Hilary Swank annesiyle arabada yaşayarak büyümüş

Aktris, Los Angeles'ta oyunculuk yaptığı dönemde evsizlikle olan mücadelesiyle ilgili içten bir şekilde konuştu

(Lionsgate)
(Lionsgate)
TT

Hilary Swank annesiyle arabada yaşayarak büyümüş

(Lionsgate)
(Lionsgate)

Hilary Swank, ünlü olmadan önce annesiyle birlikte arabalarında yaşadıklarını açıkladı.

The Wall Street Journal'a verdiği röportajda Oscar ödüllü 49 yaşındaki oyuncu, Los Angeles'ta hevesli bir genç oyuncu olarak geçirdiği ilk günlerde annesi Judy'nin, babası Stephen'dan kısa bir süre önce ayrılmasının ardından annesiyle birlikte arabalarında yaşadıklarını paylaştı.

Oyuncu, "Los Angeles'ta ilk olarak annemle birlikte sakin mahallelerde onun Oldsmobile Cutlass Supreme'inde yaşıyorduk" diye anlattı.

Arabada uyumadığımız zamanlarda, ailesi başka bir yere taşınmış ve mevcut evlerini satmaya çalışan yaşıtım yeni bir arkadaşımın evinde kalıyorduk. Şişme yatakta uyurduk.

Swank, çocukluğundan beri ABD'nin Washington eyaletindeki Bellingham'da bulunan bir karavan parkında yaşamış ve finansal güvensizlikle mücadele etmiş. Yayın kuruluşuna verdiği röportajda, her zaman olaylara olumlu tarafından bakmaya çalıştığını, yiyecek ve barınağa erişimi olduğu için minnettar olduğunu söylese de daha varlıklı akranları tarafından sosyal açıdan dışlanmanın kendisini yalnızlaştırdığını belirtti.

Aktris, "Arkadaşlarımın ebeveynleri beni akşam yemeklerine ve oyun buluşmalarına dahil etmeyene kadar karavan parkında yaşamanın beni dışlanmış biri haline getirdiğini fark etmemiştim" diye açıkladı.

Farklı algılandığımı bilsem de sınıf ayrımcılığını hemen anlamamıştım. Sonra anladım. Ayrıca yaşadığımız yerin, olduğum kişiden daha büyük bir sorun olduğunu da anladım.

Milyonluk Bebek'in (Million Dollar Baby) oyuncusu, sonunda yerel tiyatro topluluğunda bir aidiyet duygusu bulduğunu, burada oyunculuk yeteneklerini geliştirdiğini ve nihayetinde oyunculuğu gerçek bir meslek olarak sürdürmeye karar verdiğini söyledi. Arabalarında uyudukları dönemden sonra annesi sonunda sekreterlik işi bulmuş ve Burbank'ta bir oda kiralayabilmişler. 

Leonardo DiCaprio'yu keşfettiği iddia edilen menajer Bonnie Liedtke'yle anlaştıktan sonra cast direktörleriyle görüştü ve Harry ve Henderson Ailesi (Harry and the Hendersons), Evening Shade, Büyümenin Bedeli (Growing Pains) gibi TV dizilerinde rol alarak çıkış yaptı ve 1992 yapımı Buffy the Vampire Slayer'la sinemaya adım attı.

Swank, "Hayallerimi yaşadığım için heyecanlıydım" dedi ve hedeflerini takip etmesi için onu teşvik eden annesine minnettarlığını ifade etti.

Annem, sahnede olmanın heyecanını ve oyunculuğun beni hayata döndürdüğünü anladı.

1999'da Erkekler Ağlamaz (Boy's Dont Cry) ve 2004'te Milyonluk Bebek'teki rolleriyle iki kez Oscar kazanan Swank, mütevazı başlangıçlarını daha basit zamanlara duyduğu "nostalji"yle hatırladığını söylüyor. Swank, "Los Angeles'tan arada sırada ayrıldığımız için mutlu olsam da toplantılar için oraya gittiğimde Pasadena'da annemle birlikte park edip uyuduğumuz caddeden arabayla geçiyorum. Zorluklara rağmen hiçbir şeyimizin olmadığı o günler için nostalji duyuyorum" dedi.

Swank şu sıralar 23 Şubat 2024'te ABD sinemalarında gösterime girecek filmi Ordinary Angels'ın tanıtımını yapıyor. Film, dul bir adamın hasta kızının hayatını kurtarmak için yerel topluluğunu harekete geçiren bir kadının hikayesini anlatıyor.

Independent Türkçe



Ölüme yakın deneyimlerde zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
TT

Ölüme yakın deneyimlerde zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)
Ölüme yakın deneyim yaşayan bazı kişiler, sanki zaman ortadan kalkmış gibi hissettiğini söylüyor (Unsplash)

Ölümle burun buruna gelen kişiler, yaşadıkları deneyim sırasında zamanın durmuş veya yavaşlamış gibi geldiğini sıkça bildiriyor. 

Başından böyle bir olay geçmeyen kişilerin aklına film sahneleri gelecektir. Örneğin bir trafik kazasında hayatını kaybetmekten kıl payı kurtulan bir karakter etrafına bakarken, sahne daha yavaş akıyor. 

Ölüme yakın deneyimler üzerine çalışan psikiyatr Bruce Greyson'ın 1980-1990'larda yaptığı çalışmalarda, bu türden deneyimler yaşayan kişilerin yaklaşık yüzde 70'i "zamanın durduğunu veya anlamını yitirdiğini" bildirmişti. 

Peki bu travmatik olaylar neden böyle bir etki yaratıyor ve zamanın nasıl algılandığı hakkında neler söylüyor? 

İnsanlar zamanı nasıl algılıyor?

Liverpool John Moores Üniversitesi'nde zaman psikolojisi üzerine çalışan Dr. Ruth Ogden, yıllar önce geçirdiği bir trafik kazasından sonra bu alana ilgi duymaya başlamış. 

Psikoloji hocası, Conversation için kaleme aldığı yazıda, başka bir araçla çarpıştıktan sonra adeta zaman durmuş gibi hissettiğini anlatıyor.  

15 yıl boyunca ölüme yakın deneyimlerde neden zamanın yavaşladığı ve zamanın nasıl algılandığı üzerine araştırmalar yürüten Dr. Ruth Ogden ulaştığı sonuçları şöyle açıklıyor:

Biz saniyeleri ve dakikaları mükemmel bir doğrulukla kaydeden saatler gibi değiliz. Bundan ziyade beynimiz, zamanı çevremizdeki dünyaya duyarlı bir şekilde algılamaya ayarlanmış gibi görünüyor.

Dr. Ogden, beynin duygusal ve fizyolojik uyarılmayı düzenleyen bazı bölgelerinin, aynı zamanda zamanın işlenmesinde de rol oynadığını ekliyor. 

Bu nedenle duygular yoğunlaştığı sırada beynin zaman algısı da etkileniyor. Örneğin keyifli vakit geçirirken zaman uçup gidiyor ve sıkıcı ortamlarda geçmek bilmiyor. 

Ölüme yaklaşınca zaman neden yavaşlıyor?

Ölüme yakın deneyimlerde zamanın neden yavaşladığı kesin olarak bilinmiyor. Bilim insanları bunun altında savaş ya da kaç tepkisinin yattığını düşünüyor. Evrimsel süreçte hayatta kalma içgüdüsü olarak gelişen bu tepki, tehdit anında ortaya çıkıyor.

Tehlike karşısında beyin daha hızlı çalıştığı için ölüme yakın deneyim yaşayan kişiler çevrelerinin daha yavaş hareket ettiğini görüyor. 

Psikoloji ve Ruh Sağlığı Sınır Alanları Enstitüsü'nden araştırmacı Marc Wittmann bu durumu şöyle açıklıyor:

Organizma çevresel uyaranları normalden daha hızlı işleyerek kişinin daha kolay tepki vermesini sağlıyor. Daha hızlı algılamak, düşünmek ve hareket etmek hayatta kalmak için avantaj demek.

Yaşlandıkça zaman daha mı hızlı akıyor?

Herkes ölüme yakın bir deneyim yaşamayabilir fakat birçok kişi yaşı ilerledikçe zamanın akıp gittiğinden yakınıyor. 

Geçmişe bakınca çocukken vakit daha yavaş akıyormuş gibi gelirken, yetişkinlikle beraber sanki göz açıp kapayıncaya kadar yıllar geçiyor.

Bilim insanları bu durumun birkaç nedeni olduğunu söylüyor. Örneğin çocukken bir yıl, yaşanan sürenin daha büyük bir kısmına tekabül ediyor. Nörolog Santosh Kesari "10 yaşındaki bir çocuk için bir yıl, hayatının yüzde 10'u. 60 yaşındaki biri için ise hayatının yüzde ikisinden daha azı" diyor. 

Ayrıca çocukken sürekli yeni şeylerle karşılaşmak, hafızada daha kalıcı etkiler bırakıyor. Kesari şu ifadeleri kullanıyor:

Zamanı unutulmaz olaylarla ölçüyoruz ve yaşlandıkça hatırlanmaya değecek daha az yeni şey yaşanıyor. Bu da çocukluğun daha uzun sürmüş gibi görünmesine yol açıyor.

Bilim insanın burada bahsettiği, zamanın o an içinde nasıl algılandığından ziyade, nasıl hatırlandığı. 

Yine de bazı çalışmalarda çocukken zamanın akışının daha yavaş algılandığı bulunmuştu. Nörobilimci Patricia Costello, çocukların gelişim aşamasında olduğunu belirterek "Sinirsel iletimleri yetişkinlere kıyasla fiziksel olarak daha yavaş. Bu da zamanın geçişini algılama biçimlerini etkiliyor" diyor:

Yetişkinliğe ulaşınca zaman devrelerimiz kablolamayı tamamlıyor ve zamanın geçişini doğru bir şekilde nasıl kodlayacağımızı deneyimlerimizle öğreniyoruz.

Yaşlanınca zamanın daha hızlı akıyormuş gibi gelmesi, büyük ölçüde yeni deneyimlerin azlığıyla ilişkilendiriliyor. Costello bu histen kurtulmak isteyenlere hayatlarına yenilik katmasını öneriyor.

Bilim insanı "Her şeyin çok hızlı geçip gittiği, kendi hayatımızı kaçırdığımız hissini nasıl durdurabiliriz? İş dönüp dolaşıp yeni şeyler öğrenmeye geliyor" diyerek ekliyor: 

Yeni bir beceri öğreniyor musunuz? Farklı bir şeyler pişiriyor musunuz? Mümkün olduğunca hayatınıza yenilik katmak, anıların öne çıkmasını sağlayacak ve bir bakıma zamanı uzatacaktır.

Independent Türkçe, Conversation, Psychology Today, NBC News