Viyana müzakerelerinde anlaşmaya yaklaşıldı

Tahran ‘kırmızı çizgilerine uyulmasını’ istedi

İngiltere'nin Ortadoğu ve Kuzey Afrika Direktörü Stephanie Al-Qaq, Avrupalı taraflarla İranlı yetkililerin müzakere masasında yer aldığı fotoğrafı paylaştı.
İngiltere'nin Ortadoğu ve Kuzey Afrika Direktörü Stephanie Al-Qaq, Avrupalı taraflarla İranlı yetkililerin müzakere masasında yer aldığı fotoğrafı paylaştı.
TT
20

Viyana müzakerelerinde anlaşmaya yaklaşıldı

İngiltere'nin Ortadoğu ve Kuzey Afrika Direktörü Stephanie Al-Qaq, Avrupalı taraflarla İranlı yetkililerin müzakere masasında yer aldığı fotoğrafı paylaştı.
İngiltere'nin Ortadoğu ve Kuzey Afrika Direktörü Stephanie Al-Qaq, Avrupalı taraflarla İranlı yetkililerin müzakere masasında yer aldığı fotoğrafı paylaştı.

İran ile ABD arasında Kapsamlı Ortak Eylem Planı’nın (KOEP) yeniden canlandırılması için 11 aydır Viyana’da sürdürülen dolaylı müzakerelerde sona yaklaşıldı. Batılı taraflar müzakerelerde sona gelindiğini açıklarken Tahran, İran’ın ‘kırmızı çizgilerine riayet edilmeden’ anlaşmayla ilgili erken bir duyuru yapılmaması konusunda uyardı.
Avrupa Birliği Yüksek Temsilcisi Josep Borrell dün Brüksel’de yaptığı açıklamada, ‘2015 nükleer anlaşmasının’ yeniden canlandırılması konusunda önümüzdeki hafta bir anlaşmaya varılmasının beklendiğini belirterek "Umarım hafta başında bir anlaşmaya varabiliriz" dedi.
Borrell, İran Dışişleri Bakanı Hüseyin Emir Abdullahiyan ile nükleer anlaşmaya taraf ülkelerin (Fransa, İngiltere, ABD, Rusya, Çin ve Almanya) dışişleri bakanları düzeyinde bir toplantı düzenlenmesini organize etmek amacıyla telefonda görüştü. Abdullahiyan Borrell’e ‘dışişleri bakanlarının Viyana’da bir araya gelerek nihai bir anlaşmayı duyurmalarını önemsediklerini’ ancak öncesinde Batılı tarafların ‘İran’ın kırmızı çizgilerine riayet etmesi gerektiğini’ söyledi.
AFP’nin İran Dışişleri’ne dayandırdığı habere göre Abdullahiyan şu açıklamada bulundu:
“Viyana’ya gitmeye ve iyi bir anlaşmaya imza atmaya hazırım. Ama öncesinde Batılıların geride kalan, İran’ın kırmızı çizgi olarak duyurduğu taleplerini kabul ettiklerini bilmeliyim. Batılılar İran’ın kırmızı çizgilerine riayet etmeden anlaşmayı duyurmayı aceleye getirmemeliler.”
Borrell’in açıklaması ise şöyle oldu:
“Viyana müzakereleri oldukça ilerledi. Nihai bir anlaşmaya varmak üzereyiz. Bu anlaşmanın İran İslam Cumhuriyeti’nin taleplerini büyük ölçüde dikkate aldığını düşünüyorum.”
İranlı yetkililer daha önce, ‘iyi bir anlaşmaya’ varılabilmesi için Batı’nın, ekonomik yaptırımları kaldırılmasını, ABD’nin anlaşmadan çekilmeyeceği yönünde güvence vermesini ve Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı’yla (UAEA) ilgili sorunların çözülmesi gerektiğini bildirmişti. İran Meclisi Ulusal Güvenlik ve Dış Politika Komisyonu üyesi İbrahim Rızai ise Devrim Muhafızları’nın terör örgütleri listesinden çıkarılmasının ‘iyi bir anlaşmaya’ varılabilmesi için şart olduğunu belirtmişti.
İngiltere’nin Viyana müzakerelerindeki temsilcisi Stephanie Al-Qaq, Avrupalı tarafların temsilcilerinin nihai bir anlaşma için istişarelerde bulunmak üzere başkentlerine döneceklerini duyurdu. Al-Qaq, Twitter hesabından yaptığı açıklamada “Anlaşmaya oldukça yakınız. Avrupa üçlüsü temsilcileri bakanlarına bilgi vermek ve istişarede bulunmak için ülkelerine gidecek. Yakında yine döneceğiz” dedi.
İran Başmüzakerecisi Ali Bakıri Kani’nin Viyana’da kaldığı öğrenildi. Reuters haber ajansına bilgi veren üst düzey diplomatlar henüz nihai bir anlaşmaya varılamadığını bildirdi.
Rusya’nın müzakere heyeti başkanı Büyükelçi Mihail Ulyanov basına yaptığı açıklamada şu ifadeleri kullandı:
“Avrupalı müzakereciler istişare için başkentlerine döndü. Bildiğim kadarıyla İranlılar Amerikalılarla doğrudan görüşmek için hazır değiller. Önümüzdeki haftanın ortalarında bir anlaşmaya varabileceğimizi düşünüyorum. Sona varılmadan önce atılması gereken bazı adımlar var.”
Avrupa Birliği Siyasi Direktörü Enrique Mora da müzakere heyeti başkanlarıyla istişarelerine devam etti. Önce İran temsilcisi Ali Bakıri Kani, ardından da Fransa, İngiltere ve Almanya heyet başkanları ile bir araya geldi. Görüşmelerin içeriğine dair bir açıklama ise yapılmadı.
ABD Dışişleri Sözcü Yardımcısı Jalina Porter, müzakerecilerin ‘önemli ilerleme’ kaydettiğini ancak ‘geriye kalan sorunlar hızlıca çözülmezse’ bir anlaşmaya varılamayacağını söyledi.
Fransa Dışişleri Bakanlığı Siyasi ve Güvenlik İşleri Genel Müdürü ve ülkesinin Viyana müzakereleri temsilcisi Philippe Errera, Twitter hesabından Avrupalı tarafların temsilcileriyle çekilmiş bir fotoğraf paylaştı. Errera’nın paylaşımı; Ulyanov ve İngiliz temsilcilerin ‘hafta içi anlaşmaya varılacağı’ yönündeki açıklamalarıyla birlikte değerlendirildiğinde, müzakerelerde sona yaklaşıldığı ve bir anlaşmaya varılacağı şeklinde yorumlandı. Bu iyimserliğin aksine, Avrupa koordinatörü Enrique Mora daha temkinli davranarak ‘bazı konuların halen açık kaldığını ve bu tür müzakerelerde başarının garanti edilemeyeceğini’ söyledi.
Tahran'daki resmi basın kuruluşları, müzakere heyetinden bir yetkilinin şu açıklamasını aktardılar:  
"Bazı heyet başkanlarının hatıra fotoğrafı çektirmesi müzakerelerin sonuna varıldığı anlamına gelmez. Müzakereler halen devam ediyor. ABD ile anlaşamadığımız meseleler var.”
Diğer yandan Uluslararası Atom Enerjisi Ajansı (UAEA) Başkanı Rafael Mariano Grossi dün Tahran’a gitti. Grossi bugün İran Atom Enerjisi Kurumu Başkanı Muhammed İslami ve İranlı yetkililerle görüşecek. Diplomatik kaynaklardan alınan bilgiye göre ‘İran’ın daha önce bildirmediği nükleer tesisler ve uranyum izleriyle ilgili’ dosya üzerinde müzakere edilecek. Anlaşmaya varılması durumunda, Viyana’daki müzakerelerin seyri olumlu yönde etkilenebilir. Grossi İran’a gitmeden önce uçağa binerken çekildiği fotoğrafı Twitter hesabından yayınlaren altına şunları yazdı:
“Tahran’a gidiyorum. İranlı yetkililerle ‘askıda kalan soruları’ görüşeceğim. Kritik bir süreç ancak tüm taraflar için olumlu bir sonuç almamız halen mümkün.”
Grossi çarşamba günü yaptığı açıklamada, ajansın siyasi güdümlü hareket etmediğini vurgulamış, ‘uranyum izleri’ dosyasının İran’ın net açıklamaları sonucu kapatılabileceğini belirtmişti. Grossi’nin ziyaretin ardından UAEA Genel Kuruluna İran’ın ‘nükleer faaliyetleri’ hakkında bir rapor sunması bekleniyor. UAEA’nın önceki gün yayınlanan raporunda, İran’ın nükleer bir silah elde etmeye yetecek yakıt stoklarında önemli ilerleme kaydettiği ifade edilmişti. Rapora göre İran halihazırda yüzde 60 seviyesinde zenginleştirilmiş 33,2 kilogram uranyum stokuna sahip. Nükleer bir silah yakıtı için 25 kilogram yüzde 90 seviyesinde uranyum gerekiyor. Uzmanlar yüzde 60 seviyesinde zenginleştirilmiş uranyumdan nükleer bir silah elde edilip edilmeyeceğine dair farklı görüşlere sahipler. Bazılarına göre yüzde 60 seviyesinde zenginleştirilmiş 40 kilogram uranyum, bu amaç için yeterli olabilir.
İran’la küresel güçler arasında 2015’te varılan ‘nükleer anlaşma’ Tahran’ın nükleer faaliyetlerini kısıtlamayı hedefliyordu. İran, ABD’nin 2018’de anlaşmadan tek taraflı çekilmesi üzerine anlaşmadaki yükümlüklerini aşamalı olarak terk etti.



İran'da iki halef seçimi krizi: Ilımlılık ve aşırılık oyunu

Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
TT
20

İran'da iki halef seçimi krizi: Ilımlılık ve aşırılık oyunu

Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)

Refik Huri

Cumhurbaşkanı İbrahim Reisi'nin helikopter kazasında ölmesi, İran'ı kritik bir dönemde iki halef kriziyle karşı karşıya bıraktı; birincisi zamanından önce gelen cumhurbaşkanının halefi krizi. İkincisi,1979'da İslam Devrimi'nin fitilini ateşleyen İmam Humeyni’den çok daha uzun süre hüküm süren Dini Lider Ali Hamaney'in sağlık durumu sebebiyle zamanı yaklaşan halefini seçme krizi. Hamaney'in halefinin radikal bir din adamı olacağı kesin ve Reisi öne çıkan bir adaydı. Hem Dini Lider hem de Dini Lider’in istediği seçeneğe oy veren Uzmanlar Konseyi çevresinde önemli bir seçenekti. Reisi'nin halefi konusu ise görünürde Reisi, Ahmedinejad ve Hatemi gibi aşırı muhafazakâr veya Rafsancani ve Ruhani gibi reformcu ve ılımlı bir figür olacak din adamı ya da eski Devrim Muhafızları subayı seçeneklerine açık görünüyor.

Sistemin gerçek hesapları arasında hiçbir fark yok. Zira gerçek güç, “ilahi meşruiyete” sahip olan, kayıp ve beklenen “zamanın sahibinin” vekili olan Dini Liderin elinde. Herhangi bir dini rejim gibi, gittikçe daha da aşırılaşma yönünde ilerlemeye mahkûm bir rejimde, Dini Liderin aşırı muhafazakâr olması doğal. Teorik olarak “halk meşruiyetini” temsil eden cumhurbaşkanlığı makamı için muhafazakâr ya da ılımlı adayları seçen de odur. Seçimler, ister iç koşullar isterse dış ilişkilerin görünen yönü olsun, rejimin her aşamadaki ihtiyaçlarına bağlıdır. Dünyada İran’daki “reformcu akımın” başarısı üzerine oynanan bahisler bağlamında yapılan eski ve yeni tartışmalar ise bir nevi kendini kandırmadır. Dini Liderin iradesi olmadan hiçbir reformcu iktidara ulaşamaz. Cumhurbaşkanı Muhammed Hatemi, Hasan Ruhani ve onlardan önce İmam Humeyni'nin ölümünden sonra arkadaşı Ali Hamaney'in Dini Lider konumuna gelmesinde önemli rol oynayan Haşimi Rafsancani'de olduğu gibi, iktidara gelip çizilen kırmızı çizgileri aşmaya çalışan herhangi bir reformcu figür izolasyona mahkumdur.

Hamaney, "bugün ülkenin asıl meselesinin ekonomi ve temel zayıf noktasının da ekonomik mesele" olduğunu düşünüyorsa, Reisi'nin halefi ekonomiye odaklanacak, insanları ekonomik durumdan ve uygulanan sosyal kısıtlamaların sertliğinden kaynaklanan toplumsal memnuniyetsizliklerini azaltmaya ikna edecek ılımlı bir şahsiyet olabilir. Ama bunun aksini düşünenler de var. Bunlara göre Reisi'nin Türkiye, Mısır, Suudi Arabistan, BAE, Katar ve diğerlerine açılma konusunda yaptıkları, ancak ılımlı bir cumhurbaşkanının aksine sorgulanmadan esneklik gösterebilecek katı görüşlü bir cumhurbaşkanı tarafından yapılabilirdi. Pratik olarak Hamaney'in elinde olan anahtar, adayları eleyen ve Reisi'nin aday gösterilmesi sırasında kazanacağı korkusuyla Ali Laricani’nin yarış dışı bırakılmasında olduğu gibi, seçilen adaya tehdit oluşturanların adaylığını önleyen Anayasa Koruma Konseyi'ne ödünç olarak veriliyor. Konsey, eski cumhurbaşkanı Ruhani’nin bile, uzun süredir üyesi olmasına rağmen Uzmanlar Konseyi'ne aday olmaya uygun olmadığına karar vermişti. Bunun nedeni, İmam Humeyni'nin en başından beri İslam Cumhuriyeti'nin en yüksek önceliklerini belirlemiş olmasıdır ve bunlardan en öne çıkanları iki tanedir. Birincisi, "İslam hükümeti velayet ile imanın ikizidir ve düzeni sağlamak bir görev borcudur." İkincisi ise "devrimi ihraç etmek, çünkü rejim kapalı bir ortamda kalırsa kesinlikle yenilgi ile yüzleşecektir." Arap ülkelerindeki Şii milis gruplara “yatırım” yapılması ve Filistin kartına sahip olunmaya çalışılması da bundandır. Bunun hiçbir bölgesel güçte daha önce görülmemiş pratik uygulaması ise Lübnan'da Hizbullah, Irak’ta Haşdi Şabi, özellikle de Hizbullah Tugayları, Seyyid el-Şuhada Tugayı, Kays el-Hazali hareketi, Suriye'de Afganlardan oluşan Fatimiyyun Tugayı ile Pakistanlılardan oluşan Zeynebiyyun Tugayı gibi silahlı mezhepçi ideolojik grupların kurulması, Yemen’de Ensarullah (Husiler), Gazze’de Hamas ve İslami Cihat’ın desteklenmesidir. İran'ın hiçbir şey yapmadan kazanmasını sağlayan da budur. Vekalet ile kazanıyor, vekalet ile savaşıyor ve vekalet ile anlaşıyor. Brookings Enstitüsü Başkan Yardımcısı ve Dış Politika Programı Direktörü Susan Maloney'nin söylediği gibi, Tahran'ın bölgede bahse girdiği şey bir kaos sistemidir. Maloney İran'ın stratejisini "güçlü düşmanlarına, özellikle de ABD'ye karşı avantaj elde etmenin ekonomik açıdan ucuz bir yolu olarak, asimetrik savaşa yatırım yapmak" olarak tanımlıyor. Sahne çok çelişkili ve Sovyetler Birliği'nde yaşanan ve onun çöküşüne yol açan duruma benziyor; içeride ekonomik zayıflık, dışarıda güçlü nüfuz ve büyük harcamaların yapıldığı askeri güç. Hamaney'in 2003'te İran penceresinden gördüğü kadarıyla bölgedeki sahne şöyleydi; “Washington yeni bir Ortadoğu yaratma konusunda tamamen başarısız oldu. Bölgenin jeopolitik haritasının köklü bir değişim içinde olduğu doğru ama bu ABD'nin değil, direniş cephesinin yararına bir değişim. Evet, Batı Asya'nın jeopolitik haritası değişti ama direnişin lehine olacak şekilde değişti.” Dahili sahneye gelince, zorlu ekonomik durumdan duyulan memnuniyetsizlik nedeniyle halk seçimlere katılma konusunda isteksiz. Kadınlara başörtüsünün dayatılmasına, sosyal davranışlar ve giyim üzerindeki kısıtlamaların sıkılaştırılmasına karşı gösteriler düzenleniyor. Son parlamento seçimlerine seçmenlerin ancak yüzde 41'i katıldı. Başkent Tahran'da bu oran yüzde 19'du.Türk analist Murat Yetkin, "İran rejimi uzun menzilli füzeler üretebiliyor ama Cumhurbaşkanı Reisi'nin uçağının yerini tam olarak belirleyemiyor" derken abartmıyordu. Aslında İran'ın uçağın düşüşüne ilişkin hikayesi hâlâ eksik. Dahası kazanın gerçek nedenleri, teknik neden veya sisten mi kaynaklandığı, yoksa sabotaj sonucu mu olduğu gibi sorular cevapsız kalacak kadar boşluklarla dolu. Resim net değil; cumhurbaşkanının uçağı düşerken kendisine eşlik eden iki uçak Tebriz'e dönüş yolculuğuna nasıl devam edebildi? Reisi'nin dini lider konumuna gelmesini engellemek için biri bir komplo mu kurdu? Cenaze törenlerinde Şiiliğin abartılı tezahürleri, soruları gülünç hale getirmeye yönelik bir çaba mıydı?

Totaliter rejimlerde gerçeği bilmek zordur. Ancak içeride baskı ve disipline, bölgede ise kaosa bel bağlayan İslami rejim, din adamları ve Devrim Muhafızları arasında karma bir rejim haline geldi. Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor.