Demansı basit ve ucuz testlerle yıllar öncesinden öngörmenin yolu bulundu

"Demans taraması kapsamına kas fonksiyon testlerinin dahil edilmesi, yüksek risk altındaki bireyleri belirlemede faydalı sağlayabilir"

Pexels
Pexels
TT

Demansı basit ve ucuz testlerle yıllar öncesinden öngörmenin yolu bulundu

Pexels
Pexels

Kavrama gücü ve hareket becerisini ölçen basit testlerin, demans gibi yaşlanmaya bağlı sağlık sorunlarına yakalanma riskini öngörebildiği yeni bir çalışmada belirtildi.

Önceki çalışmalar, kişilerin yaşlandıkça genellikle kas gücünü kaybetme ve yavaşlama eğiliminde olduğunu göstermişti.

Yakın zamanda Journal of Cachexia Sarcopenia and Muscle adlı akademik dergide yayımlanan yeni araştırmada, bunun yaşlanmayla ilgili daha vahim bir sağlık sorunu olan, ileri yaşlardaki demansın da belirtisi olabileceği öne sürülüyor.

Aralarında Avustralya'daki Edith Cowan Üniversitesi'nden isimlerin de yer aldığı bilim insanları, yaş ortalaması 75 olan binden fazla kadının verilerini değerlendirdi.

Araştırmacılar, kadınların kavrama gücünü ve bir sandalyeden kalkıp üç metre yürüdükten sonra geri dönüp tekrar oturmaya harcadıkları süreyi ölçtü. Bu süre hesaplaması, zamanlı kalk ve yürü (Timed Up and Go/TUG) testi olarak biliniyor.

Daha sonra herhangi bir performans kaybı yaşanıp yaşanmadığını izlemek adına, kadınlar 5 yıl sonra testi tekrarladı.

Takip eden 15 yıl boyunca, çalışmaya katılan kadınların yaklaşık yüzde 17'sinin demans sorunu yaşadığı ve demansla ilişkili bir sebepten hastaneye kaldırıldığı veya öldüğü tespit edildi.

Bilim insanları, daha düşük kavrama gücü ve TUG testini daha yavaş tamamlamanın genetik, sigara, alkol alımı ve fiziksel aktivite seviyeleriyle ilişkili risklerden bağımsız olarak, demansa işaret eden önemli risk faktörleri olabileceğini buldu.

Çalışmada kavrama gücü en zayıf kişilerin, en güçlü bireylere kıyasla ileri yaşlarda demans sorunu yaşama ihtimalinin iki kattan fazla olduğu görüldü.

TUG testinde en yavaş olanların demans yaşama ihtimali de en hızlılara göre iki kattan daha fazlaydı.

Araştırmacılar bilişsel ve motor gerilemesinin örtüşen doğası nedeniyle, dinamometre diye bilinen bir el tipi cihaz kullanılarak kolayca ölçülebilen kavrama gücünün beyin sağlığının bir ölçütü olabileceğini düşünüyor.

Çalışmanın ortak yazarı Marc Sim yaptığı açıklamada şöyle dedi:

"Kavrama gücü ve TUG testleri klinik uygulamada yaygın bir şekilde yapılmasa da her ikisi de ucuz ve basit tarama araçları."

Araştırmacı bu yeni bulguların, sağlık uzmanlarının hastalarda demans riskini daha erken tespit etmesini sağlayabileceğini söylüyor.

Dr. Sim şöyle belirtti:

"Demans taraması kapsamına kas fonksiyon testlerinin dahil edilmesi, yüksek risk altındaki bireyleri belirlemede fayda sağlayabilir. Bu kişiler daha sonra sağlıklı bir diyet ve fiziksel açıdan aktif bir yaşam tarzı gibi, rahatsızlığın başlangıcını önlemeyi amaçlayan birincil önleme programlarından yararlanabilir."

Bilim insanları kavrama gücünün, demansın bilinen risk faktörleri olan kalp hastalığı, inflamasyon ve kırılganlık sendromununda "yedek ölçüt" olarak da kullanılabileceğinden şüpheleniyor.

Dr. Sim, "Heyecan verici bulgular, bu ölçümlerdeki düşüşün önemli derecede daha yüksek riskle ilişkili olduğuna ve bu düşüşün önüne geçebilirsek, ileri yaşlardaki demansı önleme ihtimalimiz olduğuna işaret ediyor. Öte yandan bu alanda daha fazla araştırmaya ihtiyaç var" diye ekledi.



Bilinç, beynin neresinde? Öne çıkan iki teori de sınavı geçemedi

Araştırmacılar bilincin, beynin zekadan ziyade duyularla ilişkili bölümünde oluştuğunu düşünüyor (Pixabay)
Araştırmacılar bilincin, beynin zekadan ziyade duyularla ilişkili bölümünde oluştuğunu düşünüyor (Pixabay)
TT

Bilinç, beynin neresinde? Öne çıkan iki teori de sınavı geçemedi

Araştırmacılar bilincin, beynin zekadan ziyade duyularla ilişkili bölümünde oluştuğunu düşünüyor (Pixabay)
Araştırmacılar bilincin, beynin zekadan ziyade duyularla ilişkili bölümünde oluştuğunu düşünüyor (Pixabay)

Bilincin beynin hangi bölümünde olduğunu araştıran bilim insanları ilginç sonuçlara ulaştı. 

Kişinin kendisini, etrafını, deneyimlerini, duygularını anlamasını sağlayan bilinç, insan varlığının temel bileşenlerinden biri. 

Bilim insanları uzun zamandır bilincin beynin hangi bölümünde, nasıl meydana geldiğini anlamaya çalışıyor. Pek çok fikir ortaya atılırken halihazırda 30'a yakın teori olduğu tahmin ediliyor. 

Bunlar arasında en çok öne çıkan ikisiyse Küresel Çalışma Alanı Teorisi (GWT) ve Bütünleşik Bilgi Teorisi (IIT). Bunlardan ilki bilincin, beynin ön kısmında olduğunu ve buradaki kilit bölgeler duyusal bilgileri tüm beyne yaydığında bilinçli deneyimin ortaya çıktığını savunuyor. 

IIT ise beyindeki bilginin son derece entegre ve bütünleşik olduğunu ve bu şekilde bilinçli bir deneyimin mümkün olduğunu öne sürüyor.

Önde gelen hakemli dergi Nature'da 1 Mayıs Perşembe günü yayımlanan çalışmada bilim insanları, bu iki teoriyi test ederek hangisinin geçerli olduğunu bulmaya çalıştı. Bulgular, ikisinin de yetersiz olduğuna işaret ediyor. 

Max Planck Enstitüsü'nden Dr. Lucia Melloni ve ekip arkadaşları, ABD, Avrupa ve Çin'deki 12 laboratuvarda 256 kişiye çeşitli görüntüleri izleterek beyinlerindeki elektrik ve manyetik aktiviteyi ve kan akışını ölçtü. 

Katılımcıların bilinçli farkındalığını ölçmek için onlara çeşitli yüzler, nesneler ve semboller gösterildi. Katılımcılar ekranda belirli görüntüler belirdiğinde bir düğmeye bastı. Ekip katılımcıların beynini üç farklı yöntem kullanarak izledi.

Bulgular bilincin, beynin düşünmeyle ilişkili ön kısmından ziyade, görme ve işitmeyle bağlantılı duyusal bölgeleri içeren arka kortekste ortaya çıktığına işaret ediyor. 

Çalışma, beynin arka kısmındaki nöronlarla öndeki bölgeler arasındaki önemli bağlantılar saptasa da bilincin ana merkezinin arka kortekste olduğu fikrini destekliyor.

Araştırmada ayrıca IIT'nin öne sürdüğü gibi bilincin, beynin çeşitli bölümlerinin etkileşimi ve işbirliğiyle oluştuğunu destekleyen güçlü kanıtlar da bulunmadı. 

Makalenin başyazarlarından Christof Koch, "Burada kanıtlar kesinlikle arka korteks lehine. Bilinçli deneyimle ilgili bilgiler ön loblarda ya yoktu ya da arka kortekse kıyasla çok daha zayıftı" diyerek ekliyor: 

Bu durum, ön lobların zeka, yargılama, muhakemede kritik önem taşımasına karşın görme, bilinçli görsel algılama gibi konularda kritik bir rol oynamadığı fikrini destekliyor.

Araştırmacılar yeni çalışmanın komadaki veya bitkisel hayattaki hastalar açısından da önem taşıdığını ifade ediyor.  

Bu durumdaki hastalar birkaç gün boyunca yanıt vermediği zaman genellikle bilinçlerini kaybettikleri varsayılarak yaşam destek ünitesiyle bağları kesiliyor. Ancak geçen yıl yayımlanan bir çalışmada tepkisiz hastaların yaklaşık 4'te birinin bilinci olabileceği tespit edilmişti.

Bu araştırmaya gönderme yapan Koch "Bilincin beyindeki temelini bilmek, sinyal vermeden 'orada olmanın' bu gizli biçimini daha iyi saptamamızı sağlar" diyor. 

Independent Türkçe, Reuters, New York Times, SciTechDaily, Nature