Batı Afrika ülkeleri niçin Rusya'yı Fransa'ya tercih ediyor?

Afrika ülkelerinde demokrasinin teşvik edilmesi ve Paris'in çıkarlarının korunması meselesini, Fransız çıkarlarının gerektirdiği şekilde değişen, istikrarsız bir denklem haline getirdi.

28 Temmuz'da St. Petersburg'da düzenlenen Rusya-Afrika Zirvesi (AFP)
28 Temmuz'da St. Petersburg'da düzenlenen Rusya-Afrika Zirvesi (AFP)
TT

Batı Afrika ülkeleri niçin Rusya'yı Fransa'ya tercih ediyor?

28 Temmuz'da St. Petersburg'da düzenlenen Rusya-Afrika Zirvesi (AFP)
28 Temmuz'da St. Petersburg'da düzenlenen Rusya-Afrika Zirvesi (AFP)

Hatice et-Tayyib 

Batı Afrika ülkelerinin niçin Fransa'ya sırt çevirip yüzlerini Rusya'ya döndükleri merak ediliyor.

Bu ülkeler, neden mesafe olarak uzaktaki Rusya ile ittifak yapıp coğrafi, tarihi ve kültürel olarak kendisine daha yakın olan Fransa ile bağlarını kesmek istiyor?

Mali, Nijer, Burkina Faso, Çad ve Gine sokakları niçin "Yaşasın Rusya, kahrolsun Fransa" sloganlarıyla dolup taşıyor?

Eski sömürgeci güç, Afrika halklarının oluşumunda tarih ve medeniyet açısından derin bir etkiye sahip en önemli stratejik müttefik Fransa, Batı Afrika ülkeleri tarafından reddedilir hale gelirken niçin Rusya hoş karşılanıyor?

Musibetler

Fransa'nın son dönemde Batı ve Orta Afrika ülkelerindeki hassas meselelerde yaptığı hatalar, Paris düşmanlığının alevlenmesinde belirleyici rol oynamış olabilir.

Fransa, dev şirketleri aracılığıyla Sahra Altı Afrika halklarının kaynaklarını sömürmeye devam ederken, bölgedeki terörle mücadeleyi çözmeyi ve halkı silahlı grup tehlikesinden kurtarmayı başaramadı.

Afrika ülkelerinde demokrasinin teşvik edilmesi ve Paris'in çıkarlarının korunması meselesini, Fransız çıkarlarının gerektirdiği şekilde değişen, istikrarsız bir denklem haline getirdi.

Örneğin, Çad'da eski Cumhurbaşkanı İdris Debi Itno, silahlı gruplarla ön saflarda çarpışırken aldığı yaralar sonucu hayatını kaybetmişti.

Fransa, anayasal ehliyeti olmamasına rağmen geçiş döneminde oğlunun iktidara gelmesini destekledi.

Ancak geçiş döneminde Mali, Gine, Burkina Faso ve Nijer'de darbe yapan askeri personelin iktidara gelmesine şiddetle karşı çıktı.

Independent Arabia'ya konuşan Çadlı genç Ömer Hama Ba, "Fransız varlığı, bir sömürge varlığıdır. Terörle mücadele yerine bölgedeki tüm musibetlerin sorumlusudur. Paris, Afrika kaynaklarını yağmalamayı, liderlerin seçimine müdahale etmeyi, çıkarlarımızı manipüle etmeyi tercih etti. Batı Afrika Devletleri Ekonomik Topluluğu'na (ECOWAS) Fransız çıkarlarına hizmet eden özel bir gündem uygulaması konusunda baskı yaparak, ayrılık tohumları ekmeye çalıştı. Rusya ise Batı Afrika'da güvenliği ve istikrarı yeniden tesis edebilecek tek ülke" ifadelerini kullandı. 

Fransa'nın başarısızlığı karşısında Rusya'nın başarıları

Batı Afrika meseleleriyle ilgilenenler, Fransa'nın son yıllardaki başarısızlıklarını, bilhassa Fransız kuvvetlerinin Nisan 2021'de askeri uçak ile 19 sivili öldürmekle suçlandığı Mali'deki başarısızlıklarını hatırlayacaktır.

Söz konusu olay Birleşmiş Milletler heyeti tarafından da araştırılarak teyit edilmişti.

Mali'de 2013'ten bu yana faaliyet gösteren yaklaşık 5 bin askerden oluşan Fransız kuvvetlerinin radikal grupları tamamen ortadan kaldırabilmek için gerektiği gibi mücadele etmediği, Mali ordusunu eğitmediği veya silahlı gruplardan kurtulmasına yardımcı olmadığı düşünülüyor.

Yalnızca askeri üste kalmakla, askerlerinin hayatını riske atmadan uçak saldırıları düzenlemekle yetindiği, böylece Kuzey Mali'nin kontrolünü yeniden kazandığı belirtiliyor. 

Askeri anlaşma imzalayan Orta Afrika Cumhuriyeti'nde başarılara imza atan Rusya ise radikal grupları yenmeyi, silahlı gruplar tarafından tehdit edilen lider Faustin-Archange Touadera iktidarını istikrara kavuşturmayı başardı. 

Çadlı araştırmacı Yakub Anci bu hususta, "Fransa'nın hatalarından ders çıkaran Rusya, Afrika'da hiçbir zaman sömürgeci bir güç olmamasıyla, Afrikalılara ve onların tarihlerine saygı duymasıyla her zaman gurur duydu. Sovyetler Birliği döneminde bağımsızlıktan sonra ülkelerinin kuruluşuna katkıda bulunan Afrikalı askeri personelin ve politikacıların çoğu Rus enstitülerinde eğitim gördü. Aynı enstitülerde okuyan ve Rus düşüncesinden etkilenen daha sonraki nesiller bile Rusya'ya büyük hayranlık duymaya, askeri, mali ve ideolojik nedenlerden dolayı bağlılık hissetmeye başladı" ifadelerini kullandı. 

Rus modeli ve Putin'in büyüsü

Birçok Afrika ülkesiyle yakın ilişkiler kuran Sovyetler Birliği, bağımsızlık mücadelelerinde onları destekledi. Moskova birçok Afrikalı lider ve elit yetiştirdi.

Putin döneminde Rusya, Afrika ülkeleriyle seçkin ilişkilerini sürdürdü. Çadlı araştırmacı Anci ise bu bağlamda şöyle söyledi:

Putin yönetimindeki Rusya, Afrikalı politikacıların, kanaat önderlerinin ve askeri personelin gözünde özel bir çekiciliğe sahip. Herkes Putin'i Batı'ya acı çektirebilecek, Fransa ve ABD hegemonyasını kırabilecek güçlü bir adam olarak görüyor. Putin, Afrika-Rusya Zirvesi'nde defalarca vurguladığı üzere, liberal demokrasiler karşısında geleneksel toplumsal ve aile değerlerine duyduğu saygıyı ifade ediyor. Bu zirvede sömürgeciliğin olmadığı çok kutuplu bir dünya düzeni projesini tanıtıldı. Afrika gençliği, Batı'nın acı çektiğini ve zorluklarla karşılaştığını görmek istiyor. Bunun nedeni Batı'nın Afrika'yı ihmal etmesi, onu yoksulluğun, terörizmin, işsizliğin, göçün, hastalıkların ve yozlaşmış zenginliğin eline bırakmasıdır. Afrikalı gençler, Fransa'nın Afrika'daki fedakarlığını ve bazı Afrika ülkelerine yardım etmek için belirli aşamalarda neler yapmaya çalıştığını görmedi. Bu gençler, ülkelerinin ilk ortağı olan Fransa ile tarihsel bağları olan elitlerden ve liderlerden çok farklı. Bu nedenle şimdiki nesillerin çoğunluğu Fransa ile ilişki kurmayı reddediyor. Gördükleri tek şey göç tekneleri, vizelerin reddi, Fransız askeri üsleri, ülkelerinin zenginliğini yağmalayan dev şirketler ve ülkelerindeki Fransız varlığını güçlendirecek projelere bağlı kalkınma yardımları.

Çadlı araştırmacı Anci, Batı ve Orta Afrika'daki varlığının istenen başarıyı elde edememesi nedeniyle Fransız ordusunun bir çözüm değil, sorunun kendisi olduğu yönünde Batı Afrika ülkelerinde yaygın olan görüşe katılıyor.

Anci, "Son yıllarda Fransa, Sahel bölgesinde hoş karşılanmıyor. Fransız ordusu Burkina Faso, Mali ve Nijer'den ihraç edildi. Rusya ise nüfuzunu genişletmeye ve kendisini başarılı bir alternatif ve ideal bir siyasi, ekonomik ve güvenlik ortağı olarak sunmaya devam ediyor" vurgusunda bulundu. 

Independent Arabia - Independent Türkçe



Hindistan ve Pakistan neden diğer ülkeler gibi savaşmıyor?

Hindistan ile Pakistan arasındaki Wagah Sınır Kapısı yakınlarında duran Hindistan Sınır Güvenlik Güçleri (AFP)
Hindistan ile Pakistan arasındaki Wagah Sınır Kapısı yakınlarında duran Hindistan Sınır Güvenlik Güçleri (AFP)
TT

Hindistan ve Pakistan neden diğer ülkeler gibi savaşmıyor?

Hindistan ile Pakistan arasındaki Wagah Sınır Kapısı yakınlarında duran Hindistan Sınır Güvenlik Güçleri (AFP)
Hindistan ile Pakistan arasındaki Wagah Sınır Kapısı yakınlarında duran Hindistan Sınır Güvenlik Güçleri (AFP)

AP, Hindistan ve Pakistan arasındaki gerilime dikkat çekerek, iki ülkenin 1947'de İngiltere'den bağımsızlıklarını kazanmalarından bu yana üç büyük çaplı savaşa sahne olduğunu belirtti. İki komşu ayrıca, dünyanın en soğuk ve en yüksek rakımlı savaş alanı olarak tanımlanan bir buzulun tepesindeki çatışma da dahil olmak üzere onlarca çatışmaya tanık oldular.

Son gerginlik, Hindistan'ın Pakistan'ı suçladığı, İslamabad'ın ise herhangi bir dahli olduğunu reddettiği, turistlere yönelik ölümcül bir silahlı saldırının ardından yaşandı.

Hindistan ve Pakistan diğer ülkeler gibi savaşmıyor. Buradaki başat faktör, büyük saldırıları caydırmanın ayırt edici bir aracı ve durum kötüleşse bile çatışmanın kontrolden çıkmayacağının garantisi olan nükleer cephanelikleri.

Ncjxj
 Keşmir'in Pakistan tarafından yönetilen kısmının başkenti Muzafferabad'da Hindistan saldırıları sonucu yıkılan bir caminin yakınında nöbet tutan askerler (AFP)

Hindistan ve Pakistan neden bu şekilde savaşıyor? Çünkü nükleer cephanelikleri birbirlerini yok edebilecek kapasitede.

Şarku’l Avsat’ın AP’den aktardığına göre konuyla ilgili açıklamalarda bulunan Pakistanlı güvenlik analisti Seyyid Muhammed Ali şu ifadeleri kullandı: “Pakistan ve Hindistan diğer tarafı defalarca yok etmeye yetecek kadar nükleer silaha sahip. Nükleer silahları, Karşılıklı Garantili İmha (MAD) senaryosu yaratıyor. Her iki ülke de stoklarının boyutunu ve kapsamını diğerine MAD garantisini hatırlatacak şekilde bilinçli olarak geliştirdi.”

Her iki ülke de nükleer kapasitelerini açıklamıyor, ancak her birinin 170 ila 180 arasında kısa, uzun ve orta menzilli savaş başlığına sahip olduğuna inanılıyor. Her iki ülke de bu silahları hedeflerine ulaştırmak için farklı sistemlere sahip.

Ali, cephaneliklerin daha fazla çatışmayı önlemek ve caydırmak için savunma amaçlı bir hamle olduğunu, çünkü ‘iki tarafın da böyle bir savaşı başlatmayı göze alamayacağını ya da bundan bir şey elde etmeyi umamayacağını’ söylüyor.

İlk bakışta öyle gelmeyebilir ama nükleer silahlar karşı tarafa aşırı tepki veremeyeceğini hatırlatır. Ancak cephaneliklerini çevreleyen gizlilik, Pakistan ya da Hindistan'ın nükleer bir ilk saldırıda hayatta kalıp kalamayacağının ve ‘ikinci saldırı kabiliyeti’ olarak adlandırılan misilleme yapıp yapamayacağının belirsiz olduğu anlamına geliyor.

Jfjfj
Pakistan'ın Lahor kenti yakınlarında Hindistan saldırısında hasar gören hükümet sağlık ve eğitim kompleksinin yönetim binası önünde duran arama kurtarma görevlileri (Reuters)

Bu kabiliyet, nükleer gerilime yol açabilecek saldırganlığı önleyerek bir düşmanın ilk saldırı yoluyla nükleer bir savaşı kazanmaya çalışmasını engeller. Bu kabiliyet olmadan, teoride, bir tarafın diğerine savaş başlığı fırlatmasını engelleyecek hiçbir şey yoktur.

Keşmir anlaşmazlığın merkezinde

Hindistan ve Pakistan, her birinin bağımsızlığını kazandığı 1947'den bu yana Keşmir üzerinde hak iddia ediyor ve sınır çatışmaları on yıllardır bölgeyi istikrarsızlaştırıyor.

Keşmir, Hindistan yönetimine karşı direnen silahlı isyancıların bulunduğu, iki ülke arasında bölünmüş tartışmalı bir Himalaya bölgesidir.

Her iki ülke de Keşmir'in bir bölümünü kontrol ediyor. Bölge yoğun bir şekilde askerileştirilmiş bir sınırla bölünmüş durumda.

Ezeli rakipler üç savaşlarından ikisini de Keşmir için yapmışlardır.

Birçok Keşmirli Müslüman, isyancıların bölgeyi Pakistan yönetimi altında ya da bağımsız bir devlet olarak birleştirme hedefini destekliyor.

Hindistan kontrolündeki Keşmir'de yaşanan sınır çatışmaları ve militan saldırıları Yeni Delhi'nin İslamabad'a karşı giderek daha sert bir tutum takınmasına ve onu ‘terörizmle’ suçlamasına neden oldu.

Son çatışmada Hindistan, geçen ay gerçekleşen silahlı katliamla bağlantılı olarak Pakistan destekli militanlar tarafından kullanılan yerleri vurarak Pakistan'ı cezalandırdı.

Geleneksel askeri dengesizlik

Uluslararası Stratejik Araştırmalar Enstitüsü'nün (IISS) Askeri Denge Raporu'na göre Hindistan 2025 yılında 74,4 milyar dolar harcamayla dünyanın en büyük savunma harcaması yapan ülkesi ve dünyanın en büyük silah ithalatçılarından biri.

Pakistan ise geçen yıl 10 milyar dolar harcadı. Pakistan, komşusuna kıyasla iki kat daha fazla aktif silahlı kuvvete sahip olan zengin Hindistan'la asla boy ölçüşemez.

Hindistan'ın silahlı kuvvetleri geleneksel olarak Pakistan'a odaklanmış olsa da, mücadele etmesi gereken bir başka nükleer komşusu da Çin. Hindistan, Hint Okyanusu'ndaki deniz güvenliği konusunda giderek daha fazla endişe duyuyor.

Bunlar Pakistan'ın güvenlik modelinde dikkate almak zorunda olmadığı iki faktör.

Pakistan'ın uzun ve dar yapısı, ordunun dış politikadaki büyük rolü ile birleşince silahlı kuvvetlerin hareketli olmasını ve savunmaya öncelik vermesini kolaylaştırıyor.

Tırmanma ve gerilimi azaltma modeli

Ne Pakistan ne de Hindistan diğerine karşı askeri hamlelerini duyurmak için acele etmiyor. Mevcut düşmanlıkların alevlenmesinden de anlaşılacağı üzere, saldırıların ve misillemelerin teyit edilmesi biraz zaman alabilir.

Ancak her ikisi de diğerinin kontrolündeki topraklarda ve hava sahasında operasyonlar yürütüyor.

Bu operasyonlar bazen kontrol noktalarına, tesislere ya da militanlar tarafından kullanıldığı iddia edilen yerlere zarar vermeyi amaçlıyor. Aynı zamanda liderleri kamuoyunun baskısına boyun eğmeye ve yanlış hesaplama potansiyeline sahip bir şekilde karşılık vermeye zorlamak, onları utandırmak veya kışkırtmak da amaçlanıyor.

Bu faaliyetlerin çoğu Keşmir'i Hindistan ve Pakistan arasında bölen Kontrol Hattı boyunca gerçekleşiyor.

Jfjdj
Hindistan ile Pakistan arasındaki Wagah Sınır Kapısı yakınlarında duran Hindistan Sınır Güvenlik Güçleri (AFP)

Bu hattın medya ve kamuoyundan büyük ölçüde izole edilmiş olması, saldırı veya misilleme iddialarının bağımsız olarak doğrulanmasını zorlaştırıyor.

Bu tür olaylar, iki ülkenin nükleer kapasiteleri göz önüne alındığında uluslararası endişeleri arttırmakta, dikkatleri Hindistan ve Pakistan'a ve nihayetinde Keşmir üzerindeki rekabet eden iddialarına geri çekmektedir.

Her iki ülkenin de kaynaklar için rekabet etmesini gerektirecek bir durum söz konusu değil

Pakistan'ın muazzam bir maden zenginliği var, ancak Hindistan'ın bundan faydalanmak gibi bir arzusu yok. Hinduların çoğunlukta olduğu Hindistan ile Müslümanların çoğunlukta olduğu Pakistan arasında temel ideolojik farklılıklar olsa da birbirlerine hükmetmek ya da birbirlerini etkilemek gibi bir amaçları yok.

Keşmir dışında birbirlerinin topraklarında hak iddia etmek ya da hegemonya kurmak gibi bir niyetleri de yok.