Mars'tan gelen göktaşının yeni analizi Güneş Sistemi'ndeki gezegenlerin oluşumuna dair bildiklerimizi değiştirebilir

Bulgular Mars'ın ilk dönemlerindeki atmosferinin kökeni ve bileşimi hakkında soru işaretleri yaratıyor

(NASA)
(NASA)
TT

Mars'tan gelen göktaşının yeni analizi Güneş Sistemi'ndeki gezegenlerin oluşumuna dair bildiklerimizi değiştirebilir

(NASA)
(NASA)

The Independent'ta yer alan habere göre Mars'ın iç kısmından gelen eski bir göktaşına dair yeni bir analiz Dünya, Venüs ve Mars gibi kayalık gezegenlerin hidrojen, karbon, oksijen ve azot gibi elementleri nasıl edindiği hakkındaki yaygın varsayımla çelişiyor.
Kaliforniya Davis Üniversitesi'nden Sandrine Péron yaptığı açıklamada, şimdiye kadar temel inancın, gezegenlerin helyum gibi soy gazların yanı sıra bu elementleri de genç bir yıldızın etrafındaki nebuladan elde ettiği olduğunu söyledi.
Bilim insanları bu gezegenlerin oluşumunun ilk aşamalarında, erimiş kaya topları halindelerken inert gazların yanı sıra hidrojen, karbon, oksijen, nitrojen gibi elementlerin de magma okyanusunda çözündüğüne ve ardından tekrar atmosfere karıştığına inanıyorlardı.
Bilim insanları, kondritik göktaşlarının daha sonra bu genç gezegenlere çarparak daha uçucu malzemeler getirdiğini düşünüyordu.
Araştırmacılar, gezegenin iç kısmındaki uçucu elementlerin güneş nebulasının bileşimini ya da güneş ve göktaşlarıyla ilişkili uçucuların bir karışımını yansıttığına inanırken, atmosferdeki gazların çoğunlukla göktaşlarından geldiği düşünülüyordu.
Bilim insanları, iki kaynak (güneş ve kondritik) soy gazların, özellikle de kriptonun izotoplarının oranlarıyla ayırt edilebileceğini söylüyor.
Bununla birlikte, perşembe günü Science akademik dergisinde yayımlanan yeni çalışma, göktaşlarının bu oluşma sürecindeki gezegenlere daha önce düşünülenden çok daha önce ve nebula varken uçucu elementler getirdiğini ortaya koydu.
Araştırmada bilim insanları, Mars'tan gelen ve gezegen nispeten hızlı bir şekilde oluştuğu için "özel ilgi alanları" olduğunu söyledikleri göktaşı örneklerini bilhassa değerlendirdi. Mars'ın, oluşması 50 ila 100 milyon yıl süren Dünya'ya kıyasla Güneş sisteminin doğuşundan yaklaşık 4 milyon yıl sonra katılaştığı görülüyor.
Araştırmacılar, 1815'te Fransa'nın kuzeydoğusunda Dünya'ya düşen Chassigny göktaşının parçalarını değerlendirdi. Bu, Kızıl Gezegen'in içini temsil ettiği düşünüldüğünden nadir ve alışılmadık bir örnek.
Araştırmacılar, kripton elementinin çok küçük miktarlarını ve göktaşı örneklerindeki değişik formlarını analiz ederek kayadaki elementlerin kökenini ortaya çıkarabildi.
Kripton elementinin göktaşındaki çeşitli formlarının güneş nebulasından değil, kondritik göktaşlarından gelenlerle eşleştiğini buldular.

Bilim insanları, bu sonuçlara dayanarak Mars'ın atmosferinin sırf mantodan gaz çıkararak oluşmuş olamayacağını çünkü bu şekilde kondritik bir bileşim ortaya çıkacağını söylüyor.
Bunun yerine bilim insanları, göktaşlarının oluşma sürecindeki gezegene daha önce düşünülenden çok daha erken uçucu elementler getirdiğini ve nebulanın mevcudiyetinde "geleneksel düşünceyi tersine çevirdiğini" belirtiyor.
Araştırmacılar, gezegenin, magma okyanusu soğuduktan sonra iç kondritik gazlarla atmosferik güneş gazlarının önemli ölçüde karışmasını önlemek için güneş nebulasından atmosfer elde etmiş olması gerektiğini söylüyor.
Sonuçlar, Mars'ın büyümesinin güneş nebulası dağılmadan önce tamamlandığını ve atmosferik kriptonun muhtemelen yeraltında veya kutup buzullarında hapsedilmiş halde korunmuş olması gerektiğini de gösteriyor.
Dr. Peron "Mars'ın kripton iç bileşimi neredeyse tamamen kondritik ancak atmosfer güneş kaynaklı. Bu çok farklı" diye açıkladı.
Çalışmanın ortak yazarlarından Sujoy Mukhopadhyay, "Çalışmamız açıkça Mars'ın iç kısmındaki kondritik gazlara işaret etse de Mars'ın ilk dönemlerdeki atmosferinin kökeni ve bileşimi hakkında bazı ilginç sorular da ortaya çıkarıyor" dedi. 



Her şeyin nasıl başladığını ortaya çıkarabilecek bir sinyal belirlendi

(Hans Lucas/AFP)
(Hans Lucas/AFP)
TT

Her şeyin nasıl başladığını ortaya çıkarabilecek bir sinyal belirlendi

(Hans Lucas/AFP)
(Hans Lucas/AFP)

Andrew Griffin 

Evrenin erken dönemlerinden gelen bir radyo sinyali, çevremizdeki her şeyin nasıl başladığını anlamamızı sağlayabilir.

21 santimetre sinyali diye bilinen bu sinyal, ilk yıldızların ve galaksilerin nasıl yanmaya başladığını ve evreni karanlıktan ışığa nasıl çıkardığını nihayet anlamamızı mümkün kılabilir.

Cambridge Üniversitesi'nden makalenin ortak yazarı Anastasia Fialkov yaptığı açıklamada, "Bu, karanlık evrendeki ilk ışığın nasıl ortaya çıktığını öğrenmek için eşsiz bir fırsat" diyor. 

Soğuk, karanlık bir evrenden yıldızlarla dolu bir evrene geçiş hikayesini yeni yeni anlamaya başlıyoruz.

Sinyal, 13 milyar yıldan fazla bir süre önceden, Büyük Patlama'nın sadece 100 milyon yıl sonrasından bize ulaşıyor. Zayıf parıltı, yıldızların oluştuğu uzay bölgeleri arasındaki boşluğu dolduran hidrojen atomları tarafından yaratılıyor.

Bilim insanları artık bu sinyalin doğasını kullanarak erken evreni daha iyi anlayabileceklerine inanıyor. Bunu, evrenin başlangıcıyla ilgili verileri ortaya çıkarmak için radyo sinyallerini yakalamaya çalışacak REACH (Radio Experiment for the Analysis of Cosmic Hydrogen / Kozmik Hidrojen Analizi için Radyo Deneyi) adlı radyo anteniyle yapacaklar.

Araştırmacılar bu projenin nasıl işleyeceğini daha iyi anlamak için REACH ve Kilometre Kare Dizisi adlı başka bir projenin, ilk yıldızların kütleleri ve diğer ayrıntıları hakkında nasıl bilgi sağlayabileceğini öngören bir model oluşturdu.

Profesör Fialkov, "İlk yıldızların kütlelerinin 21 santimetre sinyaline bağımlılığını ve ilk yıldızlar öldüğünde üretilen, X ışını ikililerinden gelen ultraviyole yıldız ışığı ve X ışını emisyonlarının etkisi de dahil olmak üzere tutarlı bir şekilde modelleyen ilk grubuz" diyor.

Bu bilgiler, Büyük Patlama'nın ürettiği hidrojen-helyum bileşimi gibi, evrenin ilkel koşullarını birleştiren simülasyonlardan elde edildi.

REACH teleskobunun baş araştırmacısı ve çalışmanın ortak yazarı Eloy de Lera Acedo, "Bildirdiğimiz tahminler, evrendeki ilk yıldızların doğasını anlamamız açısından muazzam önem taşıyor" ifadelerini kullanıyor.

Radyo teleskoplarımızın, ilk yıldızların kütlesi ve ilk ışıkların bugünkü yıldızlardan ne kadar farklı olabileceği hakkında ayrıntılı bilgiler verebileceğine dair kanıt sunuyoruz.

REACH gibi radyo teleskopları, evrenin bebeklik döneminin gizemlerini çözme yolunda umut vaat ediyor ve bu tahminler, Güney Afrika'daki Karoo'dan yaptığımız radyo gözlemlerine rehberlik etmesi açısından hayati önemde.

Çalışma, hakemli dergi Nature Astronomy'de yayımlanan "Determination of the mass distribution of the first stars from the 21-cm signal" (21 santimetre sinyalinden ilk yıldızların kütle dağılımının belirlenmesi) başlıklı yeni bir makalede anlatılıyor.

 Independent Türkçe, independent.co.uk/space