عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
DÜNYA

Polonya'dan iddia: NATO ülkelerinin Rusya saldırısına hazırlanmak için üç yılı var

Beyaz Saray'ın Ukrayna'yı desteklemeye ayıracak parası tükenirken Polonya, Rusya'nın 36 aydan kısa süre içinde Batı'ya saldırabileceği uyarısında bulunuyor

Almanya merkezli bir düşünce kuruluşunun yeni bir raporunda, Avrupa'nın birkaç yıl içinde Rusya'nın saldırısına uğrayabileceği öne sürülüyor (AFP)
Almanya merkezli bir düşünce kuruluşunun yeni bir raporunda, Avrupa'nın birkaç yıl içinde Rusya'nın saldırısına uğrayabileceği öne sürülüyor (AFP)
TT
TT

Polonya'dan iddia: NATO ülkelerinin Rusya saldırısına hazırlanmak için üç yılı var

Almanya merkezli bir düşünce kuruluşunun yeni bir raporunda, Avrupa'nın birkaç yıl içinde Rusya'nın saldırısına uğrayabileceği öne sürülüyor (AFP)
Almanya merkezli bir düşünce kuruluşunun yeni bir raporunda, Avrupa'nın birkaç yıl içinde Rusya'nın saldırısına uğrayabileceği öne sürülüyor (AFP)

Almanya merkezli bir düşünce kuruluşunun Batılı ülkelerin Rusya'dan gelebilecek doğrudan bir saldırıya karşı hazırlıklı olması gerektiğini belirtmesinin ardından Avrupa genelinde Rusya'nın yayılmasına ilişkin yeni korkular baş gösterdi.

Alman Dış İlişkiler Konseyi'nin açıklamasında "Emperyal hırslarıyla Rusya, NATO ülkeleri için en büyük ve en ivedi tehdidi oluşturuyor" ifadelerine yer verildi.

Ukrayna'daki yoğun çatışmalar sona erdiğinde Moskova'daki rejimin silahlı kuvvetlerini yeniden kurması için 6 ila 10 yıl gibi kısa bir süre yetebilir.

Bu süre zarfında Almanya ve NATO, silahlı kuvvetlerinin Rusya'yı caydırmasını ve gerekirse ona karşı savaşmasını sağlamalı. Ancak o zaman Avrupa'da yeni bir savaşın patlak verme riskini azaltabilecek konuma gelebilirler.

Ancak Polonya Ulusal Güvenlik Bürosu Başkanı, Nasz Dziennik'e verdiği röportajda Rusya'nın üç yıl içinde NATO ülkelerine saldırabileceği tahmininde bulundu.

Jacek Siewiera, NATO'nun Polonya, Estonya, Romanya ve Litvanya gibi ülkeleri içeren doğu kanadından bir saldırı gelebileceğini öne sürdü. Siewiera, çatışmaya hazırlanmak için üç yılları olduğunu tahmin ediyor.

DAHA FAZLA OKU

Rusya: Kırım ve Azak Denizi üzerinde Ukrayna'nın 40’tan fazla İHA saldırısı engellendi

Rusya: Kırım ve Azak Denizi üzerinde Ukrayna'nın 40’tan fazla İHA saldırısı engellendi

Rusya'dan ABD'ye "darbe hazırlığı" suçlaması

Rusya'dan ABD'ye "darbe hazırlığı" suçlaması

Stoltenberg: Rusya'nın Ukrayna'dan parçalar koparmasına izin vermemeliyiz

Stoltenberg: Rusya'nın Ukrayna'dan parçalar koparmasına izin vermemeliyiz

Devlet Bakanı, Alman düşünce kuruluşundaki analistlerin fazla iyimser olduğunu söyledi.

Savaştan kaçınmak istiyorsak doğu kanadındaki NATO ülkeleri çatışmaya hazırlanmak için daha kısa, üç yıllık bir zaman dilimini esas almalı. Doğu kanadında bir potansiyel yaratılarak saldırganlığı caydırma yönünde net bir sinyal verilmesi gereken zaman geldi. Bu nedenle Polonya birliklerinin sayısının daha da artırılması gerekiyor.

Ukrayna Devlet Başkanı Zelenski de Avrupa'yı, Ukrayna'yı gündeminin üst sıralarında tutmaya çağırıyor (AFP)
Ukrayna Devlet Başkanı Zelenski de Avrupa'yı, Ukrayna'yı gündeminin üst sıralarında tutmaya çağırıyor (AFP)

Bu açıklamalar, ABD'nin Ukrayna'nın savunmasını desteklemeye ayıracak parasının tükenmek üzere olduğuna ve Rusya'nın topyekun istilasının ardından ülkenin savunma amaçlı askeri harekatını neredeyse iki yıl boyunca destekledikten sonra "yıl sonunda" kaynaklarının bitebileceğine dair Beyaz Saray'ın uyarıda bulunduğu dönemde yapıldı.

Öte yandan eski NATO Genel Sekreteri Lord George Robertson "dünyanın dikkatinin Ukrayna'da kalması gerektiği" uyarısında bulunarak dikkatlerin bu çatışmadan başka yöne çekilmesinin Vladimir Putin'den başka kimseye yaramayacağını belirtiyor.

Lord Robertson daha birkaç hafta önce Rusya'nın yayılmasına yönelik Batı'daki endişelere karşı bir uyarı yapmıştı.

Eski NATO Genel Sekreteri şöyle demişti:

Batı olarak Rusya'nın yayılmasından tedirgin olmak yerine... Ukrayna'da yapılanların aşırıya kaçması halinde bunun NATO'yla hayali değil gerçek bir savaşla sonuçlanabileceği endişesini Moskova'daki askeri hiyerarşide uyandırmalıyız.

Independent Türkçe

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
TT
TT

Ayırma ve ilhakın tehlikeleri: Bölünmeden sonra birlik

Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)
Suriye'deki haritanın değişmesi Ortadoğu'daki haritalara değişimi dayatıyor (AFP)

Refik Huri

Suriye'nin birliğine ve toprak bütünlüğüne saygı gösterilmesi yönündeki resmi Arap ve uluslararası çağrıların yanında, Suriye'nin bölünmesi yönünde seslerin yükselmesi şaşırtıcı değil. İlginç olan, bölünmeyi savunanların üç temel hususu göz ardı etmeleridir. Birincisi, Suriye'nin 2011 yılından bu yana bölgesel veya uluslararası bir gücün ya da her ikisinin kontrolünde olan kısımlara bölünmüş olduğudur. İkincisi, rejimin yıkılmasından sonraki doğal eğilim, bölünmeden birleşmeye doğru gitmektir; bölünmeyi resmen veya zorla kökleştirmek değildir. Üçüncüsü, Suriye haritası bölge haritasından izole bir harita değildir, dolayısıyla aktörler ister yerel ister bölgesel veya küresel olsunlar, bu haritayla oynamak, diğer haritalarla oynamaya kapalı bir süreç değildir.

Lübnan ve ardından Irak'tan öğrendiğimiz ders Sykes-Picot haritalarının, yüz yıldan fazla bir süredir milliyetçi birleştirme çabalarının ve mezhepçi bölme çabalarının başarısına direndiğidir. Ne ülkeler arasındaki birlik girişimleri başarılı oldu ne de bölünmeler gerçekleşti. Sir Mark Sykes ve François Georges-Picot'nun bölge hakkındaki bilgisizliklerine, İngiliz ve Fransız stratejik tercihler, iki manda ülkesi arasındaki petrol ve diğer hususlarla ilgili rekabet nedeniyle heterojen grupları kapsayan sınırlar çizmekte keyfi davrandıklarına dair hikayelere rağmen, bölge ülkelerinin haritaları iç içe geçmiş ve birbiriyle bağlantılıdır.

Diğer bir deyişle Suriye'de haritanın değişmesi, Lübnan, Irak, Filistin, Türkiye ve İran'daki haritaların da değişmesi anlamına geliyor. Bu da bir tür ayırma ve bir tür ilhak demektir. Zayıf ülkelerden toprak almak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen güçlü ülkelere eklemektir. Burada Osmanlı İmparatorluğu'nun özellikle Halep ve Musul'u ilhak etme hayallerine, Velayeti Fakih’in “Gizli İmam'ın zuhuru ve devletinin kurulması” için her şeyi ilhak etme ve dünyayı yönetme hayalleri, Suriye'deki Golan Tepeleri, Hermon Dağı'nın zirvesi, su kaynakları, Batı Şeria ve tabii Gazze’yi kapsayan ve hatta Güney Lübnan'da Evveli Nehri'ne kadar uzanan “Büyük İsrail” hayalleri ekleniyor.

Ayırma ve ilhak denkleminin gerçekten başarılı olması durumunda bölgede nasıl bir tablonun ortaya çıkacağını bilmeyen yoktur. Topraklarını kaybeden ülkeler ile kendilerine ait olmayan toprakları ilhak eden ülkeler arasında bir barış, kalkınma ve iş birliği tablosu olmayacağı kesindir. Aksine çatışmalara ve savaşlara sahne olacaktır. Dahası sadece İsrail ile toprağı kurtarmak için bir yüz yıl daha sürecek askeri çatışma yaşanmayacak, aynı zamanda Osmanlı İmparatorluğu ile Pers İmparatorluğu arasındaki yüzyıllar süren çatışmalara da geri dönülecektir. Bu ikisi arasındaki çatışma ise sadece nüfuz için değildir.

Bölgesel oyunun, ister şiddetli çatışma bağlamında isterse her bir bölgesel gücün kendine özgü alanlarda nüfuzunu artırma ve böylece yeni bir bölgesel güvenlik sistemi düzenleme anlayışı bağlamında olsun, Türkiye, İran ve İsrail ile sınırlı olduğu düşünülemez. Uluslararası oyun daha büyük. Fransız siyaset bilimci Bertrand Badie'nin “ittifakların giderek ortadan kalktığı ve mevcut gerçekliğe damga vuran bir aşırı akışkanlığın hâkim olduğu, böylece korunan müttefik veya vekilin asıl güç karşısında bir tür bağımsız hareket etme marjına sahip olduğu bir döneme giriş” olarak adlandırdığı bir dönemde, fırsat verilen devlet dışı güçler olgusunun rolü açıktır.

Rusya Ukrayna savaşıyla meşgulse de Suriye'deki Hmeymim Hava Üssü ve Tartus Deniz Üssü'nün korunması için de aktif olarak çalışıyor. Ukrayna savaşında bile Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin'in yürüttüğü savaş Ukrayna'dan çok daha büyük bir savaştır. Şarku'l Avsat'ın  Indepenedent Arabia'dan aktardığı analize göre Soğuk Savaş sonrasında Batı'nın Rusya'ya karşı haddini aşma durumunu “düzeltmek” ve Moskova'nın büyük bir gücün odak noktası olduğunu kanıtlamak için yapılan bir savaştır.

Mara Karlin'in “Topyekûn Savaş” ile ilgili bir makalesinde söylediği gibi, ABD “Kızıldeniz'in güvenliğini sağlamada başarısız olduysa ve Hint ile Pasifik Okyanuslarını güvence altına alma gücü ile ilgili soru karşısında durduysa” da Ortadoğu ve Uzakdoğu’da büyük oyunu oynamaya kararlı. Çin, ABD tarafından korunan Tayvan'ı geri almakla çok ilgilense ve 130 ülkenin katıldığı “Kuşak ve Yol” projesi konusunda çok rahat olsa da kendisine nüfuz alanları aramaya zorlayan devasa bir deniz ve hava kuvveti inşa ediyor. Ortadoğu ise sadece ticaretten ibaret değil.

Ayırma ve ilhak konuşmaları ile ilgili olarak George Washington Üniversitesi'nde siyaset bilimi ve uluslararası sorunlar profesörü Mark Lynch, “Ortadoğu'nun sonu”ndan bahsediyor. Neden? Çünkü ona göre “eski bir harita yeni bir gerçekliği çarpıtıyor.” Ortadoğu artık Amerikan üniversitelerinin ve ABD Dışişleri Bakanlığı'nın haritalarındaki gibi Arap dünyası, İsrail, Türkiye ve İran’dan ibaret değil. ABD Merkez Komutanlığı haritasına göre artık Afganistan, Cibuti, Eritre, Etiyopya, Kenya, Pakistan ve Somali'yi de kapsıyor. Edgar Morin'in dediği gibi “Hayatın tümü belirsizlik denizinde yüzmektir.”

*Bu analiz Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.