Gazze Savaşı sonrası Ortadoğu: Zorluklar ve seçenekler

Filistinli eski Bakan Huri: İsrail, Uluslararası Adalet Divanı tarafından tecrit edilecek ve Hamas Hareketi’nin savaştan sonra eskisi gibi etkili role sahip olamayacak

Savaşın sona ermesinden sonra Filistin'i ve bölgeyi nasıl bir geleceğin beklediği sorusu her gün yetkililerin ve sıradan insanların gündeminde güçlü bir şekilde yer almaya devam ediyor (AFP)
Savaşın sona ermesinden sonra Filistin'i ve bölgeyi nasıl bir geleceğin beklediği sorusu her gün yetkililerin ve sıradan insanların gündeminde güçlü bir şekilde yer almaya devam ediyor (AFP)
TT

Gazze Savaşı sonrası Ortadoğu: Zorluklar ve seçenekler

Savaşın sona ermesinden sonra Filistin'i ve bölgeyi nasıl bir geleceğin beklediği sorusu her gün yetkililerin ve sıradan insanların gündeminde güçlü bir şekilde yer almaya devam ediyor (AFP)
Savaşın sona ermesinden sonra Filistin'i ve bölgeyi nasıl bir geleceğin beklediği sorusu her gün yetkililerin ve sıradan insanların gündeminde güçlü bir şekilde yer almaya devam ediyor (AFP)

Denise Rahme Fahri

Filistin'i ve bölgeyi nasıl bir geleceğin beklediği sorusu Gazze Şeridi'nde devam eden savaşa ve yaşananlara bir çözümün en azından şimdilik ufukta olmadığını gösteren mevcut duruma rağmen her gün yetkililerin ve sıradan insanların ağzında güçlü bir şekilde yer almaya devam ediyor. Aynı şekilde herhangi bir ateşkese varılmasının güçleşmesinden dolayı mevcut zorlukları ve seçenekleri de incelemek gerekiyor.

Gazze, Batı Şeria ve Ortadoğu, ABD Başkanı Joe Biden'ın Gazze’de ateşkes için sunduğu teklifin başarılı olması ihtimalini beklerken Filistin, Lübnan, Mısır ve Irak'tan sosyoloji, siyaset, jeopolitik ve teoloji alanlarından 22 uzman, Gazze savaşının ardından Ortadoğu'ya ilişkin önemli sorulara yanıt aradı.

Söz konusu ülkelerden grupların ve kuruluşların stratejik ortaklığında, Güney Kıbrıs'ın Larnaka şehrinde düzenlenen ve Independent Arabia'nın da katıldığı iki günlük çalıştayda, sürdürülebilir barış için bir çözümün başlangıcı olabilecek net bir yol haritası ortaya koyma olasılığı tartışıldı.

İstişarelerde ve tartışmalarda, 7 Ekim 2023 tarihinden bu yana devam eden savaşın nedenlerinden yaşananların nitelendirilmesine kadar hassas konulara değinilirken, ‘iki devletli çözüm’, tek devletli çözüm ya da çatışmanın derinleşmesi beklentisi arasında en uygun sürdürülebilir çözüm konusunda çeşitli düşüncelerin olduğu görüldü. Ağırlıklı olarak kendi kaderini tayin hakkı temelinde kararın Filistinlilere bırakılması tercih ediliyordu. Çalıştayın sonuç bildirgesine göre katılımcılar, sebeplere ve sonuçlara yaklaşımlarında ‘Ortadoğu'nun kardeşlik, uyum, büyüme ve refah gibi asil insani tercihlerle çelişen ve çatışan dini ideolojiler tarafından körüklenen militarize edilişini’ göz ardı etmediler.

Savaşın öncesine ve sonrasına dair zor sorular

“Yaşamı Seçiyoruz” grubunun koordinatörü Profesör Esed İlyas Kattan, geleceği tahmin etme sürecinin son derece zor ve hassas olduğuna inanıyor. Küresel siyasetin ve karar alma mekanizmalarının dizginlerini ellerinde tutanlar bile Gazze’deki savaştan sonra ‘ertesi gün’ olarak adlandırılan süreci çizgileri karşısında ne yapacaklarını bilemez halde olduklarını söyledi. Prof. Kattan’a göre savaşın başlamasının üzerinden geçen yaklaşık dokuz ayın ardından dahi Gazze'deki durum belirsizliğini korurken tüm olasılıklara ve senaryolara açık görünüyor.

fvdmjö
Alanlarında uzman 22 isim, Gazze Savaşı sonrası Ortadoğu ile ilgili önemli sorulara yanıt aradı (Independent Arabia)

Mevcut duruma rağmen, geleceğin çizgilerinin şimdiki zamanda saklı olduğunu ve bu yüzden öngörü sürecinin, mevcut verilerin tüm düzeylerde dikkatli bir şekilde okunmasıyla başladığını söyleyen Prof. Kattan, Larnaka’daki bu istişare halkasının geçmişi bugünden okuduğunu ve 1948 yılındaki Nekbe (Büyük Felaket) ile bugün yaşananlar arasındaki süreksizlik ve kesişme diyalektiğinin yanı sıra, Uluslararası Adalet Divanı (UAD) ve Uluslararası Ceza Mahkemesi'nin (UCM) kararları ve dünya genelindeki üniversitelerde başlayan Filistin davasını destekleyen hareket de dahil olmak üzere Filistin-İsrail çatışmasıyla ilgili olarak birden fazla düzeyde şekillenen paradigma değişimini sorguladığını belirtti.

Üçüncü olarak Hamas ve iki devletli çözüm gibi çetrefilli konularda Filistin'in kendi içindeki tutumların çeşitliliğini ele alan istişare halkası, son olarak, Gazze’deki savaştan önce acil önceliğe sahip olan ve savaştan sonra daha da acil hale gelen sorular üzerine bir tür ‘beyin fırtınası’ gerçekleştirdi. Bu beyin fırtınası sırasında örneğin, ‘Arap kültürel olgusu mümkün mü? Gazze’deki savaştan sonra kültür nasıl bir rol oynar? Gazze savaşından sonra Pan-Arabizm (Arap birliği) mümkün mü? Eğer yeni bir Pan-Arabizm doğacaksa, bunun içeriği ve doğası nedir, sınırları nelerdir?’ gibi sorulara yanıtlar arandı.

Uluslararası Adalet Divanı üzerine bahis oynamak

Eski Filistin Ekonomi Bakanı ve şu an barış sürecindeki Filistinli müzakerecilerin ekonomi danışmanı olan Basim Huri, Gazze'de olup bitenlere dair günlük gözlemlerine dayanarak Gazze'nin ayağa kalkacağını ve herkesi şaşırtacağını iddia etti. Huri, Gazze'nin 7 Ekim 2023 öncesindeki haline dönmeyeceğini kabul etse de, bir Filistin şehri ve metropolü olmaya devam edeceğini vurguladı.

Huri, yeni bir yerinden edilme ve göç söylemiyle ilgili değerlendirmesinde bunun gerçekleşmeyeceğini, çünkü bu projenin sahibi olan İsrail'deki aşırı sağcı kanadın iktidarda kalmaya devam edemeyeceğini belirtti.

En büyük değişikliğin UAD tarafından alınacak karar olacağına inanan Huri’ye göre eğer UAD soykırıma dair bir kanıt görmeseydi bir soykırım olduğunu söylemezdi. UAD’ın merkezinin bulunduğu Lahey'deki bir yargı kaynağı kararın çıkmasının bir buçuk yıl alabileceğini söylese de Huri, böyle bir kararla dünyadaki tüm demokratik ülkelerin, özellikle de Almanya gibi İsrail'i destekleyen ülkelerin iç hukukları gereği İsrail ile bağlarını koparmak zorunda kalacaklarını vurguladı.

Peki ya Filistin Devleti’ne ne olacak? Hamas Hareketi Filistin Devleti içinde bir rol alacak mı?

Filistinli eski Bakan’a bu soruları sorduğumuzda, Hamas'ın mevcut savaştan önce sahip olduğu etkili rolü sürdürmesini beklemediğini söyledi. Hamas'ın son seçimlerde Filistin şehirlerinde oyların çoğunluğunu aldığına dair söylemlerin doğru olmadığını, zira Hamas'ın oyların yüzde 50'sinden fazlasını almayı başaramadığını belirten Huri, kalan oyların laik, liberal, solcu ve komünist güçler arasında dağıldığını, Fetih Hareketi’nin (El Fetih) ise oyların yüzde 41'ini aldığını açıkladı.

Huri, seçim sisteminin tek bölgeli bir sisteme dönüştürülmesiyle birlikte, seçimlerin gerçekleşmesi halinde Filistin'de hiçbir partinin Yasama Konseyi'nde çoğunluğa sahip olamayacağını da sözlerine ekledi.

Savaş sonrası yönetime tüm Filistinli güçlerin dahil edilmesinin ve hiçbir grubun dışlanmamasının önemini vurgulayan Huri, ancak aynı zamanda herkesin herkese saygı duyması gerektiğini, Hamas'ın rolüne saygı duydukları gibi, Hamas'ın kendi görüşlerini ya da sosyal ve siyasi gündemini kendilerine dayatmasını da kabul etmeyeceklerini belirtti.

Barış nasıl ve ne zaman?

Larnaka'daki çalıştaya katılanların Nekbe'nin bir uzantısı olarak gördükleri mevcut savaş, Fatine Hudli ve Eşref Hatib’in Filistin'deki Siyasi ve Stratejik Çalışmalar için Vizyonlar Merkezi'nin kurucu ortakları olarak duyurdukları barış için umut ve elverişli koşullar arayışındaki kayda değer Filistinli sivil harekete hiçbir şekilde gölge düşüremedi.

Şarku’l Avsat’ın Independent Arabia'dan aktardığı habere göre Fatine Hudli,  yaptığı açıklamada umut arayışının, ilgili tarafların anlaşmaya varabildiği ve uygun mekanizmaları bulabildiği küresel vakalarla ilgili incelemelere dayandığını ve buradaki çalışmanın çatışan tarafların anlaşmaya varmasına yardımcı olan faktörlere odaklandığını belirtti. Çalışmasını din, kimlik, liderlik, toprak ve kaynakların çatışmadaki rolü ve müzakerelerin izlediği yol olmak üzere beş kategoride ele alan Hudli, ayrıca bazı tarafların gizli rolleri ve çözüme ulaşmaya nasıl yardımcı oldukları üzerinde duruyor. Hudli’nin çalışması, özellikle bazı vakalarda tarafların bir barış anlaşması imzaladığı ancak uygulamada başarısız olunması nedeniyle ‘Nasıl Başardı?’ başlığını taşıyor.

Aynı görüşmede Eşref Hatib ise Independent Arabia'ya dünyada meydana gelen çeşitli çatışmalarda ortaya çıkan örneklerin Filistin meselesine uygulanamayacağını söyledi. Hatib, bunun nedeninin iç durumla ilgili çeşitli faktörler, taraflar arasındaki mevcut durum ve tarih boyunca meydana gelen ve herhangi bir çatışmaya dahil olan taraflar üzerinde etkili olan değişiklikler olduğunu söyledi. Filistin topraklarındaki İsrail işgalini sona erdirmek için siyasi bir sürecin başlatılması olasılığına dair umutları yeşerten Oslo Anlaşmaları'nı hatırlatan Hatib, ancak İsrail’in çatışmayı sona erdirmekle ilgilenmediğinin altını çizdi.

csdvfbgn
İki gün süren tartışmalar Gazze Şeridi’nin ve Ortadoğu'nun kaderlerinin birbirine ne denli bağlı olduğunu yansıttı (Independent Arabia)

Hatib’e göre çalışmayı Filistin gerçekliğiyle ilişkilendirmek için Filistinlilerin zorluklarını ve beklentilerini incelemek, bir tür ‘veri tabanı’ oluşturmak ve bunu diğer çatışmalarla karşılaştırarak ‘çözüm araçları’ bulmak gerekiyor.

Tarihte bir noktaya değil, Filistinlilerin onurlu, özgür ve bağımsız yaşayabilecekleri bir geleceğe baktıklarını ve bu uzak hedefe ulaşmak için önlerinde uzun bir yol olduğunu söyleyen Hudli’ye göre birçok aşama var ve bugün Gazze'de yaşananlar da bunlardan biri. Hudli, Filistin'de sahadaki gerçek aktörleri ve gerçekliği değiştirmeye kimin yardımcı olabileceğini anlamaya çalışmanın yanı sıra elbette savaşın sona ermesinin ardından yaşanacak değişimlerin dikkate alınacağını belirtti.

Sanat ve kültür yoluyla direniş

İki gün süren çalıştay, Gazze'de yaşananların Ortadoğu'nun geri kalanını ne denli ilgilendirdiği gerçeğini yansıttı. Filistinli teolog, düşünür ve yazar, Dar el-Kelime Üniversitesi'nin kurucusu ve başkanı Rahip Mitri er-Rahib, Gazze'de ve Filistin topraklarının geri kalanında yaşananların Irak, Lübnan ve Suriye'de yaşananlardan ayrı tutulamayacağını vurguladı. Independent Arabia’ya konuşan Rahip Mitri er-Rahib, Larnaka'daki çalıştayın amacının insan onuru ve özgürlük ve adalete dayalı bir Ortadoğu için ortak bir vizyon ortaya koymak olduğunu belirtti. Rahip Mitri er-Rahib, aydınların Gazze'nin yeniden inşasında, insan onurunun yeniden kazandırılmasında ve insan hakları ile Filistin halkının haklarının savunulmasında rol oynamaları gerektiğinin altını çizdi.

Filistin toplumunda sanat ve kültürün desteklenmesini ‘en büyük cihat’ olarak tanımlayan Filistinli rahip, “Çünkü mesele sadece bir devlet kurmak değil, aynı zamanda nasıl bir devlet istediğimizi bilmek. İnsan onurunu koruyan, çoğulculuğa saygı duyan, özgürlüğe, eşitliğe ve eşit vatandaşlık haklarına inanan bir devlet istiyor muyuz? Bunlar, insana saygı duyan yeni bir sistem geliştirmek için üzerinde birlikte çalışılması gereken değerlerdir” ifadelerini kullandı.

Rahip Mitri er-Rahib, güvenlik alanında yapılan tüm yatırımların ve harcanan milyarlarca doların Irak, Suriye, Lübnan ya da Filistin'in güvenliğini sağlamadığını da sözlerine ekledi.

Militarize dinler ve totaliter ideolojiler

Sivil Etki Forumu Direktörü ve Yaşamayı Seçiyoruz grubunun çalıştayı nihai bildirisinin yazarlarından biri olan Ziyad es-Sa’ik Independent Arabia'ya yaptığı açıklamada, "Dinlerin totaliter ideolojilerle militarize edilmesinin sona erme aşamasına girmiş bulunuyoruz” dedi. Sa’ik, dışlama, soykırım, sindirme ve vatansızlık, anayasasızlık ve hukuksuzluk kültürünün yaygınlaştırılmasını amaçlayan yıkıcı bir militarist eğilimle milli kimlikleri ortadan kaldırmaya ve dini kimlikleri pekiştirmeye yönelik ortaklığın sona erdiğini vurguladı.

Kuzey'deki bazı ülkelerin süregelen üstünlüğünden kaçınmak için Güney ülkelerinin öncülüğünde ortaya çıkan bir denge ile adalete ulaşmak için uluslararası yasal sürecin güçlendirilmesi gerektiğini söyleyen Sa’ik, “Fakat bu dengenin çatışmacı değil, tamamlayıcı olmasını istiyoruz. Çünkü ancak bu yolla küresel sistemdeki ırklar arası dengesizlik düzeltilebilir” şeklinde konuştu.



ABD-İran müzakereleri başarısız olursa ne olur?

Görsel: Brian Stauffer
Görsel: Brian Stauffer
TT

ABD-İran müzakereleri başarısız olursa ne olur?

Görsel: Brian Stauffer
Görsel: Brian Stauffer

Arash Azizi

Her ne kadar ‘havuç-sopa stratejisi’ diplomatik müzakerelerde geleneksel bir politika olsa da ABD Başkanı Donald Trump, bunu yeni bir seviyeye taşıdı. Aldığı birçok karardan geri adım attı, ancak İran konusundaki katı tutumu değişmedi. Başından beri İran'a iki net seçenek sundu; ya kendisiyle bir anlaşmaya varacak ve ödülleri toplayacak ya da dünyayı nükleer silah peşinde olmadığına ikna edemezse yıkıcı askeri saldırılarla karşı karşıya kalacak. Kısacası Trump, İran’a ‘ya başarılı ol ya da yok ol’ diyor.

Al Majalla’da yayınlanan daha önceki yazılarımda da öngördüğüm gibi, Trump'ın yaklaşımı en azından İran'ı müzakere masasına getirmeyi başardı. İran’ın Dini Lideri (Rehber) Ali Hamaney, şubat ayına kadar, Trump'ın kafa karıştırıcı tehditleri ve diplomatik çabaları karşısında uzlaşmaz tavrını sürdürdü ve Tahran'ın ABD ile konuşmayacağını söyledi. Ancak Trump’ın kendisine gönderdiği bir mektubu karşılıksız bırakmayıp yanıtladı ve iki taraf arasındaki müzakereler başladı. İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi ile Trump'ın Ortadoğu Özel Temsilcisi Steve Witkoff arasında Umman’ın başkenti Maskat ve İtalya’nın başkenti Roma'da olmak üzere bugüne kadar üç müzakere turu gerçekleşti. İlk kez 26 Nisan'da yapılan üçüncü turda teknik müzakereler de yer aldı. Her iki taraf da ilk üç turun yapıcı geçtiğini ve anlaşmazlıklar devam etse de bir anlaşmaya varılabileceği konusunda ihtiyatlı bir iyimserlik içinde olduklarını söyledi.

Trump'a ne zaman İran'la ilgili bir soru sorulsa, sopa gösterip havuç veriyor. 14 Nisan'da El Salvador Devlet Başkanı Nayib Bukele’yi Beyaz Saray'da ağırlayan Trump, İran için o bildik ‘cennet ve cehennem’ vizyonunu sunarak, “İran'ın zengin ve büyük bir ulus olmasını isterim ancak asla nükleer silaha sahip olamazlar” ifadelerini kullandı ve hemen ardından “Eğer çok sert bir şey yapmamız gerekirse, yapacağız. Bunu kendimiz için yapmıyorum, dünya için yapıyorum” diye ekledi.

Geçtiğimiz günlerde Time dergisine açıklamalarda bulunan Trump, ABD'nin ‘İran ile bir anlaşmaya varacağını’ söylerken bir yandan da müzakerelerin aksaması halinde ABD'nin İran'a savaş açmada ‘ön saflarda yer alacağı’ uyarısında bulundu.

Felaket

Bir savaşın İran için ne kadar yıkıcı olabileceği 26 Nisan'da İran'ın güneyindeki Şehid Recai Limanı'nda meydana gelen korkunç patlamaların ardından net bir şekilde ortaya çıktı. Yüzlerce kişi yaralandı ve öldü. İranlılar hem şok içindeler hem de yastalar. Patlamanın maddi zararının milyarlarca dolar olabileceği belirtildi. İran'ın deniz ticaretinin büyük bir kısmı bu liman üzerinden gerçekleştiği için gerçek maliyet çok daha yüksek. Patlamanın endüstriyel bir kaza mı yoksa dışarıdan bir sabotajın sonucu mu olduğu halen belirsizliğini koruyor. Bunu bilemeyebiliriz, ama kesin olan şu ki, İsrail ve ABD’nin gelecekte İran’a karşı hava saldırıları düzenlemesi durumunda, etkileri 26 Nisan’da gördüklerimize benzeyecek, ama İran altyapısının büyük ölçüde tahrip edilmesi ve İranlıların hayatlarını kaybetmesi de dahil olmak üzere kat be kat fazla olacak.

İran, Trump'ın askeri harekat tehditlerinin blöf olduğunu düşünürse büyük bir hata yapmış olur. Trump, gerçekten de askeri harekattan kaçınıp barışçıl bir yoldan yana olsa da eğer ilk seçenek başarısız olursa askeri harekata hazır olacağına şüphe yok. Evet, Başkan kararsız olabilir, dolayısıyla İran onu kızdırmayı başarırsa ya da örneğin gerçek tavizler vermeden müzakereleri çok uzun süre uzatarak manipüle ederse, askeri harekatı tercih edebilir.

2013-2015 yılları arasında İran ile yürütülen müzakereler sırasında dönemin ABD Başkanı Barack Obama da müzakerelerin başarısız olması halinde İran'ın nükleer programına yönelik askeri saldırıların bir seçenek olabileceğini defalarca kez dile getirmişti. Obama, 2013 eylülünde İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu ile Oval Ofis'te bir araya geldiğinde İranlı muhataplarını kızdıracak şekilde “Askeri seçenekler de dahil olmak üzere hiçbir seçeneği göz ardı etmiyoruz” ifadelerini kullandı.

Ancak Obama'nın tehditleri o dönemde, özellikle de eski Suriye Devlet Başkanı Beşşar Esed rejiminin kimyasal silah kullanarak ‘kırmızı çizgilerini’ aşmasına rağmen Suriye'ye askeri müdahalede bulunmamasından dolayı ciddiye alınmadı. ABD, Bush'un Irak macerasının etkisinden henüz kurtulamamıştı ve bu yüzden askeri harekat konusunda isteksizdi. Netanyahu da dönemin İsrail Başbakanı olarak Obama'nın İran'la yürüttüğü müzakerelere karşı çıkmasına rağmen askeri saldırılar konusunda pek hevesli değildi. Sonuç olarak eski İsrail Başbakanı Ehud Olmert'in hükümeti gibi onun hükümeti de böyle bir eyleme karşı çıktı.

Trump'ın askeri harekat tehditleri sadece bir söylemden ibaret değil, zira ABD'nin Ortadoğu ve Hint Okyanusu'ndaki askeri varlığı yakın tarihte hiç olmadığı kadar güçlüdür.

Öte yandan hem Washington’da hem de Tel Aviv'de gözle görülür bir değişim var. Yemen'de Husilerin bombalanması örneğinde görüldüğü üzere, Trump askeri harekat konusunda isteksiz görünmüyor. Basit ve net mesajlar vermeyi tercih etmesi, aslında sahada harekete geçmeye yönelik gizli bir eğilimi ortaya çıkarabilir. ABD'deki ruh halinin halen ülkeyi Ortadoğu'daki çatışmalara dahil etmeye karşı olduğu doğru, ancak Irak’taki savaşı takip eden felç hali bugün artık devam etmiyor. Obama'nın kendi yetkililerinden bazıları bile askeri hazırlık ihtiyacını vurguluyor. Obama döneminde ABD'nin Tel Aviv Büyükelçisi olan Daniel Shapiro, İran’a yönelik olası bir saldırının her zamankinden daha acil olabileceğini savundu. Shapiro, “Zamanlama, ihtiyaç ve fırsat belki de hiç bu kadar acil olmamıştı. Askeri seçenek şu anda geçtiğimiz on yıllarda olduğundan daha uygulanabilir” diye yazdı.

Obama döneminin yaptırım çarı ve 2015 yılında İran'la varılan anlaşmanın mimarı Richard Nephew bile kendisini ABD yönetiminden İran'la diplomasiyi denemesini ama aynı zamanda askeri bir seçeneğe de hazırlanmasını isterken buldu.

Netanyahu'nun nüfuzu

O dönemde Netanyahu, ikinci başbakanlık dönemine yeni başlamıştı. Bugün ise İsrail'in en uzun süre görevde kalan başbakanı ve içeride ve dışarıda artan eleştirilere karşı siyasi bekasını korumak için her defasında mücadele etti. İsrail yargısında rüşvet ve yolsuzlukla ilgili kovuşturmalarla karşı karşıya, dışarıda ise Lahey'deki Uluslararası Ceza Mahkemesi (UCM) onu istiyor. İran'a yönelik saldırıları siyasi bir miras yaratmak ve mevcut krizlerinden kaçmak için bir fırsat olarak görebilir.

Trump'ın askeri harekat tehditleri sadece bir söylemden ibaret değil, zira ABD'nin Ortadoğu ve Hint Okyanusu'ndaki askeri varlığı yakın tarihte hiç olmadığı kadar güçlüdür. ABD, mart ayında B-2 bombardıman uçaklarından altısını Hint Okyanusu'ndaki Diego Garcia Adası'ndaki üssüne taşıdı. Bu ağır stratejik bombardıman uçaklarından ABD’nin envanterinde toplam 19 tane var. İnanılmaz uçuş menzilleri sayesinde kolayca İran'a gidip gelebiliyorlar. Yemen'deki son saldırılar da bunun bir kanıtı.

Suudi Arabistan merkezli Al-Hadath televizyonunun haberine göre ABD, Patriot füze savunma sistemiyle birlikte THAAD füze savunma sistemini de İsrail'e göndererek eski ABD Başkanı Joe Biden'ın geçtiğimiz yıl İsrail'e gönderdiği sistemlere dahil oldu. THAAD füze savunma sistemi geçtiğimiz yıl aralık ayında ve son olarak da mart ayında Husilerin füzelerini engellemedeki etkinliğini göstermişti.

İran köşeye sıkıştırılırsa, bölgede ve ötesinde birçok taraf için hayatı daha da zorlaştıracak kadar kaosa neden olabilir.

Hem ABD hem İsrail, askeri hesaplamalarında İran'ın artan kırılganlığı belirleyici faktör olarak görüyor. İsrail'le 2024 yılındaki karşılıklı saldırılar sırasında İsrail’in saldırılarında İran'ın hava savunma sistemlerinin en azından bir kısmını tahrip oldu, ancak hasarın boyutu konusunda halen kesin bir bilgi yok. Daha da önemlisi İran, 'Direniş Ekseni' olarak adlandırılan müttefik milis ağının büyük bir bölümünün dağıtıldığına tanık oldu. Bu ağ, İsrail'in Hizbullah ve Hamas'a indirdiği ağır darbelerin, İran destekli milislerin Lübnan, Filistin ve daha geniş anlamda Arap coğrafyasındaki siyasetinde etkilerini azaltmasının ve Suriye'de Beşşar Esad rejiminin düşmesinin ardından çöktü.

Böylesine ağır koşullar karşısında İran müzakere masasına oturmayı kabul etti ve önemli tavizler vermeye hazır. Bununla birlikte, açık müzakere pozisyonunun zayıflığının gayet farkında olan İran, tehditler ve güç gösterileri yoluyla bir miktar koz elde etmeye çalışıyor. Bu durum, The Daily Telegraph gazetesi tarafından yayınlanan ve İranlı komutanların Diego Garcia Üssü’ne önleyici saldırılar düzenlemeyi düşündükleri yönündeki haberlerde bile açıkça görüldü. Bunu katı muhafazakar çizgideki medya kuruluşlarının bu tür saldırıları tasvir eden propaganda videoları yayınlaması izledi. Tahran ayrıca herhangi bir askeri tırmanışın felaketle sonuçlanacağı uyarısında bulunarak başka bir taktik benimsiyor. İran rejimine yakın bir analist, petrol fiyatlarında daha önce eşi ya da benzeri görülmemiş yükselişin, küresel ekonomide yıkıcı etkileri olan bir durgunluğa yol açabileceğini ve ABD'ye yönelik yasadışı göç krizini artırabileceğini ima ederek, Trump'ın seçmen tabanının önceliklerine ve hassasiyetlerine yönelik açık bir girişimi yansıttığını söyledi.

Bu tehditler psikolojik savaş girişimleri gibi görünse de tamamen boş tehditlerden ibaret değil. Eğer İran köşeye sıkıştırılırsa, bölgede ve ötesinde birçok taraf için hayatı daha da zorlaştıracak kadar kaosa neden olabilir. Nihayetinde Trump, ABD'yi Ortadoğu’da yeni bir çatışmaya sokma konusunda ne kadar temkinli olsa da müzakerelerin bir yere varmadığını hissederse askeri seçeneğe yönelmekte bir an bile tereddüt etmeyecektir. Trump'ın İran'a yaklaşımı ülke için büyük ödüller vaat etse de aynı zamanda büyük bir risk de taşıyor. Bu yüzden İran'ın da yanlış hesap yapmaktan kaçınmak için çok çalışması gerekiyor.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.