Britanyalı arkeologlar: Antik Mısır'da mumyalamanın amacı aslında cesedi korumak değildi

"Fikirlerimiz 180 derece değişti"

Araştırmacılar, şubat ayında başlayacak sergide konuyla ilgili daha fazla kanıt sunacaklarını söylüyor (Manchester Müzesi)
Araştırmacılar, şubat ayında başlayacak sergide konuyla ilgili daha fazla kanıt sunacaklarını söylüyor (Manchester Müzesi)
TT

Britanyalı arkeologlar: Antik Mısır'da mumyalamanın amacı aslında cesedi korumak değildi

Araştırmacılar, şubat ayında başlayacak sergide konuyla ilgili daha fazla kanıt sunacaklarını söylüyor (Manchester Müzesi)
Araştırmacılar, şubat ayında başlayacak sergide konuyla ilgili daha fazla kanıt sunacaklarını söylüyor (Manchester Müzesi)

Birleşik Krallık'taki Manchester Üniversitesi'nden bilim insanları, 18 Şubat 2023'te halka açılacak bir mumya sergisi hazırlıyor.
Ekibe göre, "Mısır'ın Altın Mumyaları" adlı sergi için bir araya getirilen arkeolojik kalıntılar, mumyalamayla ilgili süregelen bir yanılgıyı da çürütüyor.
Uzun süre boyunca Eski Mısır'da insanların, ölenlerin cesetlerinin çürümesini engellemek ve ölümden sonra bedenlerin korunmasını sağlamak için mumyalamaya başvurduğuna inanıldı.
Öte yandan Manchester Müzesi'nde sergi hazırlıklarına devam eden araştırmacılar, Mısırlıların aslında ölen kişiyi ilahi bir kimliğe büründürmek için bunu yaptığını ileri sürdü.
Araştırmacıların yayımladığı bir açıklamada bu işlemin ölüleri korumakla hiçbir ilgisi olmadığı savunuldu.
Müzenin Mısır ve Sudan küratörü Campbell Price, "Fikirlerimiz 180 derece değişti" ifadelerini kullandı.
Price'a göre mumyalarla ilgili bu yanılgı, Viktorya dönemi araştırmacılarından çıkmıştı. Zira bu kişiler, Mısırlıların tıpkı balık tuzlar gibi ölülerini de tuzladığını düşünüyordu.
Araştırmacı bunu, "Balıkları daha sonra yiyebilmek için tuzlarız. Mısırlıların insan vücuduna yaptıklarının balıklara yapılanla aynı olduğunu varsaydılar" diye açıkladı.
Öte yandan araştırmalar, Antik Mısırlılar'ın mumyalama için kullandığı tuzlu maddenin, yemekleri korumak için kullanılan tuzdan farklı olduğunu ortaya koyuyor.
Natron diye bilinen bu doğal mineral (sodyum karbonat, sodyum bikarbonat, sodyum klorür ve sodyum sülfat karışımı) Nil Nehri yakınlarındaki göl yataklarının çevresinde bol miktarda vardı ve mumyalamada önemli bir bileşendi.
Price, "Natronun tapınak ayinlerinde kullanıldığını ve tanrı heykellerine uygulandığını biliyoruz" dedi:
"Tanrıların heykellerini kirden arındırmak için kullanılıyordu."
Bilim insanı, mumyalarda tespit edilen bir diğer malzemenin de tanrılara hediye niyetine kullanılan tütsü olduğunu belirtti.
Buna göre Eski Mısır'da tütsü için kullanılan "senetjer" kelimesi, aslında "ilahi kılmak" anlamına geliyordu. Tapınaklarda tütsüler yakılıyordu çünkü buralar tanrıların evi olarak görülüyordu.
Price, tütsü reçinelerinin mumyalama sürecinde ceset üzerinde kullanıldığına dikkat çekti:
"Bunu yaptığınızda bedeni ilahi ve tanrısal bir varlığa dönüştürürsünüz. Onu korumak zorunda değilsiniz."
"Günnük ağacına ve mür reçinesine bakın. Bunlar Hıristiyanlığa göre üç bilge adamın armağanları" diyen Price, sözlerini şöyle sürdürdü:
"Eski Mısır tarihinde de bunların tanrılar için uygun hediyeler olarak görüldüğünü tespit ettik."
Öte yandan Viktorya dönemi Mısırbilimcileri, insanların ölümden sonraki yaşamda bedenlerine ihtiyaç duyacağına inanıyordu. Bu da mumyalama işleminin bedeni korumak için yapıldığı düşüncesini güçlendirmişti.
Price, "Viktorya dönemi fikirlerinden doğan bir biyomedikal saplantı vardı. Öbür dünyada vücudunuzun eksiksiz olması gerektiğine inanılıyordu" ifadelerini kullandı.
Ancak bilim insanına, burada asıl mesele, bedeni "ilahi bir heykele dönüştürmekti". Mumyalanan kişilerin altın maskelerle ve yüzlerinin idealize edilerek resmedildiği lahitlerde gömülmesi de bundan kaynaklanıyordu.
"Maske, kimliğinizi gizleyen bir şeydir; portre ise kimliğinizi ortaya çıkarır" diyen Price, şöyle devam etti:
"Tüm bu nesneler, levhalar ve maskeler, idealize edilmiş ve ilahi forma dönüştürülmüş bir görüntü veriyor."
 
Independent Türkçe, Livescience, The Weather Channel



Cilalı Taş Devri toplulukları sanıldığı kadar cinsiyetçi değilmiş

Neolitik Çağ diye de bilinen Cilalı Taş Devri'nde tarımcılığın yaygınlaşmasının, toplumsal cinsiyet rollerini etkilediği tahmin ediliyor (Ancient Origins)
Neolitik Çağ diye de bilinen Cilalı Taş Devri'nde tarımcılığın yaygınlaşmasının, toplumsal cinsiyet rollerini etkilediği tahmin ediliyor (Ancient Origins)
TT

Cilalı Taş Devri toplulukları sanıldığı kadar cinsiyetçi değilmiş

Neolitik Çağ diye de bilinen Cilalı Taş Devri'nde tarımcılığın yaygınlaşmasının, toplumsal cinsiyet rollerini etkilediği tahmin ediliyor (Ancient Origins)
Neolitik Çağ diye de bilinen Cilalı Taş Devri'nde tarımcılığın yaygınlaşmasının, toplumsal cinsiyet rollerini etkilediği tahmin ediliyor (Ancient Origins)

Cilalı Taş Devri topluluklarının düşünüldüğü kadar cinsiyetçi olmadığı ortaya çıktı. Genetik analizler, bu toplumdaki bireylerin geniş alanlara yayıldığını da gösterdi.

MÖ 10 bin civarında başlayıp MÖ 2 bin 200'lerde biten Cilalı Taş Devri'nden kalma erkek mezarlarının, ok gibi aletler içermesi ve erkeklerin avlandığını gösteren mağara çizimleri, cinsiyetler arasında bir eşitsizlik olduğu düşüncesine yol açıyordu. 

Bilim insanları, ilk tarım toplumlarının ortaya çıkmasıyla kadın ve erkekler arasında hiyerarşik bir düzen oluşmaya başladığını tahmin ediyordu. 

Ancak Viyana, York ve Harvard üniversitelerinden araştırmacıların yeni çalışması, bu kanıyla çelişen güçlü kanıtlar buldu. 

Bilim insanları, Avrupa'daki Lineer Çömlek Kültürü'nün görüldüğü bölgelerden en az 250 kişinin DNA'sını analiz etti. Spiral şeklinde düzenlenmiş paralel çizgilerle süslenen çömlekleriyle bilinen Lineer Çömlek Kültürü, MÖ 5500-5000 civarında Avrupa'da geniş bir alana yayılmıştı. 

Araştırmacılar bu topluluklara ait farklı kişilerin mezarlarını ve beslenme biçimlerini inceledi.

Bulgularını hakemli dergi Nature Human Behaviour'da dün (29 Kasım) yayımlayan ekip, kadın ve erkek mezarları arasında kayda değer bir fark saptayamadı.

Ayrıca genetik veriler, toplulukların sadece birkaç nesil içinde kilometrelerce uzağa gittiğini gösterdi. Çalışmada, doğduğu yerden uzak yere gömülen kadın sayısının da erkeklerden fazla olduğu kaydedildi. 

Makalenin yazarlarından Dr. Ron Pinhasi "Slovakya'daki Nitra ve Macaristan'daki Polgár-Ferenci-hát kazı alanlarındaki ailelerin tükettikleri gıdalar, birlikte gömüldükleri mezar eşyaları veya kökenleri açısından farklılık göstermediğini ilk kez bildiriyoruz" diyor:

Bu da sözkonusu Cilalı Taş Devri bölgelerinde yaşayanların aile ya da biyolojik cinsiyet temelinde tabakalaşmadığını ve kaynaklara veya alanlara farklı seviyede erişim diye bilinen eşitsizlik belirtilerine rastlamadığımızı gösteriyor. 

Ekip bazı kişilerin aile üyelerinden çok uzakta yaşamasının Cilalı Taş Devri'nde "özgür" bir toplumun varlığına işaret ettiğini düşünüyor. 

Diğer yandan genetik bulgular, geniş ailenin de önemini ortaya koyuyor. Üç kişiyi içeren bir mezarda daha önce anne ve iki çocuğunun yattığı sanılırken, yeni çalışma kadının çocukların halası olduğunu saptadı. 

Makalenin bir diğer yazarı Dr. Penny Bickle "Üçü birbirine yakın gömülmüş ve kadının çocukları kucaklaması, bariz bir şefkat eylemini gösteriyor" diye açıklıyor. 

Arkeolog "Ayrıca mezarlara bırakılan taş aletler ve çanak çömlek gibi eşyalardan, kadınların tarım işlerinde daha önce düşünülenden çok daha aktif bir rol oynadığını ve bazı kadınların erkeklerden daha fazla seyahat ederken, diğer bölgelerdeki kadınların evden pek uzaklaşmadığını biliyoruz" ifadelerini kullanıyor: 

Bu da belki de düşündüğümüzden çok daha dinamik bir topluluk olduğunu gösteriyor.

"Gizem devam ediyor"

Yeni çalışma, nasıl sona erdiği bilinmeyen Lineer Çömlek Kültürü'ne dair soru işaretlerine yenilerini ekliyor.  

Daha önce Avusturya'da bu kültürden en az 100 kişiyi içeren bir mezar bulunması topluluğun katliamla silindiği düşüncesine yol açmıştı.

Fakat son çalışmada mezardaki çoğu kişi arasında genetik bağ olmadığının tespiti, şiddetin tek bir gruba yöneldiği fikrine meydan okuyor. 

Mezarda çocuklar da bulunurken, genç kadın sayısı azdı. Dr. Bickle "Daha büyük bir topluluktan seçilip taşınmış olabilirler mi? Genç kadınlar vardı ama öldürülmediler mi ya da başka bir yerde esir mi tutuldular? Neden yetişkinlerin yanı sıra çocuklar da vardı?" diye sorarak ekliyor:

Gizem devam ediyor.

Arkeolog daha fazla çalışmayla bu soruların yanıtlanacağını umuyor.

Independent Türkçe, Telegraph, New York Post, York Üniversitesi, Nature Human Behaviour