Alien: Romulus'un yönetmeni, gözden kaçan Prometheus bağlantısını açıkladı

Bir Mühendis, hayat veren siyah sıvıdan içiyor (20th Century Studio/Prometheus)
Bir Mühendis, hayat veren siyah sıvıdan içiyor (20th Century Studio/Prometheus)
TT

Alien: Romulus'un yönetmeni, gözden kaçan Prometheus bağlantısını açıkladı

Bir Mühendis, hayat veren siyah sıvıdan içiyor (20th Century Studio/Prometheus)
Bir Mühendis, hayat veren siyah sıvıdan içiyor (20th Century Studio/Prometheus)

Alien: Romulus'un yönetmeni Fede Álvarez, yeni filmde Ridley Scott'ın 2012 yapımı Prometheus'uyla gözden kaçan gizli bir bağlantıya ışık tuttu.

Romulus, İç Savaş'ın (Civil War) oyuncusu Cailee Spaeny tarafından canlandırılan Rain'in önderliğindeki küçük bir ekibin, terk edilmiş bir uzay istasyonunu karıştırırken korkutucu bir yaşam formuyla karşı karşıya kalmasını konu alıyor.  

Cuma günü (16 Ağustos) vizyona giren film, Ridley Scott'ın 1979 yapımı bilimkurgu klasiğiyle başlayan 45 yıllık Yaratık (Alien) serisinin 7. başlığı.

Romulus'un sonlarına doğru, (Isabela Merced tarafından canlandırılan) hamile Kay yaralarını iyileştirmek için bir Xenomorph'tan (serinin ana kötü karakterlerinin türü) elde edilen sıvıyı kullanıyor fakat bu hamle, uzaylı ve insan karışımı bebeğinin büyüme hızını artırıyor. Scott'ın önceki filmleri de bu tekinsiz siyah maddeye yer vermişti, farklı türleri oluşturan bu madde hem Prometheus hem de 2017'deki devamı Yaratık: Covenant'ta (Alien: Covenant) vardı.

Álvarez, oğlunun (diğer izleyicilerin sosyal medyada yaptığı gibi) iki türün karışımı olan bebeği, 1997'deki devam filmi Yaratık: Diriliş'e (Alien: Resurrection) bağladığını ama kendisinin bunu 2012 yapımı filmle ilişkilendirmeyi istediğini açıkladı.

Álvarez, Variety'ye "İnsanların o Mühendis detayını yakalamasını umuyordum" dedi.

Siyah yapışkan, Prometheus'ta gösterilen her şeyin kaynağı. O, tüm yaşamın kaynağı ama özellikle de Xenomorphlar o şeyden çıkıyor, yani bu sıvının Xenomorphların içinde bulunması gerekiyor. Bu, neredeyse Xenomorphların spermi gibi . Düşündük ki o sıvı, DNA'yı etkiliyorsa ve Mühendisler bariz bir şekilde bu yaşam kaynağından ortaya çıktıysa onun (bir insanla bir Xenomorph'un bebeğinin) böyle görünmesi bana göre tamamen mantıklı. Muhtemelen bu yeni bir tür çünkü o karışım daha önce hiç olmamıştı.

"Siyah sıvı" da denen siyah yapışkan, bilimsel olarak A0-3959X.91–15 diye biliniyor ve Prometheus'taki eski bir uzaylı ırkı olan Mühendisler tarafından yaratılmış. Bu maddenin yaşamı yaratma, dönüştürme ve yok etme kabiliyeti var.

Alien: Romulus, hayranlardan ve eleştirmenlerden büyük oranda olumlu yorumlar aldı, eleştiri derleme sitesi Rotten Tomatoes'da halihazırda 2 bin 500'den fazla değerlendirmeyle yüzde 86'lık tatminkar bir puana sahip.

The Independent'ın film eleştirmeni Clarisse Loughrey, daha karışık olan üç yıldızlı değerlendirmesinde şöyle yazmıştı:

Burada o kadar harika şeyler var ki serinin yeniden çevrimi, mantıksız olay örgüleri ve anlamsız nostalji için bir araca dönüştüğünde iyice sinir bozucu oluyor.

Independent Türkçe



14 bin yıl boyunca donmuş toprakta kalan yavruların köpek olmadığı ortaya çıktı

Evcilleştirilen ilk köpekler olabileceği düşünülen hayvanların kurt olduğu anlaşıldı (Mietje Germonpré/Belçika Kraliyet Doğa Bilimleri Enstitüsü)
Evcilleştirilen ilk köpekler olabileceği düşünülen hayvanların kurt olduğu anlaşıldı (Mietje Germonpré/Belçika Kraliyet Doğa Bilimleri Enstitüsü)
TT

14 bin yıl boyunca donmuş toprakta kalan yavruların köpek olmadığı ortaya çıktı

Evcilleştirilen ilk köpekler olabileceği düşünülen hayvanların kurt olduğu anlaşıldı (Mietje Germonpré/Belçika Kraliyet Doğa Bilimleri Enstitüsü)
Evcilleştirilen ilk köpekler olabileceği düşünülen hayvanların kurt olduğu anlaşıldı (Mietje Germonpré/Belçika Kraliyet Doğa Bilimleri Enstitüsü)

Buzul Çağı'nda ilk evcilleştirilen köpekler olduğu düşünülen iki yavrunun aslında kurt olduğu ortaya çıktı. Bilim insanları 14 bin yıl önce yaşamış yavruların ne yediklerini öğrenince şaşkına döndü.

2011'de Sibirya'nın kuzeyindeki Tumat'ta mamut fildişi arayan avcılar donmuş toprakta bir yavru bulmuştu. Aynı bölgede yapılan çalışmalarda 2015'te bir yavru daha keşfedilmişti.

Köpek olduğu düşünülen iki hayvan, yünlü mamut kemiklerinin yanında, donmuş toprak katmanları içindeydi. Bazı kemiklerin insanlar tarafından yakılıp işlendiklerine işaret eden izler taşıması, bölgenin bir zamanlar mamut işleme alanı olarak kullanılmış olabileceğini akla getirmişti.

Bilim insanları bu hayvanların da insanların yanında gezmiş olabileceğini, ilk köpekler veya evcilleştirilmiş kurtlar olabileceğini tahmin ediyordu.

İki hayvanın üzerinde saldırıya uğradıklarına dair bir işaret bulunmadığı için toprak kayması gibi bir nedenle öldükleri düşünülüyor.

York Üniversitesi'nden araştırmacılar iki yavruyu detaylıca inceleyerek bazı soru işaretlerini gidermeyi başardı. 

Bulguları bugün (12 Haziran) hakemli dergi Quaternary Research'te yayımlanan çalışmaya göre yaklaşık 14 bin yıl önce yaşayan yavrular kız kardeşti. Dişleri üzerinde yapılan analize göre yavrular 7 ila 9 haftalıkken ölmüştü.

Ancak çalışmanın en ilginç bulgularından biri,  yavruların aslında köpek değil kurt olduğunun ortaya çıkmasıydı. DNA analizlerine göre Tumat Yavruları diye bilinen kardeşler soyu tükenen bir kurt popülasyonuna aitti ve hayvanların bugünkü köpeklerle pek bir bağları yok.

Yavruların köpek sanılmalarının bir başka nedeni de siyah kürkleriydi. Genetik bir mutasyondan kaynaklanan bu özellik sadece bugünün köpeklerinde görülüyor.

Makalenin yazarlarından Anne Kathrine Runge "Birçok kişi bu hayvanların neredeyse kesin bir şekilde kurt olduğu ve evcilleştirilen ilk köpekler olmadığı için hayal kırıklığına uğrayacak anacak bu hayvanlar o dönemin çevresini, nasıl yaşadıklarını ve en az 14 bin yıl önce yaşayan kurtların günümüz kurtlarına ne kadar benzediğini anlamamıza yardımcı oldu" diyerek ekliyor:

Ayrıca köpeklerin bugün bildiğimiz evcil hayvanlara nasıl evrimleştiğinin gizemini daha da derinleştiriyor çünkü ipuçlarımızdan biri (siyah kürk rengi), evcil köpeklerle akraba olmayan bir kurt yavrusunda da görüldüğü için aslında yanıltıcı olabilir.

Araştırmacılar yavruların midesini de inceleyerek nasıl beslendiklerini anlamaya çalıştı. Günümüz kurtları gibi hem bitkisel hem de hayvansal beslendikleri ortaya çıktı. Aynı zamanda hâlâ emzirildiklerine dair işaretler de saptandı.

Şaşırtıcı bir şekilde yavrulardan birinin midesinde yünlü gergedan derisi bulundu. Araştırmacılar yünlü gergedanın yavru olduğunu ve muhtemelen yetişkin kurtlar tarafından avlanıp yavrulara yedirildiğini düşünüyor. 

Ancak yine de yünlü gergedan, bugünkü kurtların avladığı hayvanlardan çok daha büyük boyutlara sahipti. Bilim insanları bu nedenle Buzul Çağı'nda yaşayan kurtların günümüzdeki akrabalarından çok daha büyük olduğundan şüpheleniyor. 

Çalışmanın bir diğer yazarı Dr. Nathan Wales, "Yavru bile olsa yünlü gergedan kadar büyük bir hayvanın avlanması, bu kurtların belki de bugün gördüğümüz kurtlardan daha büyük olduğuna işaret ediyor" diyerek ekliyor:

Ancak yine de birçok açıdan benziyorlar çünkü kurtlar, sürünün bir kısmı yavrularını büyütürken, genellikle kolay avları avlama eğilimdedir.

Yeni çalışma Buzul Çağı ve günümüz kurtları arasındaki benzerlikleri gösterirken, ilk köpeğin nerede ve ne zaman ortaya çıktığını bulma çalışmalarının da süreceği anlamına geliyor.

Independent Türkçe, IFLScience, Phys.org, Quaternary Research