"Çin Pompeii'sindeki" dinozorlar, son derece sıkıcı yollarla ölmüş

Çok iyi korunmuş fosillerin arkasında volkanik patlamalar olduğu düşünülüyordu.

Yixian Formasyonu'nda bulunan koyun büyüklüğündeki dinozorun ölümüne volkanik olaylar yol açmamış gibi görünüyor (Jun Liu/Paleontoloji ve Paleoantropoloji Enstitüsü/Çin Bilimler Akademisi)
Yixian Formasyonu'nda bulunan koyun büyüklüğündeki dinozorun ölümüne volkanik olaylar yol açmamış gibi görünüyor (Jun Liu/Paleontoloji ve Paleoantropoloji Enstitüsü/Çin Bilimler Akademisi)
TT

"Çin Pompeii'sindeki" dinozorlar, son derece sıkıcı yollarla ölmüş

Yixian Formasyonu'nda bulunan koyun büyüklüğündeki dinozorun ölümüne volkanik olaylar yol açmamış gibi görünüyor (Jun Liu/Paleontoloji ve Paleoantropoloji Enstitüsü/Çin Bilimler Akademisi)
Yixian Formasyonu'nda bulunan koyun büyüklüğündeki dinozorun ölümüne volkanik olaylar yol açmamış gibi görünüyor (Jun Liu/Paleontoloji ve Paleoantropoloji Enstitüsü/Çin Bilimler Akademisi)

Bugüne kadarki en iyi korunmuş dinozor fosillerini barındıran bölgedeki tarih öncesi hayvanların, sanıldığı kadar korkunç bir şekilde ölmediği öne sürüldü. 

Çin'in kuzeydoğusunda yer alan Yixian Formasyonu, çok iyi korunmuş dinozor iskeletlerinden, dinozorların modern kuşların atası olduğunu gösteren tüylere kadar çarpıcı kalıntılara ev sahipliği yapıyor. 

Bilim insanları fosillerin bu kadar iyi korunmasını genellikle antik Roma kenti Pompeii'deki gibi bir volkanik patlamaya bağlıyor. 

"Çin Pompeii'si" diye de anılan formasyondaki dinozorların, patlamanın ardından çok hızlı bir şekilde öldüğü ve küller sayesinde bozunmadan milyonlarca yıl boyunca korunduğu düşünülüyor.

Ancak PNAS adlı hakemli dergide 4 Kasım Pazartesi günü yayımlanan çalışmaya göre bu canlılar çok daha gündelik nedenlerden hayatını kaybetmiş olabilir. 

Yixian Formasyonu'ndaki fosiller temelde ikiye ayrılıyor. Neredeyse hiç parçalanmadan üç boyutlu şekilde korunanlara genelde karada rastlanıyor. Bunların en meşhurlarından biri porsuk benzeri bir memeliyle bir dinozorun mücadelesinin 125 milyon yıllık kaydını tutmuştu.

Daha çok göl tortullarında bulunan basık haldeki diğer tür fosillerse tüy ve yumuşak dokular gibi genellikle bozunup giden yapıları içerdiği için önem arz ediyor.

Yeni çalışmayı yürüten ekip, bu fosillerin volkanik olaylar sonucu korunup korunmadığını anlamak adına uranyum-kurşun izotoplarına başvurdu. Bu sayede fosilleri ve onları çevreleyen maddenin tarihini çok daha net bir şekilde saptadılar. 

vdsfbhtyju
Psittacosaurus cinsindeki dinozor ve Repenomamus cinsindeki porsuk benzeri memelinin birbirleriyle mücadele ettiği bir fosil örneği bulunmuştu (Alex Boersma) 

Araştırmacılar, örneklerin yaklaşık 125,8 milyon yıl önce 100 bin yıldan daha kısa bir süre içinde üç ayrı zamanda oluştuğu sonucuna vardı. Bu, milyonlarca yıl arayla birkaç patlama olduğu teorisini büyük ölçüde çürütüyor.

Ayrıca bu dönemlerde bölgenin yağışlı süreçlerden geçtiği de ortaya kondu. Bilim insanları yağışlar nedeniyle tortulların kara ve göllerde hızla birikmesi sonucu fosillerin bu kadar iyi korunmuş olabileceğini düşünüyor. Oksijenin eksikliği, göllerdeki düzleşmiş fosillerin yumuşak dokularının korunmasını sağlamış olabilir. 

Bunların yanı sıra Yixian Formasyonu'ndaki fosiller, Pompeii'deki insan kalıntıları gibi bükülmüş bir pozisyonda değildi. Bu pozisyon acı içinde, korkunç bir ölüme işaret ediyor.

Araştırmacılar çoğu fosilin gayet rahat bir halde olduğunu, hatta hayvanların belki de uykusunda öldüğünü söylüyor. 

Columbia İklim Okulu'ndan makalenin ortak yazarı Dr. Paul Olsen şu ifadeleri kullanıyor:

Bu fosiller, normal koşullarda nispeten kısa bir süre içinde meydana gelen gündelik nedenlerden kaynaklanan ölümlerin anlık bir görüntüsünü sunuyor. 

Araştırmacılar canlıların ölümüne yuvalarının çökmesinin yol açmış olabileceğini düşünüyor. Bu durum içeriye oksijenin girmesini engelleyerek fosillerin iyi korunmasını sağlamış olabilir.

Yuvaların çökmesine neyin sebep olduğu kesin bir şekilde bilinmese de daha büyük dinozların üzerlerine basması ihtimaller arasında yer alıyor. Bu teori, formasyonda neden genellikle küçük dinozorlara ait kalıntıların bulunduğu sorusuna da cevap sunuyor. 

Dr. Olsen Yixian Formasyonu'yla ilgili "Çin Pompeii'si" argümanı için "Koruma yöntemleri hakkında söylenenler, insanların önemli bir önyargısını vurguluyor" diyor:

Yani kökenlerini anlamadığımız sıradan olaylara olağanüstü nedenler, yani mucizeler atfediliyor.

Independent Türkçe, Popular Science, IFL Science, PNAS



Kemikleri arasında binlerce yıl yaş farkı olan iskeletin sırrı çözüldü

Sağına yatmış ve bacakları kıvrılmış halde bulunan iskelet (Barbara Veselka ve diğerleri, Antiquity)
Sağına yatmış ve bacakları kıvrılmış halde bulunan iskelet (Barbara Veselka ve diğerleri, Antiquity)
TT

Kemikleri arasında binlerce yıl yaş farkı olan iskeletin sırrı çözüldü

Sağına yatmış ve bacakları kıvrılmış halde bulunan iskelet (Barbara Veselka ve diğerleri, Antiquity)
Sağına yatmış ve bacakları kıvrılmış halde bulunan iskelet (Barbara Veselka ve diğerleri, Antiquity)

Arkeologlar, Belçika'da 2 bin 500 yıl arayla yaşamış 5 kişiye ait kemiklerden oluşan tuhaf bir iskeletin gizemini çözdü.

1970'lerde bir Roma mezarlığında ortaya çıkarılan iskelet cenin pozisyonunda yatırılmıştı.

Vücudun cenin pozisyonunda düzenlenmesi Roma döneminde pek görülmese de kemiklerin başlangıçta MS ikinci veya üçüncü yüzyıla ait olduğu düşünülüyordu.

Kafatasının yakınındaki bir Roma kemik iğnesi, arkeologların kalıntıları Gallo-Roma döneminde MS 69 ila 210'da yaşamış bir kadına ait olarak yorumlamasına yol açmıştı.

Ancak bozulmamış iskeletin 2019'daki radyokarbon tarihlemesi, bazı kısımlarının Roma kökenli olduğunu ancak geç Taş Devri'ne ait kemikler de bulunduğunu ortaya koymuştu.

Arkeologlar değiştirilmiş insan bedenleri sık sık buluyor ancak farklı insanlara ait kemiklerin bir araya getirilmesi çok daha nadir.

"Yüzlerce hatta binlerce yıl arayla ayrılmış iskelet unsurlarına sahip birleştirilmiş bireyler daha da nadir" diye belirtiyorlar.

Peki böyle bir kemik karışımı nasıl bir araya gelerek tek bir iskelet oluşturdu?

Araştırmacılar, Taş Devri gömüsünün kazara bozulduğunu ve Romalıların 2 bin 500 yıl sonra yeni bir kafatası ve durumu örtbas etmek için kemik iğne gibi mezar eşyaları ekleyerek yeniden oluşturduğunu düşünüyor.

"Mezarın bozulması, öbür dünyada failliği olan bir bireyin tamamlanması veya inşa edilmesi yoluyla telafi edilmesini gerektirmiş olabilir" diye yazıyorlar.

İkinci bir olasılıksa, tüm 'bireyin' Gallo-Roma döneminde, yerel kaynaklı Neolitik kemiklerin Roma dönemi kafatasıyla birleştirilerek bir araya getirilmiş olması.

cdvfgrthy
Mezardan çıkarılan kafatası (Barbara Veselka ve diğerleri, Antiquity)

Bilim insanları, Romalıların muhtemelen "batıl inançlardan esinlenerek", "kendilerinden önce bölgeyi işgal etmiş bir bireyle bağlantı kurmak için" karma iskeleti kasıtlı olarak bir araya getirmiş olabileceğini söylüyor.

Ya başlangıçta kafatası yoktu ve gömüyü keşfeden Roma topluluğu 'bireyi' tamamlamak için bir tane ekledi ya da mevcut Neolitik döneme ait kafatasını Roma dönemine ait bir kafatasıyla değiştirdiler.

Olağanüstü keşif: 150 km ötedeki bir mezarlıkta yakın akrabaları bile bulunan Gallo-Roma başlı, birkaç Neolitik dönem insanından oluşan karma bir mezar. Hepsi iyi tarihlendirilmiş ve sıralanmış. 

Barbara Veselka ve ekibine tebrikler. 

Gerekçe belirsizliğini korusa da araştırmacılar "'bireyin' varlığının açıkça kasıtlı olduğu" sonucuna varıyor:

Kemikler seçilmiş, uygun bir yer bulunmuş ve doğru anatomik düzeni taklit etmek için öğeler dikkatlice düzenlenmiş. Ortaya çıkan gömü, büyük bir özen ve planlamanın yanı sıra insan anatomisi hakkında iyi bir bilgi birikimine işaret ediyor.

Independent Türkçe