Fransız sinemasının 20. yüzyıl ortasındaki cinsellik algısını kökten değiştiren, ...Ve Tanrı Kadını Yarattı'yla (Et Dieu... Créa la Femme) bir dönemin simgesine dönüşen ve 39 yaşında oyunculuğu bırakarak hayatını hayvan haklarına adayan Brigitte Bardot, 91 yaşında hayatını kaybetti.
Ölüm haberini, Bardot'nun Paris'te kurduğu Brigitte Bardot Vakfı, bugün yaptığı açıklamayla duyurdu. Açıklamada Bardot'nun ne zaman ve hangi sebeple hayatını kaybettiğine dair ayrıntı verilmedi. Vakıf, "Prestijli kariyerini geride bırakarak hayatını ve enerjisini hayvanların savunulmasına adayan, dünyaca ünlü oyuncu ve şarkıcı Brigitte Bardot'nun kaybının derin üzüntüsünü yaşıyoruz" ifadelerini kullandı.
Brigitte Bardot, Fransa'da gişede başarısız olan 1956 yapımı filmi …Ve Tanrı Kadını Yarattı'nın bir yıl sonra ABD'de gösterime girmesinin ardından uluslararası bir yıldız haline geldi. O dönem New York Times yazarı Bosley Crowther, Bardot'yu "üstün bir ustalığın inkar edilemez bir ürünü" ve "görmeden inanamayacağınız bir fenomen" diye tanımlamıştı. Film eleştirmenleri yapımı zayıf bulsa da Bardot'nun etkisi tartışmasızdı.
Yaklaşık 28 filme ve üç evliliğe uzanan sinema kariyerinin zirvesinde Bardot, burjuva saygınlığının kabuğunu çatlatan bir Fransa'nın simgesiydi. Dağınık sarı saçları, dolgun fiziği ve meydan okuyan alaycılığıyla Fransa'nın en tanınan yıldızlarından biri haline geldi.
Bardot'nun sinemadaki varlığı, dönemin diğer "seks sembollerinden" farklıydı. Gençliği ve doğal cazibesinin yanı sıra, bastırılmamış arzusu ve bedensel özgüveniyle öne çıkıyordu. Filmin yönetmeni aynı zamanda eşi olan Roger Vadim'di. Çift kısa sürede boşansa da Vadim, Bardot'nun kamuoyundaki imajını şekillendirmeyi sürdürdü ve ilerleyen yıllarda onu 4 filmde daha yönetti.
1959'da Simone de Beauvoir, "Brigitte Bardot ve Lolita Sendromu" başlıklı yazısında Bardot'nun perdeye yansıyan erotik gücünü, ataerkil bakışa karşı feminist bir meydan okuma olarak yorumladı. Beauvoir'a göre bu meydan okuma başarısız olmuştu ama "asil bir başarısızlıktı".
Bardot'nun filmlerinin çoğu sinema tarihinde "ciddi" yapımlar arasında anılmadı. Kendisi de yıllar sonra verdiği bir röportajda, yalnızca 1960 yapımı La Vérité'yi gerçekten iyi bir film olarak gördüğünü söyleyecekti.
Yine de Cici Gelin (La Mariée est Trop Belle) ve Babet Harbe Gidiyor (Babette S'en va-t-en Guerre) gibi komedilerle büyük bir izleyici kitlesine ulaştı; Jean-Luc Godard, Louis Malle ve Henri-Georges Clouzot gibi saygın yönetmenlerle çalıştı.
Bardot, Hollywood'a hiç yerleşmedi. ABD yapımlarında yalnızca küçük roller aldı; kariyerinin büyük bölümü Fransa ve Avrupa merkezli kaldı. Buna rağmen Bardot'nun etkisi küreseldi. Dağınık saçları, belirgin göz makyajı, dar kazakları, pötikare desenleri ve bronz teni bir stil manifestosuna dönüştü. 1969'da, Fransız Devrimi ve Fransa Cumhuriyeti'nin simgesi Marianne için model olan ilk ünlü isim oldu.
Fransa Cumhurbaşkanı Emmanuel Macron, Bardot'nun ölümünün ardından yaptığı açıklamada, "Filmleri, sesi, ışığı, hayvanlara duyduğu tutku ve Marianne'e dönüşen yüzüyle Brigitte Bardot özgür bir hayatı temsil ediyordu. Yüzyılın efsanesini yitirdik" dedi.
Ses films, sa voix, sa gloire éblouissante, ses initiales, ses chagrins, sa passion généreuse pour les animaux, son visage devenu Marianne, Brigitte Bardot incarnait une vie de liberté. Existence française, éclat universel. Elle nous touchait. Nous pleurons une légende du siècle.
— Emmanuel Macron (@EmmanuelMacron) December 28, 2025
Bardot, St.-Tropez'yi sakin bir balıkçı kasabasından dünyaca ünlü bir tatil merkezine dönüştüren isimlerden biri oldu. Ancak yıllar sonra kentin aşırı turistikleşmesini sert sözlerle eleştirdiğinde, dönemin belediye başkanı "Bu yozlaşmayı buraya kim getirdi?" diye karşılık verecekti.
1973'te oyunculuğu bıraktığında Bardot, hayvan hakları için çalışmaya çoktan başlamıştı. 1986'da kurduğu Brigitte Bardot Vakfı, kurt avcılığına, boğa güreşlerine, hayvan deneylerine ve at eti tüketimine karşı kampanyalar yürüttü. Bardot, vakfın maddi temelini sağlamak için mücevherlerini ve kişisel eşyalarını açık artırmayla sattı. "Güzelliğimi ve gençliğimi erkeklere verdim, şimdi en iyi yanımı hayvanlara veriyorum" sözleri bu döneme damga vurdu.
Vakfa göre Bardot'nun öncülüğünde 70 ülkede çalışmalar yürütüldü ve 12 binden fazla hayvan koruma altına alındı.
Ancak Bardot'nun sonraki yılları tartışmalarla da anıldı. Siyasi görüşleri, özellikle göçmenler ve Müslümanlar hakkındaki ifadeleri nedeniyle defalarca "ırkçı nefreti körüklemekten" mahkum edildi. #MeToo hareketini sert sözlerle eleştirdi; bu çıkışları onu hayranlık uyandırdığı kadar tepki çeken bir figüre de dönüştürdü.
Yine de Bardot, seçtiği hayat biçimini savunmaktan hiç vazgeçmedi. "Münzevi değilim" demişti bir röportajında:
Sadece insanlarla fazla içli dışlı olmayan biriyim. Bu başka bir şey.
1934'te Paris'te varlıklı bir ailede dünyaya gelen Bardot, 15 yaşında Elle dergisinin kapağına çıktı. Ailesinin itirazlarına, fırtınalı ilişkilerine ve şöhretin ağır bedeline rağmen, sinema tarihine silinmez bir iz bıraktı.
1996'da Guardian'a verdiği röportajda hayatını şöyle özetlemişti:
Benim hayatım sadece uçlardan ibaret: Sevgi ve nefret, en iyisi ve en kötüsü. Başına gelen her şey aşırıydı.
Ve Brigitte Bardot'nun hayatı, gerçekten de öyleydi.
Kaynaklar: New York Times, Guardian, Variety, AP
