Buckingham Sarayı balkonu İngiliz monarşisini temsil ediyorhttps://turkish.aawsat.com/home/article/3680316/buckingham-saray%C4%B1-balkonu-i%CC%87ngiliz-monar%C5%9Fisini-temsil-ediyor
Buckingham Sarayı balkonu İngiliz monarşisini temsil ediyor
Fotoğraf: AP
Kraliyet ailesinin üyelerinin taç giyme törenleri veya düğünler gibi büyük etkinlikler düzenlendiğinde gözler, İngiliz Kraliyet Ailesi’nin imajında önemli yeri olan Buckingham Sarayı'nın balkonuna çevriliyor. Bu hafta da Kraliyet ailesinin, Kraliçe 2. Elizabeth'in tahta çıkışının platin yıldönümü kutlamaları münasebetiyle sarayın balkonunda görünmeleri bekleniyor.
96 yaşındaki Kraliçe, tahta çıkışının 70’inci yıl dönümü kutlamalarında Kraliyet ailesi üyelerinin resmi görevleri üstlenmesi nedeniyle balkon merasimine katılımı sınırlamaya karar verdi. Perşembe gün başlayacak olan kutlamaların açılışında Kraliyet Ailesi balkondan kalabalığı selamlayacak. AFP’ ye göre ailenin 18 üyesinin balkonda yer alması bekleniyor. Bu sayı, daha önce balkona çıkan aile üyelerine nazaran oldukça az.
Kraliçe, 2020'de Kraliyet’teki görevlerinden çekilerek Kaliforniya'ya taşınan Prens Harry ve eşi Meghan Markle'ı balkondan seramonisinden çıkardı. Ancak onlar yine de iki çocuklarıyla birlikte İngiltere’ye geliyorlar. Ayrıca Kraliçe'nin askeri unvanları elinden alınan ortanca oğlu Prens Andrew da New Yorklu bir kadının açtığı cinsel saldırı davasının ardından balkon seramonisinin dışında tutuldu. Prensin davacıyla mart ayında anlaşarak milyonlarca dolar ödemesiyle dava düşürülmüştü.
Kraliyet ailesi için zor geçen iki yılın ardından, kırmızı ve altın rengiyle süslenen balkonda herhangi bir gerilim yaşanmaması bekleniyor.
Yıllar geçtikçe balkon, İngiliz Kraliyet Ailesi için monarşiyi temsil eden bir yüz haline geldi. Balkon, Buckingham Sarayı'nın muhafazasının arkasında toplanan kalabalıklarla etkileşimlerinin bir unsuru oldu. İngiltere Kralı’nın kalabalığı selamladığı görüntü de tüm dünyada viral haline geldi.
Kalabalığı selamlamadaki bu gelenek, 1851'de Büyük Sergi'nin açılışında Kraliyet hayatına getiren Kraliçe Victoria'ya kadar uzanıyor.
Kraliçe yedi yıl sonra, en büyük kızı Prenses Victoria'nın düğünü sırasında da balkonda göründü.
Fotoğraf Altı: Kraliçe Elizabeth’in 1964'te, Buckingham Sarayı'nın balkonunda oğlu Prens Edward ve merhum kocası Prens Philip ile çekilen fotoğrafı. (AP)
O günden bu yana balkon, Kraliyet Ailesi’nin hayatındaki ve İngiltere tarihindeki en dikkat çekici anlara sahne oldu.
4 Ağustos 1914'te, Birleşik Krallık Almanya'ya savaş ilan ettikten sonra kalabalıklar Kral 5. George'un balkona çıkmasını istedi. Kasım 1918'de, Compiegne'nin Birinci Mütarekesi'nin imzalanmasından sonra binlerce İngiliz, Kral ve Kraliçe'yi yine balkonda karşıladı.
Balkon daha sonra düğün törenleri, jübileler, taç giyme törenleri ve diğer önemli resmi etkinlikler sırasında Kraliyet Ailesi’nin üyelerini ağırladı.
1935'te, o zamanlar 9 yaşında olan Prenses Elizabeth, büyükbabası 5. George'un İngiliz tahtına çıkışının 25’inci yıl dönümünü kutlamak için balkondan kalabalığı selamladı. İki yıl sonra, babası 6. George’un taç giyme töreninde de hayranlarına balkondan selam verdi.
Başbakan Winston Churchill 8 Mayıs 1945'te, Buckingham Sarayı'nın balkonunda Kraliyet Ailesi’ne katıldı ve müttefiklerin Almanya'ya karşı kazandığı zaferi kutladı.
Prenses Elizabeth, 1947'de Prens Philip ile düğünü vesilesiyle balkona çıktı. Ardından 1953'te, Kraliçe olduğunda taç giyme töreni vesilesiyle tekrar balkondaydı.
Kraliyet Ailesi’nin üyelerinin balkonda görünmesi gelişigüzel bir şekilde gerçekleşmiyor. Kraliçe ortada parlak renkli giysilerle, yüksek rütbeli erkekler ise tam geleneksel askeri üniforma içinde görünüyor ve kadınlar farklı şapkalar takıyor.
1981'de evlendikten sonra balkonda öpüşen Prens Charles ve Prenses Diana, ardından Prens Andrew ve Sarah Ferguson, daha sonra da Prens William ve Kate Middleton gibi bazılarının alışılmadık derecede cüretkar ve tarihi anları da balkon tarihine geçmişti.
Bununla birlikte balkonun önemi, monarşinin imajını ifade ettiği kadar bir aile görüntüsüne sahip değil.
Monarşi üzerine birçok kitap yazan Mark Roach, Kraliçe 2. Elizabeth’in saltanatı boyunca aile ve kişisel kaygılar yerine Kraliyet imajını tercih ettiğini belirtti. Aynı zamanda, Kraliçe’nin, balkonu ailenin imajını değil, monarşinin imajını sergileyen bir yer olarak gördüğünü vurguladı.
Yürümekte güçlük çeken Kraliçe 2. Elizabeth perşembe günü 70 Kraliyet Hava Kuvvetleri uçağının katılacağı askeri geçit töreninde balkona çıkabilir.
Kraliçe’nin pazar günü üç varisi ile balkonda ikinci kez görünmesi bekleniyor.
1977'den beri Kraliçe'nin fotoğraflarını çeken The Sun gazetesi fotoğrafçısı Arthur Edwards, AFP’ye şu açıklamada bulundu:
“Kraliçe tahta çıkışının platin yıldönümü sırasında balkona çıkmazsa, milyonlar hayal kırıklığına uğrayacak. Evet, Londra’ya festivaller için gelecek olanlar var ancak asıl görmek istedikleri Kraliçe.”
Üst üste gelen güven krizleri ve topyekûn savaş arasında Pakistan ve Hindistanhttps://turkish.aawsat.com/d%C3%BCnya/5140714-%C3%BCst-%C3%BCste-gelen-g%C3%BCven-krizleri-ve-topyek%C3%BBn-sava%C5%9F-aras%C4%B1nda-pakistan-ve-hindistan
Üst üste gelen güven krizleri ve topyekûn savaş arasında Pakistan ve Hindistan
Keşmir'in Pakistan yönetimindeki Kotli bölgesinde Hindistan’ın düzenlediği bombardımanda hasar gören bir bina, 7 Mayıs 2025 (AFP)
Kaswar Klasra
Güney Asya'da siyasi gerilim tüm zamanların en yüksek seviyesinde seyrederken, ikisi de nükleer güç olan komşu ülkeler Hindistan ile Pakistan, yeni bir feci çatışmanın eşiğindeler. Hindistan'ın Pakistan topraklarında 24 kişinin ölümüne yol açan füze saldırısı ve İslamabad'ın buna karşılık olarak beş Hint savaş uçağını düşürmesiyle tansiyonun yükseldiği son kriz, küresel diplomatik çevrelerde şok etkisi yarattı. Çatışmalar ve hava saldırıları medyada geniş çapta yer alsa da tarihi miras, iç baskılar ve jeopolitik rekabetlerin bir araya gelmesiyle beslenen siyasi hesaplar daha fazla incelemeyi hak ediyor.
Krizin fitilini ateşleyen olay 22 Nisan'da Hindistan yönetimindeki Cemmu ve Keşmir'in Anantnag bölgesindeki Pahalgam yakınlarındaki Baisaran Vadisi'nde gerçekleşen terör saldırısı oldu. Detayları hala net olmayan ve çelişkili ifadelerle dolu bu olay Hindistan ve Pakistan arasında yakın tarihin en ciddi gerginliklerinden birini tetikledi. Gerilimin tırmanmasıyla birlikte İslamabad ve Yeni Delhi'deki siyasi liderlerin tutumları sertleşerek, gözlemcilerin durdurulması zor bir şiddet sarmalına dönüşebileceği ve topyekun bir savaşa yol açabileceği uyarısında bulunduğu tehlikeli bir tırmanışa zemin hazırladı.
Pakistan ABD, Birleşmiş Milletler (BM) ve İngiltere’den terör saldırısıyla ilgili ortak bir soruşturma yürütmeleri için resmi bir talepte bulunarak konuyu uluslararasılaştırmayı ve tek bir tarafı suçlamaktan kaçınmayı istediğini ortaya koydu. Ancak Hindistan hükümeti, istihbarat servislerinin Keşmir saldırısını Pakistan destekli militanlarla ilişkilendiren ‘reddedilemez’ kanıtlara sahip olduğunu ileri sürerek bu çağrılara şimdiye kadar yanıt vermedi. Böylece diplomatik yolun tıkanması iki taraf arasındaki güvensizliği derinleştirdi.
Giderek tırmanan bu çıkmaz karşısında Pakistan sağlam siyasi adımlar atmakta gecikmedi. Başbakan Şahbaz Şerif İslamabad'da yapılan Ulusal Güvenlik Komitesi toplantılarına başkanlık ederek Hindistan'ın füze saldırısının yansımalarını değerlendirmek üzere sivil ve askeri üst düzey yetkilileri bir araya getirdi. Aralarında kadınların ve çocukların da bulunduğu onlarca sivilin ölümüne yol açan saldırının ardından Pakistan Dışişleri Bakanlığı dün, Hindistan maslahatgüzarını çağırarak Yeni Delhi’ye sert protestosunu iletti. İslamabad, sert bir dille kaleme aldığı notada ‘açık bir saldırganlık’ ve ‘Pakistan'ın egemenliğinin alenen ihlali’ olarak nitelendirdiği operasyonu kınadı. Notada bu tür saldırıların sadece uluslararası hukuku ve BM Şartını ihlal etmekle kalmayıp aynı zamanda iki ülke arasındaki ilişkilerin on yıllardır bir şekilde yürümesini sağlayan kırılgan ilkelerinde altını oyduğu vurgulandı. Notada, İslamabad Yeni Delhi'nin eylemlerinin cevapsız kalmasına izin vermeyeceği mesajı da açıkça verildi.
Öte yandan Hindistan'ın siyasi liderliği büyük ölçüde Başbakan Narendra Modi'nin arkasında birleşmiş durumda. Modi hükümeti, Milliyetçilerin baskısı ve medyada gerginliğin hakim olduğu bir ortamda atılganlık ve gerilimi tırmandırma politikasını sürdürmekte kararlı görünüyor. Analistler, Hindistan yönetiminin bu krizi önemli yerel seçimler öncesinde halk desteğini arttırmak için kullanabileceğine inanıyor. Zira bu yaklaşım, alt kıtada alışıldık bir seçim kampanyası taktiği haline geldi.
“Modi hükümeti, atılganlık ve gerilimi tırmandırma politikasını sürdürmekte kararlı görünüyor.
Ancak bu riskli siyasi hamlenin yansımaları başkentlerle sınırlı kalmayıp finans piyasalarını da vurdu. Karaçi, İslamabad ve Mumbai borsaları, yatırımcıların tırmanan krizi anlamlandırmakta zorlanması nedeniyle keskin düşüşler kaydetti. Jeopolitik çalkantılar, enflasyonist baskılar ve yavaşlayan büyüme ile her iki ülkede de zaten artan bir endişe kaynağı olan ekonomik belirsizliği daha da derinleştirdi.
Daha da endişe verici olan ise siyasi ortamın giderek askerileşmesi olarak karşımıza çıkıyor. İslamabad'daki tüm eğitim kurumlarının güvenlik gerekçesiyle kapatılması kararı, sivil hayatın ne ölçüde kesintiye uğradığını yansıtıyor. Bu bir ihtiyati tedbir olarak görülebilirse de gerçek mühimmat kullanımı ve sınır ötesi saldırılarla tansiyonun yükseldiği mevcut durumun istikrarsızlığını açıkça ortaya koyuyor.
Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı habere göre Uluslararası aktörler temkinli de olsa gerilimin tırmanmasına tepki göstermeye başladı. ABD Başkanı Donald Trump, Hindistan’ın Paskitan’a yönelik füzeli saldırısı sorulduğunda bunu ‘utanç verici” olarak nitelendirdi, ancak ayrıntılara girmekten kaçındı. Trump, yaptığı kısa açıklamada “Sanırım herkes bir şeyler olmasını bekliyordu... Onlarca yıldır savaşıyorlar. Umarım bu durum hızla sona erer” dedi. Bu sözler bir müdahale ya da çözüm niyetinden ziyade bir teslimiyet duygusunu yansıttı.
ABD Dışişleri Bakanı Marco Rubio ise daha ölçülü ve itidalli bir açıklama yaparak şunları söyledi:
“Hindistan ve Pakistan arasındaki durumu yakından takip ediyorum... Barışçıl bir çözüme ulaşmak için Hindistan ve Pakistan liderleriyle iletişim kurmaya devam edeceğim.”
Rubio'nun sözleri Washington'daki ‘krize doğrudan müdahil olmaktan kaçınırken, yüksek derecede teyakkuz ve beklenti içinde olmayı sürdürmek’ şeklindeki hakim tutumun bir göstergesiydi.
Polis ve sivil savunma personelleri, Haydarabad'daki bir tren istasyonunda acil durum tatbikatı yaparken sınırda tansiyon yükseliyor, 7 Mayıs 2025 (AFP)
BM Genel Sekreteri Antonio Guterres BM Genel Merkezi'nde yaptığı açıklamada her iki tarafı da ‘azami itidal’ göstermeye çağırdı. Guterres, Dünya’nın Hindistan ve Pakistan arasında askeri bir çatışmayı kaldıramayacağı uyarısında bulundu. Güney Asya'da, özellikle de iki nükleer güç arasında çıkacak bir savaş son derece ciddi jeopolitik sonuçlar doğurur, ancak BM, iki taraf arasındaki düşmanlıkların çok taraflı diplomasinin önüne geçtiği bu tür krizlerde çoğu zaman kendisini ötekileştirilmiş olarak bulmuştur.
Bazı başka uluslararası aktörler de gerilimin tırmanmasına ilişkin görüşlerini dile getirdi. Japonya Kabine Baş Sekreteri Yoshimasa Hayashi, 22 Nisan'da Keşmir'deki terör saldırısını kınayan bir açıklama yayınladı.
Hayashi, olası bir askeri gerilimin patlak vermesine karşı derin endişelerini dile getirdiği açıklamasında, Hem Hindistan hem de Pakistan'ı itidalli davranmaya ve durumu diyalog yoluyla istikrara kavuşturmaya çağırıyor ve bu krizle ilgili uluslararası açıklamalarda nadiren rastlanan dengeli bir tutum sergiliyoruz” ifadelerini kullandı.
Önemli bir bölgesel güç ve Pakistan'ın geleneksel müttefiki olan Çin ise Hindistan'ın askeri operasyonundan duyduğu üzüntüyü dile getirdi. İtidal çağrısında bulunan Pekin'in resmi açıklaması, Hindistan'ın tek taraflı olarak güç kullanma eğiliminin artmasından duyulan endişeyi yansıtıyordu. Zira bu eğilim Çin'in sınır dengelerini bozabilir.
Diplomatik iletişim kanallarının tıkanması
İki düşman komşu ülke arasındaki geleneksel diplomasi kanallarındaki belirgin gerileme, bu tırmanışı daha da tehlikeli kılıyor. Perde arkasındaki temaslar ve uluslararası etkinliklerin oturum aralarında yapılan ikili görüşmeler de dahil olmak üzere diyalog yolları geriledi ve yerini sert siyasi söylemle doldurulan bir boşluğa bıraktı. Bu eğilim genel olarak iki ülkenin de iç meselelerinden kaynaklanıyor.
Hindistan’da Modi hükümeti 'ulusal güvenlik' ve 'katı milliyetçiliği' temel politika sütunları olarak dikmeye devam ediyor. Sınır ötesi saldırılar düzenleyebilen ‘güçlü Hindistan’ söylemi seçmenlerin bir kısmına hitap ediyor ve Hindistan Halk Partisi’nin (BJP) terörle mücadelede kararlı bir aktör olduğu imajını güçlendiriyor.
Pakistan'da ise Şahbaz Şerif liderliğindeki hükümet, biri sivil kayıplar için hesap sorulmasını talep eden öfkeli halk, diğeri herhangi bir zayıflık belirtisinden faydalanmak isteyen uyanık muhalefet olmak üzere iki cepheden gelen baskıyla karşı karşıya. Ulusal güvenlik denkleminde önemli bir unsur olan ordunun sivil hükümetle yakın iş birliği içinde çalıştığı ve kriz karşısında bir uyum durumu sergilediği söyleniyor. Ancak kamuoyunun adalet ve caydırıcılık gibi net talepler etrafında birleştiği bir dönemde siyasi alan daralıyor.
“Şimdi ise diplomatik zorluk, gerilimi düşürmek için etkili yollar bulmakta yatıyor ve bunu yapmak her iki ülkedeki iç siyasi hesaplar nedeniyle daha da karmaşık hale geliyor.
Şimdi ise diplomatik zorluk, tansiyonu düşürmenin etkili yollarını bulmakta yatıyor ve bu yapmak her iki ülkedeki iç siyasi hesaplar nedeniyle daha da karmaşık hale geliyor. Ne Hindistan ne de Pakistan zayıflık olarak yorumlanmaması için geri adım attıkları izlenimi vermek istiyor. Ancak devam eden askeri atışmalar, kontrolden çıkabilecek ve bölgeyi bilinmeyen bir kadere doğru sürükleyebilecek kısasa kısas bir karşılık sarmalını ortaya çıkarma riski taşıyor.
Uluslararası bazı gözlemciler göre üçüncü bir tarafın arabuluculuk yapması için çağrıda bulunuluyor, ancak mevcut gerçekler çerçevesinde beklentiler mütevazı kalıyor. ABD, bölgedeki geleneksel nüfuzuna rağmen, son yıllarda her iki ülkeyi de etkileme kabiliyetini bir miktar kaybetti. Bürokratik kısıtlamalarla boğuşan İngiltere ise retorikten öteye gidemiyor. İngiltere ve diğer İngiliz Milletler Topluluğu ülkelerinin bölgeyle tarihsel bağları olsa da bu karmaşıklık ve gerilim düzeyindeki güvenlik çatışmalarını etkileme konusunda fiili kabiliyete sahip değiller.
Şu anda siyasi ortam tehlikeli bir belirsizliğe saplanmış durumda. Pakistan’ın kamuoyu önündeki talebine rağmen, acil bir ateşkes, yakın bir ikili diyalog ve Pahalgam saldırısıyla ilgili ortak bir soruşturma yapılacağına dair hiçbir işaret yok. Hindistan'ın bu talebi reddetmesi, İslamabad'da saldırının daha geniş çaplı bir askeri operasyonu meşrulaştırmak için bahane olarak kullanılmış olabileceğine dair artan şüpheleri güçlendiriyor.
Kritik siyasi soru olarak, her iki hükümetin de bu kısır gerilim döngüsünü kırmak için gerçek bir iradeye sahip olup olmadığı sorusunun sorulması gerekiyor. Tarih, Hindistan ve Pakistan'ın Kargil, Balakot ve Mumbai saldırılarından sonra defalarca kez askeri çatışmanın eşiğine geldiğini ve son anda geri adım attığını gösteriyor. Ancak bu türden her çatışma daha derin bir yara izi bırakmakta, risk kültürünü güçlendiriyor ve gelecekte barışçıl bir çözüm için seçeneklerin sayısını azaltıyor.
Pakistan Merkezi Müslüman Birliği (PMML) destekçileri, Hindistan'ın Pakistan'a yönelik askeri saldırılarının ardından Pakistan ordusuna destek amacıyla İslamabad'da düzenlenen bir gösteri sırasında Hindistan Başbakanı Narendra Modi'nin kuklasını yaktılar, 7 Mayıs 2025 (Reuters)
Her iki ülkede de yaklaşık bir milyar insan yaşadığına göre riskler tüm zamanların en yüksek seviyesinde. Yine de savaş tamtamları yüksek sesle çalarken, diplomasinin sesi neredeyse hiç duyulmuyor. Bu tehlikeli anda sadece askeri kabiliyetler sınanmıyor, aynı zamanda her iki ülkenin liderlerinin popülizmin cazibesi yerine akıl ve barışı seçip seçmeyeceklerine yönelik siyasi iradeleri de test ediliyor.
İki ülkenin de liderlerinin ‘popülizmin cazibesi yerine akıl ve barışı seçecekler mi?’ sorusunun cevabı sadece Güney Asya'nın kaderini değil, aynı zamanda tüm kusurlarına rağmen halen nükleer savaş hayaletinden kaçınmaya çalışan tüm uluslararası sistemin geleceğini de belirleyecek.
