Fas: Marakeş depremi ücra bölgelerdeki çiftçilerin acılarını ikiye katladı

Fas köyleri enkaz yığınına döndü, tarlalar ürünsüz elma ağaçlarıyla kaplandı

Depremden zarar gören tarlalarında elma hasadını gösteren bir çiftçi (AFP)
Depremden zarar gören tarlalarında elma hasadını gösteren bir çiftçi (AFP)
TT

Fas: Marakeş depremi ücra bölgelerdeki çiftçilerin acılarını ikiye katladı

Depremden zarar gören tarlalarında elma hasadını gösteren bir çiftçi (AFP)
Depremden zarar gören tarlalarında elma hasadını gösteren bir çiftçi (AFP)

Köyünden geriye sadece molozlar kalan ve elma ağaçlarıyla dolu tarlasında ürünlerin ziyan olduğu Muhammed el-Mutevvak, ölümcül depremle harap olan Fas’ın bu dağlık bölgesindeki pek çok kişi gibi geçimini sağladığı bu toprakları terk etmeyeceğini söyledi.
56 yaşındaki çiftçi, Yüksek Atlas Dağları’nın ortasında elma, ceviz ve sebze yetiştirdiği tarlasında çaresiz bir şekilde dururken, “Eskiden soğuğun en büyük düşmanımız olduğunu düşünürdük ama artık başka bir düşmanımız daha var: Her şeyi yok eden deprem” diye anlattı. Ailesinde nesilden nesile geçen taş ve ahşapla inşa edilmiş ve etrafında özenle dikilmiş ağaçları olan ancak şimdi tamamen yıkılan evini gösterdi. Sonbaharda meyve toplama mevsimi gelse de bölge sakinleri kırmızı elmaların yeşil çimenlerin üzerine dağılmış ve kokularının enkaz altında ölen eşeğin kokusuna karıştığını söyledi. Dağlık el-Haouz bölgesindeki diğer bölgelerde olduğu gibi bu bölgede de tarımın yanı sıra inek ve koyun gibi hayvancılık işleri geçim kaynağını oluşturuyor.

Son yıllarda hükümet ve diğer bağışçılar, bazıları iklim değişikliğinin etkileriyle mücadele etmeye yönelik, bazıları ise bu alanların izolasyonunu kırmaya ve kadınlara daha fazla bağımsızlık vermeye yönelik çeşitli programlar başlattı. Ayrıca, su kaynakları üzerindeki baskıyı azaltmak amacıyla, arıtılmış kanalizasyon suyunun yeniden kullanılmasına yönelik programlar ve damlama sistemiyle tarımsal sulama için su tasarrufu sağlayan programlar uygulandı.

Fotoğraf altı: Çiftçi Muhammad el-Mutevvak elma tarlasında (AFP)
Çiftçi Muhammad el-Mutevvak elma tarlasında (AFP)

Bölgede yaşayan 19 yaşındaki Velid Nasır “Elma toplayarak biraz para kazanmak için çok çalışıyoruz, bununla okula dönüş sezonuna kendimizi hazırlayabilir ve ailelerimize destek olabiliriz” dedi. Nasır’ın arkasında, okulları harap olan çocuklar, tozla kaplanmış şiltelerin üzerinde zıplıyorlardı.

Depremin etkileri çok büyük oldu. Nasır, tarlalardaki küçük işler için aldığı günlük 80 dirhemlik (7,30 euro) gelirini kaybetti. Kuraklık ve su kıtlığı küçük çiftçileri çoktan bitkin düşürmüşken, nüfusu yalnızca 200 kişi olan küçük köyde 11 kişinin hayatını kaybetmesine neden olan deprem şoku onların acılarını daha da artırdı. Engebeli ve kayalık köyleri ise evlerini kaybedenlerin kaldığı sarı çadırlarla doldu.

Ancak nüfusa barınacak yer sağlamaya yönelik acil ihtiyaç hala devam ediyor. Yardım gelene kadar kadınlar sivillerin sağladığı battaniye ve kıyafetleri ayıklarken, erkekler de ayakta kalan evlerin arasında bardak, çatal-kaşık ya da felaketten zarar görmeyen malzemeleri arıyor.

42 yaşındaki Cemal Boyahya “Depremden en çok etkilenen sektör sulama oldu. Neredeyse tüm borular yıkıldı” dedi. Mahsulünün kaybından kaynaklanan mali kaybının değerini yüz bin dirhem (985 dolar) olarak tahmin etti.

Yüzü güneşten kavrulan çiftçi Muhammed el-Mutevvak’a göre su kuyuları dolu ancak depremde hareket eden taşlar su kaynaklarını tıkadı. Bununla ilgili olarak “Bu sorun çözülmediği sürece hiç iyi olmayacak” ifadelerini kullandı.

Suya erişim meselesinin yeniden inşa sürecindeki zorluklardan biri olması bekleniyor. Marakeş-Safi ilindeki Elektrik ve İçme Suyu Ulusal Dairesi “el-Huz bölgesindeki Amizmiz, Mevlay Ibrahim ve Talat Nicoub olmak üzere üç belediyenin su dağıtım şebekesi hasar gördü” açıklamasında bulundu.

Şarku’l Avsat’a konuşan yerel aktivistlerden Care Maroc Direktörü Halima Rizkavi, yeniden inşa aşamasının ‘kalkınmayla ilgilenenlere bir çağrı’ işlevi görebileceğini söylüyor.

Ayrıca “Su eksikliğini ve yer eksikliğini aynı anda göz önünde bulundurarak, bu bölgedeki insanların toparlanmasına katkıda bulunma, sağlam bir yeniden yapılanma konusunda onlara yardımcı olma ve iyi uygulamaları en baştan başlatma fırsatına sahipsiniz” dedi.

Fas'ta 8 Eylül'de yerel saatle 23:10'da merkez üssü Marakeş Safi iline bağlı el-Huz bölgesi olan 6,9 büyüklüğünde deprem meydana gelmişti.

Deprem, Marakeş'in yanı sıra başkent Rabat ile Kazablanka, Meknes, Agadir ve Fes kentlerini de etkilemişti.

Fas İçişleri Bakanlığı, son verilere göre depremde tespit edilebilen can kaybının 2 bin 946, yaralı sayısının da 5 bin 674 olduğunu duyurmuştu.



Ortadoğu'nun çehresini değiştiren Suriye değişimi

Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)
Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)
TT

Ortadoğu'nun çehresini değiştiren Suriye değişimi

Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)
Şam'da Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed'in devrilmesini kutlamak için düzenlenen havai fişek gösterileri arasında muhaliflerin bayrağını dalgalandıran bir Suriyeli (Reuters)

Macid Kayali

Esed rejiminin çöküşünün birçok nedenden dolayı Ortadoğu'nun tamamında, özellikle de Arap Maşrık (Levant) ülkelerinde büyük etkileri olacaktır. Bu nedenlerin arasında, çirkinlikleri ve zulmüyle o korkunç ve ürkütücü rejimin, 60 yıldır bölgedeki genel siyasi dönüşümlerde olumsuz bir siyasi aktör olması, Suriye'de ve Suriye toplumunda siyasi, ekonomik ve sosyal kalkınma olanaklarını engelleyen devasa bir engel görevi görmesi de var. Buna ilaveten, iddialarıyla, şantajlarıyla ve aşırılıklarıyla, baskıcı bir vesayet yönetimi olarak Lübnanlılar ve Filistinliler üzerinde, hatta Arap siyasi alanlarında büyük bir kontrole veya etkiye sahipti.

Karmaşık olayların ve müdahalelerin yaşandığı bu zor dönemde, Suriye'de yaşanan değişimin niteliğini veya yönelimlerini tahmin etmenin çok erken ve zor olduğu aşikar. Ancak Esed'in “ebedi rejimi”nin sonsuza kadar yıkılması nedeniyle bu değişim yalnızca kaçınılmaz bir olumlu adım olarak görülebilir. Esed rejiminin yıkılması imkansız gibiydi ve onun zulmü altında yaşayan, canavarlıklarına ve onlara yabancılaşmasına tanık olan Suriyelilerin hayal bile edemeyeceği bir şeydi. Uzun bir süredir (Lübnanlılar ve Filistinlilerle birlikte) üzerlerine çökmüş ağır bir taş kalktı ve bu da tüm çekincelere, korkulara, müdahalelere ve meşru zorluklara rağmen Suriye'de kalkınmanın yolunu döşüyor.

Ayrıca Suriye'de yaşanan değişime ilişkin olumlu bakış, ilgili güçlerin askeri çatışmalardan ve kan dökmekten uzak durmasından, sürecin sakin, sorunsuz ve barışçıl bir şekilde gerçekleşmesinden kaynaklanıyor. Şiddetli çatışmaların yaşanmaması rejimin yapısının kırılganlığı ile bünyesine yerleşmiş yozlaşmışlığı ortaya çıkardı. Bu bakış aynı zamanda Suriye'nin tüm bölgelerinde özgürlük özlemiyle yaşayan Suriyelilerin değişimi büyük bir memnuniyet ve sevinçle karşılamalarından da kaynaklanıyor. Suriyeliler rejimin vücutlarına yerleştirdiği ve ötekinden duyulan korku, nefret ve mezhepçi fanatizm ruhunun temsil ettiği çıbanı boşaltmaktan uzak durdular. Suriye şehirleri mezhepçi ve intikam amaçlı saldırılara tanık olmadı. Rejimin yandaşları dahi yaşanan dönüşümü, devlet adamı gibi davranmak yerine sadece şahsı ve yakın ailesi için endişelenen biri gibi davranan firari cumhurbaşkanının ortaya çıkan adiliğini şaşkınlıkla karşıladılar. Sonsuza kadar mirasçı bir cumhuriyet ya da bir aile çiftliği olarak görülen Esed Suriyesi’nde, 24 yıl önce başkan olması amacıyla nasıl kendisine uygun olması için anayasanın birkaç dakika içinde değiştirilmesiyle göreve geldiyse, dakikalar içinde de ülkeyi terk etti.

Esed rejiminin yıkılması, aynı zamanda ABD'nin Irak'ı (2003) işgal etmesiyle birlikte, yani 20 yıl boyunca artan İran nüfuzunu da zayıflattı.

Artık yeni bir Suriye'nin doğuşuyla birlikte, kuruluşuna ilişkin belirsizliklere ve çeşitli iç ve dış müdahalelere rağmen Ortadoğu'nun da değiştiğini belirtmek mümkündür. Suriye'deki değişim, esas olarak İran rejiminin Irak'tan Lübnan'a kadar bölgedeki statüsünün ve rolünün azalmasıyla temsil edilen bölgesel bir değişime yol açtı. Suriye, İran nüfuzunun en önemli unsuruydu ve onun temel bağlantısı olarak hizmet ediyordu.

Bunun anlamı, Esed rejiminin yıkılmasının, ABD'nin Irak'ı (2003) işgaliyle birlikte Arap Maşrık bölgesinde artan İran nüfuzunun da zayıflamasına yol açtığıdır. Maşrık ülkelerinde devlet ve toplum yapılarının yerle bir olmasına yol açan, İran'ın Ortadoğu politikalarına Amerikan (ve İsrail) yatırımı dönemi, bu politikalar kendi kendini tüketip üzerine düşeni yaptıktan sonra sona erdi. Arenalar birliği ve İsrail’in çöküşünün yakın olduğu sloganlarının, saatler veya günler içerisinde İsrail’i yerle bir edebilme gücüne dair iddialarının yanılsamalar olduğu açığa çıktı. Zira İran, İsrail Gazze'yi yok ederken, ardından Lübnan'a karşı yıkıcı bir savaşa girişirken, sonra da Suriye'ye saldırırken, kendisini tüm bunlardan uzak tuttu.

Sonuç olarak, İran'ın Arap Maşrık bölgesindeki nüfuzunu tamamen zayıflatmak veya sınırlandırmak, Lübnan'ın bu nüfuzdan ve Hizbullah’ın devlet ve toplum üzerindeki baskısından kurtulması anlamına geliyor. Bu kurtuluş Irak’ı ve hatta er ya da geç Husilerin olduğu Yemen’i de kapsayabilir.

Şimdi Maşrık’ı kontrol eden iki güçlü bölgesel devletle karşı karşıyayız; bir yanda güncel verilere göre galip görünen İsrail. Diğer yanda ise göz ardı edilemeyecek bir Ortadoğu ülkesi olarak itibarını yeniden kazanmış görünen Türkiye var.

Dolayısıyla Arap Maşrık ülkelerindeki İran nüfuzunun devrilmesi anlamına gelen Suriye rejiminin devrilmesi, Türkiye'nin bölgede nüfuzunun arttığına işaret ediyor ve bu bir ilk. Bölgesel bir güç olarak İsrail 1967-2003 döneminde, Ortadoğu'da bölgesel mimarlığı üstlenirken, İran, ABD ve İsrail’in kendisine izin verdiği veya kendisini kullandığı 2003-2023 arasındaki dönemde, yani Irak’ın altın tepside sunulduğu andan Aksa Tufanı anına (7.10.2023) kadar geçen sürede, buna liderlik etti. Bugünse Türkiye, değişim için acılar çeken, fedakarlıklar yapan ve mücadele eden  Suriye halkıyla birlikte şüphesiz önemli bir katkısının bulunduğu Suriye değişimi yoluyla Ortadoğu'nun şekillenmesinde lider pozisyonunu üstlenmiş görünüyor (el-Mecelle dergisinde yayınlanan “Arap Maşrık bölgesinin yeni mimarı olarak İsrail savaşı” başlıklı makalemi inceleyebilirsiniz - 09.11.2024)

Şimdi Maşrık’ı kontrol eden iki güçlü bölgesel devletle karşı karşıyayız; bir yanda Gazze'deki direnişi çökerttiği, nehirden denize kadar Filistinliler üzerinde doğrudan hegemonyasını dayattığı, ayrıca Lübnan'da Hizbullah'ı zayıflattığı ve İran'ın bölgedeki nüfuzunu parçaladığı için güncel verilere göre galip görünen İsrail var. Diğer yanda, Suriye’deki değişim üzerinden bölgede göz ardı edilemeyecek güçlü ve etkili bir Ortadoğu ülkesi olarak itibarını yeniden kazanmış görünen Türkiye var.

Bütün bu değerlendirmelere göre pek çok şey, Suriye'deki değişimin yönelimlerine bağlı olacak. Bunlar öncelikle Suriye'de özgür ve eşit vatandaşlardan oluşan bir devlet mi kurulacağına yoksa önceki rejimin yeniden üretilmesiyle veya yeni bir Suriye'nin kuruluşunu engelleyen iç ve dış etkileşimlerin varlığıyla bu sürecin sekteye mi uğrayacağına bağlı. İkincisi, ön planda olan iki bölge ülkesi olarak İsrail ile Türkiye arasındaki ilişkinin şekline bağlı. Bu karmaşık ve birçok senaryoya açık bir ilişki. Üçüncüsü, konu aynı zamanda Arap siyasi sisteminin Suriye'deki dönüşüme nasıl tepki vereceği, bunu nasıl ele alacağı, ayrıca iki bölgesel devlet, yani İsrail ve Türkiye ile ilişkilerini nasıl ele alacağı, esas olarak da Arap sisteminin kendi çıkarları ve öncelikleri konusundaki farkındalığı ile de ilgili olacak. Dördüncüsü, bu arada bölge için İsrail sömürgeci, ırkçı ve yerleşimci bir devlet olarak kalacak ve kendisi de bu durumda Batılı ülkeler tarafından desteklenen zorba bir devlet olarak Ortadoğu'da gerilim ve istikrarsızlık kaynağı olmaya devam edecek. Bu da pek çok şeyin İsrail’in Filistin halkının meşru haklarını ne kadar kabul edip etmeyeceğine bağlı olacağı anlamına geliyor.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.