İran’da vaka oranı ilk kez 30 bini aştı

Tahran halkı Delta varyantının hızla yayılmasından korkuyor (EPA)
Tahran halkı Delta varyantının hızla yayılmasından korkuyor (EPA)
TT

İran’da vaka oranı ilk kez 30 bini aştı

Tahran halkı Delta varyantının hızla yayılmasından korkuyor (EPA)
Tahran halkı Delta varyantının hızla yayılmasından korkuyor (EPA)

Resmî rakamlara göre İran’da yeni tip koronavirüs (Kovid-19) kaynaklı günlük vaka oranı bir haftadan kısa bir süre içinde rekor sayıya ulaşarak ilk kez 30 bini aştı.
Kovid-19’dan en çok etkilenen Ortadoğu ülkesi İran'da Sağlık Bakanlığı tarafından yapılan açıklamada, son 24 saat içinde 322 kişinin salgın nedeniyle hayatını kaybettiği ve 31 bin 814 yeni vaka tespit edildiği belirtildi.
Böylece, ülkedeki toplam vaka sayısı 3 milyon 723 bin 246’ya ulaşırken koronavirüs kaynaklı can kaybı ise 89 bin 122’ye yükseldi. Yetkililer daha önce resmî rakamların gerçek vaka sayısının altında olduğunu kabul etmişti. Pazartesi günü açıklanan verilere göre, ülkede yeni tip koronavirüs (Kovid-19) günlük vaka sayısı salgının başlangıcından bu yana en yüksek seviyeye ulaştı.
İran’da koronavirüs kaynaklı günlük vaka oranı bir haftadan kısa bir süre içinde ikinci kez rekor sayıya ulaştı. 20 Temmuz’da açıklanan bir önceki rekorda ise günlük 27 bin 444 vaka tespit edilmişti. 26 Temmuz’da açıklanan rekor vefat oranı ise 496’da kaldı.
Ülkedeki yeni rekor vaka oranı, başkent Tahran ve Elburz eyaletlerinde devlet daireleri ve bankaların Kovid-19 enfeksiyonlarındaki son artışı engellemek amacıyla bir hafta süreyle faaliyetlerinin durdurulmasının ardından yeniden açıldığı bir günde geldi.
İran Cumhurbaşkanı Hasan Ruhani bu ayın başlarında, ülkede özellikle son derece bulaşıcı olan Delta varyantıyla bağlantılı “beşinci dalga” konusunda uyarıda bulunmuştu. Ayrıca Ruhani son dönemde ülkede koronavirüs yayılımını sınırlamak için önleyici tedbirlere olan bağlılığında bir düşüş olduğunu belirtti. Kovid-19 salgınının başlamasından bu yana, İranlı yetkililer, öncelikle ABD yaptırımlarının neden olduğu zor ekonomik koşullar nedeniyle, dünyanın birçok ülkesi tarafından kabul edilenler gibi kapsamlı kapatmalar uygulamadı.
İranlı yetkililer, özellikle aşıları elde etmek için gerekli mali transferleri yapmanın zorluğu nedeniyle, yaptırımların Kovid-19 karşıtı aşıların ithal edilme olasılığı üzerindeki etkisinden şikâyet ettiler. Şubat ayında başlatılan ulusal aşı kampanyası umulandan daha yavaş ilerlemeye devam ediyor. Yaklaşık 83 milyon nüfusa sahip İran’da 8,1 milyon kişi tek doz aşı alırken 2,4 milyon kişi tam doz aşı aldı.
İran Sağlık Bakanlığı, yüksek risk taşıyan 232 bölgenin kırmızı kategoride olduğunu, orta riskli olarak 117 bölgenin turuncu ile sınıflandırıldığını açıklarken düşük riskli 99 şehrin ise sarı kategoride olduğunu belirtti.

 


İran ve İsrail: Büyük projelerin açmazı

İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)
İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)
TT

İran ve İsrail: Büyük projelerin açmazı

İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)
İran'ın Gazze ve Lübnan'daki kolları ağır darbeler aldı (AFP)

Refik Huri

İran'ın tarihi geriye dönük olarak düzeltmenin imkânsız bir iş olduğunu kabul etmesi kolay değil. Coğrafyayla oynaması ve Ürdün Kralı İkinci Abdullah'ın Arap ve Sünni ayından Şii Hilali koparmak olarak adlandırdığı projeyi gerçekleştirmek umuduyla, Hegel'in tarihin kurnazlığı olarak adlandırdığı şeye karşı koymaya devam etmesi bir yanılsamadır. Hiçbir orta güç, bölgesel projesine hizmet etmek için savaşlara, kaosa ve istikrarsızlığa İran kadar bel bağlamamıştır. Donald Trump'ın Beyaz Saray'a dönmesinden önce bile, Mollaların yönettiği İslam Cumhuriyeti kadar fırtınanın ortasında duran bir bölgesel güç daha yoktur.

İran, onlarca yıl içinde İslami direniş adı altında silahlı mezhepçi örgütler kurarak en tehlikeli siyasi, askeri, güvenlik ve ideolojik yatırımı yaptı. Ardından bu örgütleri kendisini korumaya, İsrail ve en başta ABD olmak üzere Tahran'ın bütün düşmanlarına karşı vekaleten savaşmaya teşvik etti. Direniş ekseni ve arenalar birliği stratejisi aracılığıyla İsrail ile yaşanan çatışmada kendisini askeri bir aktör olarak dayattı. ABD'ye karşı olan ve onu Batı Asya’dan çıkarmak isteyen, ama bir anlaşma şansı varsa Washington’dan yana oynayan bir oyuncu, Arap sahnesinde bölgesel bir siyasi aktör olarak empoze etti. Çin, Rusya ve Kuzey Kore ile Richard Fontaine ve Andrea Kendall Taylor'ın kargaşa ekseni adını verdiği bir tür örtülü ittifaka da ulaşmış durumda. Kargaşa ekseni, ABD öncülüğündeki uluslararası sisteme karşı duruş ve çok kutuplu sisteme çağrıdır. Çoğulcu bir sistemin yokluğunda, kargaşa ekseninin kaos yaratmak için bir sistem projesine ihtiyacı yoktur.

Ancak İran Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi'nin İslam Cumhuriyeti'nin gücünün en önemli bileşeni olarak kabul ettiği direniş ekseninin nispeten düşük maliyeti, jeopolitik ve stratejik olarak maliyetli hale geldi. Zira öncelikle Hamas, İsrail'i sarsan Aksa Tufanı operasyonunun Filistin'i özgürleştirme dalgasının başlangıcı olacağını sandı. İkincisi, Hizbullah Güney Lübnan cephesi üzerinden Hamas'a destek savaşı başlatmaya karar verdi. Üçüncüsü, İran Suriye'de yayıldı. İlk önce Gazze’nin yapıları ve halkı bir imha savaşına maruz kaldı. Ardından Hizbullah ağır darbe aldı. Son olarak da Suriye'de Esed rejimi devrildi, böylece İran Suriye köprüsünü, Filistin kalesini, Arap derinliğini ve Lübnan arenasını kaybetti.

Esasında İran'ın bölgesel projesi, Velayet-i Fakih yönetimine giden yolda bir aşama olan Filistin'i kurtarma projesinden daha büyük ve her iki proje de şu anda çıkmaza girmiş durumda. Filistin'i kurtarma projesi sadece İsrail ve kıyamet silahlarına değil, ABD ve Avrupa duvarlarına tosladı ve Rusya ile Çin tarafından da kabul edilebilir bir proje değil. Ayrıca 22 Arap ülkesini temsil eden Arap Zirvesi, 2000'li yılların başındaki Beyrut Zirvesi'nden itibaren barışın stratejik bir tercih olduğunu teyit etti. İran'ın bölgesel projesi, ABD'yi askeri, güvenlik ve hatta ekonomik olarak Ortadoğu'dan çıkarmak gibi zorlu bir meydan okuma ile çatışıyor. Aynı zamanda kendi halkı, liderleri, ittifakları ve önemli stratejik konumu bulunan büyük ve güçlü bir Arap dünyasıyla da çatışıyor.

Filistin’i gerçekten kurtarmak isteği bir yana, kurtarma gücüne sahip olmayan Tahran, İsrail ile anlaşmazlık yoluyla da olsa iki devletli çözüm yoluna taş koymaya katkıda bulunuyor.  Binyamin Netanyahu hükümeti Filistin devletinin kurulmasını reddediyor ve Batı Şeria ile Gazze'yi ilhak etmeyi amaçlıyor. Mollalar rejimi, Batı Şeria ve Gazze'de kurulacak Filistin devleti projesini engellemede İsrail’in ağırlığına ek ağırlık katıyor. Nitekim İsrail, Filistin devletinin kurulmasının Filistin'de bir İran terör üssü kurma projesi olduğunu iddia etmeye başladı. Netanyahu’ya göre sorun, İran'ın Suriye'den çekilmesinden ve İsrail'in Suriye ordusundan kalan stratejik silahları imha eden hava saldırıları düzenlemesinden ve Tahran adına savaşan örgütlerin zayıflatılmasından sonra bile devam ediyor. Hiçbir şey onun bu tutumunu değiştirmiyor. Oysa Irak’ın nükleer reaktörünü yerle bir eden saldırıyı düzenleyen 69. Filo'ya komuta eden pilotun İngiliz dergisi The Economist’e verdiği röportajda da söylediği gibi İsrail için en büyük tehdit İran değil, Filistinlilerle geçinememek ve birlikte yaşayamamaktır. Çünkü İsrail'in karşı karşıya olduğu asıl zorluk, ‘askeri gücünü stratejik kazanımlara ve barışa dönüştürmektir’, aksi takdirde kan daha uzun yıllar akmaya devam edecektir.

Büyük açmaz ikilidir; İran'ın bölgesel projesi, kendi kapasitesinden, Batı ile çatışmasından ve İsrail ile vekiller üzerinden savaşmasından daha büyüktür. Keza İsrail'in bölgesel projesi, Tel Aviv'in ekonomik, askeri ve sosyal olarak taşıyabileceğinden daha büyüktür. Batı ve Doğu'nun İsrail'in aşırılığına ve Filistin devletinin kurulması fırsatının kaçırılmasına yönelik sabrını zorlamaktadır. General Şaron'un dediği gibi, Washington'un hizmetinde olan “yüzen bir uçak gemisi” konumundan çıkıp Amerikan korumasına ihtiyaç duyan İsrail'in yükünü ABD'nin ne kadar süre ve ne ölçüde taşıyacağı da bilinmemektedir. Buradaki ders, herkesin göreceği şekilde duvara asılı olan Amerikalı stratejik analist Anthony Cordesman'ın şu sözüdür: “Savaşlar riskleri ortadan kaldırmakla ilgili değil, riskleri yönetmekle ilgilidir.”

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.