عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
YAŞAM

Yeni The Walking Dead dizilerindeki büyük sorun: Neredeyse aynısını yaptılar

Daryl Dixon'ın üçüncü bölümü, serinin geleceği için büyük bir sorunu ortaya koydu

Hem Dead City hem de Daryl Dixon'ın ilk sezonları 6'şar bölümden oluşuyor (AMC)
Hem Dead City hem de Daryl Dixon'ın ilk sezonları 6'şar bölümden oluşuyor (AMC)
TT
TT

Yeni The Walking Dead dizilerindeki büyük sorun: Neredeyse aynısını yaptılar

Hem Dead City hem de Daryl Dixon'ın ilk sezonları 6'şar bölümden oluşuyor (AMC)
Hem Dead City hem de Daryl Dixon'ın ilk sezonları 6'şar bölümden oluşuyor (AMC)

Konu benzersiz içerik yaratmak olduğunda The Walking Dead, benzersiz bir şeyler yapabileceği gibi başarısız da olabiliyor. Yeni spinoff Daryl Dixon'ın son bölümü için de durum böyleydi. 

Zombilerin davranışlarının çoğunun yürümeye ve yemek yemeye odaklı olması, olay örgüsünde boşluklar olmadan yeni özellikler sunmayı zorlaştırıyor. 

Bu da serinin uzun süreli hayranları için bazı tekrarlarla karşılaşabilecekleri anlamına geliyor. Ancak benzer şeyleri yeniden kullanmak iyi bir çözüm sayılmıyor.

İzleyici orijinallik görmek istiyor

Artık The Walking Dead evrenini genişleten daha fazla dizi olduğu için izleyiciler, kendilerini heyecanlandıracak orijinal içerikler görmek istiyor.

Genel olarak övgü dolu eleştiriler alan Daryl Dixon'ın üçüncü bölümü, izleyicilerin bu isteğini yerine getirmeyi maalesef başaramadı. 

Norman Reedus'ın canlandırdığı Daryl'ı merkeze alan yeni spinoff, Dead City'deki bir zombi sahnesini tekrarlayarak bu talebi karşılayamadı.

Daryl Dixon'ın "Paris Sera Toujours Paris" (Paris, Her Zaman Paris Olarak Kalacak) adlı bölümünde, Daryl ve Isabelle kaçmaya çalışırken zombiler binalardan düşmeye başlıyor.

Bu, Dead City'de Maggie ve Negan'ın New York sokaklarında koşarken çekilen görüntüsünün bir benzeriydi.

DAHA FAZLA OKU

The Walking Dead'in yapımcısından "Daryl Dixon" itirafı

The Walking Dead'in yapımcısından "Daryl Dixon" itirafı

The Walking Dead'deki güçlü zombi türlerinin kökeni sonunda ortaya çıktı

The Walking Dead'deki güçlü zombi türlerinin kökeni sonunda ortaya çıktı

Hayranlar yeni The Walking Dead dizisini öve öve bitiremiyor: Muhteşem

Hayranlar yeni The Walking Dead dizisini öve öve bitiremiyor: Muhteşem

Dead City 12'den vurmuştu

Düşen zombi sahnesini Dead City'de izlemek ilginçti çünkü seyirciler daha önce The Walking Dead serisinde böyle görüntülerle karşılaşmamıştı. Ancak çok kısa süre sonra Daryl Dixon'da da benzer bir sahneyle karşılaşılması hayal kırıklığı yarattı.

Özgünlük eksikliği

Daryl Dixon'ın üçüncü bölümünün tekrar eden doğası, The Walking Dead'in geleceği açısından endişe verici. Eleştirmenlere ve dikkatli izleyicilere göre düşen zombi sahnesi, serideki koordinasyon ve özgünlük eksikliğinin altını çiziyor.

Yeni dizinin başarılı olabilmesi için, daha benzersiz ve sıra dışı anlar yaratması gerekiyor.

The Walking Dead'in spinoff'larının ikinci sezon onaylarını aldığı ve yeni dizi The Walking Dead: The Ones Who Live'in yapım aşamasında olduğu düşünülürse, tekrarlama sorunu seri için problem yaratacak gibi gözüküyor.

Independent Türkçe

Daha fazlasını oku

 
 
YAŞAM

NASA, Ay'ın iki yüzü arasındaki çarpıcı farkları ortaya çıkardı

Sanatçı tasviri, Ay'ın milyarlarca yıl önceki sıcak iç kısmını gösteriyor. NASA araştırmacıları gökcisminin içine artık daha yakından bakabildiklerini söylüyor (NASA/JPL-Caltech)
Sanatçı tasviri, Ay'ın milyarlarca yıl önceki sıcak iç kısmını gösteriyor. NASA araştırmacıları gökcisminin içine artık daha yakından bakabildiklerini söylüyor (NASA/JPL-Caltech)
TT
TT

NASA, Ay'ın iki yüzü arasındaki çarpıcı farkları ortaya çıkardı

Sanatçı tasviri, Ay'ın milyarlarca yıl önceki sıcak iç kısmını gösteriyor. NASA araştırmacıları gökcisminin içine artık daha yakından bakabildiklerini söylüyor (NASA/JPL-Caltech)
Sanatçı tasviri, Ay'ın milyarlarca yıl önceki sıcak iç kısmını gösteriyor. NASA araştırmacıları gökcisminin içine artık daha yakından bakabildiklerini söylüyor (NASA/JPL-Caltech)

NASA bilim insanları çarşamba günü Ay hakkında yeni sırları açığa çıkardıklarını duyurdu.

Özellikle yörüngedeki bir uzay aracından toplanan yerçekimi verilerini analiz ederek gökcisminin iç kısmına dair daha iyi bir bakış elde ettiler.

Bu analizde, Ay'ın yakın ve uzak taraflarının iç yapıları arasında keskin bir fark olduğu saptandı. Yakın taraf erimiş kayalardan oluşan engin düzlüklere sahipken, uzak yüzü daha engebeli. Ay en başta eriyik halindeki dünyanın bir parçasıydı ve eski yüzeyinin büyük bir kısmı lavla kaplıydı. 

Bazı teoriler iki ila üç milyar yıl önceki volkanizmanın gezegenin iç kısmında, radyoaktif elementlerin yakın tarafın mantosunun derinliklerinde birikmesine neden olacak farklılıklara yol açtığını öne sürüyor. Bu çalışma, sözkonusu teoriye bugüne kadarki en güçlü kanıtı sunuyor.

NASA'nın Jet İtki Laboratuvarı'nda Güneş Sistemi Dinamikleri Grubu'nun yöneticisi Ryan Park yaptığı açıklamada, "Ay'ın yakın tarafının uzak tarafına göre daha fazla esnediğini bulduk, yani Ay'ın yakın tarafının iç yapısında uzak tarafına kıyasla temelden bir farklılık var" dedi.

Verileri ilk analiz ettiğimizde sonuç bizi o kadar şaşırttı ki inanamadık. Bu yüzden bulguları doğrulamak için hesaplamaları defalarca yaptık. Bu toplamda 10 yıllık bir çalışma.

Bulgular hakemli dergi Nature'da yayımlandı.

Ay'ın, mavi bilyemizin yörüngesinde dönerken yerçekiminde meydana gelen değişimleri incelemeyi sağlayan yeni bir yerçekimi modeli geliştirerek bu sonuçlara ulaştılar.

Bu değişimler, Dünya'nın gelgit kuvveti nedeniyle Ay'ın esnemesine neden oluyor. Tıpkı Ay'ın Dünya'daki gelgitleri belirlemesi gibi, Dünya da Ay üzerinde kütleçekimsel bir kuvvet uyguluyor.

Araştırmacılar, 2011 ve 2012'de Ay'ın yörüngesinde dönen GRAIL görevinin Ebb ve Flow uzay aracının hareketine ilişkin verileri kullandı.

dfgrthyjuı
Ay'ın yakın (solda) ve uzak yüzünün bu görüntüleri NASA'nın Ay Keşif Yörünge Aracı tarafından çekildi. Uzay aracından elde edilen veriler, bilim insanlarının Jüpiter'in Io'su gibi uyduları daha iyi anlamalarını sağlıyor (NASA/JPL-Caltech)

Çalışmanın yazarları bir süper bilgisayar yardımıyla Ay'ın bugüne kadarki en ayrıntılı yerçekimi haritasını çıkardı. Yerçekimi haritası, Ay genelindeki yerçekimi ölçümlerini gösteriyor.

Elde ettikleri sonuçları inceleyen ve diğer modellerle karşılaştıran Park'ın ekibi, Ay'ın iki yarısının deformasyona uğrama derecesinde küçük ama beklenenden büyük bir fark buldu.

Ayrı bir çalışmada aynı tekniği kullanarak, Mars ve Jüpiter arasındaki Ana Asteroit Kuşağı'nda yer alan Vesta'nın iç kısmını incelemişlerdi. Önceki teorilerin aksine, Vesta'nın muhtemelen küçük bir çekirdeği olduğunu ya da hiç olmadığını bulmuşlardı. Yakın zamanda benzer bir tekniği Jüpiter'in volkanik uydusu Io'ya uygulayarak, ateşler içindeki uydunun küresel bir magma okyanusu barındırma ihtimalinin düşük olduğunu ortaya koymuşlardı.

Park, "Yerçekimi, bir gezegenin iç kısmının derinliklerini keşfetmek için kullanılabilecek eşsiz ve temel bir özellik" diyor.

Bizim tekniğimiz yüzeyden gelen verilere ihtiyaç duymuyor; içeride ne olduğuna dair küresel bir bakış açısı elde etmek için uzay aracının hareketini çok hassas bir şekilde izlememiz gerekiyor

Independent Türkçe