İranlı vekiller, devlet sırlarını ifşa ettiği için Zarif’in cezalandırılmasını istiyor

İran Meclis Başkanı Galibaf, Zarif’i siyasi hedeflerinin arkasından gitmekle suçladı.

İran Dışişleri Bakanı Muhammed Cevad Zarif, Ocak ayında Moskova’daki temasları sırasında Rus mevkidaşı Sergey Lavrov’u dinliyor (AP)
İran Dışişleri Bakanı Muhammed Cevad Zarif, Ocak ayında Moskova’daki temasları sırasında Rus mevkidaşı Sergey Lavrov’u dinliyor (AP)
TT

İranlı vekiller, devlet sırlarını ifşa ettiği için Zarif’in cezalandırılmasını istiyor

İran Dışişleri Bakanı Muhammed Cevad Zarif, Ocak ayında Moskova’daki temasları sırasında Rus mevkidaşı Sergey Lavrov’u dinliyor (AP)
İran Dışişleri Bakanı Muhammed Cevad Zarif, Ocak ayında Moskova’daki temasları sırasında Rus mevkidaşı Sergey Lavrov’u dinliyor (AP)

İran Dışişleri Bakanı Muhammed Cevad Zarif’in Derim Muhafızları’nın diplomasiyi baltalayan faaliyetlerini eleştirmesi İran Meclisi’ndeki vekillerin tepkisiyle karşılaştı. Bu tepkilerden bazıları da Zarif’in ‘devlet sırlarını ifşa etme’ suçlamasıyla mahkemede yargılanması yönünde.
İran Meclis Başkanı Muhammed Bakır Galibaf, Eski Kudüs Gücü Komutanı Kasım Süleymani’nin “çatışma sahaları ve diplomasi koridorlarını açmadaki” rolünü savunarak, “Siyasi oyunlar ve acemilik dışında hiçbir şey apaçık gerçeği gizleyemez” ifadesini kullandı. Galibaf, Twitter hesabından, “Birilerinin siyasi hedeflerine ulaşmak için fırsatçılık yapmasına ve ona (Süleymani) zulmetmesine izin vermeyeceğiz.  Onun tarihi rolünü tersyüz edemezler” diye yazdı.
Galibaf’ın eski Uluslararası ve Diplomatik İlişkilerden Sorumlu Yardımcısı Emir Abdullahiyan, Twitter hesabından, “İran’ın sahadaki başarıları, nükleer anlaşmayla sonuçlanan müzakereler ve diğer önemli uluslararası müzakerelerde diplomasi için büyük bir servetti. General Süleymani asla insanları harcamadı. O, çatışma ve diplomasi sahasını, halkın ve ulusal güvenliğin korunmasının iki temel direği olarak niteliyordu” ifadelerini kullandı.
İran Meclisi Ulusal Güvenlik ve Dış Siyaset Komisyonu Başkanvekili Mansur Hakikatpur, Devrim Muhafızları’na ait Fars haber ajansına verdiği demeçte Bakan Zarif’i sert sözlerle eleştirdi. Zarif’in rejime ait kırmızı çizgileri aştığını ve cezalandırılması gerektiğini belirten Hakikatpur, “Bu hata kırmızı kart göstermeyi ve kovmayı gerektiriyor. Zarif gibi kişilerin bu bireysel hataları asla kabul edilemez” dedi. Ulusal Güvenlik Yüksek Konseyi’nin Zarif’i cezalandırmasını isteyen Hakikatpur, “Zarif bu alanda çalışmanın koşullarını biliyor ve açıklamalarının kaynağı bilgisizlik veya hata değil. Bu da cezalandırılmasını gerektiriyor. Orada hata yok, bilinçli bir şekilde o açıklamaları yaptı” diye konuştu. Hakikatpur, Zarif ve dış politika alanında çalışan meslektaşlarının Süleymani’nin açtığı sahada ilerlediklerini dile getirdi.
Milletvekili ve Ulusal Güvenlik Komisyonu üyesi Zühre İlahiyan, Zarif hakkında “adli ve hukuki işlem başlatma” sinyali verdi. İlahiyan, “Zarif’in açıklamaları Süleymani’nin popülaritesini düşürmedi ve düşürmeyecek” dedi.
Meclis Ulusal Güvenlik Komisyonu üyesi Celil Rahimi Cihanabadi, Twitter hesabından paylaştığı mesajda, “Zarif birçok kez açıkça cumhurbaşkanı aday olmayacağını ilan etti. Ses kaydının yayınlanmasının seçimlerle bir ilişkisi yok. Bu sadece Viyana’daki müzakerelere zarar vermeyi ve diplomasi organının başkanına (Zarif) olan güveni kırmayı hedefliyor. Natanz’daki son sabotajın ve ulusal çıkarlara verilen diğer zararların bir devamı olarak dikkatli olmalıyız” diye yazdı. Meclis Başkanlığı Heyet üyesi Ahmed Emir Abadi Ferahani, gizli ve bazen oldukça gizli bilgilerin dış medya organlarına sızdırılmasıyla ilgili sorular sorarak, diplomasi servisinin baş yetkilisine ait röportajın sızdırılması hakkında soruşturma açma ve “ülke ile halka ihanet edenleri adalete teslime etme” talebinde bulundu. Isfahan Milletvekili Muhammed Taki Nakd Ali, Zarif’i Süleymani’ye “hakaret etmekle” suçladı ve açıklamalarından ötürü özür dilemeye çağırdı.



İran'da iki halef seçimi krizi: Ilımlılık ve aşırılık oyunu

Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
TT

İran'da iki halef seçimi krizi: Ilımlılık ve aşırılık oyunu

Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)
Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor (Reuters)

Refik Huri

Cumhurbaşkanı İbrahim Reisi'nin helikopter kazasında ölmesi, İran'ı kritik bir dönemde iki halef kriziyle karşı karşıya bıraktı; birincisi zamanından önce gelen cumhurbaşkanının halefi krizi. İkincisi,1979'da İslam Devrimi'nin fitilini ateşleyen İmam Humeyni’den çok daha uzun süre hüküm süren Dini Lider Ali Hamaney'in sağlık durumu sebebiyle zamanı yaklaşan halefini seçme krizi. Hamaney'in halefinin radikal bir din adamı olacağı kesin ve Reisi öne çıkan bir adaydı. Hem Dini Lider hem de Dini Lider’in istediği seçeneğe oy veren Uzmanlar Konseyi çevresinde önemli bir seçenekti. Reisi'nin halefi konusu ise görünürde Reisi, Ahmedinejad ve Hatemi gibi aşırı muhafazakâr veya Rafsancani ve Ruhani gibi reformcu ve ılımlı bir figür olacak din adamı ya da eski Devrim Muhafızları subayı seçeneklerine açık görünüyor.

Sistemin gerçek hesapları arasında hiçbir fark yok. Zira gerçek güç, “ilahi meşruiyete” sahip olan, kayıp ve beklenen “zamanın sahibinin” vekili olan Dini Liderin elinde. Herhangi bir dini rejim gibi, gittikçe daha da aşırılaşma yönünde ilerlemeye mahkûm bir rejimde, Dini Liderin aşırı muhafazakâr olması doğal. Teorik olarak “halk meşruiyetini” temsil eden cumhurbaşkanlığı makamı için muhafazakâr ya da ılımlı adayları seçen de odur. Seçimler, ister iç koşullar isterse dış ilişkilerin görünen yönü olsun, rejimin her aşamadaki ihtiyaçlarına bağlıdır. Dünyada İran’daki “reformcu akımın” başarısı üzerine oynanan bahisler bağlamında yapılan eski ve yeni tartışmalar ise bir nevi kendini kandırmadır. Dini Liderin iradesi olmadan hiçbir reformcu iktidara ulaşamaz. Cumhurbaşkanı Muhammed Hatemi, Hasan Ruhani ve onlardan önce İmam Humeyni'nin ölümünden sonra arkadaşı Ali Hamaney'in Dini Lider konumuna gelmesinde önemli rol oynayan Haşimi Rafsancani'de olduğu gibi, iktidara gelip çizilen kırmızı çizgileri aşmaya çalışan herhangi bir reformcu figür izolasyona mahkumdur.

Hamaney, "bugün ülkenin asıl meselesinin ekonomi ve temel zayıf noktasının da ekonomik mesele" olduğunu düşünüyorsa, Reisi'nin halefi ekonomiye odaklanacak, insanları ekonomik durumdan ve uygulanan sosyal kısıtlamaların sertliğinden kaynaklanan toplumsal memnuniyetsizliklerini azaltmaya ikna edecek ılımlı bir şahsiyet olabilir. Ama bunun aksini düşünenler de var. Bunlara göre Reisi'nin Türkiye, Mısır, Suudi Arabistan, BAE, Katar ve diğerlerine açılma konusunda yaptıkları, ancak ılımlı bir cumhurbaşkanının aksine sorgulanmadan esneklik gösterebilecek katı görüşlü bir cumhurbaşkanı tarafından yapılabilirdi. Pratik olarak Hamaney'in elinde olan anahtar, adayları eleyen ve Reisi'nin aday gösterilmesi sırasında kazanacağı korkusuyla Ali Laricani’nin yarış dışı bırakılmasında olduğu gibi, seçilen adaya tehdit oluşturanların adaylığını önleyen Anayasa Koruma Konseyi'ne ödünç olarak veriliyor. Konsey, eski cumhurbaşkanı Ruhani’nin bile, uzun süredir üyesi olmasına rağmen Uzmanlar Konseyi'ne aday olmaya uygun olmadığına karar vermişti. Bunun nedeni, İmam Humeyni'nin en başından beri İslam Cumhuriyeti'nin en yüksek önceliklerini belirlemiş olmasıdır ve bunlardan en öne çıkanları iki tanedir. Birincisi, "İslam hükümeti velayet ile imanın ikizidir ve düzeni sağlamak bir görev borcudur." İkincisi ise "devrimi ihraç etmek, çünkü rejim kapalı bir ortamda kalırsa kesinlikle yenilgi ile yüzleşecektir." Arap ülkelerindeki Şii milis gruplara “yatırım” yapılması ve Filistin kartına sahip olunmaya çalışılması da bundandır. Bunun hiçbir bölgesel güçte daha önce görülmemiş pratik uygulaması ise Lübnan'da Hizbullah, Irak’ta Haşdi Şabi, özellikle de Hizbullah Tugayları, Seyyid el-Şuhada Tugayı, Kays el-Hazali hareketi, Suriye'de Afganlardan oluşan Fatimiyyun Tugayı ile Pakistanlılardan oluşan Zeynebiyyun Tugayı gibi silahlı mezhepçi ideolojik grupların kurulması, Yemen’de Ensarullah (Husiler), Gazze’de Hamas ve İslami Cihat’ın desteklenmesidir. İran'ın hiçbir şey yapmadan kazanmasını sağlayan da budur. Vekalet ile kazanıyor, vekalet ile savaşıyor ve vekalet ile anlaşıyor. Brookings Enstitüsü Başkan Yardımcısı ve Dış Politika Programı Direktörü Susan Maloney'nin söylediği gibi, Tahran'ın bölgede bahse girdiği şey bir kaos sistemidir. Maloney İran'ın stratejisini "güçlü düşmanlarına, özellikle de ABD'ye karşı avantaj elde etmenin ekonomik açıdan ucuz bir yolu olarak, asimetrik savaşa yatırım yapmak" olarak tanımlıyor. Sahne çok çelişkili ve Sovyetler Birliği'nde yaşanan ve onun çöküşüne yol açan duruma benziyor; içeride ekonomik zayıflık, dışarıda güçlü nüfuz ve büyük harcamaların yapıldığı askeri güç. Hamaney'in 2003'te İran penceresinden gördüğü kadarıyla bölgedeki sahne şöyleydi; “Washington yeni bir Ortadoğu yaratma konusunda tamamen başarısız oldu. Bölgenin jeopolitik haritasının köklü bir değişim içinde olduğu doğru ama bu ABD'nin değil, direniş cephesinin yararına bir değişim. Evet, Batı Asya'nın jeopolitik haritası değişti ama direnişin lehine olacak şekilde değişti.” Dahili sahneye gelince, zorlu ekonomik durumdan duyulan memnuniyetsizlik nedeniyle halk seçimlere katılma konusunda isteksiz. Kadınlara başörtüsünün dayatılmasına, sosyal davranışlar ve giyim üzerindeki kısıtlamaların sıkılaştırılmasına karşı gösteriler düzenleniyor. Son parlamento seçimlerine seçmenlerin ancak yüzde 41'i katıldı. Başkent Tahran'da bu oran yüzde 19'du.Türk analist Murat Yetkin, "İran rejimi uzun menzilli füzeler üretebiliyor ama Cumhurbaşkanı Reisi'nin uçağının yerini tam olarak belirleyemiyor" derken abartmıyordu. Aslında İran'ın uçağın düşüşüne ilişkin hikayesi hâlâ eksik. Dahası kazanın gerçek nedenleri, teknik neden veya sisten mi kaynaklandığı, yoksa sabotaj sonucu mu olduğu gibi sorular cevapsız kalacak kadar boşluklarla dolu. Resim net değil; cumhurbaşkanının uçağı düşerken kendisine eşlik eden iki uçak Tebriz'e dönüş yolculuğuna nasıl devam edebildi? Reisi'nin dini lider konumuna gelmesini engellemek için biri bir komplo mu kurdu? Cenaze törenlerinde Şiiliğin abartılı tezahürleri, soruları gülünç hale getirmeye yönelik bir çaba mıydı?

Totaliter rejimlerde gerçeği bilmek zordur. Ancak içeride baskı ve disipline, bölgede ise kaosa bel bağlayan İslami rejim, din adamları ve Devrim Muhafızları arasında karma bir rejim haline geldi. Devrim Muhafızları, Reisi'nin halefinin seçiminde önemli, Hamaney'in halefinin seçiminde ise daha büyük bir rol oynuyor.