Ünlü yönetmen gişede umduğunu bulamayan korku filmine övgüler yağdırdı

Omen: İlk Kehanet'in 24 yaşındaki yıldızı Nell Tiger Free, babasının filmi izlerken "neredeyse bayılacağını" söylemişti (20th Century Studios)
Omen: İlk Kehanet'in 24 yaşındaki yıldızı Nell Tiger Free, babasının filmi izlerken "neredeyse bayılacağını" söylemişti (20th Century Studios)
TT

Ünlü yönetmen gişede umduğunu bulamayan korku filmine övgüler yağdırdı

Omen: İlk Kehanet'in 24 yaşındaki yıldızı Nell Tiger Free, babasının filmi izlerken "neredeyse bayılacağını" söylemişti (20th Century Studios)
Omen: İlk Kehanet'in 24 yaşındaki yıldızı Nell Tiger Free, babasının filmi izlerken "neredeyse bayılacağını" söylemişti (20th Century Studios)

Yönetmen Mike Flanagan, gişede umduğunu bulamayan yeni korku filmi Omen: İlk Kehanet (The First Omen) için övgü dolu yorumlarda bulundu.

1976 yapımı korku klasiğinin öncesini anlatıyor

Omen: İlk Kehanet, 1976'da çekilen korku klasiği The Omen'in öncesini anlatıyor. Serinin 6. filmi olan yapım, Roma'da bir kilisede çalışmak üzere gönderilen Amerikalı bir kadının, inancını sorgulamasına neden olan bir komployu keşfetmesini konu alıyor. 

Arkasha Stevenson'ın ilk uzun metrajlı filmi olan Omen: İlk Kehanet'in oyuncu kadrosunda Nell Tiger Free, Tawfeek Barhom, Sônia Braga, Ralph Ineson ve Bill Nighy yer alıyor.

Korkunun bu ayın başında gösterime girmesinin ardından Mike Flanagan, sinemaseverlerin izledikleri filmleri kaydedip yorumlamalarına ve puan vermelerine olanak sunan Letterboxd'da Omen: İlk Kehanet'le ilgili bir inceleme kaleme aldı.

45 yaşındaki yönetmen, film için için "hınzır, acımasız, zarif, güzel yönetilmiş ve düpedüz korkutucu" yorumunda bulundu.

"Kesinlikle mükemmel"

14 Nisan'da paylaştığı incelemesinde Flanagan, "Vay canına, bu kesinlikle mükemmeldi" diye yazdı.

Meslektaşı Stevenson'a övgüler yağdıran Mike Flanagan, şu ifadeleri kullandı:

Arkasha Stevenson şeytani, acımasız, zarif, güzel yönetilmiş ve düpedüz KORKUTUCU olan bu ilk uzun metrajlı filmiyle sahneye çıkıyor. Nell Tiger Free olağanüstü. Öldüğünü düşündüğüm bir serinin bu kadar canlı bir şekilde hayata döndüğünü başka ne zaman gördüm bilmiyorum. Jenerik akmaya başladığında kendimi yeni bir bölüm için umutlanırken buldum. Arkasha Stevenson'dan harika, harika şeyler bekliyorum.

Flanagan'ın övgü dolu eleştirisi, yeni korku filmine yönelik pozitif yorumlara bir yenisini daha ekledi.

Övgülere rağmen hasılat çok zayıf

Eleştirmenler yaklaşık 50 yıllık film serisine sadık kaldığı için Omen: İlk Kehanet'den övgüyle bahsediyor.

Olumlu eleştirilere rağmen gişede hayal kırıklığı yaratan korku filmi, gösterime girdiği hafta sonu sadece 8,4 milyon dolar kazanabildi. Bu hayalkırıklığı filmin gösterimde kaldığı ikinci hafta daha da kötüleşti. 

Yine de filmin aldığı övgü dolu yorumlar, seri için umut verici kabul ediliyor.

Independent Türkçe, ScreenRant, Letterboxd, People



Ölüme yakın deneyimlerde zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
TT

Ölüme yakın deneyimlerde zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)

Ölümle burun buruna gelen kişiler, yaşadıkları deneyim sırasında zamanın durmuş veya yavaşlamış gibi geldiğini sıkça bildiriyor. 

Başından böyle bir olay geçmeyen kişilerin aklına film sahneleri gelecektir. Örneğin bir trafik kazasında hayatını kaybetmekten kıl payı kurtulan bir karakter etrafına bakarken, sahne daha yavaş akıyor. 

Ölüme yakın deneyimler üzerine çalışan psikiyatr Bruce Greyson'ın 1980-1990'larda yaptığı çalışmalarda, bu türden deneyimler yaşayan kişilerin yaklaşık yüzde 70'i "zamanın durduğunu veya anlamını yitirdiğini" bildirmişti. 

Peki bu travmatik olaylar neden böyle bir etki yaratıyor ve zamanın nasıl algılandığı hakkında neler söylüyor? 

İnsanlar zamanı nasıl algılıyor?

Liverpool John Moores Üniversitesi'nde zaman psikolojisi üzerine çalışan Dr. Ruth Ogden, yıllar önce geçirdiği bir trafik kazasından sonra bu alana ilgi duymaya başlamış. 

Psikoloji hocası, Conversation için kaleme aldığı yazıda, başka bir araçla çarpıştıktan sonra adeta zaman durmuş gibi hissettiğini anlatıyor.  

15 yıl boyunca ölüme yakın deneyimlerde neden zamanın yavaşladığı ve zamanın nasıl algılandığı üzerine araştırmalar yürüten Dr. Ruth Ogden ulaştığı sonuçları şöyle açıklıyor:

Biz saniyeleri ve dakikaları mükemmel bir doğrulukla kaydeden saatler gibi değiliz. Bundan ziyade beynimiz, zamanı çevremizdeki dünyaya duyarlı bir şekilde algılamaya ayarlanmış gibi görünüyor.

Dr. Ogden, beynin duygusal ve fizyolojik uyarılmayı düzenleyen bazı bölgelerinin, aynı zamanda zamanın işlenmesinde de rol oynadığını ekliyor. 

Bu nedenle duygular yoğunlaştığı sırada beynin zaman algısı da etkileniyor. Örneğin keyifli vakit geçirirken zaman uçup gidiyor ve sıkıcı ortamlarda geçmek bilmiyor. 

Ölüme yaklaşınca zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyimlerde zamanın neden yavaşladığı kesin olarak bilinmiyor. Bilim insanları bunun altında savaş ya da kaç tepkisinin yattığını düşünüyor. Evrimsel süreçte hayatta kalma içgüdüsü olarak gelişen bu tepki, tehdit anında ortaya çıkıyor.

Tehlike karşısında beyin daha hızlı çalıştığı için ölüme yakın deneyim yaşayan kişiler çevrelerinin daha yavaş hareket ettiğini görüyor. 

Psikoloji ve Ruh Sağlığı Sınır Alanları Enstitüsü'nden araştırmacı Marc Wittmann bu durumu şöyle açıklıyor:

Organizma çevresel uyaranları normalden daha hızlı işleyerek kişinin daha kolay tepki vermesini sağlıyor. Daha hızlı algılamak, düşünmek ve hareket etmek hayatta kalmak için avantaj demek.

Yaşlandıkça zaman daha mı hızlı akıyor?

Herkes ölüme yakın bir deneyim yaşamayabilir fakat birçok kişi yaşı ilerledikçe zamanın akıp gittiğinden yakınıyor. 

Geçmişe bakınca çocukken vakit daha yavaş akıyormuş gibi gelirken, yetişkinlikle beraber sanki göz açıp kapayıncaya kadar yıllar geçiyor.

Bilim insanları bu durumun birkaç nedeni olduğunu söylüyor. Örneğin çocukken bir yıl, yaşanan sürenin daha büyük bir kısmına tekabül ediyor. Nörolog Santosh Kesari "10 yaşındaki bir çocuk için bir yıl, hayatının yüzde 10'u. 60 yaşındaki biri için ise hayatının yüzde ikisinden daha azı" diyor. 

Ayrıca çocukken sürekli yeni şeylerle karşılaşmak, hafızada daha kalıcı etkiler bırakıyor. Kesari şu ifadeleri kullanıyor:

Zamanı unutulmaz olaylarla ölçüyoruz ve yaşlandıkça hatırlanmaya değecek daha az yeni şey yaşanıyor. Bu da çocukluğun daha uzun sürmüş gibi görünmesine yol açıyor.

Bilim insanın burada bahsettiği, zamanın o an içinde nasıl algılandığından ziyade, nasıl hatırlandığı. 

Yine de bazı çalışmalarda çocukken zamanın akışının daha yavaş algılandığı bulunmuştu. Nörobilimci Patricia Costello, çocukların gelişim aşamasında olduğunu belirterek "Sinirsel iletimleri yetişkinlere kıyasla fiziksel olarak daha yavaş. Bu da zamanın geçişini algılama biçimlerini etkiliyor" diyor:

Yetişkinliğe ulaşınca zaman devrelerimiz kablolamayı tamamlıyor ve zamanın geçişini doğru bir şekilde nasıl kodlayacağımızı deneyimlerimizle öğreniyoruz.

Yaşlanınca zamanın daha hızlı akıyormuş gibi gelmesi, büyük ölçüde yeni deneyimlerin azlığıyla ilişkilendiriliyor. Costello bu histen kurtulmak isteyenlere hayatlarına yenilik katmasını öneriyor.

Bilim insanı "Her şeyin çok hızlı geçip gittiği, kendi hayatımızı kaçırdığımız hissini nasıl durdurabiliriz? İş dönüp dolaşıp yeni şeyler öğrenmeye geliyor" diyerek ekliyor: 

Yeni bir beceri öğreniyor musunuz? Farklı bir şeyler pişiriyor musunuz? Mümkün olduğunca hayatınıza yenilik katmak, anıların öne çıkmasını sağlayacak ve bir bakıma zamanı uzatacaktır.

Independent Türkçe, Conversation, Psychology Today, NBC News