Siyasi vizyonun yokluğu ile askeri çözüm ısrarı arasında Gazze savaşı

Bu mevcut karmaşık çatışmanın basit bir çözümü yok. Askeri operasyonlar tek başına kalıcı barışa yol açmayacak.

Axel Rangel Garcia / Majalla
Axel Rangel Garcia / Majalla
TT

Siyasi vizyonun yokluğu ile askeri çözüm ısrarı arasında Gazze savaşı

Axel Rangel Garcia / Majalla
Axel Rangel Garcia / Majalla

Brian Katulis

İsrail ile Hamas arasındaki çatışma üçüncü ayında devam ederken, Orta Doğu’nun büyük kısmı, potansiyel gerilim ve benzeri görülmemiş stratejik belirsizlikler nedeniyle artan bir tehdit altında. Kızıldeniz, Beyrut, Bağdat ve Tahran gibi yerlerde her gün büyük saldırılar ve olaylar yaşanıyor. Bunların her biri Gazze Şeridi’nin çok ötesine uzanan daha geniş bir çatışmayı ateşleme potansiyeli taşıyor.

Bölgesel istikrarsızlığı körükleyen temel unsurlar arasında, ‘İsrail ile Hamas arasındaki savaşın nasıl sona erebileceğine ve olası sonuçlarının niteliğine’ ilişkin ortak vizyon konusundaki siyasi anlaşmazlık öne çıkıyor. Çünkü iki ana rakip olan İsrail ve Hamas’ın birbiriyle çelişen siyasi hırsları var. Bu da yakın zamanda kapsamlı ve kalıcı bir diplomatik çözüme ulaşma umudunun çok az olduğu anlamına geliyor.

İşleri daha da karmaşık hale getiren şey, İsrail ile ABD’nin, çatışmanın sona ermesinden sonra izleyeceği en iyi sonuca ilişkin vizyonları arasındaki çelişkidir. Her iki tarafın da çatışmanın çözümüne yönelik temel yaklaşımlarında gözle görülür bir dengesizlik mevcut. Hamas’ın İsrail’e yönelik saldırganlığını takip eden ilk aşamada ABD Başkanı Joe Biden, İsrail’in meşru müdafaa hakkını ve Hamas’ı parçalamaya yönelik siyasi hedefini güçlü bir şekilde destekledi.

Ancak son haftalarda ABD ve İsrail arasında, hem İsrail’in Gazze’deki askeri operasyonlarının kapsamı ve niteliği gibi kısa vadeli konularda, hem de bu çatışma sona erdikten sonra ne olacağına ilişkin uzun vadeli sorularla ilgili siyasi farklılıklar ortaya çıktı.

Biden yönetimi yaklaşık üç yıldır iktidarda ve Filistin meselesine Ortadoğu meselelerinin yanında öncelik vermedi. Soğuk Savaş’ın sona ermesinden bu yana neredeyse her yönetimin ABD dış politikasının taktik kitabının bir parçası olan iki devletli çözümün tozunu yakın zamanda sildi. Ayrıca Batı Şeria’nın bazı kısımlarında sınırlı yetkiye sahip olan geçici özyönetim organı olan Filistin Yönetimi’nin Gazze’de rol sahibi olması için yeniden canlandırılması çağrısında da bulunuldu.

Öte yandan İsrail’in ‘oyunun sonuna ilişkin’ görüşü tamamen açık değil. Bunun nedeni, mevcut İsrail hükümetinin çok sayıda ses çıkarmış olması olabilir. Ancak bunun nedeni, İsrail toplumunun kendi içindeki uzlaşma eksikliği ve onlarca yıldır devam eden ulusal kimlik kriziyle de ilgili olabilir. Gerçek şu ki İsrail, yakın komşuları olan Filistin halkı da dahil olmak üzere, komşularıyla olan ilişkilerinde kendisini nasıl tanımlamaya çalıştığı konusunda onlarca yıldır hiçbir zaman uzlaşma sağlayamadı.

İsrail onlarca yıldır, yakın komşuları Filistin halkı da dahil olmak üzere komşularıyla ilişkilerinde kendisini nasıl tanımlamaya çalıştığı konusunda hiçbir zaman uzlaşma sağlayamadı.

Bu savaşın başlamasından bu yana İsrail hükümeti, Gazze’deki oyunun sonuna ilişkin ve daha genel anlamda Filistinlilere yönelik, ABD’nin desteklediği koşullara doğrudan karşı olan tutumlarını açıkladı. İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun işgal altındaki toprakların doğrudan ilhakından yana olan ve iki devletli çözüme karşı çıkan bakanlardan oluşmuş bir iktidar koalisyonu var. Netanyahu, Ramallah’ta Filistin Yönetimi’ni baltalamak için yıllarca çalışmasının ardından İsrail’in Filistin Yönetimi’nin Gazze’ye dönmesine izin vermeyeceğini bizzat ifade etti.

Şu an İsrail’in Gazze Şeridi’nde bir tampon bölge oluşturma planlarına başladığına dair haberler var. Hiç şüphe yok ki bu durum, Gazze’deki Filistinlilerin kullanabileceği toprak miktarını azaltacak. Aynı zamanda bazı İsrailli yetkililer, Gazze’nin bazı bölgelerinde uzun vadeli İsrail askeri varlığından bahsediyor. Diğerleri ise bir yandan daha geniş ulusal ekonomik baskıların, diğer yandan diğer bölgesel güvenlik tehditlerinin, Gazze’yi yeniden işgal etmek için çok sayıda İsrail kuvvetinin konuşlandırılmasını imkânsız hale getirebileceğini söylüyor.

Son günlerde bazı İsrailli güvenlik yetkilileri, İsrail’in Gazze’deki Filistinli aşiretler veya geniş ailelerle birlikte çalışarak, nüfusu iki milyondan fazla olan yoksul ve kalabalık bölgenin idaresine yardımcı olduğu yönünde belirsiz fikirler ortaya attı. Sadece üç ay içerisinde yaşanan yıkımın boyutu ve bu savaşın sonucunda Filistin’in iç sosyal ve politik dinamiklerinde meydana gelen olası değişimler göz önüne alındığında bu potansiyel düzenleme pek olası değil. Çünkü savaş, siyasi gerçekleri öngörülemeyen şekillerde değiştiriyor gibi görünüyor.

Sonuç olarak Gazze savaşından üç ay sonra ABD ve İsrail’in savaş bittikten sonra ne olacağına dair vizyonları temelden farklılaştı. Bu, doğal olarak çatışmayı kısaltmak yerine uzatabilecek bir anlaşmazlık sayılıyor.

Gazze savaşından üç ay sonra ABD ve İsrail’in savaş bittikten sonra ne olacağına dair vizyonları temelden farklılaştı. Bu, doğal olarak çatışmayı kısaltmak yerine uzatabilecek bir anlaşmazlık sayılıyor.

Bulanık görüş

ABD’nin 11 Eylül’den sonra Irak ve Afganistan’da yirmi yıldır sürdürdüğü savaşlardan öğrenmeye çalıştığı en büyük derslerden biri, sonu açıkça tanımlanmış stratejik hedeflerin eksikliğinin uzun ve maliyetli savaşlara yol açabileceğidir. 11 Eylül sonrası dönemde ABD, Irak ve Afganistan’daki savaşlarında hedeflerini genellikle neyi başarmak, inşa etmek ve geride bırakmak istediğine göre değil, savaşta kimi yenmek istediğine göre tanımladı.

Başkan Barack Obama, ilk döneminin başlarında Afganistan’a ek askeri güçlerin gönderileceğini duyurduğunda stratejik hedefini, Afganistan ve Pakistan’daki El-Kaide ve ona bağlı grupları parçalamak ve yenilgiye uğratmak olarak tanımladı. ABD, maliyetli askeri ve yeniden yapılanma çabaları sonucunda geride ne bırakmak istediğini hiçbir zaman açıkça belirtmedi.

Biden ve Netanyahu 18 Ekim 2023’te Tel Aviv’de buluşuyor (Reuters)
Biden ve Netanyahu 18 Ekim 2023’te Tel Aviv’de buluşuyor (Reuters)

Yemen’de de benzer bir şey yaşandı. Arap koalisyonu, diğer birkaç ülkeyle birlikte 2015 yılında tehditlerle mücadele için askeri operasyonlara başladığında, ülkenin savaştan sonra ulaşmasını istediği durum hakkında net bir fikir sunmadı. Bu, savaşın bocalamasının ve diplomatik çıkış arayışının temel nedeniydi.

2024’ün başında İsrail kendisini Gazze’de Hamas’ı dağıtmayı amaçlayan genişletilmiş bir askeri operasyonun içinde buldu. Operasyon, yakın zamanda sona erecek gibi görünmüyor ve aslında Orta Doğu’nun diğer bölgelerine yayılma ihtimalinin işaretlerini veriyor. İsrail’in ana güvenlik ve diplomatik müttefiki ABD ile paylaştığı net bir siyasi amacın bulunmadığı göz önüne alındığında bu sadece, vatandaşlarını koruma ve caydırıcılığı yeniden tesis etme çabalarını baltalayan bir durum yaratma riski taşırken, aynı zamanda çatışmaya kalıcı bir siyasi çözüme giden yolu da tıkayabilir.

Genel ve askeri teorisyen Carl von Clausewitz, 19. yüzyılın başlarında ‘savaşın yalnızca politikanın başka yollarla devam etmesinden ibaret olduğunu’ yazmıştı. Dolayısıyla savaşın sadece siyasi bir eylem değil, gerçek bir siyasi araç olduğunu ve siyasi iletişimin başka araçlarla sürdürülmesi olduğunu görüyoruz.

Askeri operasyonları için açıkça tanımlanmış bir siyasi hedefin yokluğunda, İsrail istemeden de olsa uzun vadede daha önemli zorluklara zemin hazırlamış olabilir. Filistin halkının geleceği için somut ve ulaşılabilir bir plan geliştirmeden Hamas’la çatışmaya girmek ve tehditleriyle yüzleşmek, İsrail’i kendi yarattığı bir hapishaneye itecektir.

Bu durum, İsrail’i doğrudan ya da dolaylı olarak Filistin topraklarının genişletilmiş işgalinin sürekli yönetimi döngüsüne sokabilir. Bu durum da milyonlarca Filistinliyi etkiliyor. Bu senaryo, bu tür çatışmaların çözümü için açık ve gerçekçi bir vizyona sahip olmanın önemini vurgulamaktadır.

Filistin halkının geleceği için somut ve ulaşılabilir bir plan geliştirmeden Hamas’la çatışmaya girmek ve tehditleriyle yüzleşmek, İsrail’i kendi yarattığı bir hapishaneye itecektir.

Eksik bileşenler

Ortadoğu’daki bu kritik dönemeçte, uygulanabilir bir nihai statü belirlemek için temel bir unsur ve ikinci bir destekleyici unsur bulunmaktadır. Nihai durumun belirlenmesinde sahnede olmayan temel unsur, sadece iktidara tutunmak isteyen nihilist veya statükocu gündem yerine Filistin halkının, Gazze Şeridi’nde, Batı Şeria’da ve Doğu Kudüs’te yaşayan milyonların ve daha umutlu bir gelecek isteyen diasporanın sesidir. Yıllardır Filistin halkı yalnızca Washington’da değil, aynı zamanda Orta Doğu’daki birçok hükümette de siyasi gündemin gerisinde kaldı.

Oyunun sonunu belirlemede ikinci destekleyici unsurun bizzat Arap ülkelerinden, son zamanlarda dünya çapında acil ateşkes için aktif olarak kampanya yürüten ülkelerden gelebileceğinin farkına varmak gerekiyor. Birleşmiş Milletler’de (BM), kısa vadede stratejik açıdan pek fazla işe yaramayan çeşitli kararlar hakkındaki tartışmalara çok fazla zaman ve enerji harcandı.

İsrail’in Gazze’deki savaşı büyük yıkım bıraktı (Reuters)
İsrail’in Gazze’deki savaşı büyük yıkım bıraktı (Reuters)

Bunun yerine Arap dünyasındaki kilit liderler, çatışmanın nihai durumunu tanımlayan cesur bir plan sunmayı düşünmeli ve bunu dünyaya ve İsrail’e sunmalıdır. Bunu yaparken bu ülkeler, özellikle de bu fikirler, yirmi yılı aşkın süredir devam eden Arap Barış Girişimi’nin sunduğu modelle kesişiyorsa, muhtemelen Biden yönetiminin onların fikirlerine sempati duyacağını görecekler.

Bu mevcut karmaşık çatışmanın basit bir çözümü yok ve askeri operasyonlar, tek başına kalıcı barışa yol açmayacak. İhtiyaç duyulan şey; Filistinlilerin ve İsraillilerin kaygılarına yanıt verecek şekilde geleceği tanımlama vizyonuna sahip siyasi liderler.

Mevcut çatışma karmaşık ve çok yönlü, doğrudan çözümlere meydan okuyor ve şüphe yok ki yalnızca askeri stratejilere güvenmek, kalıcı barışa ulaşmaya yol açmayacak. Asıl ihtiyaç duyulan şey, geleceği şekillendirecek içgörü ve vizyona sahip, her iki toplumun ihtiyaç ve haklarını dikkate alan dengeli bir yaklaşım yaratabilecek siyasi liderlerin varlığıdır.

* Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden tercüme edilmiştir.



Rusya’ya giden Suriye heyetinin ziyaret amacı ve verdiği mesajlar

Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani ve Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Rusya’nın başkenti Moskova'da yaptıkları görüşmelerin ardından düzenlenen basın toplantısında tokalaşırken, 31 Temmuz 2025 (Reuters)
Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani ve Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Rusya’nın başkenti Moskova'da yaptıkları görüşmelerin ardından düzenlenen basın toplantısında tokalaşırken, 31 Temmuz 2025 (Reuters)
TT

Rusya’ya giden Suriye heyetinin ziyaret amacı ve verdiği mesajlar

Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani ve Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Rusya’nın başkenti Moskova'da yaptıkları görüşmelerin ardından düzenlenen basın toplantısında tokalaşırken, 31 Temmuz 2025 (Reuters)
Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani ve Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov, Rusya’nın başkenti Moskova'da yaptıkları görüşmelerin ardından düzenlenen basın toplantısında tokalaşırken, 31 Temmuz 2025 (Reuters)

Subhi Franjieh

Suriye hükümetinden 20'den fazla isim Beşşar Esed rejiminin düşmesinden sonra Suriye'nin Rusya'ya yaptığı ilk resmi ziyaret kapsamında 31 Temmuz Perşembe günü Moskova'ya geldi. Heyetin başında Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani, Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra, Genel İstihbarat Başkanı Hüseyin Selame ve Suriye Arap Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri Mahir Şara bulunuyor. Suriye heyetinin gündeminde, Rus tarafıyla görüşülecek birçok konu var. Bunların başında Rusya’nın Suriye'deki askeri üsleri, önceki rejim döneminde imzalanan Suriye-Rusya ekonomik anlaşmalarının akıbeti, İsrail'in Suriye'nin güneyindeki müdahaleleri, Suriye Demokratik Güçleri (SDG) ile ilişkiler ve Suriye rejiminin kalıntıları geliyor.

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla'dan aktardığı habere göre haziran ayı sonlarında gerçekleşmesi beklenen ziyaret Suriye hükümeti tarafından ertelenmişti. Ancak Suriye'nin güneyindeki kanlı olayların ve İsrail'in Suriye'deki Dürzileri korumak bahanesiyle müdahalesinin yol açtığı karmaşıklıklar, Suriye hükümetinin Rusya ziyaretiyle içeride ve dışarıda kamuoyuna çeşitli mesajlar vermek istemesi nedeniyle hız kazandı. İki gün süren ziyaret sırasında Rusya'daki Suriyeli iş adamlarıyla da görüşmeler gerçekleşti. Bu görüşmeler, iş birliği kapılarını açmak ve Suriyelilere Suriye'nin yeniden inşasında ve ekonomik yatırımlarda rol almalarının memnuniyetle karşılanacağını bildirmeyi amaçlıyordu.

Dışişleri Bakanı Şeybani, Kremlin'de Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin ile, ardından Şeybani ve Mahir Şara, Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov ile sonrasında da Şeybani, Murhaf Ebu Kasra ve Seleme, Rusya Savunma Bakanı Andrey Belousov ile görüştü. Suriye hükümetini defalarca kez Moskova’ya davet eden Rusya, tüm bu görüşmelerden birkaç saat sonra Suriye heyeti adına resepsiyon verdi. Al Majalla'ya konuşan bir diplomatik kaynak, Putin ile görüşmenin ziyaret öncesinde kesinleşmemiş olduğunu, ancak Lavrov ve Belousov ile yapılan ‘olumlu görüşmelerin’ sonucunda gerçekleştiğini belirtti. Kaynak, Suriye’nin devrik Devlet Başkanı Beşşar Esed'in kardeşi Mahir Esed'in, ziyaretin gündemini ve Moskova'daki Suriyeli büyük sermayedarlarla yapılan görüşmeleri düzenlemede önemli bir rol oynadığını ve ayrıca onun varlığının iki taraf arasındaki buzları eritmede etkili olduğunu da ekledi.

Al Majalla kaynaklarına göre Putin ile yapılan görüşme yaklaşık bir saat sürdü ve görüşmede, Esed rejimi döneminde faaliyet gösteren Suriye-Rusya Ortak Komitesi'nin yeniden faaliyete geçirilmesi ve komite üyelerinin değiştirilmesi konusunda mutabakat sağlandı. Komitenin görevi, Suriye ve Rusya arasında politika, güvenlik ve ekonomi konularında koordinasyonu sağlamak olacak. Görüşmelerde ayrıca, Rusya'nın Suriye ile savunma iş birliği alanında kolaylıklar sağlamaya hazır olduğu yönünde mesajlar da yer aldı.

Al Majalla birkaç gün önce Rusya'nın Suriye ile ilişkilerinin geleceğine olumlu baktığını yayınlamıştı. Suriye'nin Batı eksenine kaymasının kaçınılmaz olmadığını ve Rusya'nın Şam ile iletişim kurma ve askeri açıdan anlaşma sağlama şansı olduğunu düşünüyor. Bunu, Suriye hükümetine yeni Suriye ordusunu güçlendirmek için Rus silahları satın alması için kolaylıklar sağlayarak yapmayı planlıyor. Moskova, bunun Şam'ın Rusya'nın Hmeymim Hava Üssü’nde veya Kamışlı’daki askeri üste kalmasına onay vermesinin önünü açacağını düşünüyor.

Suriye'nin değişen öncelikleri

Geçtiğimiz aralık ayı başlarında Suriye rejiminin düşüşünden ve Beşşar Esed'in insani sığınma hakkı verdiği Rusya'ya kaçmasından bu yana, Suriye hükümetinin öncelikleri birkaç konuya odaklandı. Bunların başında Beşşar Esed ve Esed'in Suriyelilere karşı savaşında kendisine yardım eden askeri komutanları geri kazanma ve Rusya'da bulunan Suriye fonlarını geri alma çabaları geliyor. Ayrıca Esed'e askeri destek sağladığı ve Suriyeli sivilleri ve Suriye'nin altyapısını hedef aldığı için Rusya'dan tazminat talep edilmesi de bu konular arasındaydı. Fakat bu öncelikler, özellikle de geçtiğimiz mart ayında Suriye’nın kıyı bölgelerinde yaşanan olaylar, eski Suriye rejimi savaşçılarının güvenli bir sığınak olarak Lazkiye'deki Hmeymim Hava Üssü’ne sığınması ve yine kıyı şeridinde Rusya’dan koruma talep eden çağrılar başlaması sonrasında değişmeye başladı ve bunlara güvenlik öncelikleri eklendi.

Bu gelişme Suriye hükümetinde endişe yarattı ve Rusya'nın Fırat'ın doğusunda, Kamışlı’daki havaalanında eski rejimin komutanlarıyla görüşerek onları kendisiyle iş birliği yapmaya ikna etmek suretiyle sessizce askeri adımlar atmasının ardından bu endişe daha da arttı. Diğer taraftan SDG'nin kontrol ettiği ve Suriye hükümetinin coğrafi sınırları dışında sayılan havaalanında askeri nüfuzunu güçlendirdi. Bu dönüşümler Suriye hükümetinin önceliklerini değiştirdi.

Putin ile görüşme ziyaret öncesinde kesin değildi, ancak Lavrov ve Belousov ile yapılan ‘olumlu görüşmelerin’ sonucunda gerçekleşti.

Al Majalla'ya konuşan bazı kaynaklar, Suriye hükümetinin Suriye'deki (Hmeymim ve Kamışlı’daki) Rus güçlerinin geleceği ve önümüzdeki dönemde bununla nasıl başa çıkılacağı konusunu ele aldığını söyledi. Hükümetin görüşmelerinde Rus güçlerinin Kamışlı'daki varlığı, Hmeymim'deki varlığından daha önemliydi. Çünkü Kamışlı’daki hava üssü, Rusya'nın temmuz ayında onlarca askeri naklederek askeri nüfuzunu güçlendirmesiyle son zamanlarda Suriye hükümeti üzerinde güvenlik ve siyasi bir baskı oluşturmaya başladı. Ayrıca, Rusya ile SDG arasında düzenli toplantılar yapılıyor ve SDG, önümüzdeki dönemde kendisini destekleyen ABD'nin nüfuzunun daha da azalması durumunda Rusya ile ittifak planları yapmaya çalışıyor.

Görüşmelerde, Rusya'nın Beşşar Esed döneminde Suriye ile imzaladığı askeri ve ekonomik anlaşmaların yeniden gözden geçirilmesi gerektiği de ele alındı. Al Majalla'nın bilgilerine göre, bu askeri ve ekonomik anlaşmaların bazıları Suriye hükümetinin ekonomik planlarını ve Arap ve Batı yatırımlarına açılmasını engelliyor. Rusya’nın kıyı bölgesindeki varlığı ve önceki rejimle imzalanan anlaşmalar, Suriye hükümetinin temmuz ayı ortalarında Dubai Ports World (DP World) şirketi ile 800 milyon dolar değerinde imzaladığı anlaşmanın bazı yönlerinin uygulanmasını engelleyebilir. Suriye Kara ve Deniz Limanları Genel Müdürlüğü ile imzalanan bu anlaşma, Birleşik Arap Emirlikleri (BAE) merkezli şirkete, Tartus Limanı’nı geliştirmesi ve işletmesi için 30 yıllık imtiyaz hakkı veriyor. Birbiriyle çakışan bu durum, Suriye hükümetinin çimento, gaz, fosfat ve altyapı gibi birçok sektörde Arap ve Batılı şirketlerle imzalamayı planladığı birçok sanayi ve yatırım anlaşması için de geçerli. Bilgilere göre hükümet heyeti, önceki anlaşmaların gözden geçirilmesi ve geleceği konusunda Rus tarafının esnek davranmasını bekliyor.

tynju
Şeybani ve beraberindeki heyet, Moskova'da Lavrov ile görüşürken, 31 Temmuz 2025 (AFP)

Suriyeli heyetin gündemindeki dosyalardan biri de İsrail’in Suriye'ye askeri müdahalesiydi. Suriye hükümeti, İsrail'in Suriye'deki Dürzi azınlığı koruma söylemiyle istikrarı bozduğunu düşünüyor. Şam, İsrail'in davranışının iç bölünmeyi pekiştirdiğini ve hükümetin Suriye coğrafyasını birleştirmek için iç uzlaşmaya varmayı zorlaştırdığını düşünüyor. Şam, Moskova'nın bazı Arap ülkeleri, Türkiye ve ABD’nin çabalarının yanı sıra Şam'ın içeride bazı adımlar atmasını engelleyen İsrail'in müdahalelerini durdurmak için uzlaşmaya varmada ek bir rol oynamasını umuyor. Şam'ın Rusya’nın üstlenmesini umduğu rolü, bir yandan Moskova ile Tel Aviv arasındaki yakın ilişkiden, diğer yandan da Şam'ın beklentileriyle uyumlu olduğunu düşündüğü Rusya'nın İsrail'in müdahalelerine karşı tutumundan kaynaklanıyor. Al Majalla kaynaklarına göre Suriye heyetinin şu anda borç ve tazminat konularını gündeme getirmesi beklenmiyor, çünkü Suriye'nin güvenliği ve hükümetin Arap dünyası ve Batılı ülkelerin yatırımlarıyla yeniden inşa sürecini hızlandırma çabaları daha önemli hale geldi.

Öte yandan Şam bu ziyaretin, dış destekten yararlanmaya çalışan birçok askeri gücün beklentilerini azaltmada rol oynayacağını düşünüyor. Bunlar arasında, Rusya'nın kendilerini destekleyerek askeri güç oluşturmaya hazır olduğu yönünde söylemler yaymaya çalışan, Suriye rejiminin kıyı şeridinde kalan hücreleri de bulunuyor. Bunun yanında SDG'nin bazı uzantıları da Rusya'nın Fırat'ın doğusunda güçlü bir müttefik olabileceğine inanıyor. Diğer taraftan Şam, Moskova ziyaretini, dış destek yoluyla siyasi kazanımlar elde etmeye çalışan Suveyda'daki askeri konseye yönelik bir iç mesaj olarak görüyor.

Hükümetin görüşmelerinde Rus güçlerinin Kamışlı'daki varlığı, Hmeymim'deki varlığından daha önemliydi. Çünkü Kamışlı’daki hava üssü, Suriye hükümeti üzerinde güvenlik ve siyasi bir baskı oluşturmaya başladı.

Suriye hükümeti, bu ziyaretin Batı'nın endişelerini uyandırmasını beklemiyor, çünkü Şam, bu ziyaretin hükümetin güvenliğini ve ekonomisini güvence altına alma çabalarının bir parçası olduğunu düşünüyor. Ayrıca bu ziyaret, Rusya ile ittifak bağlamında değil, daha çok Rus müdahalesini durdurmak ve Suriye'nin çıkarlarını güvence altına alacak şekilde Moskova ile ilişkileri normalleştirmek için atılmış bir adım olarak görülüyor. Ancak Şam aynı zamanda Batı'ya, ittifaklar ve askeri ve siyasi destek sağlamak için Batı dışında başka kapılar da çalabileceği mesajını vermek istiyor.

Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani, 31 Temmuz Perşembe günü Moskova'da Rus mevkidaşı Sergey Lavrov ile düzenlediği ortak basın toplantısında, Suriye-Rusya ilişkilerinin kritik ve tarihi bir süreçten geçtiğini, Rusya ile iş birliğinin saygıya dayandığını ve ‘Rusya ile diyalogun Suriye'nin geleceğini destekleyen stratejik bir adım’ olduğunu söyledi. Şeybani, “Suriye halkının çıkarlarını güvence altına almak için Rusya ile önceki anlaşmaları yeniden gözden geçirmek üzere bir komite kurduk” diye devam etti.

Ziyaretin amacı baskı mı yoksa stratejik bir konumlanma mı?

Rusya, Suriye rejiminin düşüşünden bu yana eski Suriye rejiminin kalıntıları ve subaylarıyla iletişim kanallarını açık tutmak da dahil olmak üzere birçok konuda sessizce çalışıyor. SDG ile görüşmelerini sürdürmek ve zaman zaman Kamışlı havaalanı dışında seyahat eden Rus otobüslerinin korunması konusunda SDG ile iş birliği yapmak, SDG liderleriyle Şam ile müzakere konularını görüşmek için toplantılar düzenlemek gibi konular yer alıyor. Suriye sahilinde olaylar başlamasıyla birlikte, Rusya’nın sahil bölgesindeki halkın ruh halini değiştirmede ve Suriye'deki istikrar çabalarını, rejimin kalıntıları ve subaylarını destekleyerek veya onları Rusya'nın askeri gündemine hizmet etmek üzere Suriye sınırları dışına naklederek bozma konusunda daha belirgin bir rol oynadığı ortaya çıktı.

ftyu7
Rusya Savunma Bakanı Andrey Belousov, Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani ve Suriye Savunma Bakanı Murhaf Ebu Kasra, Rusya'nın Moskova kentinde bir araya geldiler, 31 Temmuz 2025 (AFP)

Suriye hükümeti bu eylemleri endişeyle izliyordu ve müttefikleri aracılığıyla Ruslara, bu adımların Rusya ile Suriye arasındaki ilişkileri normale döndürme çabalarını baltaladığını mesajını vermeye çalışıyordu. Rusya ise, özellikle Suriye hükümetinin 2019 yılında Rus şirketi STG ile Suriye rejimi arasında imzalanan ve Moskova'ya Tartus limanını 49 yıl boyunca işletme ve yatırım yapma hakkı tanıyan anlaşmayı feshetmesinin ardından, Suriye'nin güvenliğini ve istikrarını sarsma kapasitesine sahip olduğunu Şam’a iletmek istediği görülüyor.

Rusya, Suriye’nin Suveyda ilinde geçtiğimiz temmuz ayı başlarında kanlı olaylar başladığında Fırat'ın doğusunda faaliyetlerini yoğunlaştırdı ve Rus uçakları onlarca Rus askerini Kamışlı’daki hava üssüne taşıdı. Üsse silah ve mühimmat da nakledildi. Fırat'ın doğusunda, Rusya'nın yakın gelecekte SDG ile Suriye hükümeti arasında bir çatışma başlamasında durumunda barış arabulucusu ve çatışmayı önleyici güç olarak hazırlandığına dair söylentiler yayıldı. SDG'nin bir kanadı bu söylentiyi yakaladı ve Şam ile ilişkilerinin kötüleşmesi durumunda Rusya ile ittifak kurma olasılığını değerlendirmeye çalıştı.

Al Majalla, SDG liderlerinin son zamanlarda Kamışlı'daki hava üssünün Şam ve Moskova arasındaki müzakerelerde masaya yatırıldığını ve Şam'ın bu üssün kalması konusunda esnek bir tutum sergileyeceğini söylediğini öğrendi. Bu haberlerin doğru olması halinde SDG'nin Rusya ile ittifak kurmak için elinde bir koz olacağını belirttiler. Tüm bu göstergeler Şam'ın endişelerini artırdı ve bu da Suriye hükümetinin Dışişleri Bakanlığı, Savunma Bakanlığı ve Genel İstihbarat Teşkilatı’nın üst düzey isimlerinin Moskova ziyaretini hızlandırdı. Bu da ziyaret sırasında ele alınacak konuların niteliğine dair bir gösterge olarak değerlendirilebilir.

Al Majalla, SDG liderlerinin son zamanlarda Kamışlı'daki hava üssünün Şam ve Moskova arasındaki müzakerelerde masaya yatırıldığını ve Şam'ın bu üssün kalması konusunda esnek bir tutum sergileyeceğini söylediğini öğrendi.

Rusya, Şam'ın kontrolünden uzak olan Fırat'ın doğusunda sessizce nüfuzunu güçlendirmeye çabasıyla haziran ve temmuz aylarında SDG ile görüşmelerini yoğunlaştırdı, eski rejimin kalıntılarına kapılarını açık tuttu ve Rusya’nın müttefiklerini terk etmeyeceği yönündeki genel havayı korudu. Tüm bu faktörler, Şam'ı bu ve diğer konuları görüşmek üzere müzakerelere başlamaya zorladı. Bazıları bunu Rusya'nın Şam ile ilişkilerin normalleşmesini hızlandırmak için attığı bir adım olarak görebilir. Rusya aynı zamanda devrik Beşşar Esed rejimi sonrası bir nüfuz durumu oluşturmaya çalışıyor ve bu da yeni Şam yönetiminin bunu hızlı bir şekilde sonlandırmasını zorlaştırıyor. Rusya’nın beklentilerine göre bu kartlar, Suriye'de sıcak sularda veya Fırat'ın doğusunda Rusya’nın askeri ve ekonomik varlığının devamını sağlayan stratejik hamleler.

dfrgtyhu
Suriye'nin batısındaki Tartus Limanı, 16 Aralık 2024 (AFP)

Rusya'nın Suriyeli heyeti ağırlaması ve bu ziyaretin Rusya Devlet Başkanı Putin ile Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani'nin görüşmesiyle taçlandırılması, sadece iki ülke arasındaki normalleşme sürecini hızlandırmayı değil, aynı zamanda Batı'ya provokatif mesajlar vermeyi de amaçlıyordu. Bu mesajlar, Rusya'nın Suriye coğrafyasında hala bir oyuncu olduğunu ve Esed rejiminin düşüşünden sonra bile Rus ayısının kaybeden taraf olmayacağını bir kez daha kanıtlıyor.

Al Majalla'nın edindiği bilgilere göre Moskova'nın hedefleri arasında önümüzdeki dönemde Şam ile çeşitli düzeylerde anlaşmalara varmak da yer alıyor. Bu anlaşmalar arasında Suriye ordusuna yeniden silah satışı ve askeri misyonlar aracılığıyla ordu kadrolarının eğitimi bulunuyor. Moskova, bunun yanında önceki rejim döneminde imzalanan bazı yatırım sözleşmelerini de sürdürmeyi hedefliyor. Moskova, Suriye'nin siyasi ve ekonomik açıdan Batı'ya açılması nedeniyle bu hedefleri gerçekleştirmenin zor olduğunu bilse de Batı'nın bir an önce geri adım atmasını ve Suriye'ye alternatif ve tarihi müttefik olarak siyasi çarkını Suriye topraklarında yeniden harekete geçirmesini umuyor.