Ağlayan bebeklerin sesi emziren annelerin süt üretmesine neden oluyor

New York'taki araştırmacılar farelerde oksitosin hormonunun salgılanmasını sağlayan süreci tespit etti

Bebekler ağladığında anne sütünün salgılanmasına neden olan beyin mekanizması
Bebekler ağladığında anne sütünün salgılanmasına neden olan beyin mekanizması
TT

Ağlayan bebeklerin sesi emziren annelerin süt üretmesine neden oluyor

Bebekler ağladığında anne sütünün salgılanmasına neden olan beyin mekanizması
Bebekler ağladığında anne sütünün salgılanmasına neden olan beyin mekanizması

Storm Newton 

Emziren annelerin kimilerinde, bebekleri ağladığında göğüslerden süt gelmesinin ardında bir beyin mekanizmasının etkili olduğu ortaya çıktı.

Bu mekanizma, kendilerini yorgun hissetseler bile neden bebeklerle ilgilenmeye devam ettiklerini açıklayabilir.

Ağlayan bir bebek duyduğunda annenin göğüslerinden süt gelebileceği uzun zamandır bilinen bir durum.

Daha önce yapılan araştırmalarda, bir bebeğin süt için -emmek için değil- ağlaması beyinde kendini iyi hissetme hormonu 'oksitosinin' artmasına neden olduğu tespit edildi.

Bu hormon, tatmin duygularından (ve 'aşk hormonu' olarak anılacak kadar sevgi, güven ve cinsel aktiviteden) sorumlu olan bir hormondur. 

Araştırmada, New York Üniversitesi Grossman Tıp Fakültesi'nden araştırmacılar, oksitosin salınımına yol açan süreci belirlemek için düzinelerce dişi farenin beyin devrelerini inceledi.

Fare yavrularının çığlıklarının, annenin beyninde, talamusun posterior intralaminar çekirdeği (PIL) olarak bilinen bir bölgeye gittiğini buldular.

Bu duyusal merkez, daha sonra hipotalamus adı verilen ve hormon aktivitesini kontrol eden başka bir bölgedeki beyin hücrelerine sinyaller gönderiyor.

Araştırmacılara göre, hipotalamustaki hücreler genellikle yanlış alarmları ve süt israfını önleyen proteinler tarafından 'kilitlenir', ancak 30 saniyelik sürekli ağlama, PIL'den gelen sinyallerin proteinleri oluşturmasına ve güçlendirmesine neden olur.

Nature dergisinde yayımlanan bulgular ayrıca oksitosin artışının yalnızca anne farelerde meydana geldiğini ve hiç doğum yapmamış dişi farelerde meydana gelmediğini gösterdi.

Annelerin beyinleri bilgisayar tarafından üretilen seslere değil, yalnızca kendi yavrularının ağlamasına tepki verdi.

NYU Langone Health'de yüksek lisans öğrencisi ve yazar Habon Issa "Bulgularımız, ağlayan bir bebeğin, annesinin beynini, vücudunu emzirmeye hazırlamaya nasıl hazırladığını ortaya çıkarıyor" dedi. 

Issa, "Bu hazırlık işleminin yapılmaması durumunda emzirme süreci ile sütün memeden çıkışı arasında birkaç dakikalık bir gecikme meydana gelir. Bu durum çocuğun hüsrana uğramasına, anne ve babasının strese girmesine neden olabilir" ifadelerini de sözlerine ekledi.  

Araştırmada ekip ayrıca farelerde anne ve baba davranışlarını da araştırdı. Annenin genellikle yavrularını alıp kafesten uzaklaştıklarında kafese geri getirmeye çalıştığı ortaya çıktı.

Ancak araştırmacılar PIL'in oksitosin nöronlarıyla iletişimini engellediğinde, farelerin anneleri sonunda bebeklerini geri alamadı.

Devre tekrar açıldığında anne fareler yavrularına bakmaya devam etti. 

Bu bağlamda ayrıca, ABD Sağlık Bakanlığı'ndan Robert Froemke "Bu sonuçlar, ağlamayla tetiklenen beyin devresinin sadece emzirme davranışı için değil, aynı zamanda annenin dikkatini zaman içinde sürdürmesi ve yorgun olduğunda bile yavrusunun bakımını etkili bir şekilde yapmasını teşvik etmesi açısından da önemli olduğunu gösteriyor" ifadelerini kullandı. 

Ekip, insanlarda oksitosin sisteminin nasıl çalıştığını öğrenmenin 'emzirmek isteyen ancak bunu yapmakta zorlanan annelere yardım etmek için yeni yollar sunabileceğini' söyledi.

Bununla birlikte Froemke, bilim adamlarından oluşan ekibin yalnızca hormon salgısını ölçmek için çalıştığını ve çalışmada emzirmenin kendisini ele almadığına dikkat çekti. 

Independent Arabia - Independent Türkçe



Down sendromlu bireylerde kalp hastalığı riski neden daha yüksek?

Down sendromu, insanların fazladan bir kromozomla doğması sonucu ortaya çıkan gelişimsel bir engel. Araştırmacılar bu rahatsızlığa sahip kişilerin kalp hastalığı riskinin yüksek olduğunu belirtiyor (AFP)
Down sendromu, insanların fazladan bir kromozomla doğması sonucu ortaya çıkan gelişimsel bir engel. Araştırmacılar bu rahatsızlığa sahip kişilerin kalp hastalığı riskinin yüksek olduğunu belirtiyor (AFP)
TT

Down sendromlu bireylerde kalp hastalığı riski neden daha yüksek?

Down sendromu, insanların fazladan bir kromozomla doğması sonucu ortaya çıkan gelişimsel bir engel. Araştırmacılar bu rahatsızlığa sahip kişilerin kalp hastalığı riskinin yüksek olduğunu belirtiyor (AFP)
Down sendromu, insanların fazladan bir kromozomla doğması sonucu ortaya çıkan gelişimsel bir engel. Araştırmacılar bu rahatsızlığa sahip kişilerin kalp hastalığı riskinin yüksek olduğunu belirtiyor (AFP)

Araştırmacılar bu hafta, Down sendromlu kişilerin kalp hastalığı riskinin yüksek olduğunu açıkladı.

Kişinin fazladan bir kromozomla doğmasından kaynaklanan bu gelişimsel engel, beynin ve vücudun nasıl geliştiğini etkileyebiliyor. Bu, ABD'de kromozomla bağlantılı en yaygın rahatsızlık ve her yıl Down sendromu olan 6 bin bebek dünyaya geliyor. Amerika'da 400 bin ila 600 bin kişinin Down sendromuyla yaşadığı tahmin ediliyor.

Bilim insanları bu genetik rahatsızlığın risk faktörlerinin hepsini olmasa da bazılarını biliyor. Kalp hastalığı riskinin artmasının potansiyel nedeninin, daha yüksek obezite prevalansı, kandaki yağın anormal seviyelerde olması, hareketsiz yaşam tarzı ve düşük tansiyon prevalansının daha düşük olması gibi farklı kardiyovasküler risk faktörlerine bağlı olduğunu söylüyorlar. Down sendromlu birçok birey, gevşek eklemler nedeniyle kas kazanmada zorluklar yaşıyor.

Vücutları da genel nüfusa göre daha hızlı yaşlanıyor, saçları beyazlıyor ve bağışıklık fonksiyonları diğerlerine göre daha erken düşüyor.

İsveç'teki Gothenburg Üniversitesi'nden Dr. Anne Pedersen yaptığı açıklamada şöyle diyor:

Sonuçlarımız, Down sendromlu bireylerin yaşa bağlı bazı kardiyovasküler çıktılar açısından daha yüksek risk altında olduğunu ve önceki çalışmaların sonuçlarıyla uyumlu bir şeilde kardiyovasküler risk faktörü profillerinin genel popülasyondan farklı olduğunu gösteriyor.

Araştırma çarşamba günü Journal of Internal Medicine adlı hakemli dergide yayımlandı.

Yazarlar, 1946 ve 2000 arasında İsveç'te doğan 5 bin 100'den fazla Down sendromlu bireyin sağlık durumunu inceledi. Bu kişileri, Down sendromu olmayan diğer İsveçlilerle karşılaştırdılar.

Araştırmacılar, Down sendromunun 4,41 kat daha yüksek iskemik inme riski ve 5,14 kat daha yüksek hemorajik inme riskiyle ilişkili olduğunu saptadı. İskemik inme, bir şey kan akışının beyne ulaşmasını engellediğinde, hemorajik inme de zayıflayan kan damarı yırtıldığında meydana geliyor.

Ayrıca kalp krizi riski Down sendromu olan ve olmayan kişilerde yakınken, Down sendromlu gençlerde yüksek çıktı.

Bu değişikliklerin neden gözlemlendiğini belirlemek için daha fazla araştırma yapılması gerekirken yazarlar, bulguların gelecekte küresel araştırma ve tedavilere yansıyabileceğini söylüyor.

Pedersen, "Bunun Down sendromlu bireylerin izlenmesi ve tedavisi açısından gelecekte etkileri olabilir" diyor.

Independent Türkçe