Bilim adamları hücrelerin nasıl kansere dönüştüğünü ortaya çıkardı

Bilim adamları hücrelerin nasıl kansere dönüştüğünü ortaya çıkardı
TT

Bilim adamları hücrelerin nasıl kansere dönüştüğünü ortaya çıkardı

Bilim adamları hücrelerin nasıl kansere dönüştüğünü ortaya çıkardı

Bilim insanları, hücreleri kansere dönüştürebilecek yeni bir ‘benzersiz iletişim yöntemini’ ortaya çıkardı. Vücutta bir hücre ikiye bölündüğünde geride küçük bir hücresel malzeme parçası kalır. Bilim insanları, bu parçaların içeriğinin yakındaki sağlıklı hücreleri nasıl hızla bölünen kanser hücrelerine dönüştürebildiğini tespit etti. Orta gövde kalıntısı olarak adlandırılan bu parça, metrenin milyonda biri büyüklüğünde ve hücrelerin bölünmesine ilişkin genetik talimatlarla dolu oluyor.

Araştırmacılar orta gövde kalıntılarını, hücre bölünmesinin çöp torbası olarak düşünmüşler ve bunların bölünmeden sonra çözüneceğine inanmışlardı, ancak daha sonra bunların yok edildiğini fark ettiler. Yeni bir çalışma ise, gözden kaçan bu organellerin oluşumunu takip etti ve iç yapılarını ortaya çıkardı. Bu çalışma, onların, hücre bölünmesine yönelik birincil görevi tamamlandıktan sonra diğer hücreleri etkilemek için iyi bir donanıma sahip olduklarını gösterdi.

ScienceAlert sitesinin Developmental Cell dergisinden aktardığına göre, Wisconsin Üniversitesi’nden çalışmanın baş yazarı ve genetikçi Ahna Skop, “Bizi şaşırtan şey, orta gövdenin, hücre bölünmesiyle pek ilgisi olmayan ancak muhtemelen hücre iletişiminde işlev gören genetik bilgiyle, yani RNA’yla dolu olmasıdır” ifadelerini kullandı.

Skop araştırmaya yönelik raporda şu ifadelere yer verdi:

Orta gövde kalıntılarının ne yaptığına geçmeden önce nasıl oluştuklarını anlayalım. Vücuttaki iki hücre mitoz adı verilen bir süreçte bölündüğünde, pek çok iç karışıklık meydana gelir. Kromozomlar çoğalır ve hücrenin orta çizgisine doğru sıralanırlar. Burada iğ mikrotübülleri filizlenir ve iki yeni yavru hücre oluşturmak için her bir kromozomun bir kopyası farklı yönlere sürüklenir. Orta gövde, kendilerini kromozomlara bağlayan iğ mikrotübüllerinin üst üste binen, uzatılmış uçlarında toplanır. Bunun ardından orta gövde, bölünen hücreleri iki parçaya bağlayan son köprüyü bölen ayırma makinesini işe alır ve yerleştirir, böylece iş tamamlanır. Orta gövdenin kalıntılarının yavru hücreler içinde parçalandığına inanılmaktadır. Ancak çalışmalar, bu parçaların çoğunun aslında hücre dışı boşluğa salındığını ve yakındaki diğer hücreler tarafından yutulduğunu ortaya çıkardı. Araştırmacıların daha sonra buldukları şey, orta vücut kalıntılarının gerçek doğasını, çöp kutuları değil, hücre sinyal parçalarının bulunması oldu. Kontrolsüz bölünen kanser hücreleri ve diğer hücre türlerine dönüşen plastik öncüler olan kök hücreler, orta vücut kalıntılarını normal hücrelere göre daha fazla yutar. Çalışmalarda ayrıca orta vücut kalıntılarını yutan hücrelerin daha istilacı hale geldiği sonucuna ulaşıldı. Bu da orta vücut kalıntılarının hücresel yeniden programlama ve çoğalmada bir rol oynadığını gösterdi. Bunların yanı sıra bu yeni ortaya çıkan bir alan ve orta vücut kalıntılarının hücre sinyal mekanizmaları henüz yeni yeni anlaşılmaya başlıyor.

Bu nedenle Skop ve meslektaşları bu küçük taşıyıcıların içeriğini daha derinlemesine araştırmak ve mezofillerin karmaşık yaşam döngüleri boyunca yapısal bileşenlerini ve davranışsal organizasyonlarını tanımlamak istedi.

Çalışma ekibi yayınladıkları belgede “Skop ve meslektaşları orta vücut kalıntılarının belirli RNA türleriyle yüklü olduğunu buldu. Bunlar, hücre çoğalmasında rol oynayan proteinleri kodlayanlar, pluripotentler (kök hücrelerin herhangi bir hücre tipine dönüşme yeteneği) ve onkogenezlerdir (sağlıklı hücrelerin kanserli hücrelere dönüşmesi). Orta gövde kalıntısı serbest bırakıldığında, hücre bir sonraki görevi olan hücreler arası iletişim için hazırlanırmış gibi, bu mekanizma RNA'yı proteinlere dönüştürmekle meşgul olur” ifadeleri yer aldı.

Skop, orta gövde kalıntıları hakkında “Ay’a iniş yapan küçük bir araca benziyor. Çalışma bilgisini bölünen hücreden uzakta tutmak için ihtiyaç duyduğu her şeye sahiptir” dedi. Ayrıca “Bu şaşırtıcı paketlerin hücre dışı alanda ne kadar süre başıboş kaldıklarını ve diğer hücreler tarafından alınmadan önce ne kadar uzağa gittiklerini öğrenmek amacıyla parçaların gidişatını kapsamlı bir şekilde takip etmek için daha fazla çalışmaya ihtiyaç var. Eğer RNA kodlu mesajları harekete geçirilirse, diğer hücreleri olması gerekenden daha hızlı bölünmeye ikna edebilirler. Ancak kanser birçok hatanın birikimidir ve asi hücreleri kontrol altında tutacak pek çok mekanizma vardır” dedi.



Uzmanlar uyardı: Yaşlanmaya ilgili yaygın bir varsayım yanlış olabilir

Yeni bir çalışma yaşlanmanın, iltihaplanmanın nedeni olmayabileceğini öne sürdü (Unsplash)
Yeni bir çalışma yaşlanmanın, iltihaplanmanın nedeni olmayabileceğini öne sürdü (Unsplash)
TT

Uzmanlar uyardı: Yaşlanmaya ilgili yaygın bir varsayım yanlış olabilir

Yeni bir çalışma yaşlanmanın, iltihaplanmanın nedeni olmayabileceğini öne sürdü (Unsplash)
Yeni bir çalışma yaşlanmanın, iltihaplanmanın nedeni olmayabileceğini öne sürdü (Unsplash)

Yeni bir çalışma, vücudun yaşlanmaya verdiği doğal tepkiye dair uzun süredir kabul gören bir inanışın yanlış olabileceğini öne sürüyor.

Yaşa bağlı iltihaplanma (inflammaging), ilerleyen yaşla birlikte gelişen kronik, düşük dereceli bir iltihaplanma şeklidir. İltihaplanma vücudu yaralanma veya enfeksiyona karşı korur.

Kronik iltihaplanmanın yaşlanma sürecini hızlandırdığı ve Alzheimer hastalığı, artrit, kanser, kalp hastalığı ve Tip 2 diyabet gibi çeşitli sağlık sorunlarına katkıda bulunduğu düşünülüyor.

Araştırmacılar çoğu yaşlı kişinin yaşlandıkça iltihaplanmadan muzdarip olacağına uzun zamandır inanıyor.

Ancak bu hafta Nature Aging'de yayımlanan çalışma, sanayileşmemiş bölgelerdeki insanların kentsel bölgelerdekilerden farklı şekilde iltihaplanma deneyimlediğini ve bunun arkasında başka bir neden olabileceğini tespit etti.

Araştırmacılar, Bolivya Amazonları'ndan Tsimane ve Malezya Yarımadası'ndan Orang Asli olmak üzere sanayileşmemiş iki yerli nüfusun yaşantısını İtalya ve Singapur'dan iki grupla karşılaştırdı. 4 gruptan 18 ila 95 yaşındaki yaklaşık 2 bin 800 yetişkinden alınan kan örneklerini karşılaştırdılar.

Kronik enflamasyonun net bir şekilde yaşlanmayla bağlantılı olmayabileceğini, bunun yerine beslenme biçimi, yaşam tarzı ve çevresel faktörlerin önceden  sanılandan daha büyük rol oynadığını buldular.

Çalışma ayrıca sanayileşmemiş gruplardaki iltihaplanmanın, katılımcılar yaşlandıkça artmadığını da gösterdi.

Columbia Üniversitesi'nde çevre sağlığı bilimleri doçenti ve çalışmanın ortak yazarı Alan Cohen bulguların, iltihaplanmanın "şu anda anladığımızdan daha karmaşık" olduğuna işaret ettiğini söylüyor.

The Independent'a konuşan Cohen, "Tsimane ve Orang Asli tüm bu yönlerden bizden farklı" diyor. 

Çalışmamızın anlamı, daha aktif olmamız gerektiğini söylemekten ziyade biyolojiyi iyi anladığımız ve onu hher yönüyle kontrol edebileceğimiz düşüncesine meydan okumak. Yani bu bir uyarıdır: Özellikle iltihaplanmayı azaltmak için belirli gıdaları tüketmekten ve haftalık popüler sağlık trendlerini takip etmekten kaçının.

Öte yandan diğer uzmanlar bu çalışmadan yola çıkarak kesin yargılara varmadan önce bir uyarıda bulunuyor.

Yale Yaşlanma Araştırmaları Merkezi Direktörü Vishwa Deep Dixit, New York Times'a yaptığı açıklamada kirliliğe daha az maruz kalan kişilerde kronik hastalık oranlarının daha düşük çıkmasının şaşırtıcı olmadığını belirtiyor. Virginia Üniversitesi Tıp Fakültesi'nden farmakoloji alanında öğretim üyesi olan Bimal Desai ise bulguların değerli tartışmalara yol açması gerektiğini ancak "yaşa bağlı iltihaplanma anlatısını baştan yazmadan önce" daha fazla çalışmaya ihtiyaç duyulduğunu ekliyor.

Independent Türkçe