Meşhur korku serisinin yeni halkası, kült filmin ekibini kızdırdı

Korku klasiği, Blair Cadısı olarak bilinen yerel efsaneyle ilgili belgesel çekmek için Black Hills'te gezintiye çıkan üç sinema öğrencisini anlatıyordu (Artisan Entertainment)
Korku klasiği, Blair Cadısı olarak bilinen yerel efsaneyle ilgili belgesel çekmek için Black Hills'te gezintiye çıkan üç sinema öğrencisini anlatıyordu (Artisan Entertainment)
TT

Meşhur korku serisinin yeni halkası, kült filmin ekibini kızdırdı

Korku klasiği, Blair Cadısı olarak bilinen yerel efsaneyle ilgili belgesel çekmek için Black Hills'te gezintiye çıkan üç sinema öğrencisini anlatıyordu (Artisan Entertainment)
Korku klasiği, Blair Cadısı olarak bilinen yerel efsaneyle ilgili belgesel çekmek için Black Hills'te gezintiye çıkan üç sinema öğrencisini anlatıyordu (Artisan Entertainment)

Geçen hafta Las Vegas'ta gerçekleşen CinemaCon etkinliğinde yapım şirketi Lionsgate, meşhur korku serisi Blair Cadısı'na (The Blair Witch Project) yeni bir film daha ekleneceğini duyurdu. 

25 yıllık hayalkırıklığı

Ancak 1999 yapımı ilk filme imza atan ekibin bu plandan haberdar olmadığı ortaya çıktı. Film ekibinin, serinin geleceğine dahil olamamaktan duyduğu hayal kırıklığı yıllardır devam ediyordu.

1999'da çekilen buluntu film türündeki korkunun yapım tasarımcısı Ben Rock, Hollywood Reporter'a yaptığı açıklamada, planlanan yeni filmle ilgili "Dürüst olmak gerekirse buruk bir sevinç" dedi.

Rock, yönetmenler Daniel Myrick ve Eduardo Sánchez de dahil olmak üzere hiç kimsenin 2000 yapımı Blair Cadısı 2: Gölgelerin Dili (Blair Witch 2: Book Of Shadows) ya da 2016'da çıkan devam filmine dahil olmadığını belirtti.

Rock, Lionsgate ve Blumhouse'un üzerinde çalıştığı mevcut projede bu durumun değişeceğini umsa da şu ana kadar ilk filmden hiç kimseyle temasa geçilmediğini söyledi.

"Şans verilebilirdi"

İlk filmin yaratıcılarının göz ardı edildiğini söyleyen Rock, Joe Berlinger'in çektiği ikinci ve Adam Wingard imzalı 2016 yapımı üçüncü filmin gişede aradığını bulamadığını hatırlattı:

Devam filmlerinin hiçbiri izleyicilerle istenilen bağı kuramadı. Bu yüzden en azından ilk filmin yaratıcılarından bazılarıyla konuşmaya şans verilebilirdi.

İlk filmin ekibinden pek çok kişi, yeni projeye sosyal medya üzerinden tepki gösterdi. Rock'ın yanı sıra Blair Cadısı'nın ortak yapımcılarından biri olan Mike Monello da tepkisini dile getirenler arasındaydı.

"Radikal bir fikir"

Lionsgate ve Blumhouse'la birlikte şirketin kurucusu Jason Blum'ı da etiketleyen Monello, şöyle yazdı:

Radikal bir fikir: Bu projeyi ilk filmi çeken ekibin ellerine teslim etmeyi deneyebilirsiniz. Bilirsiniz, hani bir Blair Cadısı filminin nasıl çekilebileceğini yeniden keşfetmek için bütün seriyi planlamış olan ekip?

Ayrıca, filmin üç başrol oyuncusundan biri olan Joshua Leonard da Instagram'da hayal kırıklığına uğradığını dile getiren bir paylaşımda bulundu. 

Oyuncu, yeni bir film çekileceğini, kendi fotoğrafını kullanan bir haberle öğrenmiş.

"Aslan payını cebe indirenlerin 25 yıllık saygısızlığı"

Leonard, "Küçük punk-rock filmimizle gurur duyuyorum ve hayranları SEVİYORUM" diye yazarak ekledi: 

Ama bu noktada, işimizden elde edilen kârın aslan payını cebe indirenlerin 25 yıllık saygısızlığı sözkonusu ve bu hem iğrenç hem de aşağılayıcı.

Blair Cadısı, pazarlama masrafları hariç 35 bin dolar gibi cüzi bir bütçeyle çekilmiş ve Ocak 1999'da Sundance Film Festivali'nde gösterildiğinde bir anda sansasyon yaratmıştı.

Artisan Entertainment filmi satın almış ve haziranda sinemalarda gösterime sokmuştu. Bir yaz fenomeni haline gelen proje, hem 1999'un en yüksek gişe hasılatı elde eden 10 filminden hem de tüm zamanların en kârlı yapımlarından biri oldu.

Independent Türkçe, Hollywood Reporter, ScreenRant



Otizmde devrim niteliğinde gelişme

Fotoğraf: Unsplash
Fotoğraf: Unsplash
TT

Otizmde devrim niteliğinde gelişme

Fotoğraf: Unsplash
Fotoğraf: Unsplash

Araştırmacılar, otizmin 4 alt tipini keşfederek bu genetik durumun altında yatan biyolojiyi anlamaya yönelik "dönüştürücü bir adım" attı.

Princeton Üniversitesi ve Simons Vakfı'ndan bilim insanları, otizm kohort çalışması SPARK'taki 5 bin çocuğun verilerini analiz ederek bireyleri özellik kombinasyonlarına göre gruplandırdı.

Araştırmacılar belirli özelliklerle ilgili genetik bağlantılar aramak yerine, sosyal etkileşimlerden tekrarlayan davranışlara ve gelişimsel kilometre taşlarına kadar 230'dan fazla özelliği her bir kişide değerlendirdi.

Bu analiz sayesinde otizmin farklı genetik varyasyon modellerine sahip 4 alt tipini tanımlamayı başardılar.

Flatiron Enstitüsü'nde yardımcı araştırmacı bilim insanı ve çalışmanın ortak başyazarı Natalie Sauerwald, "Otizmin tek bir biyolojik hikayesi değil, birden fazla farklı anlatısı olduğunu görüyoruz" diyor.

Bu, geçmişteki genetik çalışmaların neden genellikle yetersiz kaldığını açıklamaya katkı sağlıyor; aslında birbirine karışmış birden fazla farklı bulmacaya baktığımızı fark etmeden bir yapbozu çözmeye çalışıyorduk. Bireyleri ilk başta alt tiplere ayırana kadar resmin tamamını, genetik örüntüleri göremedik.

Bu 4 alt tip Sosyal ve Davranışsal Zorluklar, Gelişimsel Gecikmeyle Birlikte Karma OSB (Otizm Spektrum Bozukluğu), Orta Derecede Zorluklar ve Geniş Çaplı Etkilenme olarak belirlendi.

İlk tip, otizmi olmayan çocuklarla benzer bir hızda gelişimsel kilometre taşlarına ulaşan fakat genellikle dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, anksiyete veya depresyon gibi eşlik eden sorunlar yaşayan çocukları kapsıyor.

İkinci tipte gelişimsel kilometre taşlarına ulaşmada gecikme görülürken eşlik eden rahatsızlıklara dair herhangi bir belirtiye rastlanmıyor.

Üçüncü tip olan Orta Derecede Zorluklar'da otizmle ilgili temel davranışlar olsa da diğer gruplar kadar güçlü değil. Otizmi olmayan çocuklarla benzer bir hızda kilometre taşlarına ulaşıyor ve eşlik eden rahatsızlıklar görülmüyor.

4. tipte en uç ve geniş kapsamlı zorluklar yaşanıyor.

Katılımcıların yüzde 37'sinin yer aldığı birinci ve yüzde 34'ünün bulunduğu üçüncü tip en yaygın gruplar. Yüzde 19'unu içeren ikinci ve yüzde 10'unun olduğu 4. tiplerse en nadir olanlar. 

Bulgular, genetik farklılıkların "yüzeyde benzeyen klinik görünümlerin ardındaki farklı mekanizmalara işaret ettiğini" vurguluyor.

Örneğin hem Geniş Çaplı Etkilenme hem de Karma OSB gruplarındaki çocuklar gelişimsel gecikme ve zihinsel engellilik gibi bazı önemli özellikleri paylaşıyor. Ancak ilk grupta, ebeveynlerden geçmeyen de novo mutasyonların en yüksek oranı görülürken, ikinci grubun nadir kalıtsal genetik varyantları taşıma olasılığı daha fazla.

Bulgular otizmin sadece 4 alt tipi olduğu anlamına gelmiyor; en az 4 tane bulunduğunu ve bunların hem klinik seviyede hem de genom düzeyinde araştırmalar için anlamlı olduğunu gösteren veri odaklı bir çerçevenin keşfedilmesini sağlıyor.

Otizmle mücadele eden ailelerin, çocuklarının hangi otizm alt tipine sahip olduğunu bilmesi yeni bir netlik, kişiye özel bakım, destek ve topluluk imkanı sunabilir.

Independent Türkçe