عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
TEKNOLOJİ

Dünyanın en büyük buz dağı 30 yılı aşkın bir süre sonra hareket etmeye başladı

Dünyanın en büyük buz dağı, yaklaşık 30 yıldan daha uzun bir süre sonra hareket etti

(AA)
(AA)
  • Ankara: AA
TT
  • Ankara: AA
TT

Dünyanın en büyük buz dağı 30 yılı aşkın bir süre sonra hareket etmeye başladı

(AA)
(AA)

BBC'nin haberine göre, 1986'da Antarktika kıyı şeridinden koparak Weddell Denizi'nde karaya oturup "buz adasına" dönüşen "A23a" isimli buz dağı, 30 yılı aşkın bir süre sonra hareket etmeye başladı.

İngiltere'de bulunan British Antarctic Survey'den Dr. Andrew Fleming, buz dağının zaman içerisinde küçüldüğünü ve hareket etmeye başladığını belirtti.

Buz dağının ilk hareketini 2020'de fark ettiğini kaydeden Fleming, son aylarda rüzgar ve akıntıların etkisiyle A23a'nın hızla ilerlediğini aktararak halihazırda Antarktika Yarımadası'nın kuzey ucundan geçtiğini kaydetti.

Uzmanlar, A23a'nın Güney Georgia'da karaya oturması durumunda adadaki fok, penguen ve diğer deniz kuşları için sorun yaratabileceğine işaret ediyor.

Buz dağının kütlesinden dolayı hayvanların beslenme rotalarının bozulabileceğini vurgulayan uzmanlar; bunun, hayvanların yavrularını düzgün beslemelerini engelleyebileceğini belirtiyor.

Dünyanın en büyük buz dağı olarak bilinen A23a'nın yüzölçümü yaklaşık 4 bin kilometrekare kalınlığı ise yaklaşık 400 metre.

Daha fazlasını oku

 
 
TEKNOLOJİ

Dünya'nın bir uydusu daha oluyor

Uzmanlar, yeni çalışmanın Dünya'nın çevresinin ne kadar yoğun bir güzergah olduğunu gösterdiğini söylüyor (ESA)
Uzmanlar, yeni çalışmanın Dünya'nın çevresinin ne kadar yoğun bir güzergah olduğunu gösterdiğini söylüyor (ESA)
TT
TT

Dünya'nın bir uydusu daha oluyor

Uzmanlar, yeni çalışmanın Dünya'nın çevresinin ne kadar yoğun bir güzergah olduğunu gösterdiğini söylüyor (ESA)
Uzmanlar, yeni çalışmanın Dünya'nın çevresinin ne kadar yoğun bir güzergah olduğunu gösterdiğini söylüyor (ESA)

Dünya, uzaydaki bir göktaşını yakalayarak iki ay boyunca uydusu yapmaya hazırlanıyor. 

Gezegene yaklaşan asteroitler bazen atmosfere girmeden uzaklaşıp gidiyor, bazen de Dünya'ya çarparak yanıyor.

Fakat bazen de gezegenin yörüngesine takılıp kısa süreliğine Ay'a eşlik ediyorlar. 

NASA'nın fonladığı Asteroit Karasal Etkili Son Uyarı Sistemi (ATLAS) teleskoplarını kullanan gökbilimciler son sınıfta yer alan bir asteroit keşfetti. 

7 Ağustos'ta gözlemlenen gökcismine 2024 PT5 adı verildi. 

Madrid Complutense Üniversitesi'nden Carlos de la Fuente Marcos ve Raúl de la Fuente Marcos, 2024 PT5'in 29 Eylül'den 25 Kasım'a kadar Dünya'nın yörüngesinde döneceğini tespit etti. 

Research Notes of the American Astronomical Society adlı hakemli dergide yayımladıkları çalışmada, yaklaşık 10 metre çapındaki asteroidin 56,6 günün ardından tekrar Güneş'in yörüngesine girerek yolculuğuna devam edeceğini aktardılar. 

Dünya'nın yörüngesine bu şekilde giren asteroitlere mini uydu adı veriliyor. Ancak zaman zaman uzay çöpleri gibi yapay cisimler de mini uydu sanılabiliyor.

Raúl de la Fuente Marcos "Ne zaman yörüngesi Dünya'ya bu kadar benzeyen bir cisim keşfedilse, onun aslında bir uzay enkazı olma ihtimali var" diyor. 

Fakat yapılan gözlemlerin 2024 PT5'in doğallığına "şüphe bırakmadığını" ekliyor. 

Diğer yandan bazı bilim insanları, bu küçük asteroidin aslında mini uydu olmadığını savunuyor. Mini uyduların Dünya'nın çevresinde en az bir tam tur atması gerekiyor ve 2024 PT5, tam bir daire çizmeden yörüngeden ayrılacak.

İlginç bir şekilde Ay'ın kısa süreli yoldaşının kendisinden kopmuş olma ihtimali de var. 

NASA'nın Jet İtki Laboratuvarı'ndan Paul Chodas, asteroidin geçmiş hareketlerinin, Ay'ın geçirdiği bir çarpışmadan kopmuş bir parça olabileceğine işaret ettiğini söylüyor. Fakat bu kesin bir şekilde doğrulanmadı.

Kasımda Dünya'nın yörüngesini terk edecek 2024 PT5'in Ocak 2025'te geri dönmesi bekleniyor. Bu ziyaretini daha kısa tutacak asteroit, muhtemelen 2055'te tekrar gelecek.

2024 PT5, küçüklüğü ve pek ışık yaymaması nedeniyle muhtemelen amatör teleskoplarla gözlemlenemeyecek. 

Independent Türkçe, IFL Science, New York Times, Research Notes of the American Astronomical Society