Biden’dan Bennett’e nükleer program üzerinde baskı yapmama sözü

Negev Çölü’ndeki Dimona Nükleer Santrali’nin Eylül 2002'deki görüntüsü. (AFP)
Negev Çölü’ndeki Dimona Nükleer Santrali’nin Eylül 2002'deki görüntüsü. (AFP)
TT

Biden’dan Bennett’e nükleer program üzerinde baskı yapmama sözü

Negev Çölü’ndeki Dimona Nükleer Santrali’nin Eylül 2002'deki görüntüsü. (AFP)
Negev Çölü’ndeki Dimona Nükleer Santrali’nin Eylül 2002'deki görüntüsü. (AFP)

Tel Aviv ve Washington'dan yetkililer, ABD Başkanı Joe Biden’ın geçtiğimiz hafta Beyaz Saray’da görüştüğü İsrail Başbakanı Naftali Bennett’e İsrail’in nükleer programı konusunda ABD başkanlarının geleneksel vaatlerine bağlı kalmaya devam edeceğine dair söz verdiğini aktardılar.
Beyaz Saray’dan ve İsrail Başbakanlık ofisinden ise söz konusu haberler hakkında yorum yapılmadı. Walla internet sitesinin siyaset muhabiri Barak Ravid, üst düzey siyasi kaynakların kendisine Bennett'ın Biden’dan söz talep ettiğini, Biden'ın da Bennett’ın talebini stratejik mutabakatlar çerçevesinde değerlendirdiğini öne sürdürler.
İsrail’in 1960’ı yılların başından bu yana nükleer alandak muğlaklık politikasını sürdürdüğü biliniyor. Tel Aviv, Ortadoğu’ya nükleer silah sokan ilk ülke olmayacağını vurguluyor. Ancak Nükleer Silahların Yayılmasını Önleme Anlaşması'nı imzalamaktan ise kaçınıyor ve Dimona'daki nükleer reaktörü uluslararası denetime tabi tutmayı reddediyor. Washington, eski Başkan Richard Nixon zamanından, 1969’dan bu yana İsrail ile arasındaki stratejik anlaşmalarda baskı uygulamama ve nükleer projesi üzerinde Batı’nın Tel Aviv’e baskı yapmasına izin vermeme yönünde politika sürdürüyor. Bu taahhüt ilk kez eski İsrail Başbakanı Golda Meir’e verildi.  Gerald Ford, Jimmy Carter, Ronald Reagan, George HW Bush, Bill Clinton, George W.Bush, Barack Obama ve Donald Trump'a kadar her ABD Başkanı dönemin İsrail başbakanlarıyla yaptığı görüşmede de bu taahhüdü yineledi.
Ravid konuyla ilgili haberinde şu ifadelere yer verdi:
“ABD ve Avrupa, İsrail'in 1960'ların sonlarından bu yana, uzun menzilli ‘Jericho’ balistik füze sistemlerine monte edilebilecek bir atom bombası cephaneliğine sahip olduğuna inanıyor. Yine de İsrail'in sorumlu davrandığı, bu silahı birdenbire ve koordinasyonsuz bir şekilde kullanmayacağı görüşü hakim. Bu nedenle onu destekliyor ve İran veya Kuzey Kore ile yaptığından farklı olarak üzerinde baskı uygulamaktan kaçınmayı taahhüt ediyor.”
Walla haber ajansına göre, söz konusu dönemde anlaşmalar sözlüydü ve resmi olarak belgelenmemişti. Ancak 1998’de Wye River Anlaşması'na yol açan müzakereler sırasında, İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, Başkan Clinton'dan anlaşmaları kağıt üzerinde yazılı olarak hazırlamasını istedi. Clinton, Netanyahu'nun talebini kabul etti ve ABD'nin İsrail'in "stratejik caydırıcılığını" sürdürmesine izin vereceğini ve silah kontrolü veya silahsızlanma anlaşmalarının "İsrail'e zarar vermeyeceğini" taahhüt eden bir belge imzaladı. 1999’da Ehud Barak İsrail Başbakanı olarak göreve geldiğinde Clinton belgeyi yeniden imzaladı. Başkan George W. Bush da İsrail Başbakanı Ariel Şaron ve ondan sonra Ehud Olmert ile çalışırken taahhüdü mektubunu imzaladı.
Haberde, Barack Obama 2009 yılında ABD Başkanı olarak Beyaz Saray'a girdiği sırada İsrail’in kendisine nükleer konusunda baskı yapacağından endişe ettiği iddia edildi. Ancak Obama, Mayıs 2009'da Netanyahu ile yaptığı ilk görüşmeden önce belgeyi imzaladı. Ancak Washington Times gazetesi, Obama'nın Netanyahu ile arasındaki görüşmeden altı ay sonra belgeyi imzaladığını ortaya çıkardı.
Başkan Trump da Şubat 2017'de Netanyahu ile görüşmesinden önce benzer bir belgeyi imzaladı. New Yorker dergisi, belgenin imzalanmasına, Trump yönetimindeki üst düzey yetkililerin belgelerden haberdar olmaması nedeniyle İsrail büyükelçisi Ron Drummer ile Başkan Trump'ın danışmanları arasında gerginlik yaşandığını aktardı. Zira Obama yönetiminin iktidarı devretme sürecinde birçok engelle karşılaşıldı ve bu durum ‘büyük felaket dönemi’ olarak adlandırıldı. Obama yönetimindeki yetkililer, ‘İsraillilerin Obama döneminde belgeyi hile ve aldatma yoluyla çıkarmaya çalıştıklarına’ inanıyordu.



İsrail’de tarihi göç dalgası: Umudumuzu kestik

Hükümet karşıtları, pazar günü Tel Aviv'de büyük bir protesto düzenlemişti (Reuters)
Hükümet karşıtları, pazar günü Tel Aviv'de büyük bir protesto düzenlemişti (Reuters)
TT

İsrail’de tarihi göç dalgası: Umudumuzu kestik

Hükümet karşıtları, pazar günü Tel Aviv'de büyük bir protesto düzenlemişti (Reuters)
Hükümet karşıtları, pazar günü Tel Aviv'de büyük bir protesto düzenlemişti (Reuters)

İsrail'den göç edenlerin sayısı 7 Ekim 2023’te başlayan Gazze savaşının ardından iki katına çıktı. 

Hükümet verilerine göre, 2024’te toplam 82 bin 700 İsrailli ülkeyi terk etti. Bu rakam, aynı yıl ülkeye gelen yaklaşık 55 bin 280 kişiyi aştı ve İsrail'de nadir görülen bir negatif net göç oranı ortaya çıktı.

Kudüs’te yaşayan tarihçi Frédérique Schillo, bunu “benzeri görülmemiş büyüklükte bir olay” diye niteliyor: 

Uzun süre İsraillilerin ülkeden ayrılması konusu araştırılmadı, yetkililer bunu konuşmaktan çekiniyordu. Tüm dünyadan Yahudiler için bir sığınak olması beklenen İsrail'in, çocuklarının ülkeyi terk etmesine izin vermesi kesinlikle tabu bir meseleydi.

Schillo, eski İsrail Başbakanı İzak Rabin'in 1970'lerdeki ilk görev döneminde ülkeyi terk eden İsraillileri “korkaklar” diye nitelediğini de hatırlatıyor. Tarihçi, son göç dalgasının İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu’nun agresif iç ve dış politikalarıyla ilişkili olduğuna dikkat çekiyor. 

İsrailli aktivist Mordekay, Netanyahu’nun savaş politikası nedeniyle ülkeyi terk edip ailesiyle Yunanistan’a gittiğini söylüyor. Gazze savaşının başlamasıyla ülkedeki “sol kanadın zayıfladığını” belirten 42 yaşındaki aktivist şöyle devam ediyor: 

İsrail'den umudumuzu kestik. Hükümeti Ortadoğu'da barışı sağlayabilecek bir yapıya dönüştürme umudumuzu kaybettik.

Mordekay, Netanyahu’nun “radikal sağcı politikaları kuvvetlendirdiğini” vurgulayarak, “Artık İsrail’de güvende hissetmiyorum” diyor. 

Filistin topraklarındaki insan hakları ihlallerini belgeleyen İsrailli hak örgütü B'Tselem’den aktivist Noga da geçen yıl eylülde İsrail’den ayrılıp İtalya’ya gittiğini anlatıyor: 

İnancımı kaybettim. İnsanların hem kendilerine karşı şiddet uygulandığında hem de ülkeleri başkalarına karşı şiddet uyguladığında ve adaletsizlik yaptığında nasıl tepki verdiklerini gördüm. Kimse bizim yaptığımız adaletsizliği bilmek istemiyor, sadece kendilerini kurban gibi hissediyorlar.

Noga, İsrail’de kalıp mücadeleyi sürdüren aktivistler olduğunu fakat ülkedeki muhalif kesimin köklü bir değişim yaratmak için zayıf kaldığını söylüyor. 

Diğer yandan Hamas, ateşkes anlaşmasını kabul ettiğini açıklamasına rağmen Tel Aviv yönetimi işgal planından geri adım atmıyor. 

Savunma Bakanı Israel Katz, bugünkü açıklamasında Gazze Şeridi’nin işgali için 60 bin yedek askerin göreve çağrılacağını duyurdu. Bunlardan 40 bin ila 50 bininin 2 Eylül’de göreve hazır olması bekleniyor. Diğer yedek askerler kasım-aralık ve şubat-mart dönemlerinde göreve çağrılacak. 

İsrail Savunma Kuvvetleri’nin (IDF) açıklamasına göre işgal harekatında 5 tümen yer alacak. 

İşgal planı, IDF’den üst düzey yetkililerle Netanyahu arasında krize yol açmıştı. Genelkurmay Başkanı Eyal Zamir, planı “tuzak” diye nitelemiş, hem rehine takası sürecini hem de İsrailli askerleri tehlikeye atacağını savunmuştu. Netanyahu ise işgal operasyonundan geri adım atılmayacağını açıklamıştı.

Independent Türkçe, France 24, Times of Israel