عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
DÜNYA

Bolivya: Morales önce Küba'ya, sonra Arjantin'e gidecek

Morales’i destekleyen yerli halkın protestoları, sağcı geçici hükümeti korkutmaya başladı (AFP)
Morales’i destekleyen yerli halkın protestoları, sağcı geçici hükümeti korkutmaya başladı (AFP)
TT
TT

Bolivya: Morales önce Küba'ya, sonra Arjantin'e gidecek

Morales’i destekleyen yerli halkın protestoları, sağcı geçici hükümeti korkutmaya başladı (AFP)
Morales’i destekleyen yerli halkın protestoları, sağcı geçici hükümeti korkutmaya başladı (AFP)

20 Ekim’deki seçim sonuçlarında hile yapıldığı gerekçesiyle ülkede patlak veren protestoların ardından Kasım’da istifa eden Bolivya Devlet Başkanı Evo Morales, Arjantin’e yerleşmeden önce geçici olarak Küba’ya gitme kararı aldı.
Eski Bolivya Sağlık Bakanı Gabriela Montano yaptığı açıklamada, Morales’in Karayipler'de tedavi gördüğünü söyledi. Meksika Dışişleri Bakanlığı'ndaki kaynaklar ise Morales’in Meksika’dan ayrıldığını, geçici olarak Küba'da kalacağını belirtti.
Meksika’dan siyası sığınma izni alan Bolivya Ekonomi Bakanı Luis Arce de Morales gibi ülkesinden ayrılacağını açıkladı. Meksika, Devlet Başkanı eski Yardımcısı Alvaro Garcia ve Gabriela Montano'ya da sığınma hakkı vermişti.
Şarku’l Avsat’ın El Pais gazetesinden aktardığı habere göre Morales’in Arjantin öncesi Küba’ya gitmek istediğini açıklamıştı. Gazete, Morales'in Bolivya’ya daha yakın olduğu için Meksika yerine Arjantin'i tercih edeceğini, böylece ülkesindeki destekçileriyle daha kolay iletişim kurabileceğini de belirtti.
Bolivya ekonomisini büyümeye doğru götüren Arce, sosyal medyada yayınlanan bir açıklamasında “Meksika hükümetine bu kardeş ülkede bana siyasi sığınma hakkı verdiği için teşekkür ediyorum” dedi.
Arce, 2006’dan beri yürüttüğü görevinde, ülkedeki yoksulluk oranının düşmesini ve ekonomik büyümenin hızlanmasını sağlamıştı. Böylece Bolivya, son yıllarda Latin Amerika'nın en hızlı büyüyen ekonomilerinden biri haline gelmişti.
Arce, periyodik muayenelerine devam etmek için Meksika’dan sonra Brezilya'ya geçmeyi planladığını da açıkladı. Eski bakan, sağlık nedenlerinden dolayı 2017'de geçici olarak istifaya zorlanmıştı. Arce, şiddetli protestolardan önce 2019’da Bolivya’da yüzde 4,5 oranında büyüme gerçekleşmesini bekliyordu.
Morales, 13 yıl süren başkanlık görevinden Kasım ayında ayrılmış, onunla beraber birçok önemli siyasetçinin istifa etmesi, Bolivya devletini arafta bırakmıştı. Yerli halkın protestoları ise ülkedeki işleri yoluna sokmaya çalışan yeni hükümeti endişelendirmeye devam ediyor. Geçtiğimiz hafta hükümet, Morales’in destekçileriyle güvenlik güçleri arasındaki çatışmaları sakinleştirmek için protesto liderleriyle anlaşmaya vardı. Söz konusu çatışmalar, yaklaşık 30 kişinin ölümüne sebep olmuştu.
Yeni Bolivya Hükümeti İsrail’den yardım istedi
Bolivya İçişleri Bakanı Arturo Morillo, Reuters’a yaptığı açıklamada, geçici hükümetin ülkedeki “terörizmle” mücadelede İsrail’den yardım talep ettiğini belirtti. Aynı zamanda “İsraillileri bize yardım etmeye çağırdık. Çünkü onlar teröristlerle uğraşmaya alışıklar; onlarla nasıl başa çıkılması gerektiğini biliyorlar. İstediğimiz tek şey barış” ifadelerini kullandı.
Morillo, Venezuela Devlet Başkanı Nicolas Maduro ve diğer solcuları bölgedeki hükümetleri istikrarsızlaştırma planı yapmakla suçladı. Aynı zamanda Bolivya polisinin Maduro ve uyuşturucu çeteleriyle irtibatta olduğundan şüphelenilen solcuları soruşturduğunu açıkladı. Bakan, bilgi alışverişinde bulunmak üzere ABD’ye gitmeyi planladığını da söyledi.
Bolivya’da ne olmuştu?
1982'den bu yana sivillerin yönetimindeki Bolivya, 2005'teki seçimleri kazanan sosyalist Devlet Başkanı Evo Morales tarafından yönetildi.
 
Morales, 2005'teki seçimleri yüzde 54, sonraki dönemde aday olabilmek için 2008'de gittiği referandumu ise yüzde 67 ile kazandı. 2009'daki seçimlerde yüzde 64'lük zafer elde eden Morales, sunduğu yeni anayasayı ise yüzde 60'la onaylatmayı başardı. 2014'te yüzde 60'la 3'üncü kez seçilen Morales, 4'üncü kez seçilebilmek için 2016'da gittiği referandumda ise yüzde 51'lik "hayır" cevabı ile karşılaştı.
Morales, referandumdaki "hayır" sonucuna rağmen Anayasa Mahkemesinin geçen yıl, "yeniden seçilmenin bir insan hakkı" olduğuna hükmetmesi sayesinde ülkeyi karıştıran son seçimde 4'üncü kez aday oldu.
Bolivya'da 20 Ekim 2019'da düzenlenen başkanlık seçimlerinin ardından muhalefet seçimlerde "hile" yapıldığını iddia etti ve taraflar karşılıklı olarak destekçilerini sokak gösterilerine çağırdı.
Tartışmalı seçim sonuçlarının ardından günlerdir seçimlerin iptal edilmesini ve tekrar seçime gidilmesini isteyen muhalifler, tekrar seçim duyurusunun ardından Morales'in katılmadığı seçimler düzenlenene kadar protestoların devam edeceğini açıkladı.
Morales, Bolivya Genelkurmay Başkanı Williams Kaliman'ın, canlı yayında okuduğu bildiriyle istifasını talep etmesi üzerine görevi bıraktı.
İstifasının ardından Morales hakkında yakalama kararı çıkarıldı.

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Yeni Emeviler

Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde
Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde
TT
TT

Yeni Emeviler

Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde
Ahmed eş-Şera, Esed'in düşmesinin ardından Şam'daki Emevi Camii'nde

Husam İytani

Arap-İslam tarihinde gelip geçen hanedanlar ve devletler arasında Emeviler, Arap kimliğini canlandırma projesinin bayrağını taşıyacak aday olarak öne çıktı. Beşşar Esed ve rejiminin devrilmesinden sonra Emeviler’den daha fazla bahsedilir oldu. Öyle ki, bazıları Emevi politikası ve kültürünün propagandasını yapmaya başladı.

Bu projenin bayrağını taşımak için neden Emevilerin tercih edildiğini anlamak zor değil. Bu sebep de Esed rejimi, Hizbullah, Irak’ta otoritenin büyük bir bölümü ile Yemen'deki Husiler'in içinde yer aldığı azınlık ittifakını oluşturan “direniş ekseni”nin sonunu duyurmaktan başka bir şey değil. İran önderliğindeki eksen gücünün zirvesinde iken, Lübnan’da (Avncı) Özgür Yurtsever Hareket de destekçi sıralarında oturuyordu.

Ancak “yeni Emeviler” meselenin sadece Maşrık’ın (Levant) kaderini belirleme konusunda Arap kontrolünün yeniden sağlanması meselesinden ibaret olmadığını, aynı zamanda bu görevi Sünni Arap Müslümanların üstlenmesine, direniş ekseninin başını çeken mezhep ve dini grupların, son dönemde yaşadıkları yenilgiler ve Esed rejiminin çökmesiyle bir kenara itilmesine kadar uzandığını söylemekten kaçınıyorlar.

Ancak “tarihi” Emeviler belirsiz bir tercih gibi görünüyor. En azından bunu söyleyebiliriz.  Zira Emeviler hakkında sahip olduğumuz bilgilerin büyük çoğunluğunun devletin yıkılmasından sonra yazıldığı ve onlara karşı açıkça düşman bir tavırdan geri kalınmadığı konusunda görüş birliği vardır. Onlar hakkında elimizdeki en eski kitap, Emeviler döneminin sonlarında doğup Abbasiler döneminin başlarında kitabını yazan Halife bin Hayyat'ın kitabı olabilir. Emevi devletinin bir asır bile sürmediğini, yöneticilerinin bir yandan fetihlerle, diğer yandan da iç ve kabileler arası savaşlarla meşgul olduklarını da belirtmeden geçmeyelim. Öte yandan modern arkeoloji ve nümizmatik, Emeviler hakkında şu anda dolaşımda olanlardan farklı bilgiler sunmaktadır. Emevi tarihiyle ilgili dolaşımda olan anlatılar arasındaki çelişkilerin ayrıntılarına girmeden, Ürdün’deki Kusayr Amre’de keşfedilenler, Emevi tarihi hakkında bütün bilinenleri sorgulamak için yeterlidir.

Emeviliği canlandırmak, geçmişi geleceğe rehber kılan bir rüya haline getiren Baas ideolojisiyle aynı kaynaktan besleniyor

Dini açıdan Emevi Halifeliğinin Sünni mezhebine mensubiyeti, sadece Şiiliğin kurucusu olarak görülen İmam Ali bin Ebu Talib ile yaşadığı ihtilaf üzerinden tespit edilmektedir. Bu ise Sünnilik ve Şiiliğin ancak daha sonraki dönemlerde iki ayrı mezhep olarak ortaya çıktığı gibi bazı gerçekleri göz ardı etmektedir. Emevilerin, mutlak ve monarşik yönetimi meşrulaştırmak için Cebriyye’yi bir devlet doktrini olarak benimsedikleri doğrudur; ancak Emeviler dönemi bir bütün olarak belirli fıkıh akımlarının ortaya çıkışına tanık olmamıştır. Bunların çıkışı Abbasiler dönemine kadar ertelenmiştir.

Dini- fıkhi açıdan durum bu şekildedir. Öte yandan mevcut kaynaklara dayanırsak, Emevi imparatorluk projesinin devletlerin devamlılığı için yeterli unsurlara dayanmadığını görüyoruz. Emeviler dönemindeki fetihlerin hızı bizi şaşırtsa da örneğin, “Endülüs’ten Sind’e kadar uzanan” halifeliğin, sadece fetihlerden elde edilen ganimetlerin dağıtımının esas alındığı bir vergi sistemine dayandığını görürüz. Ancak kaynakların tükenmesi, Yezid bin Velid'in “kesintici” diye adlandırılmasına neden olan maaşlarda yaptığı kesintiler gibi devletin askerlerine karşı yükümlülüklerini yerine getirme gücünün azalması, bunun isyan ve hoşnutsuzluk hareketlerini körüklemesi sebebiyle bu fetihler de durdu.

Burada önemli olan, romantik milliyetçiliği andıran, basit bir canlandırma eğilimi ve çocuksu bir tarih anlayışı taşıyan imparatorluk projesi, bugün Suriye'de gördüğümüz türden, kuruluşu büyük engellerle karşı karşıya olan bir devletin sloganı olmaya uygun mudur?

Açıktır ki, Emeviliği yeniden canlandırmayı siyasi bir fikir olarak ortaya atanlar, bu sloganın, Endülüs ve Sind’de dalgalanan Emevi devletinin bayraklarıyla sınırlı görünen anlamını benimsemekle yetinmektedirler. İsrail tankları ülkenin güneyinde ilerlerken, devletin yeniden birleşme ve iç uzlaşı umutları şu ana kadar parlak görünmezken, ekonomide kayda değer bir iyileşmenin görülmediği bir dönemde, fetih övgüleri söylemenin anlamını hesaba katmadıkları açıktır.

Bu söylediklerimiz, mirasa, (hayali bile olsa) tarihe ya da toplumun beklenti ve hayallerine yönelik bir saldırı değildir. Bilakis söylenmesi gereken, bizi o devirlerden, köprülerin altından çok suların aktığı bin iki yüz yılı aşan bir zamanın ayırdığıdır. Geçmişe dönmenin çoğu zaman tarihe nesnel olarak bakıldığında hiçbir temeli olmayan yanılsamalara yatırım yapmak olduğudur. Dahası bu, Emeviliği canlandırmanın, geçmişi geleceğe rehber kılan bir rüya haline getiren Baas ideolojisiyle aynı kaynaktan beslendiğini göstermektedir. Baas Partisi’nin sonu ise kötü bir şekilde devrilene kadar geçmişi, bugünü ve geleceği mahveden Irak ve Suriye Baası olarak ikiye bölünmek oldu.

O halde yeni Emevilerin, okul kitapları, müfredat ve Feyruz'un seslendirdiği Said Akl’ın şiirleri çıkarıldığında, bu sloganlarından geriye ne kalacağını kendilerine sormaları daha iyi olmaz mı?

*Bu makale Şarku'l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.