Leonardo DiCaprio Şarku'l Avsat’a konuştu: Hollywood'da doğmamış olsaydım oyuncu olmazdım

Leonardo DiCaprio ile Brad Pitt ‘Bir Zamanlar Hollywood’da’ filminde
Leonardo DiCaprio ile Brad Pitt ‘Bir Zamanlar Hollywood’da’ filminde
TT

Leonardo DiCaprio Şarku'l Avsat’a konuştu: Hollywood'da doğmamış olsaydım oyuncu olmazdım

Leonardo DiCaprio ile Brad Pitt ‘Bir Zamanlar Hollywood’da’ filminde
Leonardo DiCaprio ile Brad Pitt ‘Bir Zamanlar Hollywood’da’ filminde

ABD’li ünlü aktör Leonardo DiCaprio ile en son 2015 yılında Diriliş (The Revenant) filminin ardından görüşmüştük. O zamandan beri köprüden çok sular aktı.
Leonardo DiCaprio, son dört yıl içinde oyuncu ve yapımcı olarak 13 farklı projede başarılar elde etti. Projelerden en sonuncusu ise Quentin Tarantino’nun yönetmenliğinde Brad Pitt ile oynadığı Bir Zamanlar Hollywood’da (Once Upon a Time ... in Hollywood) filmiydi. Film, en son düzenlenen Cannes Film Festivali’nde çok başarılı bir şekilde gösterildi.
Filmde Leonardo DiCaprio, yıldızı sönmeye başlayan bir dizi aktörü Rick Dalton’u canlandırıyor. Kariyerinin bir daha eskisi gibi olmayacağının farkında olan Rick, film sektörüne geçiş yapmak istiyor. Fakat bunun için dizilerde oynadığı kötü rollerden vazgeçmesi gerekiyor. DiCaprio, Rick’in kendisini temsil etmediğini yine de onu anlayabildiğini söylüyor. Çünkü bu durum birçok dizi aktörünün başına gelebiliyor.
Filmde aynı zamanda Brad Pitt’i de görme fırsatımız oluyor. Pitt, filmde Rick’in tehlikeli ve zor sahnelerinin çekiminde oynayan dublörü Cliff Booth’u oynuyor. Böylece film daha eğlenceli hale geliyor.
Leonardo DiCaprio'nun Şarku'l Avsat'a verdiği röportajın tamamı;
-Bir Zamanlar Hollywood’da filminde uzun yıllardır sahip olduğu şöhretiyle vedalaşıp küçük ve ikinci rollerde oynamayı kabul eden bir aktörü canlandırıyorsunuz. Böyle bir durumun sizin başınıza da geleceğinden korkuyor musunuz?

Her ne kadar kariyerim başından beri Rick karakterininkinden farklı ilerlese de hiçbir şey Rick’in benimle doğrudan bağının olduğunu düşünmemi engelleyemez. Rick, sektörde her zaman bulunan bir kişilik. Sektörü etkileyen toplumsal kültür ve gelişmelerin bir zaman sonra onu aştığını ve onun için bir tehdit oluşturduğunu keşfediyor. Bu nedenle, bu kişilik ile yollarımız farklı bile olsa ikimizin de yaşadığı endişeleri anlayabiliyorum.
- Rol için hazırlanırken aklınızda başka bir aktörün kişiliği var mıydı?
Filmin yönetmeni Quentin Tarantino kusursuz biri. B filmleri (düşük bütçeli ve kısa metrajlı filmler) hakkında her şeyi biliyor. Ben ise aksine bu tür filmleri takip etmiyor ve haklarında hiçbir şey bilmiyorum. Ama onun bildikleri sayesinde neden bahsettiğini, vizyonunu ve bu filmlerin onun üzerindeki etkisini araştırıp öğrenebiliyorum. Rick’in geçtiği yoldan geçen birçok iyi aktörün olduğunu fark ettim. Ty Hardin, Edd Byrnes ve William Shatner bunlardan bazıları. Benim ilham kaynağım olan Ralph Meeker da bu kişiler arasında. Aslında Meeker’ı önceden tanımıyordum ancak bu filmde oynamadan önce onun filmlerini izledim ve inanılmaz bir performans sergilediğini fark ettim. Quentin de onu sinemanın gelmiş geçmiş en iyi oyuncularından biri olarak görüyor.
-Yaptığınız şeyden neden memnun olmadığınızı kendinize sorduğunuz bir dönem ya da bir an oldu mu?
Tanıdığım her aktörün bu adımlardan geçtiğini düşünüyorum. Fakat çoğumuz bunu nasıl hızlıca atlatacağımızı biliyoruz. Ona kâr ettireceğini düşündüğü bir filmin ona zarar ettirdiği birini tanıyorum. Fakat bu kişi pes etmedi ve başka bir film üzerine çalışmaya başlayarak durumunu toparladı. Bu durum başkalarına da oluyor. Özellikle de çaba ve vakit harcanan bir film ekranlarda iyi sonuç vermiyor veya halk tarafından kabul görmüyorsa.
-Birkaç ay önce Cannes Film Festivali’nde otururken Brad Pitt sizden büyük bir hayranlıkla bahsetmişti. İkinizin birlikte olmasının hem sanatsal bir bütünlük ve aynı zamanda dostluk oluşturduğunu belirtmişti. Bu sefer birlikte çalışırken Pitt’i nasıl buldun?
Pitt’in söylediği çok doğru. Pitt ile film, şehir ve filmdeki olayların gerçekleştiği dönem (1969) anlayışımız tutuyor. İkimizin de yakın zamanlarda (90’larda) oyunculuğa başlamamız filmde olanları anlayıp yorumlamamızı sağladı. Filmdeki hikayenin arka planını anlamamız gerekiyordu ve bu konuda bize yönetmen Quentin yardımcı oldu. Bu yüzden çekimin ilk gününde her şeyimiz uygulamaya hazırdı.
-Rollerinizin zihinsel kısmı hazırdı…
Evet gerçekleştirmek için de hazırdık. Brad rolünde harikaydı, onunla çalışmak da öyleydi. O profesyonel ve yetenekli bir oyuncu.
-Daha önce aynı filmde çalışmamıştınız. Anca Pitt daha önce Martin Scorsese yönetmenliğinde Jack Nicholson ile oynadığınız Köstebek (Departed) filminin yapımcılarından biriydi.
Doğru. Aynı zamanda Amerikan televizyon dizisi ‘Growing Pains’de ikimiz de farklı zamanlarda oynamıştık. Pitt dizide 80’lerin sonunda oynarken ben ise 90’ların başında oynadım.
-Hollywood senin için neyi ifade ediyor?
Hollywood benim için tüm hayatımı ifade ediyor. Hollywood’da doğup büyüdüm. Aslında aktör olmamın tek nedeni Hollywood’da doğmuş olmam. Yani Iowa ya da Missouri eyaletlerinde doğmuş olsaydım aktör olmak için çantamı alıp Hollywood’a gitmeyi aklımdan bile geçirmezdim.
-Sanırım yapımcı ve yönetmenlerin yeni bir yüz arayışıyla oyunculuk yapmaya başladınız.
Evet beni törenlere götürüp bekleyen ve bir sonraki randevuyu alan annem sayesinde.
-O halde kolay olmadı.
Hayır hiç kolay olmadı.
-Peki çevreye ve iklim değişliklerine duyarlı biri olmanız konusunda neler söyleyeceksiniz? Çevreyle ilgili faaliyetler düzenleyen kuruluşlara bağış yapanlardan biri olarak yardım meblağları ile ilgileniyor musunuz?
Açıkçası bu konuda ayrıntılarla ve hesaplarla ben ilgilenmiyorum. Oyuncu ve yapımcılığımı devam ettirirken bu pek mümkün değil. Ancak bu tür konularla ilgilenen özel bir çalışanım var. Ben ise miras aldığımız çevreyi koruyup iyileştirmemiz gerektiğine inanıyorum. Bu yüzden bu tür faaliyetler konusunda çok istekliyim.
-Bir çevreci olarak dünyanın geleceği konusunda iyimser misiniz?
İyimser olmak gerçekten çok zor. Yaşamım boyunca bu konu hakkında çok düşündüm ve en sonunda bu amaca yönelik bir vakıf kurdum. Ancak daha önce olmadığı kadar zor bir dünyada yaşıyoruz ve her gün çevrenin ve insanlığın aleyhinde bir şeyler gerçekleşiyor. Amerika’nın başına gelecek yeni yönetim, çevresel risklerin farkında olur. Çevreyi kurtarmak için bir şeyler yapabilecek çok az devlet var. Avrupa, Rusya, Çin ve Hindistan gibi.
-Oyunculuk performansının insana ihanet ettiği bazı zamanlar oluyor. Diyalogları tekrarlanıyor hatalar yapılıyor ve çekimler tekrarlanıyor. Bu senin de başına geliyor mu?
Tanıdığım her oyuncu bunu yaşamıştır. Ben de böyle bir şey yaşadım. Çok yorgundum ve repliğimi söylemeye çalışırken tökezledim ve ağzımdan anlaşılmayan bir şeyler çıktı (gülüyor).
-Bir Zamanlar Hollywood’da filmi, hippilerin dönemini ele alıyor. Onları sokaklarda, bahçelerde görürdünüz ve ‘Woodstock Festivali’ gibi konserler düzenlerlerdi. Siz de bu ortamı soludunuz mu?
Evet böyle bir dönemde yaşadım. Filmin geçtiği dönemden 5 sene sonra, 1973’te doğdum. Babam da bir hippiydi. Size bununla alakalı bir hikaye anlatacağım. Filmin çekimlerinde Hollywood Bulvarı’nı 60’ların tarzıyla düzenledik, oyunculara o dönemin kıyafetlerini giydirip sokakta gezinmelerini istedik. Sahne çekilirken Brad ve ben arabadaydık. Ben oyuncuların arasında babamı görünce “Hey! O kişi babam değil mi?” dedim ama Brad bana inanmadı. Hatta alaycı bir şekilde “Hippi kıyafeti giyip konuk oyuncu olarak oynuyor öyle mi?” dedi. Ben de babamın hep öyle giyindiğini söyledim. Bana inandı mı bilmiyorum ama babam orada o caddedeydi.
-Filmde oynadığınız karakter Rick, başarısına yeniden kavuşmak için İtalya’ya başvurmayı düşünmek zorunda kaldı. O dönemde Clint Eastwood da dâhil olmak üzere birçok oyuncu bunu yapıyordu.
Fakat Clint Eastwood, sinema sektöründe çok başarılı olamadı. O, televizyon dizisi ‘Rawhide’ (Dolu Dizgin) sebebiyle İtalya’ya gitti. Rick ise doğrudan sinemaya geçti. Ancak ikisi arasında kesişen bir nokta var. O dönem, Hollywood’daki oyunculuklarını İtalyan filmleri üzerine inşa eden birçoğunun yeniden parlayışına şahit oldu.
-Clint Eastwood, yönetmenlik yapıyor öyle değil mi?
Evet. ‘The Ballad of Richard Jewell’ filminin yönetmenliğini yaptı. Film, bir terör saldırısında onlarca insanın hayatını kurtarmasına rağmen terörist olduğu düşünülen bir adamın konusunu ele alıyor.
-Clint Eastwood’un oyunculuğu ya da yönetmenliği hakkında ne düşünüyorsunuz?
Clint, şüphesiz en önde gelenlerdendir. Onun bir ikon olduğunu ve eski Hollywood’cuların sonuncusu olduğunu söyleyebilirim. İlginçtir ki hala aktif olarak film çekiyor. Onun nerdeyse tüm filmlerini izledim. Onun her filmini hatta bazı filmlerini iki kez izledim. Onu bir oyuncu ya da bir yapımcı olarak görmek her seferinde çok hoşuma gitti. O bir kahramandır.



Andri Snaer Magnason: Günümüzde her şeyi sonuna kadar sömürme eğilimindeyiz

İzlandalı yazar Andri Snaer Magnason, Mantova, İtalya, 10 Eylül 2021 (Getty Images)
İzlandalı yazar Andri Snaer Magnason, Mantova, İtalya, 10 Eylül 2021 (Getty Images)
TT

Andri Snaer Magnason: Günümüzde her şeyi sonuna kadar sömürme eğilimindeyiz

İzlandalı yazar Andri Snaer Magnason, Mantova, İtalya, 10 Eylül 2021 (Getty Images)
İzlandalı yazar Andri Snaer Magnason, Mantova, İtalya, 10 Eylül 2021 (Getty Images)

Nesrein El-Bakhshawangy

Yazar, müzisyen, belgesel film yapımcısı ve çevre aktivisti Andri Snaer Magnason, şiir, roman, tiyatro, çocuk ve genç yetişkin edebiyatı ve bilimsel kitaplar yazarak İzlanda Edebiyat Ödülü'nü tüm dallarında kazanan tek isim. Magnason, “LoveStar: A Novel” (Love Star) adlı kitabıyla 2016 yılında Fransa'da En İyi Yabancı Bilim Kurgu Romanı ödülü de dahil olmak üzere birçok ödül kazandı.

Magnason, 1973 yılında doğdu, İzlanda Dili ve Edebiyatı bölümünde okudu. Ancak çevre ve iklim değişikliği konuları ilgisini çeken yazar, yazılarında başlıca olarak bu konuları ele aldı. Ülkesinin temiz enerjiye geçmesi ve ulusal dilin önemi gibi alanlarda sıkı çalışmalar yapmak üzere 2016 yılında cumhurbaşkanlığı seçimlerinde adaylığını koydu. Çalışmaları İngilizce, Fransızca, Japonca, Arapça ve Türkçe dahil olmak üzere 30'dan fazla dile çevrildi.

İşte Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı İzlandalı yazar Andri Snaer Magnason röportajın tam metni;

*Çevre ve iklim değişikliği hakkında yazmaya ilk olarak ne zaman ilgi duymaya başladınız?

Milenyumun başlarında İzlanda'daki birçok önemli yer kentleşme tehdidi altındaydı. Örneğin, belirli bir kaz türünün dünyadaki en büyük yuvalama alanı sular altında kalmıştı. Bunun gibi tehdit altındaki pek çok yerin yazabileceklerimden çok daha önemli olduğunu hissettim. Bu alanları koruyup koruyamayacağımı, dünyaya bir roman ya da yeni bir kitapla yapabileceğimden daha fazla katkıda bulunup bulunamayacağımı merak ettim. Daha sonra bu düşüncelerimi, bazen doğrudan, kurgusal olmayan bir biçimde, bazen de bilim kurgu, şiir ya da çocuk kitaplarında konu etrafında örmenin bir yolunu buldum ve bunları bir kitaba dönüştürdüm.

LoveStar: A Novel kitabında en son aşkın, ölümün ve dinin sonuna kadar sömürülmesi gerektiğini gösterdim.

Teknoloji ve özgürlük

*LoveStar: A Novel adlı romanınız teknoloji ve özgürlük arasındaki çatışmayı ele alıyor. Sizi bu romanı yazmaya iten neydi?

LoveStar: A Novel oldukça çılgın bir roman. İçinde bulunduğumuz çağın mitlerine karşı ilerleme ve teknoloji dünyasını keşfetmek ve şu anki trajik tanrılarımızı incelemek istedim. Yani Elon Musk ya da Steve Jobs gibi girişimciler dünyada devrim yarattılar, ama aynı zamanda kendilerini de yok ettiler. Onlar bana dünyayı istila eden ve bedenlerini ya da ruhlarını ele geçiren fikirlerin sadece ev sahipleri gibi görünüyorlar. Bu roman sosyal medyanın hayatımıza girmesinden önce yazıldı. Bu yüzden Jobs ve Musk'ın romanın ilham kaynağı olduğunu söylemek yanlış olur. Bu roman onları bu yolculuğa çıkmadan önce yazıldı. Yaklaşan internet çağının vaat ettiklerini, bağlantı ve veri çağını ve bu gelişen teknolojilerin sonuçlarını keşfetmek istedim. Sahte haberler, bilgi balonları ve kişiselleştirilmiş derecelendirmeler kitapta geçse de bunlar o zamanlar gündemde olan konular değildi. George Orwell’ın 1984 adlı kitabını, Kurt Vonnegut ve Aldous Huxley'in eserlerini, kendi zamanlarının gerçekliğine nasıl tepki verdiklerini ve bizim gerçekliğimiz için ne tür bir tepki hayal ettiğimi düşünüyordum. Uluslararası şirketlerin etiği ‘eğer biz yapmazsak başkası yapacak, o yüzden biz de yapmalıyız’ şeklindedir.

sdwcfvrgbt
LoveStar: A Novel adlı romanın kitap kapağı

*Peki bu romanda modern kapitalizmi ve onun toplum üzerindeki etkisini eleştirirken size ilham veren neydi?

Ben bunu daha çok araştırma, taklit ve deney olarak görüyorum. Doğanın ya da insan etkileşimlerinin ve kültürün giderek daha fazla alanının metalaştığını hissettim. Yeni teknolojinin, daha önce mümkün olmayan insan ilişkilerinden yararlanma ve bunlardan faydalanma olanaklarını nasıl açacağını düşündüm. Hiçbir şeyin kendi haline bırakılamayacağına, çağımızda her şeyi sonuna kadar sömürme eğiliminde olduğumuza tanık olmaktan ilham aldım ve bu romanda en son aşkın, ölümün ve dinin sonuna kadar sömürülmesi gerektiğini gösterdim. LoveStar: A Novel, bu 'kaynakları' sonuna kadar kullanmanın yollarını buluyor.

İklim değişikliği meseleleri

*Bize “On Time and Water” (Zaman ve Suya Dair: Bir Buzula Ağıt) adlı kitabı yazma sürecinden bahseder misiniz? Kitabın beyaz perdeye uyarlanma fikri nasıl ortaya çıktı ve filme nasıl hazırlandınız?

Yaşadığım zamanın ve mekânın bir yazarı olarak, bu konu benim için yazılması gereken en önemli konuydu. İklim değişikliği meseleleri üzerine yazılan çoğu yazının ilgi çekici olmadığını ve hatta yapay zeka tarafından yazılmış gibi tahmin edilebilir olduğunu gördüm. Bu konuların akıbetini öngörebildiğimi ve anlatı yoluyla bunlar hakkında beyin fırtınası yapabildiğimi fark ettim. İletişim yeteneği, bilimsel konuları ortalama bir insana açıklamak için büyük önem taşısa da bunun ötesine geçilmesi gerektiğini hissettim. Daha derin bir yaklaşım gerekiyordu. Bu dilden daha büyük bir şey. Zira bu temiz enerji dünyasına doğru bir paradigma değişimiyle ilgili ve bir paradigma değişiminde dil ve normlar yıkılmaya başlar.

ccdfvrbg
On Time and Water romanının kitap kapağı

İçinde yaşadığımız zamanı anlamadığımızı nasıl anlayabiliriz? Kitap ailemle ilgili, büyükannem ve büyükbabam 1950'lerde buzul kaşifleriydi. Kitap, bir yandan da zamanı ele alıyor. Çünkü 2100 gerçekten ne anlama geliyor? Biz bunu nasıl anlıyoruz? Kelimeler ne anlama geliyor? Olaylar 1000 ya da 2000 yıl sonra hala iklim değişikliği olarak adlandırılacak mı yoksa başka bir isimle mi anılacaklar?

Yeni nesillerin ‘nasıl çiftçilik yapılır, nasıl inşaat yapılır, nasıl seyahat edilir?’ gibi pek çok şeyi yeniden keşfetmesi gerekiyor.

Çocuklar ve çevre

*Bir çocuk edebiyatı yazarı olarak, sizce çocukları ve gençleri çevreyle ilgili konularda erken yaşta eğitmek önemli hedeflere ulaşılmasına nasıl yardımcı olabilir?

Çocukların ve gençlerin tüm eğitim metotlarıyla temiz enerjiye geçişin önemi konusunda bilinçlendirilmesinin çok önemli olduğunu düşünüyorum. Çünkü geçtiğimiz yüzyılın tasarım yöntemleri, alışkanlıkları ve endüstrisi artık eskidi. Yeni nesillerin ‘nasıl çiftçilik yapılır, nasıl inşaat yapılır, nasıl seyahat edilir?’ gibi pek çok şeyi yeniden keşfetmesi gerekiyor. Benim yaşıma geldiklerinde tüm dünyanın temiz enerjiye ihtiyacı olacak. Bu büyük bir değişim ve zorluk. Bugün doğan bir çocuk 2100 yılı civarında emeklilik yaşına ulaşacak. Şu anda dünyamız gelecekte istikrarlı olacak şekilde tasarlanmamıştır.

tynm
The Casket of Time (Yonder) kitabının kapağı

Bir genç yetişkin romanı olan The Casket of Time'da modern hikayeleri antik destanlarla birleştirirken karşılaştığınız zorluklar oldu mu?

Yeni bir eser yazarken karşılaşılan başlıca zorluk, eserin çerçevesini belirlemektir. Eser bir seri mi olmalı? Üç kitap mı, beş kitap mı? Ya da çok uzun bir kitap olabilir. Ama ben uzun kitaplardan ziyade kısa ve konu odaklı hikayeleri seviyorum. Bu yüzden geleceğin ve geçmişin hikayelerini bir arada örmek ve bunları mantıklı, şaşırtıcı ve izleyiciler için eğlenceli hale getirmek zordu, ama umarım başarmışımdır.

Bir resim bin kelimeden daha fazlasını anlatabilir, ancak bir kelime de bin resimden daha fazlasını anlatabilir.

*Kişisel internet sitenizde “Ben Noam Chomsky ve Lewis Carroll'un gayrimeşru oğluyum” diye yazmışsınız. Onların yazıları çalışmalarınızı nasıl etkiledi?

Chomsky'nin dilbilim teorilerini inceledim. Carroll ise beni vahşi ve eğlenceli hayal gücüyle etkiledi. Kelimelere ve dile olan ilgi ve hayal gücünüzü ne kadar genişletebileceğinizi görmek gibi şeyler zihnimde takılıp kaldı.

*“Dreamland” (Düş ülkesi) kitabınızın belgesel film haline getirilmesiyle birlikte, edebiyatın görsel eserlere dönüştürülmesinin önemini nasıl görüyorsunuz?

Gerek sözlü anlatıcılık gerek kitapta yazılı, gerekse müzikal ya da film olarak olsun hikayelerin farklı ifade biçimleri her zaman ilgimi çekmiştir. Farklı formlardan çok şey öğrendiğimi düşünüyorum. Her ifade biçiminin kendi kuralları ve kendi büyüsü vardır. Bir resim bin kelimeden daha fazlasını anlatabileceği gibi bir kelime de bin resimden fazlasını anlatabilir.

*Sizi 2016 yılında İzlanda cumhurbaşkanlığı seçimlerinde aday olmaya iten neydi? Sizce bir şair ve romancı böyle bir makamda ne kadar başarılı olabilir?

İzlanda cumhurbaşkanı devletin bir temsilcisidir. Doğrudan bir gücü olmasa da nüfuzu vardır. Benim gündemim İzlanda dilinin korunmasının önemi konusunda farkındalık yaratmak ve İzlanda'nın iklim değişikliğinin etkileri konusunda küresel bir eylem örneği haline gelmesini sağlamaktı. Cumhurbaşkanlığı daha çok kelimeler, kavramlar ve vizyonla ilgili. Bu, bugün her zamankinden daha önemli olduğu için gündeme getirebileceğimi düşündüğüm bir konuydu.

*Tüm ilgi alanlarınız arasında en çok neyle gurur duyuyorsunuz ve neden?

Belki çocuklarım! Dört tane çocuğum var. Ama birçok ülkedeki insanlara ulaşan çok farklı türde sanat yapma becerimle gurur duyuyorum. İzlandaca yazmak ve çeviri yoluyla Arapça konuşulan ülkelerdeki biriyle konuşmak ve yazının hala sınırları aşabildiğini görmek harika. Bununla gurur duyuyorum.

*Belgesel film yapımcısı olarak yaptığınız çalışmalar yazarlığınızı nasıl etkiledi?

Kariyerimi tarımdaki gibi bir tür ürün rotasyonu olarak görüyorum. Ürün rotasyonunda bir yıl patates ekersiniz, ertesi yıl arpa ve sonra belki de bir yıl boyunca tarlada yabani otların büyümesine izin verirsiniz. Böylece her tarla diğerini besler. Of Time and Water'ı yazarken kendimi bir belgesel film çekiyormuş gibi hissettim. Bilim insanlarıyla, yaşlılarla, Dalai Lama gibi kişilerle röportajlar yaptım. Ama sonra elimdeki malzemenin o kadar büyük olduğunu fark ettim. Bunun kitaplaştırılması gerektiğini düşündüm ve şimdi de bir belgesel film oldu.

*Belgesel filminiz “The Hero's Journey to the Third Pole - a Bipolar Musical Documentary with Elephants” (Kahramanın Üçüncü Kutba Yolculuğu: Fillerle Bir Bipolar Müzikal Belgesel) adlı belgesel filminiz, bipolar bozukluğu olan kişilerle ilişkili ruh sağlığı sorunları ve yaratıcı yetenekler konusunda farkındalık yaratmayı mı amaçlıyor?

Akıl hastalıkları üzerine tartışmak zor ve hassas bir konu. Filmimde, bipolar bozukluk şikayeti olan iki kahramana kendileri hakkında konuşma şansı verdik. Filmde tıpkı hepimiz gibi çok sempatik iki insan görüyoruz. Yani hayatlarının bir noktasında normal biri gibi muamele görüyorlar. Ancak hastalığın depresif evrelerinde karanlık zamanlardan geçerken manik evrelerinde yıldızlara dokunacak kadar coşkulu olabiliyorlar. Ardından farklı bir bilinçle ve hepimizin bir şekilde öğrenebileceği yeni bir insanlık durumu anlayışıyla geri dönüyorlar.