Uzaylı arayışındaki yapay zeka 8 "ilginç sinyal" buldu

Radyo patlamaları Dünya dışı zeki yaşamın "teknoimzaları" olabilir ancak daha fazla çalışma gerekiyor.

Yapay zekanın uzay araştırmalarında kullanılması yeni gezegenlerin ve olası yaşam işaretlerinin keşfine önayak oluyor (Pixabay)
Yapay zekanın uzay araştırmalarında kullanılması yeni gezegenlerin ve olası yaşam işaretlerinin keşfine önayak oluyor (Pixabay)
TT

Uzaylı arayışındaki yapay zeka 8 "ilginç sinyal" buldu

Yapay zekanın uzay araştırmalarında kullanılması yeni gezegenlerin ve olası yaşam işaretlerinin keşfine önayak oluyor (Pixabay)
Yapay zekanın uzay araştırmalarında kullanılması yeni gezegenlerin ve olası yaşam işaretlerinin keşfine önayak oluyor (Pixabay)

Bilim insanları, yeni bir makine öğrenimi yönteminin, uzaylı yaşamı arayışında daha önce tespit edilmemiş 8 "ilgi çekici sinyal" bulduğunu söylüyor.
Dünya'ya nispeten yakın 5 yıldızdan gelen bu ilgi çekici sinyallerin, başka dünyalardaki uzaylı zekasının işaretleri olabileceği belirtiliyor.
Araştırmacılara göre bu hedefler (ve bunlara benzeyen diğerleri) yapay zekanın nihayet Dünya'nın ötesinde yaşam sinyalleri bulmamızı sağlayabileceği anlamına geliyor.
Dünya dışı zeka arayışının büyük bir kısmı, "teknoimzaları", yani kazara veya kasıtlı olarak uzaylı teknolojisinden gelmiş olabilecek sinyalleri aramaya odaklı.
Ancak bilim insanları bu teknoimzaları bulmakta kısmen zorlanıyor çünkü çoğu parazitten kaynaklanan çok sayıda  ilginç aday var.
Yeni sistem, araştırmacıların evrenden bize gelen büyük miktardaki veriyi taramasına ve ilgi çekici olabilecek sinyalleri bulmak için bunları daha hızlı bir şekilde incelememize yardımcı olmayı amaçlıyor. Ayrıca araştırmacıların, örneğin cihazlar insan teknolojisinden kaynaklanan parazitleri algıladığında ortaya çıkabilecek yanlış pozitifleri filtrelemesine de olanak tanıyabilir.
Araştırmacılar sistemi anlatan yeni bir makalede, şimdiden 8 adet "daha önce tanımlanmamış ilgi çekici Dünya dışı zeka sinyali" bulduklarını yazıyor.
Ancak bu hedeflerin tekrarlanan gözlemlerinin henüz benzer sinyallerin yeniden tespitiyle sonuçlanmadığı belirtiliyor.
Teknoimza arayışlarının çoğu radyo frekanslarına odaklanıyor, çünkü bu frekanslar uzayda kolayca hareket edebiliyor ve bunları gönderen ve tespit eden sistemler nispeten daha kolay kurulabiliyor. Araştırmacılar özellikle, evrende düzenli olarak meydana gelen doğal radyo emisyonlarından daha kolay ayırt edilebilen dar bant radyo sinyallerini arıyor.
Yeni sistem, evrenin dört bir yanından gelen bu radyo sinyalleriyle ilgili toplanan veriler içinde araştırma yaptı. Çalışma, bilimsel dergi Nature Astronomy'de bugün yayımlanan "820 yakın yıldızdan gelen teknoimzalar için derin öğrenme araştırması" başlıklı makalede anlatılıyor.
Bilim insanları, 115 milyon veri parçacığını araştırdı ve yaklaşık 3 milyon ilgi çekici sinyal buldu. Araştırmacılar, sistemin bu parçacıkları ayıklama şekli göz önüne alındığında bunun muhtemelen bir "fazla sayım" olduğunu ve sinyallerin çoğunun yine büyük ihtimalle parazitten kaynaklandığını belirtiyor.
Yanlış pozitif gibi görünen sinyaller filtrelendikten sonra geriye 20 bin 515 sinyal kaldı. Bunlar arasında araştırmacıların dikkatini çeken 8 "ilgi çekici sinyal" tespit edildi.
Bu 8 sinyal 5 farklı yıldızdan geliyor ve yıldızların hepsi de Dünya'dan 30 ila 90 ışık yılı uzaklıkta.
Araştırmacılar, bu sinyallerin "gerçekten de" dünya dışı zeki yaşam tarafından "üretilip üretilmediğine" dair herhangi bir sonuca varmaya çalışmadıklarını söylüyor. Diğer bilim insanlarını, sinyallerin nereden geldiğini bulma umuduyla bu hedefleri incelemeye devam etmeye çağırıyorlar.
Dahası, aynı yöntemin başka dünyalarda yaşam arayışını hızlandırma umuduyla diğer büyük veri kümelerini incelemek için de kullanılabileceği belirtiliyor.



"Asya tek boynuzlu atı"nın genom haritası ilk kez çıkarıldı: Yok olmalarını engelleyebilir mi?

Laos'ta 1999'da kameralara yakalanan saolanın en iyi tahminlere göre 100'den az üyesi kaldı (Ban Vangban Village/Wildlife Conservation Society)
Laos'ta 1999'da kameralara yakalanan saolanın en iyi tahminlere göre 100'den az üyesi kaldı (Ban Vangban Village/Wildlife Conservation Society)
TT

"Asya tek boynuzlu atı"nın genom haritası ilk kez çıkarıldı: Yok olmalarını engelleyebilir mi?

Laos'ta 1999'da kameralara yakalanan saolanın en iyi tahminlere göre 100'den az üyesi kaldı (Ban Vangban Village/Wildlife Conservation Society)
Laos'ta 1999'da kameralara yakalanan saolanın en iyi tahminlere göre 100'den az üyesi kaldı (Ban Vangban Village/Wildlife Conservation Society)

Son derece nadir rastlanan "Asya tek boynuzlu atı" saolanın ilk defa genom haritası çıkarıldı. Yeni çalışma nesli kritik tehlike altındaki türün yaşamasını sağlayabilir. 

İlk kez 1992'de tanımlanan saola (Pseudoryx nghetinhensis), en yakın zamanda keşfedilen büyük memeli türü. Vietnam ve Laos'un dağlık ormanlarında yaşayan bu sığır türü, boynuzlarının yanı sıra çok nadir görülmesi nedeniyle "Asya tek boynuzlu atı" diye biliniyor.

Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği'ne (IUCN) göre nesli kritik tehlike altındaki bu türün 100'den daha az üyesi kaldığı tahmin ediliyor. Üstelik en son 2013'te görülmesi, soyunun çoktan tükenmiş olabileceği ihtimalini de gündeme getiriyor. 

Uluslararası bir araştırma ekibi, avcıların evlerinden toplanan saola kalıntılarından alınan parçaları analiz ederek 26 saolanın tam genomunu çıkardı. Türünün ilk örneği olan bu çalışma, saolanın geçmişini anlama ve geleceğini güvence altına alma yolunda kritik bilgiler sundu. 

Bulguları hakemli dergi Cell'de 5 Mayıs Pazartesi günü yayımlanan çalışmaya göre saolalar 5 bin ila 20 bin yıl önce iki ayrı popülasyona ayrılmış. 

Makalenin başyazarı Genís Garcia Erill "Saolanın önemli genetik farklılıklara sahip iki popülasyona ayrıldığını görmek bizi epey şaşırttı" diyerek ekliyor: 

Bu daha önce hiç bilinmiyordu ve genetik veriler olmadan bilmemizin yolu yoktu. Bu önemli bir sonuç çünkü türün genetik varyasyonunun nasıl dağıldığını etkiliyor.

Bilim insanları ayrıca iki popülasyonun da Son Buzul Çağı'ndan itibaren azaldığını saptadı. Ekip, toplam saola nüfusunun 10 bin yıldır hiçbir zaman 5 binin üstüne çıkmadığını tahmin ediyor.

Bu durum, iki grubun da genetik çeşitliliğini kaybettiği anlamına geliyor. Ancak her biri genetik kodlarının farklı kısımlarını kaybetmiş. Araştırmacılara göre bu, nesillerinin tükenmesini önlemede kritik bir rol oynayabilir. 

Garcia Erill "Bir popülasyonda kaybolan genetik varyasyon diğerini tamamlıyor. Yani eğer bunları karıştırırsak, diğerindeki eksiklik giderilebilir" diye açıklıyor.

Bilim insanları saolaların hayatta kalması için esaret altında çiftleşmelerini sağlayacak bir program geliştirmeye çalışıyor. Yeni çalışmayı yürüten ekibin hesaplamalarına göre böyle bir program, tükenme riski karşısında en etkili çözümü sunuyor. 

Çalışmanın bir diğer yazarı Rasmus Heller şöyle diyor:

Gelecekteki bir popülasyonun temelini oluşturmak için en az bir düzine saolayı (ideal olarak her iki popülasyonun karışımı) bir araya getirebilirsek, modellerimiz türlerin uzun vadede hayatta kalma şansının yüksek olacağını gösteriyor.

En son 2013'te görülen bir türün 12 üyesini bulmak zorlu bir iş. Ancak araştırmacılar, yeni çalışmanın bu sorunu çözebileceğine inanıyor. Saolanın genetik haritasının çıkarılması, daha kapsamlı arama çalışmalarının önünü açabilir. 

Makalenin yazarlarından Minh Duc Le, "Birçok araştırmacı, suda ve hatta aynı habitatta yaşayan kan emiciler olan sülüklerde, saola DNA'sının izlerini bulmayı deneyip başaramadı" diyerek ekliyor:

Bu tekniklerin hepsi küçük DNA parçalarını tespit etmeye dayanıyor ama artık saola genomunun tamamını bildiğimize göre, bu parçaları bulmak için çok daha geniş bir el kitabımız var.

Independent Türkçe, Science Alert, Phys.org, Cell