ABD neden İsrail ve Ukrayna'ya silah sağlayamıyor?

Gazze’de ve Ukrayna’da savaşın devam etmesi, Washington'un bazı mühimmat türlerindeki stoklarının tükenmesine yol açtı

Washington, Gazze'ye karşı savaşı sırasında İsrail'i silah ve mühimmatla destekledi (AFP)
Washington, Gazze'ye karşı savaşı sırasında İsrail'i silah ve mühimmatla destekledi (AFP)
TT

ABD neden İsrail ve Ukrayna'ya silah sağlayamıyor?

Washington, Gazze'ye karşı savaşı sırasında İsrail'i silah ve mühimmatla destekledi (AFP)
Washington, Gazze'ye karşı savaşı sırasında İsrail'i silah ve mühimmatla destekledi (AFP)

Tarık eş-Şami

Gerek İsrail'in Gazze'deki gerekse Rusya’nın Ukrayna'daki savaşları, Amerikan savunma sanayiinin uzun süredir gerekli silah ve mühimmat ihtiyacını karşılama yeteneğinin zayıflığını ortaya çıkardı. Washington'un Rusya'nın Kiev'e karşı askeri operasyonunun başlamasından bu yana savunma üretimini artırması, savunma sanayii şirketlerini kâr hırsıyla suçlaması ve savunma bütçesini 800 milyar dolara çıkarması, dünya çapında ardından gelen 10 ülkenin savunma harcamalarına eşdeğer olmasına rağmen, ABD, iki savaşa da yeterli miktarda mühimmat ve silah tedarik edemiyor gibi görünüyor. Peki, sorun nerede yatıyor? Bu sorun aşılabilir mi?

Gazze'de tüm şiddetiyle devam eden savaş, sona ereceğine dair net işaretler olmadan yedinci haftasına yaklaşırken, İsrail'in Gazze Şeridi'ne fırlattığı mühimmatın ağırlığı 30 bin tonu aştı. Cenevre'deki Avrupa-Akdeniz İnsan Hakları Merkezi'ne göre bu, ABD’liler tarafından Hiroşima ve Nagazaki şehirlerine atılan iki nükleer bombanın imhasına eşdeğer.

Bu durum, çatışmada tükenmekte olan mühimmat ve silahların miktarını gösteriyor. ABD Savunma Bakanlığı, İsrail'e, Apache savaş uçaklarının filosu için daha fazla lazer güdümlü füze, 155 milimetrelik top mermileri, gece görüş cihazları, tahkimatları delici mühimmatlar, yeni askeri araçlar, Demir Kubbe füzeleri, Boeing tarafından üretilen akıllı bombalar, hassas güdümlü mühimmatlar ve küçük çaplı bombalar dahil olmak üzere talepleri karşılamak için sessizce önemli bir miktarda cephane sağlamaya devam ediyor. Pentagon tarafından yayınlanan bir rapora göre, bu, İsrail'in çatışmada kullanması için ihtiyaç duyduğu mühimmat ve silahların önemli bir bölümünü oluşturuyor.

Bloomberg News tarafından ortaya çıkarılan bir belgeye göre geçtiğimiz Ekim ayının sonuna kadar bu silahlar, ABD ve Avrupa'daki ABD askeri stoklarından günlük olarak sevk ediliyor ve temin ediliyordu.

Örneğin, İsrail'e 36 bin adet 30 mm çapında top mermisi, bin 800 adet ‘M141’ tahkimatı delici mühimmat, en az 3 bin 500 adet gece görüş cihazı ve ‘Lockheed Martin’ tarafından üretilen ve ‘Apache’ helikopterleri tarafından kullanılan 2 binden fazla lazer güdümlü Hellfire füzesi teslim edildi. İsrail, bazılarını birliklerine aktarırken, ABD ordusu ekipleri Almanya ve Güney Kore'deki stoklarından tedarik sağlamaya çalışıyor.

Aynı düzeyde değil

Ancak, Gazze'deki kara savaşının devam etmesi ve Ukrayna'nın Rusya'ya karşı savaşının devam etmesi, ABD kuvvetlerinin bazı mühimmat ve silah türlerini kaybetmesiyle tehdit ediyor. Ayrıca, Washington'un savunma üretiminin, iki ana savaşı destekleme, Tayvan'a Çin'e karşı gerekli silahları sağlama ve diğer bir dizi küresel savunma ihtiyacını karşılama görevi için yeterli olmadığını basitçe gösteriyor. Bu, Demokratik Savunma Enstitüsü'nden Bradley Bowman gibi Amerikalı analist ve savunma uzmanları tarafından kabul edilen bir durum.

Bowman, Gazze'deki kara savaşının uzun süre devam etmesi durumunda, İsrail'in ABD yapımı büyük Apache helikopter filosu için daha fazla mühimmat ve yedek parçaya ihtiyaç duyabileceği konusunda açıkça uyardı.

Şu anda Washington'daki Stratejik ve Uluslararası Araştırmalar Merkezi'nin Uluslararası Güvenlik Programı'nda kıdemli danışman olarak görev yapan Eski ABD Deniz Piyadeleri Albay Mark Cancian, bazı mühimmat ve silah sistemlerinde zaten bir eksiklik olduğunu söyledi. Ukrayna'nın aylardır günde 6 bin ila 8 bin mermi attığını ve ‘Himars’ yüksek hareketli topçu roket sistemleri, topçu mühimmatları ve 155 mm'lik güdümsüz mermi stoklarının sınırlı olduğunu belirtti.

Stinger uçaksavar füzeleri gibi bazı silah türlerinin üretimi de yavaş. Cancian'a göre, çünkü ABD mevcut stokunun çoğunu Ukrayna'ya verdi. Muhtemelen bir kısmını da Tayvan aldı.

İki savaşı uzatmanın sonuçları

Gazze'deki savaş ne kadar uzun sürerse, İsrail'in bazı teçhizatın imha edilmesi ve mühimmatın tükenmesi nedeniyle daha fazla tedarike ihtiyacı olacak. Savaşın ilk haftalarında gerekli olmayan unsurlara da zamanla ihtiyaç duyulabilir. Bu nedenle, İsrail ve Ukrayna'nın ihtiyaç listelerinin zamanla artması bekleniyor.

Örneğin, resmi olarak GBU-28 bombası gibi derin hedeflere yönelik mühimmat olarak adlandırılan ve betonarme yeraltı tahkimatlarını delmeye yarayan mühimmat stoku, büyük değil. Çünkü bu, özel bir mühimmat. Savunma raporlarına göre, ABD 160 ‘GBU-28’ bombası üretti ve İsrailliler bunlardan 100'ünü satın aldı. İsrailliler, Hamas’ın yeraltına yayılmış tünel ağlarını hedef almak için bu bombaları faydalı buldular ve daha fazlasını talep edebilirler.

ABD, ayrıca 312 ‘Tamir’ füzesinin stokunu da İsrail'e bağışladı. Ayrıca, İsrail'e ‘AeroVironment’ şirketinin ürettiği ‘Switchblade 600’ tipi 200 zırh delici drone gönderdi. Bu, Ukrayna'nın daha önce şirketten satın aldığı türden bir dron. ABD ordusunun ‘Switchblade’ dronuna ait herhangi bir stoğu bulunmuyor. ABD'nin stok kaybını telafi etmek için bu insansız hava araçlarının üretimini sipariş edip etmeyeceği belli değil.

Ukrayna'ya gelince, ABD Dışişleri Bakanlığı'nın son raporuna göre, ABD, Ukrayna'ya 1,5 milyondan fazla 155 mm'lik ve 800 binden fazla 105 mm’lik mermi sağladı. Cancian'a göre, zamanla, Ukrayna'dan İsrail'e bazı ana silah sistemlerinin aktarılmasıyla bazı takaslar yapılacak. Bu durumda, Kiev'in karşı saldırısı için ihtiyaç duyduğu bazı sistemler, istediği sayıda mevcut olmayabilir. Bu, Kiev'in askeri operasyonlarını durdurmasına neden olmayacak, ancak Gazze Savaşı uzun süre devam ederse cephede fark edilebilir hale gelebilir.

Etkileyici sorular

Bu durum, ABD'de birçok soruyu gündeme getiriyor. Nasıl oluyor da savunma bütçesi yıllık 800 milyar doları aşan ve bu rakamın, onu takip eden on ülkenin toplam harcamasına eşit olan bir süper güç, ordusu küresel askeri krizlerde mühimmat veya bazı silah sistemleri eksikliği çekiyor?

Chicago Üniversitesi Siyaset Bilimi Profesörü ve Chicago Dünya İlişkileri Konseyi üyesi Paul Post, ABD'nin Gazze'deki askeri operasyonlarında İsrail'e yardım etmek için, aslında Ukrayna'ya Rusya'ya karşı savaşında yardım etmek için tahsis edilen mermileri aktarmak zorunda kalması karşısında şaşkınlığını dile getirdi. Ukrayna da cephane ihtiyacını karşılama konusunda bir sıkıntı yaşıyordu.

Ancak açık olan gerçek şu ki, Ukrayna savaşının başlangıcından bu yana ABD savunma üretimi artmış olsa da mevcut stoklar basitçe yeterli değil. ABD Savunma Bakanı Lloyd Austin, geçen yaz, Kiev'in kullandığı yüksek topçu seviyelerinin uluslararası mühimmat tedariklerine baskı oluşturduğunu kabul etti.

Belki de bu durum, Biden yönetiminin Ukrayna'ya geleneksel mühimmat yerine patlayıcı parçacıkları bulunan bombalar sağlama kararını açıklayabilir. Bu karar, birçok ülkede yasaklanmış olan bu bombaların kullanımı nedeniyle çok tartışmalara neden oldu.

Muazzam ama üzücü harcama

ABD'nin muazzam savunma harcamalarına rağmen, Nobel Ekonomi Ödülü sahibi ekonomistler William Nordhaus ve James Tobin, bunun ‘üzücü’ olduğunu çünkü ekonomik üretkenliğe doğrudan katkıda bulunmadığını söylediler. Üzücü gerçek şu ki, ABD'nin halihazırda harcadığı muazzam miktara rağmen, savunmaya bazı harcamalara ihtiyaç var. Bu miktar, ABD'nin en önemli jeopolitik rakibi Çin'in harcamasının üç katından fazla.

Ukrayna ve Gazze'deki savaşlardan kâr etmekle suçlanan ABD silah endüstrisine rağmen, ABD savunma endüstrisi, silahları zamanında üretme yeteneği konusunda gerçek zorluklarla karşı karşıya.

ABD'nin savunma harcamaları nereye gidiyor?

Birçok kişi, savunma bütçesinin muazzam büyüklüğü ile silah endüstrisi arasındaki belirsiz ilişkiyi merak ediyor. Bunun doğrudan yanıtı, ABD'nin yeni silah alımının Amerikan savunma harcamalarının küçük bir bölümünü oluşturmasıdır. Bu, Savunma Bakanlığı ve ABD Silahlı Kuvvetlerinin farklı kolları içindeki yaygın bürokrasiden kaynaklanıyor. Yıllık savunma bütçesinin yaklaşık dörtte biri, personel için maaş ve ikramiye şeklinde harcanıyor. Savunma bütçesinin büyük kısmı operasyonlar, eğitim ve bakıma yönlendiriliyor. Öte yandan, ABD’li imalat şirketlerinden silah alımları ve araştırma ve geliştirme, savunma bütçesinin yaklaşık üçte birini oluşturuyor.

Şarku’l Avsta’ın Independent Arabia’dan aktardığı habere göre  ABD’nin temel savunma bütçesi, Başkan Biden'ın Ukrayna ve İsrail'e yardımın yanı sıra ABD'nin diğer ulusal güvenlik ihtiyaçlarını karşılamak için 100 milyar dolardan fazla talep etmesi gibi ek fonlarla desteklenebilir. Ancak, Temsilciler Meclisi'ndeki son olaylar gösterdiği gibi, bu tür ek paraları elde etmek kolay değildir ve savunma gereksinimleriyle ilgisi olmayan siyasi entrikalara tabi. Ukrayna'ya sağlanan yardımlar, Cumhuriyetçi Parti'nin sağ kanadıyla sıklıkla çelişir.

Üretim zorlukları

ABD'nin her zaman silah satın almak için ihtiyaç duyduğu parayı elde edememesinin bir başka önemli nedeni de üretimin yalnızca hazır ve talepleri karşılayabilecek üreticiler varsa gerçekleşebilmesidir. Savaşlardan kâr etmekle suçlanan savunma müteahhitlerine rağmen, Amerikan savunma endüstrisi, işçi eksikliği ve sözleşme gecikmeleri gibi nedenlerden dolayı silahları zamanında üretme yeteneğinde gerçek zorluklarla karşı karşıyadır. Raytheon Technologies'in CEO'su Greg Hayes'in dediği gibi, gerçek soru şudur: ABD bu silahları ve cephaneyi üretebilir mi?

Gerçekte, Sovyetler Birliği'nin çöküşü ve 1991'de Soğuk Savaş'ın sona ermesi sonrasında Amerikan savunma sanayi üretiminde keskin bir düşüş yaşandı. Bu, Washington'un en azından bir süre için barışın faydalarından yararlanmasına ve ekonomik küreselleşme ve finansal entegrasyon sürecine daha fazla odaklanmasına olanak sağladı. Nükleer imha ve büyük savaş tehdidi yerine. ABD'nin ‘haydut devletler’ olarak tanımladığı ülkelerle sınırlı karşılaşmalar dışında, bu politika ABD savunma sanayisini yeni zorluklar ortaya çıktığında durgun bir durumda bıraktı.

Savunma üretimi, 2001'de terörizmle savaşın başlamasıyla birlikte 2000'li yılların başlarında nihayetinde toparlandı, ancak bu, bugünün modern savaşlarının ihtiyaçlarıyla uyumlu bir şekilde olmadı. Savunma uzmanı Michael Breen'e göre, savunma müteahhitleri, daha az maliyetli mühimmat satın almak yerine pahalı sözleşmeler elde etmeye devam ettiler.

ABD, sonunda modern hayalet bombardıman uçakları sergilese de gerçek şu ki, bugünün savaş alanları, erken 20. yüzyılın ortalarından itibaren savaşlarda bir topçu subayı veya bombardıman pilotu için tanıdık gelebilecek geleneksel mühimmatı da gerektiriyor.

Tüm bunlar, ABD'nin, Fransa gibi Avrupa ülkelerine, Ukrayna'ya silah tedarikini artırmaları için yaptığı sürekli çağrıları açıkça ortaya koyuyor. Ancak sorun, Avrupalıların da bu ihtiyaçları karşılayamaması. Bu, şu anda dünyayı kasıp kavuran çatışmalar dizisinin, ABD ve Batılı müttefiklerinin çatışmalarla uygun şekilde başa çıkma yeteneğini zorladığını gösteriyor. Bu, hem çatışmaları çözmek için gerekli diplomatik çabalar açısından hem de ortakları ve müttefikleri desteklemek için gereken kaynakları ve yardımı kullanmak açısından geçerli.

Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan tercüme edilmiştir.



Yeni ankette Amerikalıların en büyük endişesi ortaya çıktı

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters
TT

Yeni ankette Amerikalıların en büyük endişesi ortaya çıktı

Fotoğraf: Reuters
Fotoğraf: Reuters

ABD Başkanı Donald Trump'ın defalarca "hiç bu kadar iyi durumda olmamıştık" diye ısrar etmesine rağmen, yeni bir ankete göre Amerikalıların en büyük endişesi hâlâ hayat pahalılığı.

SSRS'ın CNN için yaptığı son ankette, katılımcılardan, hayatı daha iyi hale getirmek için şansları olsaydı başkana odaklanmasını isteyecekleri tek bir konu seçmeleri istendiğinde, yüzde 32'si ekonomi veya hayat pahalılığına dair endişelerini dile getirdi.

CNN'in haberine göre bu oran Cumhuriyetçi seçmenler ve Cumhuriyetçi eğilimli bağımsızlar arasında yaklaşık yüzde 40'a yükseldi.

Karşılaştırma yapmak gerekirse, tüm katılımcıların sadece yüzde 5'i göç ve sınır güvenliğini, yüzde 1'i ise suç ve kamu güvenliğini seçti.

Bu anket, yaygın olarak takip edilen bir ölçüye göre ABD ekonomisine olan tüketici güveninin aralık ayında 5. ay üst üste düşmesinin ardından geldi.

Trump, konuşmalarında ve Truth Social paylaşımlarında, zaten bir "altın çağ" yaşadıklarını ve Amerika'nın "ülke olarak şimdiye kadarki en iyi noktada" bulunduğunu şiddetle savunuyor.

Geçen ay "Ekonomi alanındaki harika çalışmalarım henüz tam olarak takdir edilmese de takdir edilecektir!" diye ilan etmiş, aralıkta ise "Alım gücü kelimesi Demokratların bir oyunudur" diye eklemişti.

Ancak kanıtlar, takdirin hâlâ yetersiz olduğunu gösteriyor. CNN anketine katılanlar, "orta sınıfa yardım", "sağlık hizmetleri maliyetleri", "sosyal güvenliği koruma", "konut maliyetleri" ve "gıda fiyatları" gibi birçok ekonomik konuyu en büyük endişeleri olarak gösterdi.

SSRS anket şirketinin basın açıklamasında belirttiğine göre, bu oran tüm katılımcıların yüzde 32'sini oluşturuyor. Katılımcıların dikkat çekici bir şekilde yüzde 16'sı Trump'ın istifa etmesini söyleyeceklerini, yüzde 8'i "genel olarak olumlu yorumlarda" bulunacaklarını belirtti.

Salı günü, kâr amacı gütmeyen ticaret araştırma kuruluşu Conference Board, tüketici güven endeksinin ekimde 92,9'dan kasımda 89,1'e düştüğünü ve katılımcıların mevcut iş koşullarına ilişkin değerlendirmelerinin Eylül 2024'ten bu yana ilk kez olumsuz yönde olduğunu açıkladı.

Michigan Üniversitesi tarafından yapılan benzer bir anketse farklı sonuçlar gösterdi; tüketicilerin ruh hali aralık ayında ekime kıyasla hafifçe iyileşti.

Eski MAGA destekçisi ve şimdilerde Trump eleştirmeni olan Marjorie Taylor Greene, bu yılın üçüncü çeyreğinde tüketici harcamalarındaki artışın büyük ölçüde sağlık hizmetleri maliyetlerinden kaynaklandığını gösteren son verilere dikkat çekti.

X'te yaptığı açıklamada, "Aylardır Amerikalılar için sağlık hizmetleriyle ilgili mali kriz konusunda uyarıda bulunuyordum ve işte geldi" dedi.

Cumhuriyetçilerin bunu düzeltememesi, ara seçimlerde onlara çok pahalıya mal olacak. Bunu düzeltmek için hiçbir şey yapmayan Cumhuriyetçiler, Demokratları suçlayamaz.

Ancak seçmenler bunun yakın zamanda düzeltileceğine inanmıyor gibi görünüyor. CNN anketinde, Trump'ın onların söylediklerine önem vereceğine inanıp inanmadıkları sorulduğunda, katılımcıların yüzde 51'i "Hiç inanmayacak" yanıtını verdi. Yaklaşık yüzde 38'i ise aynı durumun Demokrat liderler için de geçerli olduğunu düşünüyor.

Independent Türkçe


Rusya, İsrail ile Suriye arasında güvenlik anlaşması için gizli arabuluculuk yapıyor

İsrail askerleri, işgal altındaki Golan Tepeleri ile Suriye’yi ayıran tampon bölgede, Dürzi köyü Mecdel Şems yakınlarında zırhlı personel taşıyıcı üzerinde (AFP)
İsrail askerleri, işgal altındaki Golan Tepeleri ile Suriye’yi ayıran tampon bölgede, Dürzi köyü Mecdel Şems yakınlarında zırhlı personel taşıyıcı üzerinde (AFP)
TT

Rusya, İsrail ile Suriye arasında güvenlik anlaşması için gizli arabuluculuk yapıyor

İsrail askerleri, işgal altındaki Golan Tepeleri ile Suriye’yi ayıran tampon bölgede, Dürzi köyü Mecdel Şems yakınlarında zırhlı personel taşıyıcı üzerinde (AFP)
İsrail askerleri, işgal altındaki Golan Tepeleri ile Suriye’yi ayıran tampon bölgede, Dürzi köyü Mecdel Şems yakınlarında zırhlı personel taşıyıcı üzerinde (AFP)

Tel Aviv’deki siyasi kaynaklar, Rusya’nın İsrail ile Suriye arasında bir güvenlik anlaşmasına varılması amacıyla gizli arabuluculuk yürüttüğünü, bu sürecin ABD yönetiminin bilgisi ve onayı dâhilinde ilerlediğini açıkladı.

İsrail devlet televizyonu Kan 11, Azerbaycan’ın şu anda üst düzey yetkililerin katıldığı toplantı ve görüşmelere ev sahipliği yaptığını; temasların Bakü’de sürdüğünü bildirdi.

Bilgi sahibi bir güvenlik kaynağı, Rus arabuluculuğuna rağmen İsrail ile Suriye arasındaki temaslarda hâlâ bir boşluk bulunduğunu, ancak son haftalarda sınırlı da olsa ilerleme kaydedildiğini söyledi.

Kan 11’e konuşan kaynaklar, Moskova ile Şam’ın ilişkileri güçlendirmek için çalıştığını; Rusya’nın geçen ay Lazkiye kıyı bölgesine asker ve askeri teçhizat sevk ettiğini aktardı. Aynı kaynaklar, İsrail’in Suriye’nin güneyinde Türkiye’nin varlığını pekiştirme girişimleri yerine, Rusya’nın sahadaki varlığını tercih ettiğini kaydetti.

Dün (çarşamba) Suriye Dışişleri Bakanı Esad eş-Şeybani Moskova’yı ziyaret ederek Rus mevkidaşı Sergey Lavrov ile görüştü ve iki ülke ilişkilerinin stratejik düzeye taşınmasının hedeflendiğini belirtti.

İkili ilişkilerdeki en dikkat çekici gelişme ise Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in, 15 Ekim’de Suriye’de geçiş döneminin başkanı Ahmed eş-Şera’yı kabul etmesi oldu. Görüşmede taraflar, stratejik ve siyasi ilişkilerin güçlendirilmesi ile enerji ve gıda alanlarında iş birliğinin önemine vurgu yapıldı.

İsrail’in Rusya ile iyi ilişkiler sürdürdüğü ve Tel Aviv’in Suriye dosyasında Moskova ile çıkar paylaşımı konusunda uzlaşı aradığı biliniyor. Mayıs ayından bu yana Putin ile İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun, Suriye başta olmak üzere çeşitli başlıkları ele alan dört uzun telefon görüşmesi yaptığı ifade ediliyor.

scd
Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani’nin, Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov ile Moskova’da çarşamba günü gerçekleştirdiği görüşmeden bir kare  (SANA)

Suriye Dışişleri Bakanlığı Enformasyon İdaresi, mayıstaki temasların ardından yaptığı açıklamada, Putin’in Suriye’yi bölmeye yönelik her türlü İsrail müdahalesini kesin biçimde reddettiğini ve Moskova’nın yeniden imar ile istikrarın sağlanmasına desteğini yinelediğini duyurmuştu.

cdfr
Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani ile Türkiye Dışişleri Bakanı Hakan Fidan’ın, Şam’da düzenlenen ortak basın toplantısından bir kare (EPA)

Tel Aviv’de ise “Türkiye nüfuzuna karşı Suriye’de Moskova ile ortak çıkarlar bulunduğu” değerlendirmesi yapılıyor. Maariv gazetesine göre Rusya, hem Türkiye hem de İsrail ile iyi ilişkiler sürdürüyor ve iki ülke arasında gerilimin tırmanmasını engellemeye çalışıyor. Aynı zamanda, tüm tarafların—Suriye dâhil—onayıyla ülkedeki pozisyonlarını korumayı hedefliyor.

dfgt
Suriye Cumhurbaşkanı Ahmed Şara, İstanbul’da cumartesi günü ABD’nin Suriye Özel Temsilcisi Thomas Barrack ile yaptığı görüşmeler sırasında, Suriye Dışişleri Bakanı Esad Şeybani’nin de hazır bulunduğu an (EPA)

ABD’nin İsrail-Suriye güvenlik düzenlemelerinde başat rolü üstlenmesine rağmen, Washington’un Rusya dâhil diğer müttefiklerden gelecek “olumlu katkılara” kapıyı kapatmadığı belirtiliyor.

Eski diplomat ve Suriye-Ortadoğu uzmanı akademisyen Mihail Harari’ye göre, Ahmed eş-Şera’nın Suriye’yi temkinli ve dengeli biçimde yönetmesi, ülkeye bölgesel ve uluslararası destek kazandırdı. Harari, İsrail’in Suriye’de kaosun sürmesini isteyen bir aktör gibi görünmekten kaçınması gerektiğini savundu.

Şarku’l Avsat’ın Harari’nin Maariv’de yayınlanan makalesinden aktardığı analize göre İsrail’in çıkarlarını sağlıklı yönetebilmesi için Şam ile bir güvenlik anlaşmasını hızla sonuçlandırması gerekiyor. Harari, son savaşta elde edilen askerî kazanımların siyasi kazanca dönüştürülmesinin, mevcut “pasif” tutumla mümkün olmayacağını ifade etti.


İsrail-Yunanistan-GKRY Zirvesi: Akdeniz'de bölgesel bir eksen

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, 22 Aralık 2025'te Kudüs'te düzenlenen üçlü toplantının ardından yapılan ortak basın toplantısında GKRY Cumhurbaşkanı Nikos Hristodulidis ve Yunanistan Başbakanı Kiriakos Miçotakis ile el sıkışıyor. (AFP)
İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, 22 Aralık 2025'te Kudüs'te düzenlenen üçlü toplantının ardından yapılan ortak basın toplantısında GKRY Cumhurbaşkanı Nikos Hristodulidis ve Yunanistan Başbakanı Kiriakos Miçotakis ile el sıkışıyor. (AFP)
TT

İsrail-Yunanistan-GKRY Zirvesi: Akdeniz'de bölgesel bir eksen

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, 22 Aralık 2025'te Kudüs'te düzenlenen üçlü toplantının ardından yapılan ortak basın toplantısında GKRY Cumhurbaşkanı Nikos Hristodulidis ve Yunanistan Başbakanı Kiriakos Miçotakis ile el sıkışıyor. (AFP)
İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, 22 Aralık 2025'te Kudüs'te düzenlenen üçlü toplantının ardından yapılan ortak basın toplantısında GKRY Cumhurbaşkanı Nikos Hristodulidis ve Yunanistan Başbakanı Kiriakos Miçotakis ile el sıkışıyor. (AFP)

Ömer Önhon

Başbakan Binyamin Netanyahu, bu hafta onuncu üçlü zirve için Yunan ve Kıbrıslı mevkidaşları Kiriakos Miçotakis ve Nikos Hristodulidis'i Kudüs'te ağırladı. Zirvenin ardından yayınlanan ortak bildirinin temel noktaları şöyleydi:

• Güvenlik, savunma ve askeri konularda mevcut üçlü iş birliğinin güçlendirilmesi.

• Deniz yollarının ve hayati altyapının yenilenen tehditlerden korunmasında koordinasyonun derinleştirilmesi.

• Enerji sektöründe ortak projelerin geliştirilmesi, elektrik şebekelerinin birbirine bağlanması ve yenilenebilir enerji girişimlerinin geliştirilmesi.

Netanyahu, üçlü zirveyi bugüne kadar yapılan tüm toplantıların en önemlisi olarak nitelendirdi. İlk üçlü zirve, Doğu Akdeniz'de doğal gaz rezervlerinin keşfedildiği 2016 yılında yapılmıştı. O dönemde Türkiye'nin İsrail ve özellikle Mısır ve bazı büyük Körfez ülkeleri başta olmak üzere çeşitli Arap devletiyle ilişkileri oldukça gergindi. Bu ittifak tarafından kurulan üçlü mekanizmanın özü, “Türkiye'ye karşı birleşik bir cephe oluşturmak ve doğal gaz kaynaklarının en uygun şekilde değerlendirilmesi için iş birliği yapmak” üzerine kurulu.

Basın toplantısında bir İsrailli gazetecinin, Türkiye'ye mesajlarının ne olduğu yönündeki sorusuna Netanyahu, Türkiye'nin adını anmadan şu yanıtı verdi: “Kimseyle çatışma arayışında değiliz. Bu, uluslararası kuralları, normları ve istikrarı savunmak için kurulmuş bir ittifaktır ve umarız test edilmek zorunda kalmaz.”

Daha sonra yine Türkiye'nin adını anmadan şunları ekledi: “Topraklarımız üzerinde yeniden imparatorluklar kurabileceklerini hayal edenlere şunu söylüyorum; bu olmayacak. Kendimizi savunmaya kararlıyız ve bunu yapabilecek durumdayız.”

Netanyahu bu sözleriyle, tarihsel haksızlıkları ve korkuları öne sürmeye ve “ortak tehditler” olarak algıladığı şeylerle yüzleşmek için ittifaklar kurmaya dayalı bir politikaya geri dönüyor. İsrail'in Filistinlilere yönelik politikaları nedeniyle Türkiye ile İsrail arasındaki ilişkiler zaman zaman gerginleşmiş olsa da 1990'larda eşi benzeri görülmemiş bir zirveye ulaşmıştı. İsrail uçakları geniş Anadolu ovaları üzerinde eğitim tatbikatları yapmış ve yüz binlerce İsrailli turist Türkiye'nin güvenli ve misafirperver ortamında tatil yapmıştı.

Ancak, Recep Tayyip Erdoğan'ın Adalet ve Kalkınma Partisi'nin (AKP) 2002'de iktidara gelmesinden ve Netanyahu'nun başbakanlığından bu yana ilişkiler giderek kötüleşti.

Türk-İsrail ilişkileri, 2010 yılında İsrail güvenlik güçlerinin Gazze'ye yardım ulaştırmak için Akdeniz'deki uluslararası sularda seyreden uluslararası bir filonun parçası olan Mavi Marmara gemisine saldırmasıyla ağır bir darbe aldı. Daha sonra, İsrail'in Gazze Şeridi'ne yönelik saldırısının ardından dibi gördü.

Bugün ise iki ülke arasında bir soğuk savaş yaşanıyor ve Suriye ile Akdeniz'de doğrudan çatışma riski bulunuyor. İsrail, Türkiye'nin Ortadoğu'daki rolünü, özellikle Suriye'deki etkisini ve varlığını bir tehdit olarak görüyor; zira bu durum, bölgedeki operasyonel üstünlüğünü, özellikle Suriye ve Lübnan'da olumsuz etkileyebilir.

Yunanistan ve Türkiye NATO üyesi, ancak Ege Denizi'nde uzun süredir devam eden anlaşmazlıklar nedeniyle ilişkileri gergin. Bu anlaşmazlıklar arasında münhasır ekonomik bölge, kıta sahanlığı, karasuları ve bazı ihtilaflı adaların yasal statüsü ve ilgili denizcilik hakları konuları yer alıyor. Atina ve Ankara siyasi ve teknik mekanizmalar ağını korusa ve son iki yılda Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın Aralık 2023'te Atina'ya, Başbakan Kiriakos Miçotakis'in Mayıs 2024'te Ankara'ya yaptığı ziyaretler de dahil olmak üzere üst düzey temaslar yeniden canlanmış olsa da temel anlaşmazlıklarda çözümsüzlük sürüyor.

Kıbrıs adası, Doğu Akdeniz güvenlik mimarisinde merkezi fay hattı olmaya devam ediyor. 1974'ten beri ada, güneyde Kıbrıslı Rumlar (uluslararası alanda tanınan Kıbrıs Cumhuriyeti) ve kuzeyde sadece Türkiye tarafından tanınan Kıbrıslı Türkler arasında fiilen bölünmüş durumda. Nikosia (Lefkoşa), Kıbrıs meselesindeki pozisyonunu ilerletmek ve Türk nüfuzunu sınırlamak için uluslararası forumlardan ve ortaklıklardan sürekli olarak yararlandı. Bu bağlamda, güvenlik konuları, devam eden enerji ajandası ile birlikte İsrail, Yunanistan ve GKRY arasındaki üçlü iş birliği çerçevesinin ön saflarına yerleşti.

frgty
İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, GKRY Cumhurbaşkanı Nikos Hristodulidis ve Yunanistan Başbakanı Kiriakos Miçotakis, Kudüs'te yapılan üçlü toplantının ardından ortak basın toplantısında, 22 Aralık 2025 (AFP)

Yunanistan ve GKRY için İsrail ile iş birliğini derinleştirmenin en güçlü motivasyonu, gelişmiş teknolojik ve savunma yetenekleridir. Buna yapay zekâya olan artan ilgi, teknoloji transferi ve yüksek teknoloji sektörlerindeki yatırım bağları da dahildir. Savunma boyutu artık ikincil önemde değil; zira Yunanistan, füze topçu sistemleri de dahil olmak üzere İsrail ile büyük anlaşmalar yaptı ve Türkiye ile devam eden gerilimler arasında daha geniş hava ve füze savunma projeleri hakkında görüşmelerde bulunuyor. GKRY’nin, İsrail'in Barak-MX hava savunma sistemini teslim almaya başladığı da bildiriliyor. Türkiye bu anlaşmaya sert bir şekilde itiraz etti.

Zirveden önce üç ortağın, ortak bir “hızlı müdahale gücü” kurma niyetine dair haberler dolaşmıştı, ancak böyle bir girişim açıklanmadı. Anlatıldığına göre kavram tartışıldı, ancak nihayetinde kısmen NATO taahhütleriyle ilgili komplikasyonlardan kaçınmak, Türkiye ile gereksiz bir yüksek tansiyonu önlemek ve istenmeyen bölgesel sinyaller vermekten kaçınmak için ertelendi.

Bununla birlikte, zirveden bir gün sonra üç ülkenin askeri yetkilileri Nicosia'da ortak bir eylem planı ve Yunanistan ile İsrail arasında ikili bir askeri iş birliği programı imzaladı. Açıklanan unsurlar arasında, ortak özel operasyon birimi eğitimi ve insansız sistemler, özellikle dronlar ve elektronik savaş dahil olmak üzere yenilenen tehditler konusunda uzmanlık paylaşımı ile genişletilmiş bir ortak kara, deniz ve hava tatbikatı programı yer alıyor.

df
Türk gemisi “Mavi Marmara”, Hayfa Limanı’ndan Türkiye'ye dönüş yolculuğunda bir Türk römorkörü tarafından çekiliyor, 5 Ağustos 2010 (AFP)

Liderler ayrıca deniz güvenliğinin önemini vurguladılar ve GKRY’de Denizcilik Siber Güvenliği Mükemmeliyet Merkezi'nin kurulmasını onaylayarak, bunu deniz yollarının ve hayati altyapının korunmasıyla doğrudan ilişkilendirdiler. Bu endişeler, uzun zamandır üçlü iş birliğinin temelini oluşturan enerji ve enerji güvenliği dayanaklarıyla kesişiyor.

Önce İsrail açıklarında, daha sonra Kıbrıs açıklarında keşfedilen açık deniz gazı, son çeyrek yüzyılda Doğu Akdeniz'in enerji haritası üzerindeki rekabeti ve pazarlığı yoğunlaştırdı. Buna karşılık Türkiye coğrafi konumu, yakınlığı ve mevcut altyapısı sayesinde kendisini önemli bir bölgesel merkez olarak konumlandırıyor ve bu da onu Rusya, Azerbaycan ve Orta Asya'dan Avrupa pazarlarına gaz ve petrol için tercih edilen bir transit güzergah haline getiriyor.

İsrail, GKRY ve Yunanistan, İsrail'den başlayıp Kıbrıs ve Girit'ten geçerek Yunanistan'a bağlanacak ve Türkiye'yi bypass edecek boru hattı aracılığıyla Avrupa'ya doğalgaz taşımak için alternatif bir rota arayışına girdiler. Ankara ayrıca GKRY, Yunanistan, İsrail, Mısır ve diğer birkaç ülkenin katılımıyla 2020 yılında kurulan Doğu Akdeniz Doğalgaz Forumu'ndan da dışlandı. Ancak, bin 900 kilometrelik kara ve deniz güzergahına sahip East-Med boru hattı olarak bilinen proje, maliyeti yüksek ve uygulanamaz olduğu gerekçesiyle reddedildi. Amerika Birleşik Devletleri'nin desteğini çekmesiyle 2022 yılında donduruldu. Ancak bugün, Ukrayna'daki savaşın yarattığı ortamda, üç ülke projeyi yeniden canlandırmaya çalışıyor.

csdf
Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, New York'taki BM Genel Merkezi'nde düzenlenen BM Genel Kurulu'nun 78. oturumu sırasında İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu ile yaptığı görüşmede, 19 Eylül 2023 (AFP)

Kudüs'te bir araya gelen liderler, Hindistan, Ortadoğu ve Avrupa'yı birbirine bağlaması planlanan Hindistan-Ortadoğu Ekonomik Koridoru (IMEC) projesini ilerletme konusundaki kararlılıklarını da vurguladılar. Koridor Hindistan'dan başlıyor, Ortadoğu'daki çeşitli Arap ülkelerinden ve İsrail'den geçerek GKRY’ne ulaşıyor ve ardından Yunanistan üzerinden Avrupa'ya bağlanıyor. Hindistan, 2025’teki askeri çatışma sırasında Türkiye'yi Pakistan'ın yanında yer almak ve ona insansız hava araçları sağlamakla suçlamış ve bu durum iki ülke arasındaki ilişkilerde önemli bir bozulmaya yol açmıştı.

Üçlü (İsrail, Yunanistan ve GKRY), ortak bildiride, ABD'nin de katılımıyla “3+1” formatındaki görüşmelerinin önemini vurguladı. Başkan Donald Trump ve Recep Tayyip Erdoğan arasında, özellikle Trump yönetiminin Türkiye'ye Suriye ve Gazze'de özel bir rol vermesinden sonra sıcak bir ilişki olsa da İsrail Suriye'deki herhangi bir Türk varlığını reddediyor ve Ankara'nın Gazze için önerilen mekanizmalara katılımına şiddetle karşı çıkıyor. Şarku'l Avsat'ın al Majalla'dan aktardığı analize göre Netanyahu, aralık ayı sonunda Washington'da Trump ile yapacağı görüşmede büyük olasılıkla bu itirazları dile getirecek. Ayrıca ABD Başkanı’na, Gazze'deki 20 maddelik barış planının uygulanmasında Türkiye'ye alternatif olarak GKRY ve Yunanistan’ı önermesi de bekleniyor.

Buna karşılık, isminin açıklanmasını istemeyen bir Türk yetkili, GKRY ve Yunanistan'ın İsrail ile yakınlaşma yoluyla Türkiye'ye baskı yapma girişimlerinin, ikili ilişkileri iyileştirme ve Kıbrıs sorununa çözüm bulma çabalarına zarar vereceğini vurguladı. İsrail ve bölgedeki bazı Arap devletlerinin Türkiye'nin katılımı konusundaki çekincelerini veya endişelerini dile getirebileceklerini ama Ankara'nın aksine GKRY ve Yunanistan'ın barış çabalarına katkıda bulunmak için gerekli güç ve bağlantılara sahip olmadığının açık olduğunu ve aslında, İsrail ile ittifaklarının onlara kazançtan ziyade bir yük gibi göründüğünü belirtti.

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli al Majalla dergisinden çevrilmiştir.