Cezayir Hirak hareketinde ‘İslamcılar gösterileri kontrol ediyor’ tartışması

Cezayir halk hareketi gösterilerinden (Reuters)
Cezayir halk hareketi gösterilerinden (Reuters)
TT

Cezayir Hirak hareketinde ‘İslamcılar gösterileri kontrol ediyor’ tartışması

Cezayir halk hareketi gösterilerinden (Reuters)
Cezayir halk hareketi gösterilerinden (Reuters)

Cezayir’deki Hirak hareketi (Halk Hareketi) aktivistleri arasında, ‘modernist demokratik akımın’ geri çekilmesinin ardından her Salı ve Cuma günü düzenledikleri gösterileri İslamcıların kontrol ettiği yönünde büyük bir tartışma yaşanıyor.
Hareketin içinde olduğu İç Güvenlik Teşkilatı'nın raporlarına göre, "Kara 10 Yıl" dönemi ile bağlantılı bir örgüt, "özgürlük ve demokrasi talep eden sloganları kaldırmaya ve İslam devleti projesini canlandırmaya" çalışıyor.
Protestoların Kovid-19 salgınının neden olduğu sağlık krizi nedeniyle bir yıllık bir aradan sonra Şubat ayında tekrar başladı. Abdulaziz Buteflika’yı deviren Hirak hareketinden "sadık" aktivistler arasındaki tartışmalarda, Cezayirlilerin 1980'lerin sonunda siyasal çoğulculuğun başlangıcından bu yana nadiren deneyimledikleri ideolojik çeşitliliğe tanık olan ilk aylardaki protestolara kıyasla “gösterilerde İslamcıların varlığının etkisi” etrafında dönüyor. 
Hirak hareketinin ilk zamanlarında, göstericiler arasında rejimi ve eski cumhurbaşkanının ve çoğu bir buçuk yıldır cezaevinde olan bakanlarının ve yardımcılarının yolsuzluğunu kınayan İslami Selamet Cephesi’nin (FİS) eski liderleri de yer alıyordu. Önde gelen İslamcı göstericiler arasında Kemal Gamazi ve Abdülkadir Muğni yer alıyor. Bu iki isim, generallerin 1991 yılının sonunda Selamet Cephesi’nin kazandığı parlamento seçim sonuçlarına müdahalesi ve o dönemin Cumhurbaşkanı Şazeli bin Cedid’i 1992 başlarında istifa etmeye zorlamalarının ardından ordu ile İslamcılar arasında büyük bir mücadelenin yaşandığı zorlu bir dönemi temsil ediyor.
Halk hareketinin yaşadığı ikinci dalga ise kadınların ilk zamanlardaki yoğun desteklerini geri çekmeleri oldu. Laik ve sol hareketle bağlantılı birçok aktivist de ortadan kayboldu. Buna karşılık bu dönemde özellikle seçim tarihlerinde her zaman İslamcıların kalesi olan halk mahallelerinden gösterilere katılmak için dışarı çıkan İslamcılar sahnenin başını çekiyorlardı ve her Cuma namazından sonra kalabalık kitleler halinde başkentin merkezindeki protesto alanlarına geliyorlardı. Bu durum medyada ve özellikle sosyal ağlarda Hirak’ın "İslamcıların rehinesi haline geldiği" izlenimini bıraktı. Özellikle İslamcılar gösterilerde Kara 10 Yıl’dan miras kalan ‘seçimsiz bir İslam devleti’ ve ‘doğulu veya batılı değil sadece İslami’ sloganlarıyla ön plana çıktı.
Bu izlenim harekete, Selamet Cephesi’ne yakın ve liderleri çoğunlukla Avrupa'da, özellikle İngiltere ve İsviçre'de olan Reşad örgütünün temsil ettiği yeni bir ‘oyuncunun’ katılmasıyla daha da güçlendi. Yetkililer örgütü, “Cezayirlileri ülkenin modern tarihinin en karanlık dönemine götürecek İslam Devleti projesini yeniden canlandırmak amacıyla destekçilerini Hirak hareketinin içine yerleştirmekle" suçluyor.
Güvenlik yetkilileri, Selamet Cephesi'nin eskiden ikinci önemli ismi olan Ali bin Hac'ın gösterilere katılmasını engellemek için her Cuma evinin önünde nöbet tutuyorlar. Güvenlik yetkilileri, Hac'ın kalabalıkları etkileme ve göstericileri kendi tarafına çekme gücünün çok iyi olduğunu bildikleri için faaliyetlerini kısıtlıyorlar ve onu tutuklamaktan çekinmiyorlar.
Yönetime karşı tutumu nedeniyle hapse atılan Hirak gazetecilerinden Abdulkerim Zagliş, sosyal medya hesabından şu açıklamayı yaptı:
"İslamcılar Cezayir'de çoğunluğu temsil etmiyor ve hiçbir zaman çoğunluk da olmadılar. Bugün İslamcıların hareketi kontrol ettiğini söyleyenlerin amacı, harekete yönelik şeytanca bir adım ve göstericileri hareketten uzaklaştırmaya zorlama girişimlerinden başka bir şey değil. İslamcılar hareketin içinde kalırsa ve diğerleri hareketten çıkarsa, Cezayir rejimi bu hareketin terörist olduğuna ve diğer ülkeler için bir tehlike olduğuna tüm dünyayı ikna edebilecektir. Dünya İslamcıları sevmediği için onu bastırmak ve sona erdirmek için çalışacaktır.”
Cezayir'deki İslamcı çizgideki Adalet ve Kalkınma Cephesi (AED) Genel Başkanı Şeyh Abdullah Caballah, hareketin belirli bir çerçeveden ve vizyondan yoksun anarşist bir hareket haline geldiğini ifade etti.
İslami akımın hareketin kaybedeni olduğunu ve laiklerin bundan faydalandığına işaret eden Caballah, rejimin de kendini yenilemek için hareketten faydalandığını belirterek, “Hareketin katılımcılarına sürü gibi yürümek ve alkışlarla yetinmek yerine sloganlarda başarılı olmalarını tavsiye ettim” dedi.
Siyasi analist Abdusselam Boukoufa gösterilerle ilgili değerlendirmesinde şu ifadeleri kullandı: “Hareketin gücü çeşitliliğinden kaynaklanıyor. Hareketin içinde bulunmaktan en çok İslamcılar faydalanıyor. Göstericiler arasında laiklerin varlığına gelince, onlar ve diğer ideolojiler arasında bir rekabet olmaması için bu durum onlar için bir koruma sağlıyor. Benim görüşüm Hirak’ın içindeki tüm tarafların bastırılamayacağı yönünde.”



Fas’a tepki yağıyor: Z kuşağı aktivistlerine korkunç muamele

Gençlerin başını çektiği eylemlerde Fas kralı ve başbakanının istifası istenmişti (AP)
Gençlerin başını çektiği eylemlerde Fas kralı ve başbakanının istifası istenmişti (AP)
TT

Fas’a tepki yağıyor: Z kuşağı aktivistlerine korkunç muamele

Gençlerin başını çektiği eylemlerde Fas kralı ve başbakanının istifası istenmişti (AP)
Gençlerin başını çektiği eylemlerde Fas kralı ve başbakanının istifası istenmişti (AP)

Fas'taki Z kuşağı protestolarında gözaltına alınan gençlere kötü muamele edilmesi tepki çekti.

Guardian'ın irtibata geçtiği aile ve avukatlar, gözaltındaki gençlerin polis merkezlerinde dövüldüğünü, saatlerce yiyecek ve su verilmeden tutulduğunu ve bazı durumlarda kendilerine zorla ifade imzalatıldığını savunuyor.

Kimliğinin paylaşılmaması şartıyla konuşan bir anne, 18 yaşındaki oğlunun protestolara katılmamasına rağmen iki aydan uzun süredir gözaltında tutulduğunu söylüyor:  

Oğlum bir eyleme bile katılmamıştı. Bir büfede yemek yerken gözaltına alındı. Tutuklanırken o kadar kötü dövüldü ki bazı dişleri kırıldı.

Anne, oğlunun polis merkezinde ifade tutanaklarını imzalamayı reddettiği için yeniden dövüldüğünü de sözlerine ekledi. 

Sivil toplum kuruluşu (STK) Fas İnsan Hakları Derneği (AMDH) de bazı kadın protestocuların taciz, hakaret ve cinsiyetçi söylemlere maruz kaldığını aktarıyor.  

Haberde, Agadir yakınlarındaki Lqliaa kasabasında 1 Ekim'de düzenlenen gösterilerde üç protestocunun güvenlik güçleri tarafından vurularak öldürüldüğü iddiası da paylaşılıyor. 

Olayda 12 yaşındaki çocuklar da dahil 14 protestocunun yaralandığı belirtiliyor. Yetkililerse bir grup eylemcinin polis karakoluna saldırdığını, ekiplerin de buna karşılık verdiğini savunuyor. 

Uluslararası Af Örgütü'ne göre şimdiye dek protestolarla bağlantılı olarak 2 bin 400'den fazla kişi hakkında hukuki işlem başlatıldı. 

AMDH, duruşmalarda avukatların bulunmadığına, soruşturmaların yetersiz yürütüldüğüne ve masumiyet karinesinin uygulanmadığına dikkat çekiyor. Onlarca kişiye 15 yıla varan hapis cezaları verildiği aktarılıyor. Çocuklar da dahil birçok göstericinin davası sürüyor.

STK'nin Marakeş şubesinden Mustapha Elfaz, "Gençlerin polis gözetiminde işkence gördüklerine dair korkunç tanıklıklar duyduk" diyor.

İnsan Hakları İzleme Örgütü'nden Ahmed Benchemsi şunları söylüyor: 

Hükümet açıkça korktu ve herhangi bir muhalefet biçimine müsamaha göstermeyecekleri yönünde güçlü bir mesaj vermek için böyle bir baskıya başvurdu.

Eylülde patlak veren eylemlerde halk, en az 11 kentte yolsuzluğu protesto etmek için sokaklara dökülmüştü.

Göstericiler, Rabat yönetiminin sağlık ve eğitimi önemsemeyip uluslararası spor organizasyonlarına para akıttığını savunuyor. İspanya ve Portekiz'le birlikte 2030 FIFA Dünya Kupası'na ev sahipliği yapmaya hazırlanan ülkede "Stadyumlar burada, hastaneler nerede?" sloganları duyulmuştu. 

Z Kuşağı 212 ve Fas Gençliğinin Sesleri gibi örgütlerin liderlik ettiği protestolar barışçıl başlasa da güvenlik güçleriyle çatışmalar nedeniyle üç kişi yaşamını yitirmiş, 600'den fazla kişi yaralanmıştı.

Independent Türkçe, Guardian, News International


İsrail gaz hamlesiyle Trump-Sisi-Netanyahu görüşmesine zemin mi hazırlıyor?

Sisi ve Netanyahu’nun 2017’de BM Genel Kurulu sırasında gerçekleştirdiği görüşmeden bir kare (Reuters)
Sisi ve Netanyahu’nun 2017’de BM Genel Kurulu sırasında gerçekleştirdiği görüşmeden bir kare (Reuters)
TT

İsrail gaz hamlesiyle Trump-Sisi-Netanyahu görüşmesine zemin mi hazırlıyor?

Sisi ve Netanyahu’nun 2017’de BM Genel Kurulu sırasında gerçekleştirdiği görüşmeden bir kare (Reuters)
Sisi ve Netanyahu’nun 2017’de BM Genel Kurulu sırasında gerçekleştirdiği görüşmeden bir kare (Reuters)

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun aylarca beklettikten sonra Mısır ile yapılan en büyük doğal gaz anlaşmasına onay vermesi, iki lider arasında olası bir zirveye ilişkin İsrail basınında yeni iddialar doğurdu. Ancak Kahire cephesi sessizliğini koruyor.

Şarku’l Avsat’ın CNN’den aktardığı bilgilere göre Netanyahu ile Mısır Cumhurbaşkanı Abdulfettah es-Sisi arasında ABD’de bir görüşme düzenlenmesi gündemde. Ancak sürece yakın Mısırlı bir kaynak, böyle bir buluşmanın kolay olmayacağını belirterek, “Gaz anlaşması tek başına bunu sağlamaz. İsrail’in Gazze anlaşmasını uygulamada ilerleme göstermesi ve Mısır’ın güvenliğini garanti etmesi gerekir. Bölgedeki tansiyon bitmiş değil ve ekonomik çıkar niteliğindeki bir gaz anlaşması bu durumu değiştirmez” değerlendirmesinde bulundu.

CNN’e konuşan bir İsrailli kaynak, Netanyahu’nun gaz anlaşmasına yönelik ilanının “olası Netanyahu–Sisi görüşmesi için hazırlıkların bir parçası” olduğunu aktardı.

Netanyahu’nun bu ay içinde ABD’ye giderek Başkan Donald Trump ile Florida’daki Mar-a-Lago’da görüşmesi bekleniyor. Aynı kaynaklara göre, İsrail hükümeti anlaşmaya resmi onayı aylarca geciktirdikten sonra, sonunda Trump yönetiminin baskısıyla onay verdi. Washington yönetimi, Netanyahu ile Sisi’yi bir araya getirerek bölgesel barış girişimlerini ve “İbrahim Anlaşmaları”nın kapsamını genişletmek istiyor.

Netanyahu çarşamba gecesi yaptığı televizyon konuşmasında, “İsrail tarihindeki en büyük gaz anlaşmasına onay verdim. Anlaşmanın değeri 112 milyar şekel (34.7 milyar dolar). Bunun 58 milyar şekeli (18 milyar dolar) devlet hazinesine girecek” açıklamasını yaptı ve anlaşmanın Amerikan Chevron şirketi ile İsrailli ortaklar üzerinden Mısır’a gaz ihracatını içerdiğini söyledi.

wscf
Deyr el-Belah’taki geçici Filistinli kampından bir kare (AFP)

İsrail ve Mısır, 1979’da barış anlaşması imzalamış olsa da iki lider yaklaşık on yıldır kamuoyu önünde görüşmedi. Kahire’den ise söz konusu iddialara ilişkin henüz resmi bir açıklama yapılmadı.

Mısırlı düşünür Abdülmünim Said, olası zirveye dair, “Benim için geçerli olan sadece Kahire’den gelen açıklamalardır” diyerek, gaz onayının barış sürecini canlandırıp canlandıramayacağının belirsiz olduğunu ifade etti. Said, “Bu durum sadece ekonomik bir anlaşma olarak kalabilir ve siyasi sonuç doğurmayabilir” dedi.

İsrail medyası ise iddiayı güçlendiren haberlerle çıktı. İsrail Kamu Yayın Kurumu, anlaşmanın Netanyahu ile Sisi arasında bu ay sonunda Florida’da bir görüşme ihtimalini doğurduğunu yazdı. Yedioth Ahronoth ve Kanal 12 de anlaşmanın Netanyahu–Trump–Sisi üçlü zirvesinin önünü açabileceğini aktardı; ayrıca Mısırlı tarafın, görüşmeye katılmak için anlaşma onayını şart koştuğunu belirtti.

Haberlere göre iki lider savaşın başlangıcından bu yana kamuoyuna açık şekilde konuşmadı ve taraflar arasındaki ilişkiler oldukça gergin. Kanal 12, Sisi’nin Temmuz ayında iç ve dış eleştirilere rağmen anlaşmayı kabul ettiğini, ancak İsrail hükümetinin beş ay boyunca süreci geciktirdiğini yazdı.

Aynı kaynaklara göre Mısır, Gazze’deki ateşkes sürecinde ilerleme sağlanmadan ve İsrail’in Gazze–Mısır sınır hattı olan Filadelfi Koridoru’ndan ve Nitsarim bölgesinden çekilmeden zirveye sıcak bakmıyor. Jerusalem Post da, gaz anlaşmasının üçlü zirve için gerekli siyasi tavizlerden yalnızca biri olduğunu kaydetti.

Mısırlı parlamenter Mustafa Bekri ise, gaz anlaşması ile olası liderler zirvesi arasında bağ kurulmasını reddetti. Bekri, İsrail kaynaklarından gelen iddialara itibar edilmemesi gerektiğini, esas olanın resmi Mısır tutumu olduğunu belirterek, “Mısır’ın pozisyonu nettir: Filistin halkının haklarının korunması ve Mısır’ın güvenliğinin garanti altına alınması vazgeçilmezdir” dedi.


Şam ve SDG yıl sonu yaklaşırken entegrasyon sürecini hızlandırmaya çalışıyor

Kamışlı’da gerçekleştirilen törende görüntülenen SDG unsurları (Arşiv – Reuters)
Kamışlı’da gerçekleştirilen törende görüntülenen SDG unsurları (Arşiv – Reuters)
TT

Şam ve SDG yıl sonu yaklaşırken entegrasyon sürecini hızlandırmaya çalışıyor

Kamışlı’da gerçekleştirilen törende görüntülenen SDG unsurları (Arşiv – Reuters)
Kamışlı’da gerçekleştirilen törende görüntülenen SDG unsurları (Arşiv – Reuters)

Suriye hükümeti ile Ana omurgasını YPG’nin oluşturduğu Kürtlerin liderliğindeki Suriye Demokratik Güçleri (SDG) arasında yürütülen entegrasyon görüşmelerine ilişkin kaynaklar, tarafların yıl sonunda dolacak süre öncesinde tıkanan anlaşmayı ilerletmek için yoğun çaba gösterdiğini aktardı.

Şarku'l Avsat'ın sürece yakın Suriyeli, Kürt ve Batılı kaynaklardan edindiği bilgilere göre taraflar son günlerde temaslarını yoğunlaştırdı. Ancak görüşmelerdeki gecikmelerin yarattığı memnuniyetsizlik dikkat çekiyor. Kaynaklar, mevcut şartlarda anlaşmayı ileriye taşıyacak büyük bir sıçrama beklentisinin zayıf olduğunu belirtiyor.

Beş farklı kaynağa göre, geçici Suriye hükümeti, kuzeydoğu bölgesini kontrol eden Kürt güçlerine bir öneri sundu. Kaynaklar Şam yönetiminin söz konusu öneride, yaklaşık 50 bin savaşçıdan oluşan SDG’nin üç ana tümen ve daha küçük birlikler halinde yeniden yapılandırılmasına kapı araladığı bilgisini verdi.

Öneriye göre SDG, komuta zincirinin bir bölümünden vazgeçecek ve kontrol ettiği bölgeleri Suriye ordu birliklerine açacak.

Ancak kaynaklar, bu planın hayata geçip geçmeyeceğinin belirsiz olduğunu vurguladı. Birçok yetkili, yıl sonuna kısa süre kalmışken kapsamlı bir anlaşmaya varma ihtimalinin zayıf olduğunu, daha fazla müzakereye ihtiyaç duyulduğunu ifade etti.