İsveçliler NATO üyeliği için Türkiye'nin koyduğu şartlardan dert yandı: 'Kendimizi küçük düşürdük'

"NATO Genel Sekreteri'nin Türkiye'ye gidip İsveç'in ittifaka girmesine izin vermesi için Erdoğan'a yalvarmasını saymıyorum bile"

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, İsveç Başbakanı Ulf Kristersson'la Cumhurbaşkanlığı Külliyesi'nde 8 Kasım'da görüşmüştü (Reuters)
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, İsveç Başbakanı Ulf Kristersson'la Cumhurbaşkanlığı Külliyesi'nde 8 Kasım'da görüşmüştü (Reuters)
TT

İsveçliler NATO üyeliği için Türkiye'nin koyduğu şartlardan dert yandı: 'Kendimizi küçük düşürdük'

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, İsveç Başbakanı Ulf Kristersson'la Cumhurbaşkanlığı Külliyesi'nde 8 Kasım'da görüşmüştü (Reuters)
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, İsveç Başbakanı Ulf Kristersson'la Cumhurbaşkanlığı Külliyesi'nde 8 Kasım'da görüşmüştü (Reuters)

Fransa'nın devlet kanalı France 24'ün internet sitesinde İsveç ve Finlandiya'nın NATO başvurusu ve Türkiye'yle yaşanan gerilime dair, "Kendimizi küçük düşürdük": İsveç'in NATO'ya katılma hedefi, Türkiye'nin süregelen direnişiyle karşı karşıya başlıklı bir haber analiz yayımladı.
"İki ülkenin ortak başvuru mektubunun mürekkebi yeni kurumuştu ki Türkiye, bu ülkelere şartlarını sunmaya başladı" ifadesinin yer aldığı değerlendirmede Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan'ın başvurudan saatler sonraki "Bakın her iki ülkenin de terör örgütlerine karşı açık, net bir tavrı söz konusu değil" ifadesi hatırlatıldı.
Louise Nordstorm imzalı yazıda Ankara'nın iki ülkeden istenen "terör zanlıları"nın listesini hazırlamasına da değinildi. Fransız devlet kanalı, İskandinav ülkelerinin bu listedeki kişilerin çoğuna yıllar önce sığınma hakkı verdiğini belirtti.
Analizde Türkiye'nin taleplerinin giderek arttığı ve İsveç'e odaklanmaya başladığı öne sürüldü. Buna örnek olarak Ankara'nın, yaklaşık 10 yıl önce PKK'ya yakın derneklerin organize ettiği etkinliğe katılan Savunma Bakanı Peter Hultqvist'in görevden alınması için baskı yaptığı iddiası verildi.
Değerlendirmede İsveç Devlet Televizyonu'nda Erdoğan'la dalga geçilmesi gerekçesiyle geçen ay İsveç'in Ankara Büyükelçisi Staffan Herrström'ün Dışişleri Bakanlığı'na çağrılması da hatırlatıldı.
France 24, Türkiye'nin, Stokholm Büyükelçiliği konutuna Erdoğan'ın fotoğrafının LGBT+ bayrağı ve IŞİD bayrağına kurgulandığı bir görsel ve ölen PKK'lıların fotoğrafının yansıtılmasına soruşturma çağrısı yapmasıyla "baskıyı daha da artırdığını" ileri sürdü. Eylemin faillerinin tespit edilmesi talebinin, "İsveç'in son derece önemli ifade özgürlüğü ilkeleriyle taban tabana zıt" olduğu ifade edildi.
Bir ülkenin NATO'ya katılabilmesi için üyelerin hepsinin yeşil ışık yakması gerekiyor. Analizde bu durumun, İsveç'in elini kolunu bağladığı savunuldu:
"Rusya'nın oluşturduğu tehdit, 10 milyonluk küçük ulusu Türkiye'nin sert isteklerini yerine getirmek için demokratik değerleri ve yasaları izin verdiği ölçüde çabalamak zorunda bıraktı."
Değerlendirmede İsveç'in attığı adımlar olarak "terör zanlıları" listesinde adı geçen bir kişiyi iade etmeyi ağustosta kabul etmesi ve silah ambargosunu eylülde kaldırması gösterildi. Öte yandan Stokholm bu iadenin olağan hukuki süreçle gerçekleştiğini ve NATO süreciyle ilişkili olmadığını savunuyor.

İsveç Başbakanı'na eleştiri
Değerlendirmede görüşlerine yer verilen uzmanlar, İsveçli yetkilileri Erdoğan'ı memnun etmek için geri adım atmakla suçladı.
İsveçli gazeteci Alex Schulman, 14 Kasım'da yayımlanan yazısında "İsveç Başbakanı Ulf Kristersson, Türkiye için kendini küçük düşürmeyi bırakmalı" ifadesini kullandı. Schulman, Kristersson'ın Avrupa Birliği dışındaki ilk ziyaretini Türkiye'ye yaptığını vurguladı. Atılan adımlara rağmen Kristersson'ın NATO üyeliğine yaklaştıklarına dair somut bir başarı elde etmeden Türkiye'den ayrıldığını belirterek eleştirdi:
"Kendimizi küçük düşürdük."
İsveç Uluslararası İlişkiler Enstitüsü analisti Aras Lindh'e göre İsveç'in girişimlerine rağmen başvuru bir süre daha onaylanmayabilir:
"Türkiye'nin veto kartını sallamak için birkaç nedeni var. Ülke birdenbire kendisini olumlu bir müzakere pozisyonunda buldu."
Lindh geçen ay yayımladığı analizde ayrıca Erdoğan'ın bu süreçte haziran seçimlerinde şansını artırabileceğini savundu.
Türkiye'nin mali krizle boğuştuğunu belirten analist, Erdoğan'ın hem odak noktasını ekonomiden Avrupa'ya çevirebileceğini hem de imajını güçlendirebileceğini söyledi.
İsveç Savunma Araştırma Ajansı Ortadoğu Analisti Aron Lund, Lindh'e katıldığını ifade etti:
"Erdoğan kendisini ABD'nin, Rusya'nın ve bir avuç Avrupa ülkesinin hepsinin konuştuğu güçlü ve önemli bir lider olarak resmedebilir. NATO Genel Sekreteri'nin Türkiye'ye gidip İsveç'in ittifaka girmesine izin vermesi için yalvarmasını saymıyorum bile."
Lund ayrıca İsveç ve Finlandiya'nın katılımının Türkiye'ye faydalı olacağı görüşünde. Zira analist bu durumda Rusya'nın NATO'yla kara sınırının genişleyeceğini ve NATO-Rusya geriliminin Türkiye'den kuzeye kayacağını savundu.

Rusya, İsveç ve Finlandiya'yı NATO'ya itti
24 Şubat'ta başlayan Rusya-Ukrayna savaşının ardından İsveç ve Finlandiya, NATO'ya katılma kararı aldı. Türkiye ise bu iki ülkenin ittifaka dahil edilmesini onaylamak için bazı taleplerde bulundu.
NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg'ün de girişimleriyle Türkiye, İsveç ve Finlandiya, 29 Haziran'da İspanya’nın başkenti Madrid'de ortak bildiri imzalandı. Bildirideki maddeler arasında terörle mücadelede Türkiye’yle dayanışma, PYD/YPG ve FETÖ'ye destek sağlamama taahhüdü ve terör suçlularının iadesinde somut adımlar atılması gibi maddeler yer aldı.
Madrid’de imzalanan Üçlü Muhtıra kapsamında kurulan Daimi Ortak Mekanizma'nın ikinci toplantısı İsveç'in başkenti Stokholm'de geçen hafta gerçekleştirildi.
Cumhurbaşkanlığı Sözcülüğü tarafından yapılan açıklamada mekanizmanın, Üçlü Muhtıra’daki taahhütlerin uygulanmasını hedeflediği vurgulandı:
"Daimi Ortak Mekanizma, ilgili bakanlıklar ve kurumlar arasında teknik düzeyli eşgüdümün artırılmasını ve Finlandiya ve İsveç'in mutabakat uyarınca kaydettiği ilerlemeyi memnuniyetle karşılamıştır. Taraflar mutabakatın uygulanması için çalışmalarını sürdürmeyi kararlaştırmıştır."
Independent Türkçe, France 24, AA



AB’nin “iki devletli çözüm” yol haritası büyük engellerle karşı karşıya

AB Dışişleri Yüksek Temsilcisi Josep Borrell ve Filistin Dışişleri Bakanı Riyad el Maliki (EPA)
AB Dışişleri Yüksek Temsilcisi Josep Borrell ve Filistin Dışişleri Bakanı Riyad el Maliki (EPA)
TT

AB’nin “iki devletli çözüm” yol haritası büyük engellerle karşı karşıya

AB Dışişleri Yüksek Temsilcisi Josep Borrell ve Filistin Dışişleri Bakanı Riyad el Maliki (EPA)
AB Dışişleri Yüksek Temsilcisi Josep Borrell ve Filistin Dışişleri Bakanı Riyad el Maliki (EPA)

Avrupa Birliği (AB), Gazze Savaşı'nın üzerinden 109 gün geçmesine rağmen, üyeleri arasında derinleşen anlaşmazlıklar ve kendi içinde her biri büyük ölçüde bağımsız bir çizgiyi takip eden üç bloğun oluşması nedeniyle ateşkes çağrısı yapan tek bir toplu bildiri yayınlamayı başaramadı.

Ancak Pazartesi günü geçekleştirilen Dışişleri Bakanları toplantısında Suudi Arabistan, Mısır ve Ürdün Dışişleri Bakanları ile Arap Birliği Genel Sekreteri’nin yanı sıra Filistin ve İsrail ve AB Dış İlişkiler ve Güvenlik Politikası Yüksek Temsilcisi Josep Borrell tarafından Gazze savaşındaki gelişmeleri “ertesi gün” olarak adlandırılan gün konusunda bir paradoks görüldü. Buradaki ironi, Avrupalıların bölünmelerine rağmen AB, Mısır, Ürdün, Suudi Arabistan ve Arap Birliği'nin düzenlediği "barışa hazırlık konferansı düzenlenmesi" çağrısına dayanan bir plan üzerinde anlaşması oldu. Filistinli ve İsrailli tarafların yokluğunda düzenlenebilecek konferansa ABD ve Birleşmiş Milletler (BM) de davet edildi. Amaç, “iki devletli çözümü” sahada gerçeğe dönüştürmek.

Avrupa planı, "barış için yol haritası" olarak adlandırılabilir. AB Ortadoğu Barış Süreci Özel Temsilcisi Sven Koopmans tarafından hazırlanan plan, Pazartesi günkü toplantıdan önce AB’nin 27 üyesine dağıtıldı. Hollanda, Danimarka ve Baltık Denizi ülkelerinin yanı sıra Almanya, Avusturya ve Çek Cumhuriyeti ağırlıklı olmak üzere AB içinde İsrail'e en yakın grubun buna karşı çıkmadı.

Onayın ana sinyali, bugüne kadar sadece diplomatik ve siyasi olarak değil, özellikle Alman ordusunun sahip olduğu en son silah ve teknolojileri sağlayarak kesinlikle İsrail'in yanında olmayı taahhüt eden Almanya'dan geldi. Berlin'in yaptığı son şey, Uluslararası Adalet Divanı önünde İsrail'e verdiği desteği teyit etmek ve İsrail'in Gazze'de “soykırım” yapmadığını tekrar tekrar iddia etmek oldu.

Paris'teki siyasi kaynaklar, Avrupalıların, yönelimleri ne olursa olsun, "Bugün Gazze savaşının İsrail'in sorunlarını çözmeyeceği ve bu başarılsa bile Hamas'ın ortadan kaldırılacağı kanaatine vardıklarını" ancak Hamas’ın yerini başka nesillerin alacağını ve bunun son olmayacağını söylüyor. Bu kaynaklar, Avrupalıların bugün İsrail'i kendisinden daha doğrusu onun yetkililerinden kurtarmaları gerektiğini düşündüklerini ve bunu başarmanın yolunun da İsrail'den geçtiğini aktarıyor.

srftbn
Netanyahu 18 Ocak'ta Tel Aviv'de basına konuşuyor (DPA)

Almanya Dışişleri Bakanı Annalena Baerbock yaptığı açıklamada, “Böyle bir çözüm duymak istemediklerini söyleyenler başka bir alternatif de sunmadı” diyerek, barışın bölgenin tüm sakinlerini kapsamadığı sürece sağlanamayacağını ifade etti. Borrell, "Akıllarında başka hangi çözümler var? Tüm Filistinlilerin ayrılmasını sağlamak mı? Ya da hepsini öldürmek mi? Amacın, Hamas'ı ortadan kaldırmak olduğunu söylemek tek taraflı. Çünkü bu, Hamas'ın ne zaman yeterince zayıf olduğuna karar vermenin İsrail'e bağlı olacağı anlamına geliyor. Bu şekilde çalışmaya devam edemeyiz” dedi.

Gerçek şu ki, Avrupalıların ortaya attığı şey yeni bir şey değil, çünkü “barışın belirleyicileri” yıllardır biliniyor ve iki devletli çözüm, John Kirby'nin başarısız olduğu 2014'ten bu yana tartışılmıyor. Eski ABD Başkanı Barack Obama’nın danışmanı olan Kirby, İsraillileri Batı Şeria'daki yerleşim hızını azaltmaya ikna edemedi. Ancak bugün yeni olan şey, AB’nin farklılıklarını ve bölünmelerini bir kenara bırakmayı başarması.

AB’nin 7 Ekim'den bu yana sağladığı sınırsız desteğe rağmen AB’nin yayınladığı her açıklamaya İsrail’de büyük şüpheyle bakılıyor. Bunun son kanıtı, Fransız gazetesi Le Monde'un, İsrail Dışişleri Bakanı Israel Katz'ın Avrupa Birliği dışişleri bakanlarıyla yaptığı toplantıda aktardığı haber. Haberde Katz, İsrail’in tek müttefiki olduğunu bunun da ABD olduğunu ifade etti. Bu da Tel Aviv’in Brüksel’in değil yalnızca Washington’un planını kabul edeceği anlamına geliyor. Katz planı tartışmayı reddetti ve bunun yerine iki video kaset yayınladı. Birincisi İsrail'in Gazze Şeridi'ne liman olarak istediği yapay adayı, diğeri ise İsrail'i Hindistan'a bağlayan tren hattının güzergahını gösteriyor.

sdcevr
ABD Başkanı Joe Biden, 19 Ocak'ta ABD belediye başkanlarının toplantısı vesilesiyle Beyaz Saray’da konuşuyor (Reuters)

Avrupa Birliği'nin aradığı çözümün, İsrail'i tüm uluslararası forumlarda savunan, ona silah, teçhizat ve her türlü desteği sağlayan ABD tarafından benimsenmeden gün ışığına çıkamayacağına dair köklü bir kanaat var. Dolayısıyla onları etkileyebilecek ve bu tür bir çözümü kabul etmeye itebilecek olan taraf da AB. Geçtiğimiz hafta ABD Başkanı Joe Biden ile İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu arasında geçtiğimiz Pazar günü gerçekleşen son telefon görüşmesi, Netanyahu'nun reddettiği iki devletli çözüm konusunda aralarındaki derin anlaşmazlığı kamuoyuna ortaya çıkardı.

Pek çok analist, Netanyahu'nun cesaretini ve Biden'ı kızdırma isteğini iki devletli çözümü reddetmesini iki ana faktörle tekrarlayarak açıklıyor: Bunlardan biri, aşırı sağla olan siyasi ittifaka esir olması, iki devletli çözüme açılması durumunda bu ittifakın sürekli çökmesi ve Knesset'te sahip olduğu küçük çoğunluğu kaybetmesi tehdidi, ikinci ise Biden, başkanlık mücadelesinde İsrail'i desteklemek için Yahudi seslerine ve ABD'de İsrail adına çalışan dernek ve kuruluşların etkisine yöneldi. Ayrıca, Biden  İsrail Avrupalıların, Arapların ve dünya ülkeleri ve halklarının ezici çoğunluğunun istediği barışçıl çözümü kabul etmesi için İsrail'e ciddi baskı uygulayabilecek bir konumda.

Netanyahu iki devletli çözüme her zaman karşı çıktı ve bunu yalnızca bir kez ve gönülsüzce kabul etti. Burada, Avrupa'nın Washington'un tutumunun değişeceği yönündeki iddiası muhtemelen kaybedilecek ve eski Başkan Donald Trump'ın önümüzdeki Kasım ayında başkanlığı kazanması durumunda boşa çıkacak.

Soru şu, Avrupalıların elinde ne var? İsrail'in planlarına uymayı reddederek onlarla yüzleşmesi durumunda ellerindeki baskı araçlarına başvurmaya hazırlar mı? Bu soruları cevaplamak zor. Ancak bunun tersine, Tel Aviv'in geleneksel olarak Brüksel'de sahip olduğu siyasi ilişkiler ve diplomatik desteğe paralel olarak İsrail'in Birlik ile yakın ekonomik, ticari, bilimsel ve yatırım ilişkilerinin olduğu ve bu nedenle Avrupalıların İsrail üzerinde ciddi baskı kartlarının olduğu doğrulanabilir. Ancak İsrail'le daha önceki birleşme deneyimlerinden yararlanmak cesaret verici değil ve dolayısıyla buna güvenmek de garanti değil.