‘İran’dan yakıt alalım’ diyen Hizbullah, Lübnan’da ‘egemenlik krizini’ alevlendiriyor

Lübnan’da bir benzin istasyonunda oluşan trafik (NNA)
Lübnan’da bir benzin istasyonunda oluşan trafik (NNA)
TT

‘İran’dan yakıt alalım’ diyen Hizbullah, Lübnan’da ‘egemenlik krizini’ alevlendiriyor

Lübnan’da bir benzin istasyonunda oluşan trafik (NNA)
Lübnan’da bir benzin istasyonunda oluşan trafik (NNA)

Hizbullah Genel Sekreteri Hasan Nasrallah, geçtiğimiz Salı günü yüksek tonlu bir açıklama yaparak, Lübnan hükümetini cesur bir karar alıp İran’dan yakıt satın almaya çağırdı. Açıklama, Lübnan’ın egemenliğini tamamen kaybetmesi ve ABD yaptırımlarına maruz kalması uyarılarına neden oldu.
Lübnan, aylardır benzin ve mazot dağıtımında yaşanan bir sorunun sonucu olarak, son haftalarda şiddetli yakıt krizine tanık oluyor. Politika, finansal rezervleri aşınan Lübnan Merkezi Bankası tarafından da destekleniyor. Lübnan halkı, yakıt istasyonları önünde uzun kuyruklar oluştururken, Nasrallah ise bu sahneyi ‘aşağılayıcı’ olarak nitelendirdi. Hasan Nasrallah, yaptığı son açıklamada “Biz Hizbullah olarak Tahran'a gidip İran hükümetiyle müzakere ederek yakıt satın alabiliriz” dedi. Nasrallah, Lübnanlı makamların, Tahran ve Lübnan bankacılık kurumlarına sert ekonomik yaptırımlar uygulayan ABD’nin baskısı altında bu kararı alamadıklarını söyledi.
2018’den bu yana ABD’li yetkililer, İranlı makamlardan petrol ürünleri satın alma, satma ve transfer etme yolunda İran petrol şirketleriyle el sıkışan herkese yaptırım uyguluyor.
‘Justicia’ İnsan Hakları Kuruluşu Başkanı Dr. Paul Morcos, “ABD yasaları, İran’dan petrol ithalatını engelliyor. Nasrallah, açıkladığını yapması halinde Lübnan, ABD yaptırımlarına maruz kalır” dedi. Dr. Morcos, Şarku’l Avsat’a yaptığı açıklamada, “Lübnan için bu tür ithalatların hayati bir önem taşıyor olmasına rağmen İran petrolü taşıyan gemilerin bir güvenlik sıkıntısı oluşturduğu göz önüne alındığında benzer şekilde Lübnan, finansmanla, nasıl ödeneceğiyle ve gemilerle ilgili diğer sorunlara maruz kalabilir” şeklinde konuştu.
Öte yandan ‘Saydetel Jabal Birliği’ Başkanı eski Milletvekili Faris Said, Nasrallah’ın ifadelerini ‘siyasi açıdan bir göz boyama’ olarak nitelendirdi. Şarku’l Avsat’a konuşan Said, “Tahran, bölgeye petrol ihraç edebiliyorsa petrolü, kendi koruması altında olan Suriye’ye ihraç etsin” ifadelerini kullandı. “İfadelerin ciddiyeti, harflerinde değil, Lübnan devletinin var olmadığını, Baabda’da bir cumhurbaşkanı yokmuş gibi, yasa ve anayasası olmadığını ilan etmesindedir” diyen Said, sözlerinin devamında ise “Nasrallah, hükümetin kurulması zamanı gibi petrolü barış ve savaş olarak tanıtan kişidir. Geçişleri ve limanları denetleyen, limandaki patlama dosyasını kapatan ve bazı alanlarda gayrimenkul soygunları yürüten kişidir” değerlendirmesinde bulundu.
Ortadoğu Stratejik İşler Enstitüsü Başkanı Dr. Sami Nadir ise Şarku’l Avsat’a “Şekil açısından Nasrallah’ın ifadeleri, devlet açısından ciddi bir sıkıntıdır, yetkililerden resmi bir açıklama konumundadır. İçerik açısından ise kriz bir yakıt krizi değildir. Bir finansal ekonomik kriz, yakıt ve diğer krizi yaratan likidite krizine dönüştü” dedi. Şarku’l Avsat’a konuşan Nadir, “Çin, İran’dan petrol satın alamazken Lübnan nasıl alacak? Bu, bizi ekonomik yaptırımlara maruz bırakacak. Üzerimize uygulanan izolasyonu artıracak” dedi. Dr. Sami Nadir ayrıca, “Nasrallah, petrolü Suriye’ye gönderirse, Lübnan’dan Suriye topraklarına olan kaçakçılık sonlanacak ve kaçakçılıkla bağlantılı olan likidite krizine son verilecek” ifadelerini kullandı.



İran'da iki halef seçimi krizi: Ilımlılık ve aşırılık oyunu

Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
TT

İran'da iki halef seçimi krizi: Ilımlılık ve aşırılık oyunu

Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)

Refik Huri

Cumhurbaşkanı İbrahim Reisi'nin helikopter kazasında ölmesi, İran'ı kritik bir dönemde iki halef kriziyle karşı karşıya bıraktı; birincisi zamanından önce gelen cumhurbaşkanının halefi krizi. İkincisi,1979'da İslam Devrimi'nin fitilini ateşleyen İmam Humeyni’den çok daha uzun süre hüküm süren Dini Lider Ali Hamaney'in sağlık durumu sebebiyle zamanı yaklaşan halefini seçme krizi. Hamaney'in halefinin radikal bir din adamı olacağı kesin ve Reisi öne çıkan bir adaydı. Hem Dini Lider hem de Dini Lider’in istediği seçeneğe oy veren Uzmanlar Konseyi çevresinde önemli bir seçenekti. Reisi'nin halefi konusu ise görünürde Reisi, Ahmedinejad ve Hatemi gibi aşırı muhafazakâr veya Rafsancani ve Ruhani gibi reformcu ve ılımlı bir figür olacak din adamı ya da eski Devrim Muhafızları subayı seçeneklerine açık görünüyor.

Sistemin gerçek hesapları arasında hiçbir fark yok. Zira gerçek güç, “ilahi meşruiyete” sahip olan, kayıp ve beklenen “zamanın sahibinin” vekili olan Dini Liderin elinde. Herhangi bir dini rejim gibi, gittikçe daha da aşırılaşma yönünde ilerlemeye mahkûm bir rejimde, Dini Liderin aşırı muhafazakâr olması doğal. Teorik olarak “halk meşruiyetini” temsil eden cumhurbaşkanlığı makamı için muhafazakâr ya da ılımlı adayları seçen de odur. Seçimler, ister iç koşullar isterse dış ilişkilerin görünen yönü olsun, rejimin her aşamadaki ihtiyaçlarına bağlıdır. Dünyada İran’daki “reformcu akımın” başarısı üzerine oynanan bahisler bağlamında yapılan eski ve yeni tartışmalar ise bir nevi kendini kandırmadır. Dini Liderin iradesi olmadan hiçbir reformcu iktidara ulaşamaz. Cumhurbaşkanı Muhammed Hatemi, Hasan Ruhani ve onlardan önce İmam Humeyni'nin ölümünden sonra arkadaşı Ali Hamaney'in Dini Lider konumuna gelmesinde önemli rol oynayan Haşimi Rafsancani'de olduğu gibi, iktidara gelip çizilen kırmızı çizgileri aşmaya çalışan herhangi bir reformcu figür izolasyona mahkumdur.

Hamaney, "bugün ülkenin asıl meselesinin ekonomi ve temel zayıf noktasının da ekonomik mesele" olduğunu düşünüyorsa, Reisi'nin halefi ekonomiye odaklanacak, insanları ekonomik durumdan ve uygulanan sosyal kısıtlamaların sertliğinden kaynaklanan toplumsal memnuniyetsizliklerini azaltmaya ikna edecek ılımlı bir şahsiyet olabilir. Ama bunun aksini düşünenler de var. Bunlara göre Reisi'nin Türkiye, Mısır, Suudi Arabistan, BAE, Katar ve diğerlerine açılma konusunda yaptıkları, ancak ılımlı bir cumhurbaşkanının aksine sorgulanmadan esneklik gösterebilecek katı görüşlü bir cumhurbaşkanı tarafından yapılabilirdi. Pratik olarak Hamaney'in elinde olan anahtar, adayları eleyen ve Reisi'nin aday gösterilmesi sırasında kazanacağı korkusuyla Ali Laricani’nin yarış dışı bırakılmasında olduğu gibi, seçilen adaya tehdit oluşturanların adaylığını önleyen Anayasa Koruma Konseyi'ne ödünç olarak veriliyor. Konsey, eski cumhurbaşkanı Ruhani’nin bile, uzun süredir üyesi olmasına rağmen Uzmanlar Konseyi'ne aday olmaya uygun olmadığına karar vermişti. Bunun nedeni, İmam Humeyni'nin en başından beri İslam Cumhuriyeti'nin en yüksek önceliklerini belirlemiş olmasıdır ve bunlardan en öne çıkanları iki tanedir. Birincisi, "İslam hükümeti velayet ile imanın ikizidir ve düzeni sağlamak bir görev borcudur." İkincisi ise "devrimi ihraç etmek, çünkü rejim kapalı bir ortamda kalırsa kesinlikle yenilgi ile yüzleşecektir." Arap ülkelerindeki Şii milis gruplara “yatırım” yapılması ve Filistin kartına sahip olunmaya çalışılması da bundandır. Bunun hiçbir bölgesel güçte daha önce görülmemiş pratik uygulaması ise Lübnan'da Hizbullah, Irak’ta Haşdi Şabi, özellikle de Hizbullah Tugayları, Seyyid el-Şuhada Tugayı, Kays el-Hazali hareketi, Suriye'de Afganlardan oluşan Fatimiyyun Tugayı ile Pakistanlılardan oluşan Zeynebiyyun Tugayı gibi silahlı mezhepçi ideolojik grupların kurulması, Yemen’de Ensarullah (Husiler), Gazze’de Hamas ve İslami Cihat’ın desteklenmesidir. İran'ın hiçbir şey yapmadan kazanmasını sağlayan da budur. Vekalet ile kazanıyor, vekalet ile savaşıyor ve vekalet ile anlaşıyor. Brookings Enstitüsü Başkan Yardımcısı ve Dış Politika Programı Direktörü Susan Maloney'nin söylediği gibi, Tahran'ın bölgede bahse girdiği şey bir kaos sistemidir. Maloney İran'ın stratejisini "güçlü düşmanlarına, özellikle de ABD'ye karşı avantaj elde etmenin ekonomik açıdan ucuz bir yolu olarak, asimetrik savaşa yatırım yapmak" olarak tanımlıyor. Sahne çok çelişkili ve Sovyetler Birliği'nde yaşanan ve onun çöküşüne yol açan duruma benziyor; içeride ekonomik zayıflık, dışarıda güçlü nüfuz ve büyük harcamaların yapıldığı askeri güç. Hamaney'in 2003'te İran penceresinden gördüğü kadarıyla bölgedeki sahne şöyleydi; “Washington yeni bir Ortadoğu yaratma konusunda tamamen başarısız oldu. Bölgenin jeopolitik haritasının köklü bir değişim içinde olduğu doğru ama bu ABD'nin değil, direniş cephesinin yararına bir değişim. Evet, Batı Asya'nın jeopolitik haritası değişti ama direnişin lehine olacak şekilde değişti.” Dahili sahneye gelince, zorlu ekonomik durumdan duyulan memnuniyetsizlik nedeniyle halk seçimlere katılma konusunda isteksiz. Kadınlara başörtüsünün dayatılmasına, sosyal davranışlar ve giyim üzerindeki kısıtlamaların sıkılaştırılmasına karşı gösteriler düzenleniyor. Son parlamento seçimlerine seçmenlerin ancak yüzde 41'i katıldı. Başkent Tahran'da bu oran yüzde 19'du.Türk analist Murat Yetkin, "İran rejimi uzun menzilli füzeler üretebiliyor ama Cumhurbaşkanı Reisi'nin uçağının yerini tam olarak belirleyemiyor" derken abartmıyordu. Aslında İran'ın uçağın düşüşüne ilişkin hikayesi hâlâ eksik. Dahası kazanın gerçek nedenleri, teknik neden veya sisten mi kaynaklandığı, yoksa sabotaj sonucu mu olduğu gibi sorular cevapsız kalacak kadar boşluklarla dolu. Resim net değil; cumhurbaşkanının uçağı düşerken kendisine eşlik eden iki uçak Tebriz'e dönüş yolculuğuna nasıl devam edebildi? Reisi'nin dini lider konumuna gelmesini engellemek için biri bir komplo mu kurdu? Cenaze törenlerinde Şiiliğin abartılı tezahürleri, soruları gülünç hale getirmeye yönelik bir çaba mıydı?

Totaliter rejimlerde gerçeği bilmek zordur. Ancak içeride baskı ve disipline, bölgede ise kaosa bel bağlayan İslami rejim, din adamları ve Devrim Muhafızları arasında karma bir rejim haline geldi. Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor.