Ülkeler Olimpiyat madalyası kazanan sporcularına ne kadar para ödülü veriyor?https://turkish.aawsat.com/ya%C5%9Fam/5047069-%C3%BClkeler-olimpiyat-madalyas%C4%B1-kazanan-sporcular%C4%B1na-ne-kadar-para-%C3%B6d%C3%BCl%C3%BC-veriyor
Ülkeler Olimpiyat madalyası kazanan sporcularına ne kadar para ödülü veriyor?
Madalyaların orta kısmına yerleştirilen demir parçaları, Eyfel Kulesi'nin tadilatından kalan malzemelerden yapıldı (Reuters)
Fransa'da düzenlenen 2024 Paris Olimpiyatları'nda müsabakalar devam ederken, birçok farklı branştaki oyunlarda sporcular altın, gümüş ve bronz olmak üzere üç farklı derecede madalyayla ödüllendiriliyor.
Uluslararası Olimpiyat Komitesi, oyunculara herhangi bir para ödülü vermezken, ülkeler madalya kazanan sporcularına değişen miktarlarda para ödülü takdim ediyor.
Ülkelerin madalya dağılımlarına göre sporcularına verdikleri para ödülleri TL cinsinden yaklaşık olarak şu şekilde:
Türkiye'de altın madalya alana 17 milyon 475 bin lira
Türkiye'de 2013'te yayımlanan Resmi Gazete'deki yönetmeliğe göre altın madalya sahibi sporculara 1000 Cumhuriyet altını, gümüş madalya alanlara 600 Cumhuriyet altını, bronz alanlara da 300 Cumhuriyet altını veriliyor.
Cumhuriyet altınının güncel fiyatı 17 bin 241 lira. Yani altın madalya kazanan sporculara 17 milyon 241 TL, gümüş alanlara 10 milyon 344 TL, bronz kazananlara da 5 milyon 172 bin TL değerinde altın takdim edilecek.
En yüksek ödül Hong Kong'dan
Altın madalya kazanan oyuncularına en yüksek para ödülünü Çin Halk Cumhuriyeti Hong Kong Özel İdari Bölgesi veriyor.
Hong Kong, altın madalyaya 25 milyon 422 bin TL, gümüş madalyaya 12 milyon 711 bin TL, bronzaysa 6 milyon 355 bin TL ödül takdim ediyor.
Hong Kong'u Singapur takip ediyor. Güneydoğu Asya ülkesi altın madalya kazanan sporculara 24 milyon 661 bin TL, gümüş madalya alanlara 12 milyon 347 bin TL, bronz alanlara 6 milyon 157 bin TL veriyor.
Türkiye, Hong Kong ve Singapur'un ardından üçüncü sırada geliyor.
Endonezya ise altın madalya kazananlara 9 milyon 930 bin TL, gümüş alanlara 4 milyon 965 bin TL, bronz alanlaraysa 1 milyon 986 bin TL veriyor.
Beşinci sıradaki İsrail, sporcularından altın madalya kazananlara 8 milyon 970 bin TL, gümüş kazananlara 7 milyon 150 bin TL, bronz kazananlaraysa 4 milyon 468 bin TL ödül takdim ediyor.
Kazakistan'da madalya sahiplerine ev veriliyor
Kazakistan, Olimpiyatlar'da madalya kazanan sporcularına para ödülünün yanı sıra ev veriyor.
Altın madalya kazananlara 8 milyon 275 bin TL para ödülü ve üç odalı bir ev takdim ediliyor.
Gümüş madalya alanlara 4 milyon 965 bin TL para ödülüne ek olarak iki odalı bir ev veriliyor.
Bronz madalya sahipleri de 2 milyon 482 bin TL para ödülü ve tek odalı bir ev alıyor.
Avrupa'da ödül miktarları düşük
Avrupa ülkelerindeyse madalyalara verilen para ödülleri görece daha düşük.
İspanya'da altın madalya ödülü 3 milyon 376 bin TL'yken, gümüş madalya için 1 milyon 721 bin TL, bronz içinse 1 milyon 92 bin TL veriliyor.
Bu yılki müsabakalara ev sahipliği yapan Fransa, altın madalya kazanan sporcularına 2 milyon 879 bin TL ödül takdim edecek. Gümüş madalya alanlara 1 milyon 423 bin TL, bronz alanlaraysa 728 bin TL ödenecek.
Almanya'daysa altın madalya için ödenen para ödülü miktarı 728 bin TL. Gümüş madalya kazananlar 529 bin TL, bronz kazananlar da 364 bin TL para alacak.
Avustralya en az para ödülünü veriyor
Olimpiyatlarda başarı yakalayan sporculara en az para ödülünü Avustralya veriyor. Altın madalya kazananlar 430 bin TL, gümüş kazananlar 331 bin TL, bronz madalya sahipleriyse 231 bin TL para alıyor.
ABD altın madalya sahibi oyunculara 1 milyon 241 bin TL ödüyor. Gümüş alanlar 744 in 804 TL, bronz madalya sahipleriyse 496 bin TL para ödülü kazanıyor.
Çin ise madalya alan sporcularına ne kadar para ödülü verdiğine dair bilgi paylaşmıyor.
Birleşik Krallık, Yeni Zelanda, Norveç ve İsveç madalya kazanan sporculara para ödülü vermiyor.
Günümüzü düşünmek: Byung-Chul Han'ın okumanız gereken 5 yapıtı
Byung-Chul Han, uzun süre Almanya ve İsviçre'deki üniversitelerde ders verdi (Reuters)
Minerva'nın Baykuşu bu hafta, Güney Koreli felsefeci Byung-Chul Han'ın eserlerinin rehberliğinde, insan varoluşunun farklı hallerini keşfe çıkıyor.
1959'da Güney Kore'nin başkenti Seul'de doğan Han, üniversitede metalurji okurken yolunu değiştirerek felsefeyle uğraşmaya başladı. 1980'lerde doğduğu ülkeyi terk edip Almanya'ya giderek felsefenin yanı sıra Alman edebiyatı ve Katolik ilahiyatı alanlarında eğitim gördü.
Freiburg Üniversitesi'nde Heidegger üzerine doktorasını tamamlayan kültür kuramcısı, 20'den fazla kitap ve birçok deneme kaleme aldı.
2022'de yayımlanan Tefekkür Yaşamı'nın kasımda Ketebe Yayınları etiketiyle Türkiye'deki okurlarla buluşması vesilesiyle, Han'ın düşüncesinin farklı boyutlarını ortaya koyan 5 eserini ele aldık.
Tefekkür Yaşamı
Tefekkür Yaşamı hız, eylem ve tüketim üzerine kurulu günümüz toplumunda eylemsizliğin, yavaşlamanın ve derinlemesine düşünmenin imkanlarını sorguluyor.
"İnsan varlığı tamamen etkinlik tarafından emilir. Bu da onu sömürülebilir hale getirir" diyen Han, eylemsizliği bir tembellik ya da erteleme davranışı değil, insan olmanın özü şeklinde ele alıyor. Bu anlamda eylemsizlik, kendisini peşinen verimlilik, performans ve tüketimin hizmetine sunmayan bir var olma halini vurguluyor.
Han, Tefekkür Yaşamı'nda eylemsizlik fikrini insanın dünya deneyiminin merkezine yerleştiriyor (@ketebe / Twitter)
İşleve indirgediği sürece sömürüye de açık olan eylem ve tepkilerin karşısına yerleştirilen eylemsizlik, gerçek mutluluğun anahtarı olarak sunuluyor:
Gerçek mutluluk kendini amaçsız ve yararsız olana, kasıtlı olarak beceriksiz olana, verimsiz olana, dolambaçlı olana, saptırıcı olana, gereksiz olana, hiçbir işe yaramayan ve hiçbir amaca hizmet etmeyen güzel biçimlere ve jestlere borçludur.
Bizi eylemlerin tepkilere, deneyimlerin de yaşanmışlıklara indirgenmediği bir alana götüren bu eylemsizlik düşüncesi, her şeyden önce can sıkıntısına tahammül etmekle ve bazı şeylerin yavaş yavaş olgunlaşması için sabır göstermekle başlıyor.
Almancadan çeviren: Barış Tut, 100 s., 2024, Ketebe Yayınları Palyatif Toplum
Tedaviye dirençli ağrılardan muzdarip hastaların şikayetlerinin dindirilmesi amacıyla uygulanan tedavilere tıpta "palyatif" adı veriliyor. Sıfatın kökeninde Latince "manto" anlamına gelen "pallium" ve "paltoyla örtmek" manasındaki "palliare" sözcükleri var.
Han, doktorasını Heidegger'in yıllar boyunca ders verdiği Freiburg Üniversitesi'nde tamamladı (IMDB)
Han, bu etimolojik bagajı Palyatif Toplum'da çeşitli izlekler üzerinden açarak, günümüz toplumunu belirleyen acı fobisini (algofobi) merceğe alıyor. Alman yazar ve böcekbilimci Ernst Jünger'in "Bana acıyla ilişkini söyle, sana kim olduğunu söyleyeyim!" sözüyle açılan kitabında felsefeci, acının yorumbilimini yaparak sıradışı bir toplum eleştirisi sunuyor. Algofobinin sadece acıdan kaçınma değil, aynı zamanda siyasi ve toplumsal açıdan bir uyum baskısı ve uyuşma yarattığına dikkat çekiyor:
'Alternatifsizlik' siyasi bir ağrı kesicidir. Muğlak 'orta yol' palyatif bir etki gösterir. Tartışmanın ve daha iyi savlar uğruna mücadelenin yerini sisteme uyma baskısı alır.
Milyarderlerin servetlerini harcağı Silikon Vadisi'ndeki yaşlanmayı geciktirici projeler son dönemde gündemden düşmüyor. Fakat acının ve ölümün bertaraf edildiği bir yaşama artık insan hayatı diyemeyiz:
Sürekli mutluluk içindeki acısız hayat artık insan hayatı olmayacaktır (...) İnsan hayatta kalmak uğruna kendini ortadan kaldırır. Muhtemelen ölümsüzlüğe de erişecektir ama hayatı pahasına.
Yeryüzüne Övgü, belki de Han'ın en şahsi kitaplarından biri. Kitabın özgün adı Lob der Erde, Mahler'in ölmeden önce bestelediği son eserlerinden Lied der Erde'yi (Yeryüzünün Şarkısı) anımsatıyor. Han'ın kitabı da aynı şekilde melodik; yeryüzüne övgüsü yeryüzünün şarkısına dönüşüyor.
Korece "gizli bahçe" anlamına gelen Bi-Won adını verdiği bir bahçede üç yıl boyunca çalışırken yaşadığı deneyimleri kaleme alan felsefeci, bahçede her şeyden önce zamanı çok daha yoğun deneyimlediğini, toprağın hem canlılığını hem de kırılganlığını keşfettiğini belirtiyor.
Han'ın Yeryüzüne Övgü'de bahsettiği bahçesi, Berlin'deki ikinci evinde yer alıyor (Byung-Chul Han/Art Review)
Ancak Han'ın eseri bir doğa güzellemesinden ibaret değil. İnsanın doğayla kurduğu ilişkinin geri dönülmez şekilde felakete sürüklendiğini belirten kuramcı, ekolojik krize ve bunun toplumsal-siyasi açmazlarına değinerek şunları söylüyor:
Bugün yeryüzü için her türlü duyarlılığımızı kaybetmiş durumdayız. Artık yer yüzünün ne olduğunu bile bilmiyoruz. Onu sadece uzun süreli kullanabileceğimiz bir kaynak olarak görüyoruz. Yeryüzüne özen göstermek, ona varlığını/özünü geri vermek demektir.
Almancadan çeviren: Nafer Ermiş, 148 s., 2021, İnka Kitap
Psikopolitika
Han'ın neoliberalizm ve iktidar tekniklerini incelediği Psikopolitika, modern toplumda bireylerin nasıl birer "proje" ve "performans öznesine" dönüştürüldüğünü masaya yatırıyor. Neoliberalizmi, "kapitalizmin mutasyon geçirmiş hali" diye niteleyen kültür kuramcısı, iktidarın gözetleme ve denetim işini artık özneye devrettiğini vurguluyor.
Bu rejimin teolojik boyutu, dijitalleşme ve sosyal medyada kendisini gösteriyor:
Like/Beğendim, dijital 'Amin'dir. Like'ı tıklarken iktidar düzenine tabi kılarız kendimizi. Akıllı telefon sadece etkili bir gözetleme aracı değil, aynı zamanda taşınabilir bir günah çıkarma sandalyesidir.
Psikopolitika, neoliberalizmin güçlü baskı tekniklerini inceliyor (@Metiskitap / Twitter)
Tüm kaçış noktalarını önceden kapatan neoliberal sistemde bireyin saldırganlığını kendine yöneltmesi "devrimci değil depresif" bir kişilik yapılanması oluşturduğu gibi, siyasi ve toplumsal dönüşümü de açmaza sokuyor:
Tüketici olarak seçmen bugün siyasete, toplumu şekillendirmekte etkin bir rol almaya gerçek bir ilgi göstermemektedir (...) Siyasete sadece edilgin bir biçimde, homurdanarak, şikayet ederek tepki verir, tıpkı hoşuna gitmeyen hizmet ya da mal sektöründe yaptığı gibi.
İnsanın "doğru zaman algısını tamamen yitirdiği" savından yola çıkan Zamanın Kokusu, Nietzsche'nin Böyle Buyurdu Zerdüşt'ündeki şu vurucu sorunun etrafında şekilleniyor:
'Zamanında öl!' öğretisi daha yabancı geliyor herkese. Zamanında öl: diye öğretti Zerdüşt. Hiç zamanında yaşamamış birisi nasıl zamanında ölsün ki?
Toplumun bir "diskroni", yani zaman algısının bozulmasından kaynaklanan bir krizle boğuştuğuna dikkat çeken Han, insanların kendi bedenleriyle, çevreleriyle ve olayların akışıyla belirli koordinatlar üzerinden ilişki kurma kapasitesini kaybettiğini belirtiyor.
Zamanın Kokusu, okuru bambaşka bir zaman ve mekan deneyimine davet ediyor (@asterion03 / Twitter)
Felsefeci, en yeninin hüküm sürdüğü bir çağda atomlaşan zamanın karşısına "bulunma ve ikamet etme" düşüncesini yerleştiriyor. Bu düşüncenin en iyi temsilcisi, Çincede "kokulu mühür yazısı" anlamına gelen "hsiang yin" adlı tütsülü saatler. Çin'de 19. yüzyılın sonuna kadar kullanılan bu saatlerin yerleştirildiği kutularda çeşitli şiirler yer alıyor.
"Koku salan zaman akıp gitmez" diyen Han, tütsülü saatlerin zamanla farklı bir ilişki kurma imkanı sağladığı ölçüde su ve kum saatlerinden çok daha etkili olduğunu vurguluyor.
Nietzsche, 19. yüzyılın sonlarına doğru şöyle yazmıştı:
Yaşamın olağanüstü şekilde hızlanmasıyla zihin ve göz, yarım ya da yanlış görmeye ve yargılamaya alışıyor. Herkes ülkeyi ve insanlarını trenin penceresinden gördüğü kadarıyla tanıyan yolculara benziyor.
Bugün bu sözler bize şaşırtıcı derecede yakın. Hem düşünme ufkumuzu genişletmek hem de görüşümüzü keskinleştirmek için Han'ın eserlerini tekrar tekrar okumalıyız.
