paris ve Berlin'i ziyaret etmeye hazır olduğunu söyledi. Arakçi’nin bu diplomatik hamleleriyle eş zamanlı olarak ABD teknik heyetinin başındaki Michael Anton da Avrupalı mevkidaşlarıyla benzer istişareler yürütüyor. Avrupalı yetkililer arasında, Ukrayna gibi daha geniş konulardaki görüş ayrılıklarına rağmen, İran dosyasında Washington ile tutumlarını koordine etme eğilimi artıyor gibi görünüyor.

İran Dini Lideri Hamaney’in nükleer müzakerelerdeki özel temsilcisi Ali Şemhani, müzakerelerin gidişatına ilişkin dokuz yol gösterici ilke sundu. Bunların başında ‘Libya ve BAE deneyimlerini kategorik olarak reddedilmesi’ geliyor.

Tüm göstergeler ABD-İran müzakerelerinin ilerlemekte olduğuna işaret etse de müzakereler ilerledikçe hem teknik hem de siyasi önemli meseleler ortaya çıkmaya başlayacağından önümüzde bir takım gerçek zorluklar bulunuyor.  Taraflar arasındaki anlaşmazlıkların başında, 2015 tarihli nükleer anlaşmada öngörülen şekilde İran'ın kendi topraklarında en fazla yüzde 3,67 ile sınırlandırılması kaydıyla uranyum zenginleştirmesine izin verilip verilmeyeceği meselesi geliyor. ABD'li yetkililer bu konuda farklı görüşler dile getirdiler. ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio, bundan kısa bir süre önce yaptığı açıklamada, İran sivil bir nükleer program yürütüyor olsa bile, ülke içinde uranyum zenginleştirmeye neredeyse hiç ihtiyacı olmadığını ve bunun yerine yabancı kaynaklardan zenginleştirilmiş uranyum ithal edebileceğini savundu. Ancak bu sözler, Tahran'ın aşılmaması gereken bir kırmızı çizgi olarak gördüğü kendi uranyum zenginleştirme kapasitesini elinde tutma konusundaki ısrarıyla çatışıyor.

İran Dini Lideri Hamaney’in nükleer müzakerelerdeki özel temsilcisi Ali Şemhani, 19 Nisan'da yaptığı bir açıklamada, müzakerelerin gidişatını belirleyecek dokuz yol gösterici ilke sundu. Bunların başında ‘Libya ve Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) modelinin kategorik olarak reddedilmesi’ geliyor. Şemhani, Libya’nın eski lideri Muammer Kaddafi döneminde Batılı güçlerle yaptığı anlaşma karşılığında nükleer programını tamamen tasfiye ederken, Birleşik Arap Emirlikleri’nin (BAE) tamamen Avrupa'dan zenginleştirilmiş nükleer yakıt ithalatına dayanan sivil bir nükleer program yürüttüğü iki farklı deneyime atıfta bulundu. Ancak burada sorulması gereken asıl soru, Washington'ın İran'ı bu iki modelden birine ya da belki de BAE modelini benimserken yerel olarak sınırlı miktarda uranyum zenginleştirmeye izin veren karma bir seçeneğe doğru itmek için yeterli baskı uygulayıp uygulayamayacağı sorusudur.

Sonuç olarak bu müzakereler, Maskat'ta, Roma'da ya da önümüzdeki haftalarda müzakere masalarının kurulacağı diğer şehirlerde diplomasinin bir sonraki aşamasının şeklini de belirleyecek.