Suriye muhalefeti ile SDG arasında mutabakat zaptı

Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi ve Suriye Demokratik Konseyi öncülüğünde ortak bir cephe kuruldu

Suriye muhalefeti ile SDG arasında mutabakat zaptı
TT

Suriye muhalefeti ile SDG arasında mutabakat zaptı

Suriye muhalefeti ile SDG arasında mutabakat zaptı

Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi ve Suriye Demokratik Konseyi (SDK) arasında cumartesi günü Suriye’nin kuzeydoğusundaki Kamışlı şehrinde bir mutabakat zaptı imzalandı. Her iki taraf da “Suriye devrimi ve muhalefet güçlerini kapsayan geniş bir Ulusal Demokratik Cephe kurulduğunu” duyurdu. Mutabakat zaptı, cephenin çalışması için nihai ve uzlaşıya dayalı bir formüle ulaşmak amacıyla taraflar arasında uzlaşılan beş ana ilkeyi içeriyor.

Ulusal Koordinasyon Komitesi, Zoom üzerinden toplantıya katıldı
Ulusal Koordinasyon Komitesi, Zoom üzerinden toplantıya katıldı

Basın toplantısına Kamışlı şehrinden SDK Eş Başkanı Emine Ömer, ikinci Eş Başkanı Riyad Darar ve Canda Muhammed katıldı. Ayrıca Suriyeli muhalif isimlerin Zoom üzerinden katılım sağlamasının yanı sıra Suriye’nin başkenti Şam’dan Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi Genel Koordinatörü Suriyeli muhalif Hasan Abdulazim ve yürütme kurulu üyeleri Abdulkahhar Suud Ebu Murhef, İzzet Muhaysin ve Nur el-Vaki bulundu.

Anlaşma belgesinin açıklamasında, devrim ve muhalefet güçlerinden oluşan bir ‘Ulusal Demokratik Cephe’ kurulmasının Suriye’yi içinde bulunduğu felaketten kurtarmak için acil bir gereklilik haline geldiği belirtildi. Cephe, demokratik değişim ve otoriter rejimden çoğulcu demokratik sisteme geçiş projesini ve Suriye coğrafyasının tümünde olmak üzere Suriyelilerin gelecek anayasada üzerinde uzlaşacakları ‘merkezi olmayan bir sisteme’ dayalı bir devlet kurulmasını desteklediğini duyurdu.

SDK Eş Başkanı Emine Ömer
SDK Eş Başkanı Emine Ömer

Kürt liderlerden SDK Eş Başkanı Emine Ömer, Şarku’l Avsat’a verdiği röportajda, Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi ile iki yıl önce yapılan tartışmaları tamamlayıcı nitelikteki beş öncelikli ilke üzerinde anlaşmaya vardıklarını söyledi. Ömer “İki taraf, bu savaştan kurtulmanın, ülkeyi karşı karşıya olduğu tehlikelerden kurtarmanın ve halkımızın beklentilerini karşılamanın tek yolunun siyasi çözüm olduğu ve bunun Suriye’nin birliğini ve egemenliğini korumak için güvenli bir yol olduğunu vurguladı” açıklamasında bulundu.

Mutabakat zaptı, iç savaşı durdurmaya ve Suriye toprakları içindeki her türlü askeri ve muharebe operasyonlarına son vermeye odaklanıyor. Ömer,“En başta da rejimin Suriye halkına karşı yürüttüğü askeri saldırıları durdurmanın yanı sıra, Suriye’de bulunan Suriyeli olmayan tüm silahlı grupları, milisleri ve yabancı güçleri ülkeden çıkarmaya çalışmak geliyor” dedi.

Suriye Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi Genel Koordinatörü Hasan Abdulazim
Suriye Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi Genel Koordinatörü Hasan Abdulazim

Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi, bir kısmı Arap milliyetçisi, bir kısmı sosyalist ve bir kısmı bağımsız olan muhalefet partilerinin yer aldığı siyasi bir ittifak. 2011 yılının ortalarında kurulan komitede, en büyüğü Abdulazim’in başkanlığını üstlendiği Arap Sosyalist Birliği Partisi olan beş partiden oluşan Ulusal Demokratik Birlik öne çıkıyor. Suriye Müzakere Komisyonu’nda beş temsilcisi ve Anayasa Komitesi üyeleri olan Demokratik Değişim için Ulusal Koordinasyon Komitesi, şimdiye kadar krizin sona erdirilmesiyle alakalı uluslararası toplantıların çoğuna katıldı. Komite, Suriye Muhalif ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu’ndan (SMDK) sonra gelen en büyük 2. muhalefet organı.

SDK ise Türkiye’nin vetosu nedeniyle Suriye kriziyle ilgili uluslararası toplantılara katılamadı.

Demokratik Değişim İçin Ulusal Koordinasyon Komitesi Genel Koordinatörü Hasan Abdulazim, Şarku’l Avsat’ın Kürtlerin hakları ve sorunlarının iki taraf arasındaki mutabakatlar çerçevesinde nasıl çözüleceğine ilişkin sorusuna cevap olarak şunları söyledi:

“Yıllar önce Kürt partileri ve şahsiyetlerinin katılımıyla kurulan komitenin kuruluş belgesinde Kürt hakları tanınmıştır. Suriye Kürtlerinin Suriye ulusal dokusunun köklü ve tarihi bir parçası olduğunu ve sorunun çözümünün ülkenin toprak ve halk birliğinin sağlanmasından geçtiğini söylemiştik.”

Abdulazim’e göre Komite ve SDK, “Suriye’nin coğrafi ve siyasi bütünlüğünün korunmasını ve ülkenin birliğini, toprağını ve insanlarını tehdit eden her türlü bölücü ve ayrılıkçı proje ve girişimin reddedilmesini garanti eden demokratik ulusal proje” temelinde bir mutabakat zaptı imzaladı.

Tüm tutukluların serbest bırakılması

Anlaşma belgesinin dördüncü maddesinde, Suriye topraklarındaki cezaevlerinde bulunan tüm düşünce suçlularının ve siyasi aktivistlerin serbest bırakılması, gözaltı merkezlerinde ve cezaevlerinde öldürülen veya kaybolan kişilerin akıbetinin belirlenmesi, her türlü demografik değişimin reddedilmesi, Suriye içinde ve dışında yerinden edilmiş tüm kişilerin kendi bölgelerine güvenli ve gönüllü olarak geri dönmesini sağlayacak önlemlerin alınmaya başlanması öngörülüyor.

Emine Ömer ve Canda Muhammed (Şarku’l Avsat)
Emine Ömer ve Canda Muhammed (Şarku’l Avsat)

2015 yılında kurulan SDK, Arap-Kürt Suriye Demokratik Güçleri’nin (SDG) siyasi şemsiyesi olarak biliniyor ve Başta Demokratik Birlik Partisi olmak üzere Kuzey ve Doğu Suriye Özerk Yönetimi’ne katılan siyasi partileri içine alıyor.

SDG’nin askeri güçleri, Fırat’ın batısındaki Menbiç ve nehrin güneyindeki et-Tabka şehirlerinin yanı sıra, çoğu Fırat Nehri’nin doğusunda yer almak üzere yedi şehir ve kasabayı kontrol ediyor. Böylece hükümet güçleri ve Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed’e sadık taraflardan sonra toprakları kontrol eden ikinci askeri varlık oluyor.

Suriyeli siyasetçi Hasan Abdulazim “İki yıl önce SDK ile yaptığımız görüşmelerde 11 maddeden oluşan ilkeler üzerinde bir mutabakata varmıştık, ancak bu mutabakat yürürlüğe girmemişti. Bu ilkeleri hayata geçirmek için bir yürütme eki vardı. Buna göre SDG güçlerinin orduya ve oradan güvenlik güçlerine katılmak üzere tek bir askeri blok olarak değil, Suriye ordusuyla profesyonel bir şekilde birleşmesi konusunda anlaşmıştık” dedi. “Ordunun Suriye halkının bileşenlerini yansıtacak şekilde birlik olması gerektiğini” söyleyerek o zamanlar SDG’nin bu teklifi kabul ettiğine dikkat çekti.

Kararlar sahada uygulanmalı

Emine Ömer, Koordinasyon Komitesi ile yeni imzalanan mutabakat zaptı hakkında “Herhangi bir siyasi parti ile herhangi bir uzlaşı veya anlaşmaya vardığımızda, bunu hayata geçirmek ve buna bağlı kalmak için var gücümüzle çalışıyoruz. Bunun için iki tarafın maddeleri sahada uygulaması ve ortak hareketi koordine etmesi gerek” yorumunda bulundu. Ayrıca Suriye’nin geleceğinde Özerk Yönetim’in kaderi, askeri ve güvenlik güçleri ile yönetimin ve askeri güçlerinin kontrolü altındaki bölgelerde ülkedeki gelirin dağılımı hakkında ortak anlayışlara ulaşmak için Koordinasyon Komitesi liderliğiyle yapılan diyalogların tamamlandığını kaydetti.

Ömer “Bu belgeyi geliştirmek için çalışacağız. Hükümlerini harfiyen uygulamaya kararlıyız. Bundan sonraki aşamada bu cepheyi harekete geçirecek ve belgenin hükümlerini hayata geçirecek yürütme mekanizmalarını oluşturmak üzere ortak komiteler oluşturmak için diğer görüşmeleri tamamlayacağız” dedi.

Kürt lider Emine Ömer, Halk İradesi Partisi ile imzalanan anlaşmaya ilişkin olarak, siyasi partilerle imzalanan anlaşmaların uygulanması konusunda ciddi olduklarını belirterek, “Halk İradesi Partisi ile bir koordinasyon komitemiz var ve anlaşma hala yürürlükte. Diyalog süreci de devam etmekte. Ancak anlaşmanın Suriye düzeyinde sahaya daha iyi yansımasını ummuştuk” ifadelerini kullandı.



Suriye ve İsrail: Sıcak mı yoksa geçici bir barış mı?

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP
TT

Suriye ve İsrail: Sıcak mı yoksa geçici bir barış mı?

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP

İbrahim Hamidi

Son zamanlarda Suriye ve İsrail arasındaki barış olasılıkları hakkında çokça konuşuluyor. Bununla birlikte, iki tarafın içerik ve zaman dilimi açısından ne ölçüde ilerleyebileceğine dair beklentiler de çoğaldı. Öyle ki bir İsrailli gazeteci, Şam'ın, Lübnan Trablusu’na karşılık Suriye’nin Golan Tepeleri şeklinde bir takas önerdiğini bile öne sürdü.

Birçok arabulucunun Şam ve Tel Aviv arasında çeşitli başlıklar taşıyan mesajlar taşıdığı tartışmasız. Bunlar arasında Suriye ve İsrail arasında 1974’te varılan Kuvvetlerin Ayrıştırılması Anlaşması, milislere ve güvenlik tehditlerine karşı güvenlik bilgileri paylaşımı, Suriye ve Lübnan arasındaki sınırın ve Şeba Çiftlikleri'nin geleceğinin belirlenmesi, Şam'ın İbrahim Anlaşmaları’na katılımı sayılabilir.

Her bir madde ne anlama geliyor?

Kuvvetlerin Ayrıştırılması Anlaşması: 1948'deki Nekbe'den sonra Şam ve Tel Aviv arasında bir ateşkes anlaşması imzalandı ve tampon bölgeler oluşturuldu. Ateşkesin uygulanması şu anda BM güçleri tarafından denetleniyor. 1973’teki savaştan sonra ise dönemin ABD dışişleri bakanı Henry Kissinger arabuluculuk yaptı ve Suriye ile İsrail genelkurmay başkanları tarafından 31 Mayıs 1974'te Cenevre'de imzalanan Kuvvetlerin Ayrıştırılması Anlaşması’nı sonuçlandırdı. Bu, Golan cephesinin gelecekteki herhangi bir askeri eylemin tarafı olmayacağı anlamına geliyordu; bunun için 10 kilometre derinliğinde bir tampon bölge ve her iki tarafta 20 kilometre derinliğinde iki askerden arındırılmış bölge oluşturuldu. Birleşmiş Milletler Ayrılma Gözlem Gücü'nün (UNDOF) bin 250 personeli de her iki tarafın taahhütlere bağlı kalıp kalmadığını, yani anlaşmanın şartlarına göre buraya izin verilmeyen silah ve unsurların konuşlandırılıp konuşlandırılmadığını denetleyecekti.

O dönemde Tel Aviv adına Kissinger, Hafız Esed'i Golan'da “Suriyeli olmayan unsurların, yani Filistinli savaşçıların faaliyetlerinin engellenmesini” taahhüt eden yazılı bir maddeyi anlaşmaya eklemek için ikna etmeye çalıştı. Esed bunu reddetti, ancak Filistinli fraksiyonların bu bölgede herhangi bir faaliyetini yasaklayan gizli bir sözlü anlaşma ile bu maddeyi kabul etti. Bu anlaşma, onlarca yıl boyunca uygulandı ve birçok kişi Golan yakınlarında silahlı eylem düzenlemeye çalıştığı için hapse atıldı.

2011'den sonra UNDOF kuvvetleri geri çekildi ve Suriye'nin güneyindeki Golan Tepeleri yakınlarında Suriyeli muhalif gruplar, İran’a bağlı milisler ve Hizbullah'ın konuşlanmasıyla birlikte silahların yayılmasının doğurduğu bir kaos yaşandı. 2018'de Başkanlar Donald Trump ve Vladimir Putin arabuluculuk yaptılar ve “İsrail'in güvenliğinin garanti altına alınmasının” gerekliliği konusunda anlaştılar. Gerçekten de Suriye hükümet güçlerinin bölgeye geri dönmesi ve ABD'nin güneydeki silahlı Suriye muhalefetini desteklemekten vazgeçmesi karşılığında, “tüm Suriyeli olmayan unsurların” yani İran’a bağlı milislerin ve ağır silahlarının Golan Tepeleri'nden Suriye topraklarının 85 kilometre derinliğine çekilmesini içeren bir anlaşma imzalandı.

Rejimin 8 Aralık'ta devrilmesiyle birlikte İsrail, Golan Tepeleri'ndeki tampon bölgeye girdi, Hermon Dağı'ndaki (Şeyh Dağı) bir tepenin kontrolünü ele geçirdi, Şam yolunda çok sayıda bölgeyi işgal etti. Ayrıca Suriye'deki birçok bölgeye yüzlerce hava saldırısı düzenledi ve Suriye'nin stratejik askeri altyapısını yok etti.

İstenen, Suriye'nin Şeba Çiftlikleri ve Kafr Şuba Tepeleri üzerindeki egemenliğini teyit etmesi ve şu anda el-Gacar köyünü bölen BM “Mavi Hattı”nın yerini belirlemektir. Pratikte istenen ise Hizbullah'ın silahını korumak için öne süreceği gerekçeleri ortadan kaldırmaktır

Şeba Çiftlikleri: İsrail 2000 yılının ortalarında Güney Lübnan'dan çekilmeye karar verdiğinde, Şam'da bir siyasi toplantı düzenlendi ve ardından Hizbullah'ın silahını muhafaza etmesi için bir gerekçe “yaratılmasına” karar verildi. Söz konusu gerekçe Şeba Çiftlikleri'nin Lübnan'a ait ve Hizbullah'ın da “işgal altındaki toprakları kurtarmaya çalışan bir direniş hareketi” olduğuydu.

Bu nedenle şimdi Şam'dan istenen, Şeba Çiftlikleri ve Kafr Şuba Tepeleri üzerindeki egemenliğini teyit etmesi ve şu anda Gacar köyünü bölen BM “Mavi Hattı”nın yerini belirlemektir. Yani, Suriye hükümeti Beyrut'a iki bölgenin İsrail tarafından işgal edilen Suriye toprakları olduğunu yazılı olarak teyit etmelidir. Pratikte istenen ise Hizbullah'ın gerekçelerini ortadan kaldırmaktır.

Güvenlik bilgilerinin paylaşımı: Suriye sınırlarında milislerin yayılması, silah ve uyuşturucu kaçakçılığı yapılması nedeniyle, terörizm ve kaosla mücadele etmek ve bölgesel istikrarı sağlamak amacıyla Suriye ile İsrail'in de dahil olduğu bölgesel bir mekanizmanın kurulması öneriliyor.

İbrahim Anlaşmaları: Bahreyn, BAE, Fas ve Sudan ilk Trump yönetimi sırasında anlaşmalara katıldılar. ABD Başkanı şu anda Suriye'nin de bu anlaşmalara katılmasını öneriyor. Beyaz Saray bu talebi birden fazla kez duyurdu ve bunu toplu olarak duyurmak için Suriye ve İsrail liderleriyle bir zirve düzenlemeyi de önerdi.

Eğer Tel Aviv ABD güçlerinin UNDOF içinde konuşlandırılmasını isterse, büyük ihtimalle Şam da Arap ve Türk güçlerinin var olmasını talep edecektir

Mümkün olan nedir?

Trump yönetimi ve Batılı ülkeler Suriye hükümetine çok “kredi” verdiklerine inanıyorlar; tanınma, izolasyonunun sona erdirilmesi, yaptırımların kaldırılması ve yardım sağlanması. Bu nedenle İsrail ile ilişkiler kurma ve yeni Ortadoğu’ya yönelik bölgesel vizyonun bir parçası olarak İbrahim Anlaşmalarına katılma yolunda hızla ilerlemesini istiyorlar.

Şam'ın şu anda bu adımı atabileceğini düşünmek bir hatadır. Gerçekten mümkün olan, öncelikle acil ve gerekli adımları atmaktır. Yani Şam ve Tel Aviv'in “saldırmazlık” anlaşmasına varması, bir diğer deyişle Kuvvetlerin Ayrıştırılması Anlaşması’na olan bağlılıklarını yenilemeleridir. Ama bu fiili olarak İsrail'in Golan Tepeleri'ndeki tampon bölgeden ve 8 Aralık'tan sonra ele geçirdiği alanlardan çekilmesini içeriyor.

UNDOF'un Kuvvetlerin Ayrıştırılması Anlaşması’nın tüm maddelerinin uygulanmasını denetlemesinin, milislerin ve disiplinsiz unsurların varlığını, Tel Aviv'in Suriye'nin güneyinde “7 Ekim senaryosunun tekrarı” olarak adlandırdığı bir hadiseyi önleyecek tüm güvenlik garantilerini sağladığına şüphe yoktur. Zira anlaşma, askeri unsurların ve silahların sayısını, türünü ve menzilini belirlemektedir. Eğer Tel Aviv, ABD güçlerinin UNDOF içinde konuşlandırılmasını isterse, büyük ihtimalle Şam da Arap ve Türk güçlerinin var olmasını talep edecektir. Bu, Kissinger'ın ABD güçlerinin UNDOF içinde konuşlandırılmasını önerdiği ve Esed'in karşılığında Sovyet güçlerinin de konuşlandırılmasını talep ettiği 1974 müzakerelerini hatırlatıyor.

Sınırın kontrol altına alınması, silah ve uyuşturucu kaçakçılığının önlenmesi Suriye’nin çıkarına olduğundan Lübnan ile sınırları belirleme, Şeba Çiftlikleri'nin Suriye'ye ait olduğunu teyit etme gücüne sahiptir. Özellikle Türkiye, Suriye ve komşu ülkeleri (Irak, Ürdün ve Lübnan) kapsayan bir blok kurmayı önerdiğinden, büyük ihtimalle bölgesel bir terörle mücadele mekanizmasına katılmaya da istekli olacaktır.

Suriye'nin İbrahim Anlaşmaları'na katılması talebi, bu anlaşmayı imzalayan diğer Arap ülkeleriyle arasındaki farkı gündeme getirmektedir. Zira diğer dört Arap ülkesinin işgal edilmiş toprakları yok ve İsrail'e komşu değiller

İbrahim Anlaşmaları'na katılma konusuna gelince, bu, Suriye ile bu anlaşmayı imzalayan diğer ülkeler arasındaki farkı gündeme getirmektedir. Zira diğer dört Arap ülkesinin işgal edilmiş toprakları yok ve İsrail'e komşu değiller. Suriye'nin egemenliğini ve birliğini yeniden sağlamak, ordusunu kurmak ve yeniden inşa projesini uygulamakla meşgul olduğu doğru, ancak buna İbrahim Anlaşmaları'na katılmakla başlaması, önceliklerinin uygulanmasını kolaylaştırmaktan ziyade zorlaştıracaktır. Başka bir deyişle, yeni kurulacak askeri güçlerin birliği için bir meydan okuma oluşturacaktır.

Bu Suriye-İsrail maddelerinin ve bazı tarafların “sıcak barış” çabalarının, İran ve vekillerinin 7 Ekim 2023'ten bu yana yaşadığı büyük yenilgilerden sonra yeni bir bölgesel düzen arayışıyla bağlantılı olduğuna şüphe yoktur. Ancak, “ihlallerin” kolay görülmesi, İran'a kaos yaratma bahaneleri, Türkiye'ye de Suriye'nin yeni eğilimlerini “frenlemek” için gerekçeler sunacaktır ve bu da “barışı geçici” hale getirecektir. Şam ve Tel Aviv arasındaki müzakere masasının önceliklerini düzenlemek, Suriye'nin bir eksenden diğerine geçişini sağlamlaştırmak için hayati bir gerekliliktir.