Peru krizinin bölgesel ve uluslararası yansımaları

Peru’da siyaset ve ekonomi hayatı felç olurken, Cumhurbaşkanı Dina Boluarte’ye karşı yapılan protestolar onlarca kişinin ölümüne neden oldu

Peru Cumhurbaşkanı Dina Boluarte’ye karşı eylem yapan protestocular, geçen perşembe günü Lima'daki Yüksek Mahkeme’nin önünden geçiyorlar (Reuters)
Peru Cumhurbaşkanı Dina Boluarte’ye karşı eylem yapan protestocular, geçen perşembe günü Lima'daki Yüksek Mahkeme’nin önünden geçiyorlar (Reuters)
TT

Peru krizinin bölgesel ve uluslararası yansımaları

Peru Cumhurbaşkanı Dina Boluarte’ye karşı eylem yapan protestocular, geçen perşembe günü Lima'daki Yüksek Mahkeme’nin önünden geçiyorlar (Reuters)
Peru Cumhurbaşkanı Dina Boluarte’ye karşı eylem yapan protestocular, geçen perşembe günü Lima'daki Yüksek Mahkeme’nin önünden geçiyorlar (Reuters)

Peru, ciddi bir siyasi kriz nedeniyle yaklaşık iki aydır felç olmuş durumunda. Krizin ilk kıvılcımı, geçen ayın başlarında eski Cumhurbaşkanı Pedro Castillo'nun ‘kendi kendine darbe’ girişiminde bulunmasıyla ortaya çıktı. Bu girişim, parlamentonun Castillo’yu görevden alıp hapse göndererek yerine yardımcısı Dina Boluarte’yi getirme kararı ile engellendi. Castillo halihazırda başkaldırı, isyan ve anayasa hükümlerine karşı gelme suçlarından yargılanıyor. Tüm bunların ışığında ülke haftalardır gittikçe artan bir halk protestosu dalgasına tanık oluyor. İnsanlar yolları kapatıyor. Güney illerinde başlayan protestolar en sonunda başkent Lima'ya ulaştı ve şu anda ortalığın durulacağına dair ufukta herhangi bir belirti gözükmüyor.
Göstericiler ile ordunun yakın zamanda aralarına dahil olduğu güvenlik güçleri arasındaki şiddetli çatışmalarda 50'den fazla kişi öldü ve yüzlerce kişi yaralandı. Çatışmalar ülkede üretimin neredeyse tamamen durmasına ve ülkenin temel gelirlerinden biri olan turizmin felç olmasına neden oldu. Öte yandan kırsal kesimden öğrencilerin göstericilere katılmak için geldiği başkent Lima'daki son çatışmalar, tüm olasılıklara açık yeni bir şiddet döneminin habercisi. Hükümet çok geç olmadan diyalog kanalları açmaya, güvenlik güçlerini geri çekmeye ve vatandaşların ezici çoğunluğunun taleplerine yanıt vermeye yönelik bölgesel çağrılara yanıt vermeyi hala reddediyor.
Peru, uzun süredir birbirini izleyen bir dizi siyasi krizin içinden geçiyor. Bu siyasi krizler son altı yılda 10 kez cumhurbaşkanının değişmesine yol açtı. Bu cumhurbaşkanlarının tümü yargıya sevk edildi. İçlerinden bazıları adaletten kaçtı, biri intihar etti ve ikisi şu anda cezaevinde bulunuyor. Bir taraftan, birbirini izleyen hükümetler tarafından ihmal edilen kırsal bölgelerde yaşayan yerli gruplar ile işçi sendikaları, öğrenciler ve son aylarda grevleri devlet idaresini felç eden kamu sektörü çalışanları arasında öfke katsayısı yükselirken, yaşanan krizler vatandaşların artık hiçbir inandırıcılığı olmayan siyasi sınıf ve kurumlara olan güvenini kaybetmesine neden oldu.
Protestoların fitilini ateşleyen, eski cumhurbaşkanını destekleyen yerli Aymara kabilesi oldu. Daha sonra protestolara öğrenciler, köylüler ve sendikalar katıldı. Ancak ülkenin haftalardır tanık olduğu öfke dalgasının nedenleri, sadece bu gruplar arasındaki aşırı öfke ve popülaritesi son dönemde önemli ölçüde düşse de kırsal kesimde hâlâ geniş bir destek gören Castillo'nun görevden alınmasından rahatsız olunmasıyla sınırlı değil. Bu protestoların arkasındaki asıl neden, hükümetin krizi yönetmek için aldığı kararlar ve göstericilerin taleplerinin aksine Cumhurbaşkanı Dina Boluarte’nin koltuğunu bırakmamakta ısrarcı olması. Tüm bunlara ek olarak, siyasi sınıfın önde gelen isimlerinin çoğunda görülen yolsuzluk vakalarının yanı sıra başkenti kendilerine merkez olarak benimsemiş ve siyasi işleri skandal bir şekilde yürüten ekonomi alanındaki seçkin tabakaya karşı son yıllarda büyüyen bir halk öfkesi de var.
Şarku’l Avsat’ın AFP’den aktardığı habere göre Parlamento, cumayı cumartesiye bağlayan gece Boluarte’nin Nisan 2024 olarak planlanan seçim tarihini Aralık 2023'e çekme talebini reddetti.

Yedi saat süren meclis oturumunda, öneri 45 lehte, 65 aleyhte oy alırken, 2 çekimser oy kullanıldı.
Oylamadan sonra Parlamento Başkanı José Williams “Bu oylama ile seçim tarihinin öne alınmasını amaçlayan anayasal reform önerisi reddedilmiştir” dedi.
Bu sonucu tersine çevirmek artık çok zor gibi görünse de, oylamadan sonra Williams ‘oylamanın yeniden gözden geçirilmesi’ ve pazartesi yeni bir oturumun düzenlenmesi yönünde bir talep aldı.
Bu hafta yapılan bir ankete göre, vatandaşların yüzde 71'i Boluarte’nin krizi ele alış tarzına karşı çıkıyor. Yüzde 83'ü Boluarte’nin kendilerini temsil etmediğini söylüyor. Yüzde 63’ü ise, parlamentonun feshedilmesini ve önümüzdeki baharda yapılması planlanan seçim tarihinin öne alınmasını destekliyor.
Arjantin'in başkenti Buenos Aires'te bu hafta düzenlenen Latin Amerika ve Karayip Devletleri Topluluğu'nun (CELAC) zirvesi, Peru’daki güvenlik güçlerinin yaptığı baskıyı kınamak ve Boluarte hükümetine itidale yönelmesi ve göstericilerle diyalog kanalları açıp taleplerine yanıt vermeye hız vermesi için baskı yapmak üzere bölgesel bir platforma dönüştü.
Bölgesel gözlemciler, Meksika'dan Kolombiya'ya ve Brezilya'dan Arjantin'e kadar bölgedeki solcu ve ilerici hükümetlerin, Peru’da protestolar başkente kadar ulaşmış ve güneydeki birçok bölge göstericilerin kontrolü altına girmişken geniş çapta çatışmalar patlak vermeden önce mevcut hükümete krize hızlı bir siyasi çözüm bulması yönünde baskı uygulayacakları görüşündeler.
Peru hükümetine göstericilere karşı şiddet kullanmayı bırakması ve onlarla diyalog kanalları açması yönünde peş peşe bölgesel çağrılar geldikten sonra dün, Birleşmiş Milletler (BM) bu krizle ilgili ilk tavrını gösterdi. BM İnsan Hakları Konseyi ‘polis ve askeri güçler tarafından aşırı şiddet kullanımının azaltılması’ çağrısında bulundu. Aynı zamanda hükümetten bir grup bağımsız uzman ve insan hakları örgütü tarafından hazırlanan raporda yer alan tavsiyelere karşılık vermesini istedi.
Konsey'in Peru'daki bu kriz patlak vermeden önce hazırlamaya başladığı raporda, hükümete yerli gruplar ve Afrika kökenlilerin maruz kaldığı ‘yapısal ırkçılıkla’ mücadele için daha fazla çaba göstermesi yönünde yaptığı çağrı dikkat çekiyor. Yerli gruplar ve Afrika kökenliler şu anda, geniş çaplı bir patlamaya dönüşme tehlikesi taşıyan protestoların çekirdeğini oluşturuyorlar.



Gazze Şeridi'nde ateşkesin ardından geçici uluslararası bir yönetimin kurulması

Görsel: Axel Rangel Garcia
Görsel: Axel Rangel Garcia
TT

Gazze Şeridi'nde ateşkesin ardından geçici uluslararası bir yönetimin kurulması

Görsel: Axel Rangel Garcia
Görsel: Axel Rangel Garcia

James Jeffrey

ABD Başkanı Joe Biden'ın 31 Mayıs'ta İsrail'in yeni ateşkes planını onaylaması, Gazze'deki savaşın tüm dinamiğini değiştirdi. O tarihten bu yana yapılan yorumların çoğu, İsrail'in Gazze Şeridi’ne yönelik stratejisinde algılanan değişimden ziyade Hamas Hareketi’nin kısa süre önce açıkladığı yanıta ve önerinin ayrıntılarına yönelikti. Biden tarafından açıklanan ve İsrail'in Gazze Şeridi’nden tamamen çekilmesini ve kalıcı ateşkes yapılmasını öngören teklif, 'ertesi gün' için kapsamlı bir planlama yapılması ihtiyacını daha da belirgin hale getirdi. Ancak ertesi gün ile ilgili ne İsrail'de ne de Washington'da henüz detaylı bir planlama yapılmış değil.

Birkaç aydır, düşünce kuruluşları ve medyadan meslektaşlarla birlikte Gazze'de savaş sonrası uluslararası bir yapının oluşturulmasına ilişkin bir plan üzerinde çalışıyorum. Bu plan, yerel yetkililer belirli düzenlemeler altında yeni bir hükümet ve hem Gazzelilere hem de İsraillilere barış getirecek umut verici bir güvenlik yapısı kurmadan önce, Gazze'nin yeniden ayağa kalkmasına yardımcı olunması gerektiğine dikkati çekmeyi amaçlıyor. Geçtiğimiz mayıs ayında Wilson Centre Forumu'nda tartışılan ve resmi internet sitesinde yer alan plan, İsrailli ve Amerikalı hükümet yetkilileri ve çeşitli Arap taraflarla görüşülerek hazırlandı. Planın göze çarpan unsurlarına geçmeden önce İsrail'in ateşkes önerisinde nelerin yeni olduğuna ve bu planın buna nasıl uyduğuna bir göz atalım.

İsrail, ateşkesle ilgili düşüncesinin detaylarını şimdiye kadar kamuoyuna açıklamadı. Bu yüzden (dört buçuk sayfa olduğu söylenen) teklifin yapısal çerçevesini anlamamız için Başkan Biden'ın açıklamalarını ve İsrail'in farklı ve bazen de çelişkili tepkilerini masaya yatırmalıyız. İsrail'in öncelikle, müzakerelerin başarılı olması halinde, teklifin ikinci aşamasının sonunda İsrail Savunma Kuvvetlerinin Gazze'den tamamen çekilmesini kabul ettiği açıkça görülüyor.

Plan, ilk etapta Gazze'yi yönetecek çok uluslu bir idarenin kurulmasını ve bu idarenin Uluslararası Temas Grubu’na rapor vermesine odaklanıyor.

İkinci olarak, İsrail, Gazze Şeridi için daha sonra gelecek üçüncü aşamada kapsamlı bir yeniden inşa planını kabul etmeye hazır görünüyor. Bu önemli bir gelişme, zira Başkan Biden'ın da kabul ettiği üzere İsrail'de bazıları halen Gazze Şeridi'nin İsrail’in yarı kalıcı işgali altında olmasını bekliyor. Üstelik, herhangi bir büyük yeniden inşa planı, güvenlik kaygıları, birçok kilit öneme sahip sınır kapısını kontrol etmesi ve su, elektrik, iletişim gibi temel hizmetleri sağlaması göz önünde bulundurulduğunda İsrail'in desteğinin alınması gerekiyor. Senatör Lindsey Graham da İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu ile görüşmesinin hemen ardından 9 Haziran'da Face the Nation adlı televizyon programında, İsrail'in ateşkes önerisi doğrultusunda Gazze'nin yeniden inşasına ve yönetimine ilişkin bir planı olduğunu ifade etmişti. Bu, edindiğim başka bilgilerle de tutarlı.

Geliştirdiğimiz plan, 11 Haziran'da ABD Ulusal Güvenlik Danışmanı Jake Sullivan tarafından açıklanan ve Arap devletlerinin ‘Gazze'nin istikrara kavuşturulması ve yeniden inşasında rol oynayacağı geçici bir güvenlik oluşumu ile idari yapı oluşturmasını’ öneren ABD yönetiminin görüşüyle de oldukça uyumlu.

Çok uluslu bir idari yapı

Planımız ilk etapta Gazze'yi yönetecek ve belirli bir ülke veya bölgedeki barış ve güvenlik krizini yönetmek amacıyla uluslararası aktörlerin çabalarını koordine etmek için özel amaçlarla kurulmuş gayri resmi ve daimî olmayan uluslararası bir organ olan Uluslararası Temas Grubu'na (ICG) rapor verecek, çok uluslu bir idari yapı kurulmasını öngörüyor. Bu iki oluşum ABD, İsrail, Mısır, önde gelen diğer Arap ülkeleri ve G7 üyesi ülkeler tarafından ortaklaşa hazırlanan uluslararası bir tüzük çerçevesinde kurulacaktır. Filistin Yönetimi ile istişare için bir mekanizmaya sahip olacak ve mümkünse, 10 Mayıs’taki ateşkes kararını takiben BMGK’da alınacak bir kararla desteklenecektir. İsrail'in önerisinin ikinci aşaması için ateşkes müzakerelerinde başka hukuki temeller de atılabilir.

Bosna deneyiminden çıkarılan bir ders olarak geçici idari yapının resmi yetkiye sahip olması gerekiyor.

Çok uluslu yönetim, üst düzey bir temsilci tarafından yönetilecek ve ICG’ye katılan ülkelerin yanı sıra, diğer ülkelerden gelen bağışlarla finanse edilecek. Finans, güvenlik, ulaşım, bakanlıklarla koordinasyon, kamuoyu yoklaması ve halkla ilişkiler için özel ekipleri olacak ve İsrail, Mısır ve diğer ülkelerden lojistik destek alacak. Kapsamlı yönetim ve güvenlik gözetiminden başlayarak işleyişinde merkezi yetkilere sahip olacak.

ABD ve ICG üyesi ülkeler, Hamas sonrası güvenlikle ilgili sorumlulukları üstlenecek sivil polis ve jandarma güçleri (sivil halk arasında konuşlu hafif silah kolluk kuvveti) eğitilene kadar güvenlik devriyeleri gerçekleştirmek için çok uluslu yönetime bağlı çok uluslu bir polis gücü oluşturacaklar. Aralarında az sayıda da olsa ABD'li sivil ve askeri yetkili de yer alacak. Ateşkesin ikinci aşaması için yapılacak müzakerelerde, özel güvenlik düzenlemeleri üzerinde yeniden çalışılması gerekiyor.

Bu yapı aynı zamanda Gazze'ye insani yardımların ulaştırılması, istikrarın sağlanması, kalkınma, yeniden inşa ve diğer her türlü yardımın erişiminde yer alan uluslararası, hükümet ve hükümet dışı kurum ve kuruluşların faaliyetlerini harekete geçirme, koordine etme ve birleştirme yeteneğine de sahip olacak.

Merkezi kontrol

Güvenlik, yeniden yapılanma ve diğer uluslararası destek türlerinin ateşkese uyulmasıyla bağlantılı olmasını sağlamak için merkezi kontrol gerekiyor. Bosna deneyiminden çıkarılan bir ders olarak geçici idari yapının, halk ya da yerel yetkililer güvenliği engellerse yahut radikalleşmenin önlenmesi ve uzun vadeli istikrar için gerekenlerin yapılmasına engel olursa diye, yeniden yapılanma ve diğer hizmetlerin sağlanması için (Dayton Anlaşmalarında öngörüldüğü üzere) resmi yetkiye sahip olması gerekiyor.

Hiçbir uluslararası polis teşkilatı ABD'nin desteği ya da en azından ABD’nin sahada kısmen varlığı olmadan güvenliği etkin bir şekilde sağlayamaz.

Son olarak plan, bunların her biri ve yukarıda belirtilen diğer çeşitli gündemler için ayrıntılı eylemler içeriyor. Bunlar modüler bir temelde düzenlenmiştir ve Gazze için planlamaya dahil olan hükümetler unsurları seçmekte özgürdür.

Bu planla (ya da Gazze'ye yönelik neredeyse tüm diğer planlarla) ilgili akla birtakım sorunlar gelebilir. Bunların başında, Biden yönetiminin ‘sahada Amerikan askeri bulunmayacağı’ açıklaması açısından başta askeri personel olmak üzere ABD’li personelin Gazze’deki varlığı yer alıyor. Ancak bazen Başkan tarafından yapılan açıklamaların yerine getirilmesi gerekir. ABD'nin halihazırda Gazze kıyısında inşa ettiği yüzer iskelede konuşlanmış askerleri var. Washington'ın yaklaşık 25 ülkede konuşlandırılmış askeri birlikleri bulunuyor. Bu birliklerden bazıları son zamanlarda sahillerde ya da suda saldırıya uğradı. Hiçbir uluslararası polis teşkilatı, ABD'nin desteği ya da en azından ABD’nin sahada kısmen varlığı olmadan güvenliği etkin bir şekilde sağlayamaz.

Yönetim ve Hamas

İkinci konu ise Filistin Yönetimi'nin rolü. Plan, yukarıda belirtilen ICG ve Filistin Yönetimi arasındaki koordinasyonun ötesinde, maaşların ödenmesi, yerel hizmetlerin finanse edilmesi ve seyahat belgelerinin verilmesi de dahil olmak üzere Filistin Yönetimi'nin dahil olacağı alanları ortaya koyuyor. Özellikle çok uluslu yönetimin çekilmesinin ardından Filistin Yönetimi'nin Gazze Şeridi’nin yönetimindeki rolüyle ilgili olarak tüm taraflar arasında daha fazla müzakere yapılması gerekecektir.

Siyasi bir çözüm, Hamas'ın geleceğini ve yükümlülüklerini de içerebilir.

Üçüncü konu, Hamas'ın geleceğidir. Planın kendisi Gazze'de kalan Hamas üyelerinin rolünü tartışmıyor. Ancak ne bu planın ne de Gazze'de yönetim, güvenlik ve yeniden yapılanmaya yönelik başka herhangi bir planın, İsrail karşıtı gündemiyle Hamas'ın etkin bir şekilde kontrolü elinde tutması halinde başarılı olamayacağını söyleyebiliriz. İsrail Başbakanı Netanyahu, Başkan Biden’ın İsrail'in önerisini tartışmasına cevaben, bu öneri altında bile Hamas'ın yenilgiye uğratılması gerektiğini vurguladı. Aynı şekilde Başkan Biden da ‘Gazze'nin Hamas'ın iktidarda olmadığı daha güzel günler göreceğinin’ altını çizdi. Siyasi bir çözüm,- Başkan Biden'ın atıfta bulunduğu ateşkes çerçevesinde - Hamas'ın geleceğini ve yükümlülüklerini de içerebilir. Tüm bunlar İsrail'in teklifinin ikinci aşamasının müzakerelerinde ele alınacaktır.

Bu aşamada yukarıda belirtilen hususlar, Gazze Şeridi’nde savaşın ertesi günü için geçici çözüm kapsamında en ciddi olan konulardır. Gazze’deki savaşın, bölgenin güvenliğine yönelik oluşturduğu olağanüstü tehdit, sadece Gazze ve İsrail vatandaşları için değil tüm bölge halkları için daha iyi bir gelecek arayışındaki tüm tarafların olağanüstü çaba sarf etmesini ve büyük riskler almasını gerektiriyor.

*Bu yazı Şarku’l Avsat tarafından Londra merkezli Al Majalla dergisinden çevrilmiştir.