Yeni araştırma, 200 yıllık soruyu aydınlatıyor: Beethoven'ı ne öldürdü?

Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü'nden araştırmacılar ünlü bestecinin saç tutamlarını inceledi

9 senfonisi, 5 piyano konçertosu, 32 piyano sonatı, 16 yaylı dörtlüsü ve hayatı boyunca yazdığı tek opera olan Fidelio, Beethoven'ın en çok bilinen eserlerinden (Wikimedia Commons)
9 senfonisi, 5 piyano konçertosu, 32 piyano sonatı, 16 yaylı dörtlüsü ve hayatı boyunca yazdığı tek opera olan Fidelio, Beethoven'ın en çok bilinen eserlerinden (Wikimedia Commons)
TT

Yeni araştırma, 200 yıllık soruyu aydınlatıyor: Beethoven'ı ne öldürdü?

9 senfonisi, 5 piyano konçertosu, 32 piyano sonatı, 16 yaylı dörtlüsü ve hayatı boyunca yazdığı tek opera olan Fidelio, Beethoven'ın en çok bilinen eserlerinden (Wikimedia Commons)
9 senfonisi, 5 piyano konçertosu, 32 piyano sonatı, 16 yaylı dörtlüsü ve hayatı boyunca yazdığı tek opera olan Fidelio, Beethoven'ın en çok bilinen eserlerinden (Wikimedia Commons)

Bilim insanları ünlü besteci Ludwig van Beethoven'ın yıllardır muhafaza edilen saç tutamlarını analiz ederek bestecinin genomunu ilk kez sıraladı.
Hakemli bilimsel dergi Current Biology'de yayımlanan araştırma, Alman bestecinin sağlığı ve soy geçmişine dair şaşırtıcı ayrıntılar ortaya çıkardı.
Başlıca bulguya göre Beethoven, karaciğer hastalıkları için kalıtsal genetik risk faktörlerine sahipti ve hepatit B'ye (karaciğer iltihabına neden olan bir virüs) yakalanmıştı.
Araştırmacılar, bestecinin alkol tüketimini de göz önünde bulundurarak, 56 yaşında erkenden ölmesinde tüm bu faktörlerin rol oynadığı sonucuna vardı.
Müzik tarihinin en önemli kişiliklerinden biri olan Beethoven, 1827'de hayatını kaybetmişti. Bestecinin o yıl 29 Mart'ta düzenlenen cenazesine on binlerce kişi katılmıştı.
Beethoven'ın ayrıca işitme kaybından da mustarip olduğu biliniyordu. İşitme yetisini kaybettiğinde piyanosuna bir rezonatör koymuş ve sonunda beste yapmaya devam etmek için titreşimleri kullanmaya başlamıştı. Müzikte sesin yutulmasını sağlayan, mekanikteki kitle-yay ilkesine uygun işlev gören araçlara rezonatör adı veriliyor.
Max Planck Evrimsel Antropoloji Enstitüsü'nden, araştırmanın ortak yazarı Johannes Krause, "Birincil hedefimiz, Beethoven'ın 20'li yaşların ortalarında başlayan ve sonunda 1818'de sağır olmasına yol açan işitme kaybı gibi sağlık sorunlarına ışık tutmaktı" dedi.
Araştırmacılar, Beethoven'ın sağırlığının kesin nedenini belirleyemese de DNA'sından çok sayıda ipucu topladı.
Örneğin, bestecinin kurşun zehirlenmesi nedeniyle öldüğü iddiası yeni araştırmada tamamen çürütüldü. Bu iddiayı ortaya atan önceki analizlerin, aslında Beethoven'a ait olmayan bir saç örneği üzerinde yapıldığı ortaya çıktı.
Yeni çalışmanın arkasındaki araştırmacılar, bu analize yaklaşık 8 yıl önce başlamıştı. Kullandıkları örnekler, bestecinin başından ölümünden 7 yıl önce kesilmiş saç tutamlarını içeriyordu.
Beethoven'ın ölümüne neden olduğu iddia edilen faktörler arasında çölyak hastalığı (vücudun glutene karşı bağışıklık tepkisi üretmesi), laktoz intoleransı veya huzursuz bağırsak sendromu da vardı.
Ancak yeni genetik veriler, bu rahatsızlıkların bestecinin ölümüne neden olamayacağını ortaya koydu.
Beethoven'la ilgili en çok tartışılan konulardan biri de alkol alışkanlığıydı. Beethoven ve arkadaşlarının yazdığı mektuplar, bestecinin düzenli olarak alkol tükettiğini gösteriyordu. Ne kadar içtiğini söylemek zor olsa da,yakın bir arkadaşı bestecinin her gün öğle yemeğinde en az bir litre şarap içtiğini yazmıştı.
Çalışmanın baş yazarı Tristan James Alexander Begg, "Saçta özellikle EtG adı verilen bir biyobelirteç bulduk. Bu belirteç, kronik alkol sorunun metabolik bir işareti" dedi.
Begg yine de bu konuda daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulduğunu vurguluyor:
"Hepatit B muhtemelen gelecekteki araştırmalar için en umut verici damar. Beethoven'ın hayatının farklı dönemlerine ait saç tutamlarının bu tür analizlerden geçmesini şiddetle tavsiye ederim."
Krause da, "Beethoven'ı neyin öldürdüğünü kesin olarak söyleyemeyiz ama en azından artık önemli bir kalıtsal riskin ve hepatit B virüsü enfeksiyonunun varlığını doğrulayabiliriz" diyor:
"Ayrıca daha az olası genetik nedenleri de eleyebiliriz."
 
Independent Türkçe, Gizmodo, CNN International



Sadece 300 ışık yılı uzakta devasa gaz bulutu keşfedildi

Bilim insanları Orion gibi bulutsularda yıldız oluşumunu incelese de sürecin öncesi hakkında daha az gözlem yapılabiliyor (NASA)
Bilim insanları Orion gibi bulutsularda yıldız oluşumunu incelese de sürecin öncesi hakkında daha az gözlem yapılabiliyor (NASA)
TT

Sadece 300 ışık yılı uzakta devasa gaz bulutu keşfedildi

Bilim insanları Orion gibi bulutsularda yıldız oluşumunu incelese de sürecin öncesi hakkında daha az gözlem yapılabiliyor (NASA)
Bilim insanları Orion gibi bulutsularda yıldız oluşumunu incelese de sürecin öncesi hakkında daha az gözlem yapılabiliyor (NASA)

Dünya'ya beklenmedik kadar yakın bir mesafede devasa bir gaz bulutu keşfedildi. Moleküler gaz bulutu, bilim insanlarına yıldız oluşum sürecini incelemeleri için eşsiz bir fırsat sunuyor.

Moleküler bulutlar içindeki toz ve gaz kümeleri çökerek yıldızları meydana getiriyor. Hidrojen ve karbonmonoksit molekülleri içeren bu bulutları, yıldız oluşturmalarından önce görmek zorlu bir iş.

Bilim insanları moleküler hidrojen gazı neredeyse görünmez olduğu için bu bulutları ararken karbonmonoksite odaklanıyor. Ancak karbonmonoksit miktarı azsa bulut kolayca gözden kaçabiliyor.

Araştırmacılar yeni keşfedilen moleküler gaz bulutunun bugüne kadar saptanmamasını da buna bağlıyor.

Bulguları hakemli dergi Nature Astronomy'de dün (28 Nisan) yayımlanan çalışmayı yürüten ekip, bulutu daha önce hiç kullanılmamış bir yöntemle tespit etti. Araştırmacılar, buluttaki hidrojenin yaydığı ultraviyole ışık sayesinde keşfi yaptı.

Güney Kore'nin STSAT-1 uydusunun verilerini inceleyen araştırmacılar, hidrojenin doğal olarak yaydığı uzak ultraviyole ışığı fark etti. Normalde bu spektrumdaki ışığı yakalamak epey zor ancak uydunun spektrografı, bunu analiz edilebilecek dalga boylarına ayırmayı başardı. 

Rutgers Üniversitesi'nden çalışmaya liderlik eden Blakesley Burkhart, "Bu, moleküler hidrojenin uzak ultraviyole emisyonunu doğrudan bularak keşfedilen ilk moleküler bulut. Bu bulut, kelimenin tam anlamıyla karanlıkta parıldıyor" diyor.

Yunan mitolojisindeki şafak tanrıçası Eos'un adı verilen gaz bulutu Dünya'dan sadece 300 ışık yılı uzakta. Yaklaşık 3 katrilyon kilometrelik bu mesafe insan ölçeğinde muazzam bir büyüklüğe denk düşse de galaktik ölçekte çok yakın kabul ediliyor. Dünya'ya en yakın yıldız oluşum bölgesi olan Orion Bulutsusu yaklaşık 1300 ışık yılı uzakta. 

Hilale benzeyen bulutun kütlesi Güneş'in kütlesinin yaklaşık 3 bin 400 katı ve yaklaşık 40 Ay çapına (140 bin kilometre) sahip. 

Makalenin yazarlarından Thomas Haworth "Bu şey adeta kozmik arka bahçemizde ve biz onu kaçırdık" diyor.

Güneş Sistemi'nin yakın çevresini ifade eden Yerel Kabarcık'ta yer alan Eos, bugüne kadar bulunan en yakın moleküler bulut. 

Bilim insanları bu sayede yıldız ve yıldız sistemlerinin nasıl oluştuğunu çok daha iyi anlayabilecekleri bir imkana sahip. 

Burkhart, "Teleskoplarımızla baktığımızda, oluşum aşamasındaki tüm yıldız sistemlerini görebiliyoruz ancak bunun nasıl gerçekleştiğini ayrıntılı olarak bilmiyoruz" diyerek ekliyor: 

Eos'u keşfetmemiz heyecan verici çünkü artık moleküler bulutların nasıl oluştuğunu ve ayrıştığını, bir galaksinin yıldızlararası gaz ve tozu yıldızlara ve gezegenlere nasıl dönüştürdüğünü doğrudan ölçebiliyoruz.

Araştırmacılar ayrıca yeni yöntemi kullanarak yakınlarda gizlenen başka moleküler bulutları da keşfetmeyi umuyor.

Çalışmanın bir diğer yazarı Thavisha Dharmawardena "Bu teknik yıldızlararası ortam hakkında bildiklerimizi baştan yazabilir, galaksideki gizli bulutları ortaya çıkarabilir ve hatta kozmik şafağın algılanabilen en uzak sınırlarına kadar ulaşabilir" ifadelerini kullanıyor.

Independent Türkçe, Space.com, CNN, Nature Astronomy