Türkiye otomotiv sektörünün 2021 ihracatı 29,3 milyar dolara çıktı

AA
AA
TT

Türkiye otomotiv sektörünün 2021 ihracatı 29,3 milyar dolara çıktı

AA
AA

Türkiye ekonomisinin lokomotif sektörü olan ve ihracatta 2021 yılını da lider olarak kapatarak üst üste 16'ncı şampiyonluğunu ilan eden otomotiv endüstrisi, geçen yıl 29,3 milyar dolar dış satım gerçekleştirdi.
Uludağ Otomotiv Endüstrisi İhracatçıları Birliğinden (OİB) yapılan açıklamaya göre, otomotiv sektörünün 2021 yılı ihracatı, 2020'ye göre yüzde 15 artarak 29 milyar 342 milyon 794 bin dolar oldu.
Türkiye ihracatında yine ilk sırada yer alan otomotiv endüstrisi, böylece ihracatta 16 yıldır aralıksız şampiyon sektör oldu.
Sektörün aralık ayı ihracatı da bir önceki senenin aynı dönemine göre yüzde 6 artışla yaklaşık 3 milyar doları bulurken bu rakam sektör tarihinin aylık bazda en yüksek ikinci ihracatı oldu.
Otomotiv sektörünün 2021 yılı ihracat ortalaması ise 2,45 milyar dolar oldu, endüstrinin aralık ayında Türkiye ihracatından aldığı pay ise yüzde 13,3 olarak gerçekleşti.
Ürün grubu bazında "tedarik endüstrisi" ihracatı 2021'de, bir önceki seneye göre yüzde 26 artışla 11 milyar 803 milyon dolar olurken, tüm otomotiv ihracatından ise yüzde 40,2 pay aldı. "Eşya taşımaya mahsus motorlu taşıtlar" ihracatı yüzde 28, diğer ürün grupları altında yer alan "çekiciler" ihracatı ise yüzde 68 arttı. Diğer yandan "binek otomobiller" ihracatı yüzde 0,3 "otobüs minibüs midibüs" ihracatı ise yüzde 17 düşüş gösterdi.

2021'de en çok otomotiv ihracatı Almanya'ya yapıldı
Ülke bazında Almanya, 2021 yılında ihracatın en büyük pazarı oldu. Almanya'ya geçen yıl ihracat bir önceki seneye göre yüzde 17 artışla 4 milyar 168 milyon dolara yükseldi. Geçen yıl diğer büyük pazarlardan Fransa'ya yüzde 14, Birleşik Krallık'a yüzde 39, İtalya ve İspanya'ya yüzde 15'er, Polonya'ya yüzde 21, ABD'ye yüzde 29, Rusya'ya yüzde 51, Mısır'a yüzde 22 ve Fas'a yüzde 19 ihracat artışı yaşandı.
Ülke grubu bazında ihracattan aldığı yüzde 64,6 payla ilk sırada yer alan AB ülkelerine 2021'de, bir önceki seneye göre yüzde 11 artışla 18 milyar 966 milyon dolarlık ihracat gerçekleştirildi. Geçen yıl Orta Doğu ülkelerine yönelik ihracat yüzde 15 düşerken Bağımsız Devletler Topluluğu ülkelerine yüzde 38, Kuzey Amerika Serbest Ticaret Bölgesi'ne yüzde 28, diğer Avrupa ülkelerine yüzde 32 ve Afrika ülkelerine yüzde 21 artış gösterdi.

"Krizlere rağmen yılı yüzde 15 artışla kapattık"
Açıklamada görüşlerine yer verilen OİB Yönetim Kurulu Başkanı Baran Çelik, geçen yıl yarı iletken çip kriziyle başlayan, diğer ham madde tedarik problemleriyle süren ve artan maliyetlerle daha da derinleşen sorunların global çapta olduğu gibi Türkiye'nin otomotiv sektörünü de olumsuz etkilediğini ifade etti.
Otomotiv endüstrisinin aralıkta, tarihinin aylık bazdaki en yüksek ikinci ihracatına ulaştığını kaydeden Çelik, "Yaşanan tüm sorunlara rağmen geçen yılı yüzde 15 ihracat artışıyla kapatmayı başardık. Bu başarıda üstün gayret gösteren ve emeği geçen tüm firmalarımızı kutlarım." değerlendirmesinde bulundu.



Trump kabul etmez ama Çin'le ticaret savaşında gözünü ilk kırpan o oldu

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP
TT

Trump kabul etmez ama Çin'le ticaret savaşında gözünü ilk kırpan o oldu

Fotoğraf: AFP
Fotoğraf: AFP

ABD Masters Turnuvası'nda golf izleme, bu oyunu bizzat oynama, masaları gezme ve Mar-a-Lago'da yemek yiyenleri selamlama arasında Donald Trump'ın Bertrand Russell'ı incelemek için çok az zaman bulduğunu tahmin etmek makul olur.

Bu üzücü çünkü Britanyalı filozofun 1922'de yayımlanan Çin Sorunu kitabını özümsemek, sadece bu pasajla bile ona ve Amerika'ya fayda sağlayabilir:

Çin ulusu dünyadaki en sabırlı ulus, yüzyılları diğer ulusların on yılları gördüğü gibi görüyor. Temelde yok edilemez ve beklemeye gücü yeter.

Mandarin dilinde Donald Trump'ın bile dikkatini çekebilecek bir başka kısa ifade de var: Birebir çevrildiğinde "Acı yemek" anlamına gelen "chi ku", şikayet etmeden acı çekmek manasında kullanılıyor.

Russell'ın gözlemlediği gibi, Çin'in kültürünü ve yaklaşımını böyle özdeyişler tanımlar. Bugün Pekin'in, ABD'nin dünyanın en kalabalık ülkesiyle ekonomik rekabetini çarpıcı bir şekilde tırmandırmasına karşı kullandığı stratejinin ardında onlar yatıyor.

ABD Başkanı halihazırda göz kırptı ya da göz kırpıyormuş gibi göründü. Cuma günü Çin, ABD'den ithal edilen mallara uygulanan vergiyi yüzde 84'ten yüzde 125'e çıkararak Trump'ın tarifelerine karşılık verdi. Hafta sonu ABD'nin akıllı telefonları, bilgisayarları ve diğer tüketici elektroniği ürünlerini kendi vergi artışlarından muaf tuttuğu açıklandı. Bu bir geri adım gibi görünüyordu.

ABD Ticaret Bakanı Howard Lutnick ise "Hayır" dedi. Bu ürünler belirli ülkelere uygulananların haricindeki vergilerle yakında karşılaşacaktı. Daha sonra Trump, bir sosyal medya paylaşımında bu ürünlere muafiyet tanınmadığını iddia ederek kararlı bir tavır sergiledi. Büyük harfler ortaya çıktı:

Tarifelere yönelik yürüteceğimiz ulusal güvenlik soruşturmalarında Yarı İletkenlere ve TÜM ELEKTRONİK TEDARİK ZİNCİRİNE bakıyoruz.

Yine de mevcut muafiyet, bir geri adım gibi görünüyordu.

Başkan Şi her zamanki gibi hiçbir şey söylemedi. Gelecek günlerde ve haftalarda daha fazlasını bekleyebiliriz: Bir tarafta kas gösterme ve bağırma, karşı cephede sakin metanet.

Bu, Çin'in sarsılmayacağı anlamına gelmiyor. Trump ve çevresinin hesaplarına göre Çin'in ABD'ye ihtiyacı var. Trump'ın sürekli atıfta bulunduğu bu devasa ticaret dengesizliği olmadan, Çin'in ihracatı için buna denk bir pazar yok. Şi ve çalışma arkadaşlarının, ülkelerinin hızla artan refahı, nüfusunu beslemesi ve aynı zamanda şişen orta sınıfın servetindeki artışı körüklemesi için ABD'ye bel bağladığını düşünüyorlar.

Ticaret söz konusu olduğunda, ABD-Çin mücadelesi yeni bir mesele değil. Hatta Trump ilk döneminde ikisi arasındaki eşitsizliğin üstesinden gelmeye çalıştı. Çin, dış ticareti teşvik etmeyi sürdürürken iç tüketimi ve kendi kendine yetmeyi artırma anlamına gelen "ikili dolaşım" veya "yeni kalkınma modeliyle" yanıt verdi.

Trump ikinci kez şansını deniyor. Ancak daha az odaklanmış bir şekilde, üç hedefi tek bir saldırıya dönüştürüyor: Federal geliri artırmak, Kanada ve Meksika gibi ülkeleri uyuşturucu tedariki gibi finansal olmayan nedenlerle cezalandırmak ve daha eşit bir ticaret dengesi sağlamak. Bu, üç danışman grubunu içeriyordu ve bir karmaşa reçetesi oluşturdu.

Aynı zamanda ekonomiyi siyasetle harmanlamaya çalıştı ve tarifeler söz konusu olduğunda ikisi birbiriyle kaynaşmıyor. Ekonomistlere her zaman tarifelerin kötü bir fikir olduğu, dayatılmaması ve bunlara cevap verilmemesi gerektiği öğretilir. Ancak Trump, Amerika'nın siyasi onayını aldığına ve çoğu Amerikalının kendisini destekleyeceğine inanıyor.

Trump bu hamlenin yaklaştığının sinyalini defalarca verdi. Çinliler hazırlık yapabilmiştir. Trump ilk salvoyu yaptığına göre, Amerika'nın üç hedefi vurmak için bir füze ateşlemeye çalışmasını izleyebilirler.

Trump, Çin'in ticaret fazlasına odaklanırken, ABD yönetiminin kendilerine önemli miktarda borçlu olmasından kaynaklanan kilit bir karta sahip olduklarının bilincindeki Çin, öncesinde Trump'ı ikinci bir devlet ziyaretine davet ederek muhtemelen eldeki tek kartını oynayan Birleşik Krallık'ın aksine, metanetini koruyup güvende kalabilir.

Çin, Amerikan dolarlarını doğrudan elden çıkarmasa da sertliğini başka yollarla ifade edebilir: ABD yatırımlarını yavaşlatarak, daha az yatırım yaparak ve sermayeyi başka yerlere yönlendirerek. Çin'in elindeki bir diğer güvence de üretimdeki küresel hakimiyetinin Amerika'nın finansal hizmetler ve yapay zekadaki hegemonyasıyla eşleşmesi. Dağınık ABD yaklaşımının artırdığı bölünmeden de faydalanabilirler. Avrupa, Pekin'e yaklaşmaya hazırlanma işaretlerini halihazırda gösteriyor.

Her iki süpergücün de canı yanacaktır, bunu yapmayacak kadar birbirlerine bağımlılar. Ancak ABD'nin yüksekten atmasını da bir zafer olasılığı gibi yorumlamak da bir hata olabilir. Bir uzlaşma sağlamak zorundalar. Bunun her iki lidere de itibar kaybettirmeden başarılması kritik önemde.

Trump ne söylerse söylesin ve Şi de ne söylemezse söylemesin, rekabetlerinin nereye varacağı neredeyse kesin.

Independent Türkçe