​İngiliz tarihçi: Tarih, ipek yollarının kıyılarında yazıldı

İngiliz tarihçi Peter Frankopan
İngiliz tarihçi Peter Frankopan
TT

​İngiliz tarihçi: Tarih, ipek yollarının kıyılarında yazıldı

İngiliz tarihçi Peter Frankopan
İngiliz tarihçi Peter Frankopan

Singapur’un lüks otel ve tatil köylerini andıran muhteşem kitapçılarında en çok satanlar listesinin başında İpek Yolu üzerine araştırmalarıyla tanınan ve Asya ülkelerinde benzersiz bir popülerlikle karşılaşan Oxford Üniversitesi Bizans Araştırmaları Merkezi Müdürü İngiliz tarihçi Peter Frankopan yer alıyor.
Pekin, Şangay, Delhi ve Karaçi'deki entelektüeller ve üniversite öğrencileri, dünyanın ağırlık merkezini yeniden Doğu'ya kaydırmak için onun kitaplarını karıştırıyorlar. Frankopan, kitaplarında, Avrupalıları tarih ve tarihi olaylara ilişkin yanlış algılarına karşı uyarırken, onları Çin devi ve Asya kaplanlarının yükselişine yönelik homurtularını durdurmaya çağırıyor.
Avrupa'da, dünyanın hala Yunan ve Roma kültürleri ile Batı’dan doğan medeniyetlerin etrafında döndüğü şeklindeki bugün de görüldüğü üzere dünyanın tüm düzenini bozan inanç kök salarken İngiliz tarihçi, temel tarihin yaklaşık 3 bin yıl boyunca ipek yollarının kıyılarında yazıldığını söylüyor. Peter Frankopan’a göre bugün gördüklerimiz ve toplumlarımızda yaşayanların derin kökleri Çin, Hindistan, Kamboçya, Arap, Bizans ve Osmanlı medeniyetlerine dayanıyor.
Hiç şüphesiz Frankopan’ın “Yeni İpek Yolları” adlı kitabının çıkış tarihinin Çin tarafından başlatılan “Kuşak ve Yol Girişimi” ile aynı döneme denk gelmesi, kitabın Asya ve Avrupa’da büyük ilgi görmesine neden oldu. Serinin “İpek Yolları” adıyla 2015 yılında çıkan ilk cildi, aylarca en çok satanlar listesinde yer alırken Pakistan hükümeti, öğrencileri bu kitabı okumaya teşvik etti, Çin’de ise kültür çevrelerinde büyük etki yarattı.
48 yaşındaki tarihçinin kitaplarını okuyanların büyük bir kısmı, onu, birçokları tarafından Çin'in dünyayı kontrol etmek amacıyla kullandığı bir “Truva atı” olarak nitelendirdikleri büyük yatırımlarla gerçekleştirmek istediği bu girişimin ardındaki asıl hedefleri görmezden gelmekle suçladılar. Son dönemde okuyucuları tarafından çıkarılan bu sonuçlar ve suçlamalara karşın çalışmalarındaki asıl temel noktaları açıklamak isteyen Frankopan, kısa süre önce Singapur Üniversitesi’nde 4 saat süren geniş katılımlı bir konferans verdi.
 İtalya’nın Çin’in Kuşak ve Yol Girişimi’ne katılmaya yönelik attığı adımı değerlendiren İngiliz tarihçi, Avrupa'nın tarihi bir dönüm noktasında bulunduğunu ve bunun takip edilmesi gereken net bir vizyon veya anlaşmaya sahip olmadıklarının bir kanıtı olduğunu söyledi. Avrupa’nın Çin’i “ezeli rakip” olarak gören tutumu karşısında hayretler içerisinde olduğunu ifade eden Frankopan, Avrupalı liderlere Çin’e karşı duydukları açık nefreti ve Asyalıları tehdit olarak görmeyi bir kenara bırakmaları çağrısında bulundu. Avrupa'nın zorlu bir ekonomik ve siyasi dönemden geçtiğini söyleyen İngiliz tarihçi, “Yarının bugünden daha iyi olacağının bir garantisi yok. Fakat bunun sebebi Çin veya Asyalılar değil. Tarih, değişimlere nasıl uyum sağlayacağını planlamayan ve bilmeyenlerin karşılaştığı güçlüklerle dolu” şeklinde konuştu.
Frankopan’ın Batı’nın gidişatına yönelik eleştirisi, yalnızca siyaset ve ekonomi alanıyla sınırlı değil. Bu eleştiri, aynı zamanda sosyo-kültürel alana da uzanıyor. Batı’nın diğer insanlara ve kültürlere saygı duymadığını ifade eden Frankopan, uzun sömürge tarihleri boyunca Afrika, Asya, Güney Amerika ve Avustralya'ya yerleşen Avrupalıların buradaki yerel halkı köleleştirdiğini ve kaynaklarını yağmaladığını, bazı durumlarda ise yerli halkı yok ettiğini belirterek, ancak bugün Çin’in bu bölgelerde yaptığı yatırımları eleştirmekten geri durmadıklarının da altını çizdi.
“Yeni İpek Yolları” kitabının yazarı, Asya ülkelerinden farklı olarak Avrupa ülkelerinin birçok kez ortak çıkarlar üzerindeki görüş ayrılıklarını ortaya koyduğuna dikkati çekti. Bunun çok sayıda örneğinin olduğunu belirten tarihçi yazar, bunların en başında Hindistan ve Pakistan arasındaki ilişkiler ile Çin'in yakın ve uzak komşularının büyük kısmıyla olan ilişkilerinin geldiğini kaydetti.
İngiliz tarihçinin konuşması sırasında girmekten kaçınamadığı konulardan biri de İngiltere’nin Avrupa Birliği’nden (AB) çıkışı (Brexit) oldu. Frankopan, Brexit’in, Fransa'daki Sarı Yelekliler protestoları veya Almanya, Polonya, Macaristan ve İtalya'da popülist ve aşırı sağcı hareketlerin yükselişi gibi diğer gelişmelerle birlikte mantıklı bir şekilde anlamaya ve yorumlamaya çalıştığımızda, Avrupa genelindeki daha karmaşık bir sorunun parçası olduğunun görüleceğini söyledi.
İngiliz tarihçi, değişen dünyanın, doğal kaynaklardan yoksun olan Avrupa’nın, küresel ve hatta bölgesel rolüne ilişkin net bir vizyon ortaya koymasında bir takım zorluklar yarattığının altını çizdi. Bugüne kadar küreselleşmenin kazananlarının gelişmekte olan ülkelerin yoksulları, kaybedenlerinin ise sanayileşmiş ülkelerin işçileri olduğunu düşündüğü belirten Frankopan, “Dünyadaki ekonomik ve politik gücün yeniden dağılımının bu muazzam dönüşümün hala başında olduğumuza işaret ettiğine inanıyorum” ifadelerini kullandı. Avrupa’daki Rönesans dönemi ve Akdeniz kıyılarında kurulan medeniyetlere ilişkin soruları da yanıtlayan Frankopan, Avrupa kültürü ve sanatının bir gurur kaynağı olduğunu belirterek, “Ancak tarihsel bağlamı her zaman hatırlamalıyız. Örneğin, H.z İsa’nın Avrupa'da doğmadığını, burada yaşamadığını, Avrupa’daki hiçbir dili konuşmadığını unutuyoruz. Rönesans döneminde üretilen tüm güzel sanatlar, doğudan gelen malzemeler ve bu muhteşem eserleri üretmek için kullanılan altın, ahşap, boya ve kumaşları taşıyan kervanlar sayesinde ortaya çıktı” diye konuştu.
Her ne kadar İngiliz tarihçinin teorileri ve araştırmalarının merkezinde Çin yer alsa da, Türkiye, İran, Pakistan ve Suudi Arabistan gibi diğer ülkeler de Frankopan’ın odak noktaları arasında yer alıyor. Daha geniş bir literatür geliştirme sürecinde olduğunu duyuran Peter Frankopan, “Batı ülkeleri gibi bu ülkeler de birbirlerinden çok farklılar. Birbiriyle rekabet eden ve bazen de çelişen yapıları var. Bugün Batı’yı bu ülkelerden ayıran temel fark özgürlük, adalet ve demokrasi beklentilerine sahip olmasıdır” dedi.



Dinozorlar asteroit çarpmasa da yok olmaya mahkum muydu?

Dinozorlar asteroit çarpmasa da yok olmaya mahkum muydu?
TT

Dinozorlar asteroit çarpmasa da yok olmaya mahkum muydu?

Dinozorlar asteroit çarpmasa da yok olmaya mahkum muydu?

Dinozorların asteroit çarpmasından önce çöküşe geçtiği teorisinin doğru olmadığı öne sürüldü.

Milyonlarca yıl boyunca yeryüzüne hükmeden dinozorların soyu, 66 milyon yıl önce Dünya'ya çarpan bir göktaşının etkisiyle tükenmişti. 

Bugüne kadar bulunan bazı fosiller, dinozorların bu olaydan önce sayı ve çeşitlilik açısından gerilediğine işaret ediyordu. Özellikle göktaşından önceki yıllarda fosil sayısının azalması bu teoriyi destekliyordu. Bazı bilim insanları, asteroit gezegene çarpmasa bile bu sürüngelerin yok olma sürecine girdiğine inanıyordu. 

University College London'dan paleontolog Chris Dean "Dinozorların asteroit çarpmadan önce de yok olmaya mahkum olup olmadığı 30 yılı aşkın süredir tartışılan bir konu" diyor.

Dean ve ekip arkadaşları bu soruya yanıt bulmak için 66 milyon ila 84 milyon yıl önce Kuzey Amerika'da yaşamış 4 dinozor türüne ait 8 binden fazla fosili inceledi. 

Bulguları hakemli dergi Current Biology'de dün (8 Nisan) yayımlanan çalışmada dinozor çeşitliliğinin yaklaşık 76 milyon yıl önce zirveye ulaştığı ve ardından kitlesel yok oluşa kadar azaldığı bulundu. Bu eğilim, dinozorların soyu tükenmeden önceki 6 milyon yılda daha belirgindi. 

Ancak araştırmacılar, paleontologların asteroit çarpmasından önceki yıllarda ne kadar araziye erişebildiğini ve bu bölgelerde kaç kazı çalışması yapıldığını hesaplayınca, bilim insanlarının elinde pek örnek olmadığını tespit etti. Ekip, bu döneme ait jeolojik kayıtların açığa çıkmadığını veya üstünün bitki örtüsüyle kaplı olduğunu buldu.

Ayrıca çevresel koşullar veya diğer faktörlerin bu düşüşü açıklayamadığını söylüyorlar. Geliştirdikleri modellere göre dinozorların sayısı, göktaşı çarpmasına kadar stabildi. 

Bilim insanlarına göre dinozorlar kitlesel yok oluştan önce muhtemelen çökmeye başlamamıştı. Bu izlenimin, döneme ait fosillerin iyi korunmamış ya da bulunmasının zor olmasından kaynaklandığını düşünüyorlar. 

Makalenin bir diğer yazarı Alfio Alessandro Chiarenza, "Dinozorlar muhtemelen kaçınılmaz bir yok oluşa mahkum değildi" diyerek ekliyor: 

Eğer o asteroit olmasaydı, hâlâ bu gezegeni memeliler, kertenkeleler ve hayatta kalan torunları olan kuşlarla paylaşıyor olabilirlerdi.

Diğer yandan bazı bilim insanları yeni çalışmanın, dinozorların türlerinin azalmaya başladığı teorisini çürütmediğini savunuyor.

Reading Üniversitesi'nden Manabu Sakamoto'nun araştırmasına göre dinozorların yaşadığı 175 milyon yıl boyunca, yeni dinozor türlerinin ortaya çıkma hızı genel olarak yavaşlamıştı ve yeni türlerinin gelişmesinden çok daha fazla sayıda türün nesli tükeniyordu. 

Sakamoto, yeni araştırma mevcut fosillerde sapma olduğunu öne sürmesine karşın dinozor çeşitliliğindeki bu uzun vadeli düşüşün geçerliliğini koruduğunu söylüyor: 

Bu iki durum aynı anda geçerli olabilir.

Independent Türkçe, Live Science, New Scientist, Current Biology