عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
Spor

UEFA Şampiyonlar Ligi tarihinin "en yaşlı" rekorları

UEFA Şampiyonlar Ligi'nin en yaşlı oyuncuları, golcüleri ve finalistleri 40 yaş sınırını aştı

(AA)
(AA)
  • İstanbul: AA
TT
  • İstanbul: AA
TT

UEFA Şampiyonlar Ligi tarihinin "en yaşlı" rekorları

(AA)
(AA)

Portekizli savunma oyuncusu Pepe'nin (40) geçen salı günü Porto'nun evinde Antwerp ile yaptığı maçta fileleri havalandırarak UEFA Şampiyonlar Ligi tarihinin gol atan en yaşlı futbolcusu olması, "Devler Ligi"nin en yaşlı unvanına sahip isimlerini gündeme getirdi.

İtalyan kaleci Marco Ballotta, "Devler Ligi"nde forma giymiş en yaşlı, bir dönem Beşiktaş forması giyen Portekizli defans oyuncusu Pepe, bu kulvarda gol atan en yaşlı, İtalyan futbolcu Paolo Maldini ise şampiyon olan ve finalde gol atan en yaşlı futbolcu ünvanlarını elinde bulunduruyor.

UEFA Şampiyonlar Ligi'nde görev almış en yaşlı 5 oyuncunun hepsi kalecilerden oluşuyor.

İtalyan kaleci Marco Ballotta, UEFA Şampiyonlar Ligi'nde forma giyen en yaşlı oyuncu konumunda. Ballotta, bu rekoru 2007 yılında İtalyan temsilcisi Lazio formasıyla Real Madrid'e karşı oynadıkları maçta elde etti.

"Devler Ligi"nde sahaya çıkan en yaşlı oyuncular şöyle:

Marco Ballotta (Lazio) - Real Madrid, 11 Aralık 2007 - 43 yıl 252 gün.

Gianluigi Buffon (Juventus) - Barcelona, ​​02 Aralık 2020 - 42 yıl 315 gün.

Olexandr Shovkovskiy (Dinamo Kiev) - Napoli , 13 Eylül 2016 - 41 yıl 255 gün.

Mark Schwarzer (Chelsea) - Atletico Madrid, 30 Nisan 2014 - 41 yıl 206 gün.

Allan McGregor (Rangers) - Ajax, 01 Kasım 2022 - 40 yıl 274 gün.

Pepe, Şampiyonlar Ligi tarihinin gol atan en yaşlı futbolcusu

Bir dönem Beşiktaş forması da giyen 40 yaşındaki Portekizli savunma oyuncusu Pepe, geçen salı günü Porto'nun evinde Antwerp ile yaptığı maçta fileleri havalandırarak UEFA Şampiyonlar Ligi tarihinin gol atan en yaşlı futbolcusu olmayı başardı.

Portekiz temsilcisi Porto'nun UEFA Şampiyonlar Ligi H Grubu 4. haftasında sahasında Belçika ekibi Antwerp'i 2-0 yendiği maçta 40 yaş 254 günlük Pepe, 90+1. dakikada takımının ikinci golünü kaydederek organizasyonda 40 yaş üstü gol atan ilk oyuncu unvanını elde etti.

Bu gol öncesinde Şampiyonlar Ligi'nde İtalyan forvet Francesco Totti, 38 yıl 59 günle gol atan en yaşlı futbolcu rekorunu elinde tutuyordu.

UEFA Şampiyonlar Ligi'nin gol atan en yaşlı futbolcuları şu şekilde:

Pepe (Porto) - Antwerp (Belçika), 7 Kasım 2023 - 40 yıl 254 gün.

Francesco Totti (Roma) - CSKA Moskova (Rusya), 25 Kasım 2014 - 38 yıl 59 gün.

Ryan Giggs (Manchester United) - Benfica (Portekiz), 14 Eylül 2011 - 37 yıl 290 gün.

Filippo Inzaghi (Milan) - Real Madrid (İspanya), 3 Kasım 2010 - 37 yıl 87 gün.

Javier Zanetti (Inter) - Tottenham Hotspur (İngiltere), 20 Ekim 2010 - 37 yıl 72 gün.

DAHA FAZLA OKU

Galatasaray, Bayern Münih'e yenildi... Buruk: Bu kadar net pozisyona giriyorsanız bunları atmalısınız

Galatasaray, Bayern Münih'e yenildi... Buruk: Bu kadar net pozisyona giriyorsanız bunları atmalısınız

Beşiktaş'ın UEFA Avrupa Konferans Ligi'nde gruptan çıkma şansı kalmadı

Beşiktaş'ın UEFA Avrupa Konferans Ligi'nde gruptan çıkma şansı kalmadı

İtalyanlar, Şampiyonlar Ligi'nin en yaşlı şampiyonları

UEFA Şampiyonlar Ligi'nde kupaya ulaşan en yaşlı 5 futbolcunun tamamı İtalyan kökenli futbolculardan oluşurken, bu başarılar da yine İtalyan takımlarında oynarken elde edildi.

Listede yer alan isimlerden sadece Javier Zanetti, İtalyan kökenli Arjantinli futbolcu olarak diğer 4 isimden farklılık gösterdi.

Şampiyonlar Ligi'nin en yaşlı şampiyonu ise İtalyan ekibi Milan formasıyla İngiliz temsilcisi Liverpool karşısında 2007 finalinden zaferle ayrılıp kupayı kazanan Paolo Maldini oldu.

Maldini, 2007 UEFA Şampiyonlar Ligi kupasını kazanarak bu başarıya 38 yaş 331 günlükken ulaştı.

Şampiyonlar Ligi'nin en yaşlı şampiyonları:

Paolo Maldini (Milan) - Liverpool, 23 Mayıs 2007 - 38 yıl 331 gün.

Pietro Vierchowod (Juventus) - Ajax, 22 Mayıs 1996 - 37 yıl 46 gün.

Alessandro Costacurta (Milan) - Juventus, 28 Mayıs 2003 - 37 yıl 34 gün.

Javier Zanetti (Inter) - Bayern Münih, 22 Mayıs 2010 - 36 yıl 285 gün.

Marco Materazzi (Inter) - Bayern Münih, 22 Mayıs 2010 - 36 yıl 276 gün.

Şampiyonlar Ligi finalinin en yaşlısı Van der Sar

UEFA Şampiyonlar Ligi finalinde forma giyen 40 yaş üstü tek oyuncu konumundaki Hollandalı file bekçisi Edvin van der Sar, bu ünvana İngiliz ekibi Manchester United formasıyla 2011 yılında ulaştı.

Hollandalı kaleci, 40 yaş 211 günlükken 2011 yılı UEFA Şampiyonlar Ligi finalinde Barcelona'ya karşı sahaya çıkarak bu rekoru elde etti.

Şampiyonlar Ligi finalistlerinin en yaşlıları:

Edwin van der Sar (Manchester United) - Barcelona, ​​28 Mayıs 2011 - 40 yıl 211 gün.

Gianluigi Buffon (Juventus) - Real Madrid, 03 Haziran 2017 - 39 yıl 126 gün.

Paolo Maldini (Milan) - Liverpool, 23 Mayıs 2007 - 38 yıl 331 gün.

Lothar Matthaus (Bayern Münih) - Manchester United, 26 Mayıs 1999 - 38 yıl 66 gün.

Ryan Giggs (Manchester United) - Barcelona, ​​28 Mayıs 2011 - 37 yıl 180 gün.

Şampiyonlar Ligi finalinde gol atan en yaşlı futbolcu Paolo Maldini

Milan'ın efsanelerinden Paolo Maldini, 25 Mayıs 2005'te İstanbul'da Liverpool'a karşı 4-3 kaybettikleri tarihe geçen finalde, 36 yaş 333 günlükken fileleri havalandırarak, UEFA Şampiyonlar Ligi finallerinde gol atan en yaşlı futbolcu unvanına ulaştı.

Paolo Maldini, UEFA Şampiyonlar Ligi'nde 2005 yılında İstanbul'daki finali kaybetmesine rağmen, 2007 yılındaki finalde şampiyonluğa ulaşarak Şampiyonlar Ligi kupasını kaldıran en yaşlı oyuncu olmayı başardı.

 

Daha fazlasını oku

 
 
Spor

Kanatsız uçuş: Kayakla atlama hakkında her şey

Kayakla atlamada sporcular saatte 100 kilometre hızı aşabiliyor (Reuters)
Kayakla atlamada sporcular saatte 100 kilometre hızı aşabiliyor (Reuters)
TT
TT

Kanatsız uçuş: Kayakla atlama hakkında her şey

Kayakla atlamada sporcular saatte 100 kilometre hızı aşabiliyor (Reuters)
Kayakla atlamada sporcular saatte 100 kilometre hızı aşabiliyor (Reuters)

Adrenalin'den herkese merhaba. Bu hafta motor sporları ve dövüş etkinliklerinden değil, adrenalinin doruk noktasına ulaştığı bir başka spor dalı olan kayakla atlamadan bahsedeceğiz. 

Kayakla atlama, kış sporları içinde hem tarihi hem de görsel etkisiyle en çarpıcı dallardan biri. Bir sporcunun onlarca metre yükseklikten kendini boşluğa bırakıp rüzgarla mücadele ederek süzülmesi, bu branşı yalnızca bir yarış değil, aynı zamanda bir cesaret gösterisine dönüştürüyor.

  
Kayakla Atlama Dünya Kupası da bu sporun geldiği noktayı görmek için en doğru adreslerden biri. Ancak bu noktaya gelene kadar kayakla atlama uzun bir yolculuktan geçti.

Kayakla atlamanın kökleri 19. yüzyıl Norveç'ine uzanıyor. İlk dönemlerde bu spor, bugünkü anlamda bir yarıştan çok, kimin daha uzağa atlayabildiğini görmek için yapılan yerel denemelerden ibaretti.

Ahşap kayaklar, basit rampalar ve neredeyse hiçbir güvenlik önlemi olmadan yapılan atlayışlar, sporun ne kadar riskli başladığını açıkça gösteriyor. Zamanla bu denemeler organize yarışlara dönüştü ve kayakla atlama, İskandinav ülkelerinin sınırlarını aşarak Avrupa'nın geri kalanına yayıldı.

Bu gelişimin en önemli dönüm noktalarından biri, 1925'te düzenlenen ilk Kayakla Atlama Dünya Kupası oldu. O dönemde yalnızca erkek sporcuların katıldığı bu organizasyon, kayakla atlamayı uluslararası bir spor haline getirdi.

İlk şampiyonalarda atlayış mesafeleri bugüne kıyasla oldukça kısa olsa da sporcuların cesareti ve rekabet duygusu bugünküyle yarışır düzeydeydi. Dünya Kupası, yıllar içinde hem sporcular hem de organizatörler için bir referans noktası haline geldi.

Erkekler Kayakla Atlama Dünya Kupası tarihine bakıldığında, bazı ülkelerin bu spora damga vurduğu hemen fark ediliyor. Norveç, Finlandiya, Avusturya ve Almanya, uzun yıllar boyunca hem teknik hem de sportif açıdan öne çıktı.

Özellikle Finlandiyalı Matti Nykanen, kayakla atlama dendiğinde akla gelen ilk isimlerden biri oldu. Nykanen'in Dünya Kupaları ve Olimpiyatlar boyunca sergilediği performans, bu sporun küresel popülaritesini ciddi şekilde artırdı. Onun ardından gelen nesiller, kayakla atlamanın sınırlarını biraz daha ileri taşımaya başladı.

Zaman içinde pistler büyüdü, tepe boyutları arttı ve sporcular daha uzun mesafelere ulaşmaya başladı. Bununla birlikte ekipman teknolojisi de ciddi bir değişim geçirdi.

Eski dönemlerde ağır ve kontrolü zor kayaklar kullanılırken, günümüzde daha hafif ve aerodinamik malzemeler öne çıkıyor.

Sporcuların giydiği tulumlar bile rüzgarla etkileşim göz önünde bulundurularak tasarlanıyor. Bu gelişmeler, performansı artırırken aynı zamanda kuralların da sıkılaşmasına neden oldu.

Kayakla atlamada kadınların Dünya Kupası sahnesine çıkması ise çok daha geç bir tarihte gerçekleşti.

Kadınlar, ilk kez 2009'da Kayakla Atlama Dünya Kupası'nda resmi olarak yarışma fırsatı buldu. Bu geç başlangıç, sporda uzun süre tartışma konusu oldu.

Ancak kadın kayakla atlamanın kısa sürede gösterdiği gelişim, bu tartışmaları büyük ölçüde geride bıraktı. Japonya, Almanya, Avusturya ve Norveçli sporcular, kadınlar kategorisinde üst düzey rekabetin oluşmasında başrol oynadı.

Kadın kayakla atlamanın simge isimlerinden biri olan Sara Takanashi, bu alandaki dönüşümün en net örneklerinden biri.

Dünya Kupası yarışlarında kırdığı rekorlar ve performansları, kadın sporcuların teknik ve fiziksel olarak bu branşta ne kadar ileri gidebileceğini gösterdi. Kadınlar yarışlarının şampiyona programına eklenmesi, yalnızca bir sportif gelişme değil, aynı zamanda kayakla atlamanın geleceği açısından da önemli bir adım oldu.

Kayakla Atlama Dünya Kupası, hem erkekler hem de kadınlar için benzer bir yarış yapısıyla ilerliyor. Normal tepe ve büyük tepe yarışları, sporcuların farklı koşullara ne kadar hızlı uyum sağlayabildiğini ortaya koyuyor.

Takım yarışlarıysa bireysel yeteneklerin yanı sıra ülkelerin sistemli çalışmasının da ne kadar önemli olduğunu gösteriyor. Rüzgarın yönü, hızındaki küçük değişimler ve pistin durumu, yarışın kaderini saniyeler içinde değiştirebiliyor.

Bu yüzden kayakla atlama, yalnızca fiziksel güçle açıklanabilecek bir spor değil. Sporcular, atlayış sırasında vücut pozisyonlarını milimetrik hesaplarla ayarlamak zorunda kalıyor.

En ufak bir hata, metrelerce mesafe kaybı anlamına gelebiliyor. Dünya Kupası da tam olarak bu noktada devreye giriyor ve en istikrarlı, en soğukkanlı sporcuları öne çıkarıyor.

Kayakla atlamanın bugünkü haline ulaşmasında organizasyonların ve uluslararası federasyonların da payı büyük.

Güvenlik önlemleri yıllar içinde ciddi şekilde artırıldı. Pist tasarımları, sporcuların iniş sırasında daha kontrollü bir şekilde yere basmasını sağlayacak biçimde geliştirildi.

Aynı zamanda ekipman kontrolleri sıkılaştırıldı ve herkes için eşit koşullar yaratılmaya çalışıldı. Bu sayede spor, geçmişe kıyasla çok daha güvenli bir yapıya kavuştu.

Kayakla atlama dışarıdan bakıldığında kısa bir koşu, bir sıçrayış ve ardından süzülmeden ibaret gibi görünebilir. Oysa işin teknik tarafı, atlayışın her saniyesine yayılan karmaşık bir denge ve kontrol sürecine dayanıyor. Bir sporcunun havadayken ne kadar ileri gideceğini belirleyen şey yalnızca gücü değil; hız, vücut pozisyonu, kayak açısı ve rüzgarla kurduğu ilişki oluyor.

Her şey pistin başında, iniş rampasına girmeden önce başlıyor. Sporcu, mümkün olan en dengeli ve ritmik kaymayla maksimum hıza ulaşmaya çalışıyor. Bu noktada amaç, hızlanırken vücudu gereksiz yere hareket ettirmemek. En ufak bir dengesizlik, rampa sonunda yapılacak sıçramayı doğrudan etkiliyor.

Sporcular, rampaya yaklaşırken dizlerini hafif kırık tutuyor ve gövdeyi öne doğru sabit bir açıyla konumlandırıyor. Bu duruş, sıçrama anında gücün doğrudan kayaklara aktarılmasını sağlıyor.

Sıçrama, yani "take-off" anı, uçuşun kaderini belirleyen en kritik nokta. Sporcu, rampanın ucunda kayakları pistten ayırırken ne çok erken ne de geç davranabiliyor.

Erken sıçrama, hız kaybına yol açarken; geç sıçrama, açıyı bozarak havalanmayı zorlaştırıyor. Bu nedenle sporcular, rampanın ucundaki milimetrik noktayı defalarca antrenman yaparak ezberliyor. Bacaklardan gelen itiş, gövde ve kalça pozisyonuyla birleştiğinde sporcu havaya düzgün bir şekilde yükseliyor.

Havalanma sonrası başlayan uçuş evresi, kayakla atlamanın görsel açıdan en tatmin edici ama aynı zamanda en teknik bölümü. Günümüzde neredeyse tüm sporcular "V stili" adı verilen tekniği kullanıyor.

Bu teknikte kayaklar önde açılarak V harfi şeklini alıyor. Kayakların bu şekilde açılması, havayla temas yüzeyini artırıyor ve sporcuya daha fazla kaldırma kuvveti sağlıyor.

Ancak V stilinin etkili olabilmesi için kayakların açısı, sporcunun vücut pozisyonuyla uyum içinde olmalı. Aksi halde bu avantaj hızla dezavantaja dönüşebiliyor.

Uçuş sırasında gövde neredeyse kayaklarla paralel hale geliyor. Sporcu, göğsünü kayaklara yaklaştırarak havayı "yakalamaya" çalışıyor. Kollar genellikle vücuda yakın tutuluyor, çünkü açılan kollar hava direncini artırarak dengeyi bozabiliyor.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Viessmann FIS Ski Jumping World Cup (@fisskijumping)'in paylaştığı bir gönderi

Başın pozisyonu da büyük önem taşıyor. Sporcu genellikle bakışlarını ileriye sabitliyor ve boynu mümkün olduğunca sabit tutuyor. Bu duruş, hem aerodinamik yapıyı koruyor hem de havadayken ani hareketlerin önüne geçiyor.

Rüzgar, uçuş kontrolünde en büyük dış etkenlerden biri. Karşıdan gelen hafif bir rüzgar, sporcunun daha uzun süre havada kalmasına yardımcı oluyor. Yandan esen rüzgarlarsa dengeyi ciddi şekilde zorlayabiliyor.

Bu nedenle sporcular, havadayken küçük vücut hareketleriyle dengeyi sürekli ayarlıyor. Dizlerin ve ayak bileklerinin çok küçük hareketleri, kayakların açısını ve yönünü kontrol etmeye yardımcı oluyor. Bu ayarlamalar dışarıdan fark edilmese de uçuşun birkaç metre daha uzamasını sağlayabiliyor.

İnişe yaklaşırken uçuş tekniği yeniden değişiyor. Sporcu, yavaş yavaş V stilini daraltıyor ve kayakları birbirine yaklaştırıyor. Amaç, yere en stabil şekilde temas etmek. İniş sırasında ağırlık genellikle öne veriliyor ve dizler darbe emici bir görev üstleniyor. Denge kaybı yaşanmaması için gövde hafif öne eğik tutuluyor. Hakemler, inişin temizliğine ve sporcunun dengesini koruyup korumadığına özellikle dikkat ediyor.

Kayakla atlamada kullanılan ekipman da uçuş kontrolünün önemli bir parçası. Kayakların uzunluğu, sporcunun boyu ve kilosuna göre belirleniyor. Çok uzun kayaklar daha fazla kaldırma sağlarken, kontrolü zorlaştırabiliyor. Tulumlarsa rüzgarı belirli bir şekilde yönlendirecek biçimde tasarlanıyor ancak kurallar bu konuda son derece katı. Tulumun vücuda tam oturması gerekiyor; fazla bol kıyafetler avantaj sağladığı için kabul edilmiyor.

Tüm bu teknik detaylar, kayakla atlamayı reflekslerden çok bilgi ve tekrar üzerine kurulu bir spor haline getiriyor. Uçuş sırasında yapılan her küçük ayar, yıllar süren antrenmanların ve sayısız denemenin sonucu. Dünya Kupası gibi üst düzey organizasyonlarda fark yaratan da tam olarak bu oluyor: Havadayken sakin kalabilen, vücudunu rüzgarla uyum içinde yönlendirebilen ve inişi temiz yapabilen sporcular, birkaç metrelik farklarla zirveye çıkıyor.

Kayakla atlamada uçuş, boşluğa bırakılan bir an değil, başından sonuna kadar kontrol edilen, hesaplanan ve hissedilen bir süreç. Sporcu pistten ayrıldığı anda işi bitmiyor, asıl mücadele tam da o anda başlıyor.

Kış sporları Eurosport kanallarından takip edilebiliyor.

Kaynaklar: Red Bull, TKF, FIS

Spor

Basketbolu bırakan NBA yıldızı, balıkçı oldu

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT
TT

Basketbolu bırakan NBA yıldızı, balıkçı oldu

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

NBA yıldızı Ben Simmons, üst düzey basketbola olası dönüşünü erteleyip profesyonel balıkçılık kariyerine yönelmeyi tercih etti.

Sport Fishing Championship'te (SFC) takım satın alan 29 yaşındaki oyuncu, South Florida Sails'ı yönetecek.

2021'de kurulan SFC'de 16 elit balıkçılık kulübü, profesyonel açık deniz tuzlu su balıkçılığı yapıyor.

Üç kez NBA All-Star'a (2019–2021) seçilen Simmons, ligdeki son maçını 13 Nisan'da LA Clippers formasıyla Golden State Warriors'a karşı oynamış ve Kaliforniya'daki kısa süreli macerasını yılda 1,1 milyon dolarlık minimum sözleşmeyle tamamlamıştı.

NBA'de 9 yıl geçiren Simmons, bu sürede 203 milyon dolar kazandı. 2016'da draft edilen oyuncu, yıldızını Sixers'ta parlatmıştı.

2022'de Nets'e geçtikten sonra, 2024'te yıl Clippers'a katılmıştı.

Simmons, bu sezon geri dönüşüyle ​​ilgili sorulan soruya "Sadece orada bulunmak için yer doldurmanın anlamı olduğunu düşünmüyorum" dedi.

Bunun biraz bencilce olduğunu düşünüyorum... Ama rekabet edebilmek için en yetenekli halime ve fiziksel zirveme ulaşmak istiyorum. Aksi takdirde bana hiçbir faydası olmaz. Belki bu yılın ortasını, hatta belki de gelecek sezonu düşünüyorum.

Balıkçılık sporuna yönelik tutkusunu sosyal medyada sergileyen Simmons, bunun "sıkıcı ve zorlu" olabileceğini kabul etse de sonuçta "çok eğlenceli" olduğunu vurguladı.

Simmons, Andscape'e, "Çok niş bir spor" diye konuştu.

Ve bilmeyince bilinmiyor. Ama bir kez deneyimlenince ve oraya gidip neyle ilgili olduğu görülünce, sporun doğasına hayran kalınıyor. Ve bu, balıkçılık sporunda her zaman ilgimi çeken bir şey. Teknik. Ve bunun içinde insanların anlamadığı çok şey var. Milyon dolarlık gemilerde balık tutan bu adamlar günlerce denizde kalıyor. Yani yorucu ve zorlu ama çok eğlenceli. Bu, deneyimlenmesi, içine girilmesi ve neyle ilgili olduğunun görülmesi gereken dünyalardan biri.

Independent Türkçe

Spor

Afrika Kupası’nda Regragui’yi düşündüren kriz: Fas’ta savunma hattı sakatlıklarla sarsıldı

Fas Milli Takımı kaptanı Romain Saiss (AFP)
Fas Milli Takımı kaptanı Romain Saiss (AFP)
TT
TT

Afrika Kupası’nda Regragui’yi düşündüren kriz: Fas’ta savunma hattı sakatlıklarla sarsıldı

Fas Milli Takımı kaptanı Romain Saiss (AFP)
Fas Milli Takımı kaptanı Romain Saiss (AFP)

2025 Afrika Uluslar Kupası’na galibiyetle başlayan Fas Milli Takımı’nda skor ve genel hava güven verse de, savunma hattındaki sakatlıklar teknik direktör Walid Regragui’nin ilk haftadan itibaren hesaplarını zorlaştırdı.

Komorlar maçında Romain Saiss’in karşılaşmanın ilk dakikalarında sakatlanarak oyundan çıkması dikkat çekti. Tecrübeli savunmacının yerine Jawad El Yamiq dahil olurken, Katar’ın Al Sadd kulübünde forma giyen Saiss’in kapsamlı sağlık kontrollerinden geçeceği ve turnuvanın geri kalanında oynayıp oynayamayacağının bu tetkiklerin ardından netleşeceği belirtildi.

Savunmadaki sıkıntılar bununla da sınırlı kalmadı. Nayef Aguerd’in durumu da belirsizliğini koruyor. Bazı kaynaklar oyuncunun grup maçlarının kalanında forma giyemeyebileceğini öne sürerken, diğer kaynaklar yapılan kontrollerin uyluk bölgesindeki ağrılar nedeniyle tamamen önlem amaçlı olduğunu ve henüz resmî bir sakatlık tespiti bulunmadığını ifade ediyor.

Adam Masina’nın da sağlık kontrolünden geçirilmesi bekleniyor. Tecrübeli oyuncu açılış maçında yedek kulübesinde kalırken, fiziksel durumu hakkında henüz resmî bir açıklama yapılmadı.

Teknik ve sağlık ekibi, Saiss, Aguerd ve Masina’nın durumuna ilişkin sessizliğini koruyor. Çarşamba sabahı itibarıyla üç oyuncunun da sağlık durumunu ve grup maçlarındaki olası durumlarını netleştiren resmî bir bilgilendirme yayımlanmadı.

Saiss ve Aguerd’in yokluğunun kesinleşmesi hâlinde Regragui’nin savunmada Jawad El Yamiq ile Abdelhamid Ait Boudlal’dan oluşan tamamen yeni bir ikiliye yönelmesi gerekecek. Bu durum, turnuvanın erken aşamasında uyum ve savunma istikrarı açısından ciddi bir sınav anlamına geliyor.

Fas Millî Takımı, gruptaki bir sonraki maçında cuma günü Mali ile karşılaşacak, grup etabını ise pazartesi günü Zambiya maçıyla tamamlayacak.