Alman istihbaratına göre Ukrayna karşı saldırısı neden yavaş ilerliyor?

Ukrayna ordusu, devam eden çatışmalar sırasında Rus kuvvetlerinin mevzilerini bombaladı (Reuters)
Ukrayna ordusu, devam eden çatışmalar sırasında Rus kuvvetlerinin mevzilerini bombaladı (Reuters)
TT

Alman istihbaratına göre Ukrayna karşı saldırısı neden yavaş ilerliyor?

Ukrayna ordusu, devam eden çatışmalar sırasında Rus kuvvetlerinin mevzilerini bombaladı (Reuters)
Ukrayna ordusu, devam eden çatışmalar sırasında Rus kuvvetlerinin mevzilerini bombaladı (Reuters)

Alman istihbarat değerlendirmesine göre Ukrayna'nın Rusya’ya yönelik karşı saldırısı, ordunun Batı'dan aldığı eğitimi tam olarak uygulamadığı için önemli ilerleme kaydedemiyor.

Alman Bild gazetesinin elde ettiği gizli belgeye göre Kiev, ordu kuvvetlerini bin kilometrelik cephe hattına çok ince bir şekilde yayarak küçük askeri birimler halinde saldırılarını sürdürüyor.

Haberde, Batı tarafından eğitilen Ukraynalı askerlerin ‘öğrenmede büyük başarı’ gösterdiği, ancak sorunun eğitim kamplarından geçmeyen komutanlarda yattığı ifade ediliyor.

Ayrıca Ukrayna ordusunun, NATO standartlarına göre eğitim almış askerler yerine savaş deneyimi olan askerleri terfi ettirmeyi tercih ettiği belirtiliyor. İstihbarat değerlendirmesinde, komutanların 'hatalı ve tehlikeli kararlara yol açan önemli liderlik eksiklikleri' sergileyebileceği belirtiliyor.

Alman ordusunun değerlendirmesine göre Ukrayna, Rus hatlarını yarmak için yetersiz olan 10 ila 30 kişilik birliklerle saldırarak avantajını harcıyor.

Üst düzey bir Alman savunma kaynağı The Telegraph'a yaptığı açıklamada, “Açıkçası Ukraynalıların işleri farklı yaptığı durumlar oldu. Ancak onların Batı eğitimlerini belirli taktik durumlarda kabul edilebilir sayılabileceklerin ötesinde uygulamaya çalıştıklarını iddia ediyorum” dedi.

Üst düzey İngiliz askeri yetkililer, ‘Ukrayna'yı gereksiz yere eleştirmenin kimseye faydasına olmadığını’ söyleyerek söz konusu değerlendirmeyi eleştirdi.

Öte yandan İngiliz ordusunun eski komutanlarından General Lord Dannatt, “Batı'nın tüm mayın eylem ekipmanlarını söz verdiği gibi teslim etmediğine dair eleştiriler gördüm. Bu yüzden Ukrayna'ya karşı sabırlı olmalı ve ellerinden gelenin en iyisini yapmaları için onları cesaretlendirmeli ve desteklemeyiz” ifadelerini kullandı.

Sınırlı ilerleme

Ukraynalı komutanlar, karşı saldırı boyunca yalnızca sınırlı bir ilerleme kaydedildiğini ve Rus kuvvetlerinin yoğun bir atılımın eşiğinde olduğunu itiraf etti.

Ukrayna Devlet Başkanı Vladimir Zelenskiy geçen hafta, Batı başkentlerinde artan kaygılar arasında saldırının yakında ‘hızının artacağını’ söyledi. Yaklaşık iki ay önce başlatılan karşı saldırıdan bu yana geniş bir arazi ve 9 köy alındı.

Pek çok Ukraynalı analist, Ukrayna'nın ilerlemesinin, piyade, zırhlı ve topçuların bir arada hareket ettiği geniş çaplı bir ‘kombine savaşı’ uygulamadaki başarısızlık nedeniyle engellendiğini belirtti.

Alman raporu, Batı eğitimli askerlerin ‘ateş ve hareketin operasyonel ilkelerini’ anladıklarını, ancak Ukrayna'ya döndüklerinde genellikle farklı askeri taktikler kullanan subaylar tarafından komuta edildiklerini iddia etti. Şarku'l Avsat'ın ulaştığı bilgilere göre raporda ‘savaş deneyiminin, askerin savaşta iyi bir lider olduğu anlamına gelmediği’ belirtildiğinden, Alman askeri liderler ayrıca, deneyimli savaşçıların Batı'da eğitilmiş kuvvetlerden önce terfi ettirilmesinden duydukları hayal kırıklığını dile getirdi.



Güney Asya'da kırılgan barış

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT

Güney Asya'da kırılgan barış

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

Kaswar Klasra

Hindistan ve Pakistan arasında, Hindistan yönetimindeki Keşmir'de gerçekleşen yeni bir terör saldırısıyla tetiklenen son şiddet patlaması, dünyanın dikkatini Güney Asya'daki gergin cephe hatlarına yeniden odakladı. ABD öncülüğündeki uluslararası arabuluculuk çabaları, iki nükleer silahlı komşuyu savaşın eşiğinden geri çekmeyi başarmış olsa da, bu ihtiyatlı sakinlik kalıcı bir barış olarak kabul edilemez.

İki ülke arasındaki anlaşmazlığın merkezinde yer alan Keşmir anlaşmazlığına bir çözüm bulunmaması nedeniyle, bölge 1 milyardan fazla insanın hayatını tehdit eden bir gerilimi tırmandırma döngüsünün esiri olmaya devam ediyor.

Bu hadise, on yıldan kısa bir sürede yaşanan üçüncü büyük tırmandırma sayılıyor ve her dalga bir öncekinden daha tehlikeli. Hindistan'ın Pakistan topraklarında faaliyet gösteren militanları sorumlu tuttuğu Pahalgam'daki saldırı, her iki taraftaki askeri tesisleri hedef alan bir dizi füze ve insansız hava aracı saldırısını tetikledi. Gerginliğin tırmanma hızı ve yoğunluğu, durumun kırılganlığını ve yarımadanın büyük bir felakete kaymaya hazır olduğunu teyit ederek, tehlike seviyesini yükseltti. Önceki örneklerde olduğu gibi, ABD, krizi kontrol altına almak için arabuluculu olarak müdahalede bulundu. Kendisine duyurulmayan Çin ve Körfez çabaları da destek verdi.

Bu model tanıdık hale geldi; Keşmir'de bir terör olayı gerçekleşiyor, onu Hindistan’ın yanıtı,  ardından Pakistan'ın askeri yanıtı takip ediyor.

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre Son şiddet dalgasını diğerlerinden ayıran husus yalnızca yoğunluğu değil, aynı zamanda kullanılan savaş araçlarının gelişmişliğiydi. Her iki taraf da geleneksel askeri güç kullanımının yanı sıra siber operasyonlara ve insansız hava araçlarına başvurdu. Bu çatışma, yapay zekanın, otonom insansız hava araçlarının ve siber savaşın savaş alanını yeniden şekillendirmeye başladığı Güney Asya'nın askeri tarihinde yeni bir bölümü işaret ediyor. Bununla birlikte, siyasi söylem durgun kaldı ve önemli bir dönüşüme sahne olmadı.

 Hindistan, çok daha büyük olan ekonomisi ve Batı'ya giderek daha yakın hale gelmesi sebebiyle stratejik bir ivmeye sahip olduğunu hissedebilir, fakat devam eden istikrarsızlık büyük hedeflerini tehdit ediyor. Tedarik zincirlerini Hindistan'a taşımayı düşünen küresel şirketler, çalkantılı bir bölgesel tablo karşısında tereddüt ediyor. Kalkınma veya kuzeydeki Çin tehdidi ile yüzleşmede kullanılabilecek kaynaklar kronik sınır krizi tarafından tüketiliyor. Dahası, Keşmir'de devam eden huzursuzluk, yerel halkı devletten daha da uzaklaştırıyor ve Yeni Delhi'nin son vermeye çalıştığı ayaklanmayı körüklüyor.

Pakistan’a gelince, yüksek gerilimin maliyeti onun için daha ağır. Uluslararası kredilere bağımlı ve yakın zamanda terörizm finansmanı artırılmış izleme listesinden çıkarılan kırılgan ekonomisi, her tırmandırmada ağır kayıplar yaşıyor.

Pakistan'ın Pahalgam saldırısıyla ilgili ortak soruşturma teklifi -Hindistan'ın bu tür girişimleri tekrar tekrar reddetmesine rağmen- ciddiye alınmayı hak ediyor. Bu tür konularda şeffaflık ve iş birliği, karşılıklı şüphe döngüsünü kırmaya yardımcı olabilir. Hindistan gerçekten sadece geçici bir ateşkes değil, uzun vadeli bir barışı hedefliyorsa, yanlış değerlendirme riskini azaltacak mekanizmalar kurmak için İslamabad ile ciddi bir diyaloğa girmelidir.

Sadece krizleri yönetmek yerine, iki ülke çatışmanın kökenlerini ele alma gibi daha zor bir göreve girişmelidir. Nükleer silaha sahip iki komşu arasındaki son gerginlik, Keşmir sorununun acilen ele alınması gereken bir nükleer patlama noktası olduğunu teyit etti. Bu kriz Hindistan ve Pakistan'daki 1 milyardan fazla insanın hayatını tehdit ediyor.

Uluslararası aktörler, özellikle de Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği ve Körfez ülkeleri, doğrudan askeri iletişim kanalları da dahil olmak üzere etkili bir kriz yönetim mekanizmasının kurulması için bu anı değerlendirmelidir

Pakistan, Keşmir sorununun çözümünün ancak diyalog yoluyla mümkün olduğunu kabul ederken, Hindistan askeri baskının siyasi bir çözüme alternatif olmadığını kabul etmelidir. Keşmir'de adil ve kalıcı bir çözüm sadece bölgeyi istikrara kavuşturmakla kalmayacak, aynı zamanda onlarca yıldır arzu edilen ekonomik ve ticari iş birliğinin ve ilişkilerin normalleşmesinin önünü açacaktır.

Dış baskıyla durdurulan son turun sonucu, sahadaki gerçekleri değiştirmedi. Her iki tarafın askeri kuvvetleri halen yüksek alarm durumunda ve resmi bir barış anlaşması imzalanmadı. Ancak, her iki başkent de kısa vadeli taktik hesapların ötesine geçmeye karar verirse, bu tırmandırma bir dönüm noktası olabilir.

Uluslararası aktörler, özellikle de Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa Birliği ve Körfez ülkeleri, doğrudan askeri iletişim kanalları, bağımsız soruşturma organları ve şeffaflığa yönelik karşılıklı taahhütler de dahil olmak üzere etkili bir kriz yönetim mekanizmasının kurulması için baskı yapmak üzere bu anı değerlendirmelidir. Aynı şekilde Pakistan ekonomisini ticaret ve yatırım teşvikleri yoluyla desteklemek, alışılmadık yöntemlere olan bağımlılığını azaltabilirken, Hindistan'ın daha ölçülü bir duruşu Keşmirliler ile genel olarak bölgenin sakinleri arasındaki güveni yeniden inşa edebilir.

Bu ganimet için yapılmış bir savaş değildi ve taraflardan hiçbiri zafer kazanmadı. Aksine bu savaş, Güney Asya'nın uçurumun eşiğinde olduğunun acı bir hatırlatıcısı ve Delhi ile İslamabad liderlerine kalıcı bir barış için gereken sıkı ve zorlu çalışmaya başlamaları yönünde acil bir çağrıydı.