ABD'li analist: Kiev'in Kursk kumarı cesurca ama sonuçta başarısız olacak

ABD'li analist, NATO ülkelerinin Ukrayna'yı savunmak için gelecekte hangi adımları atacaklarına karar vermeleri gerektiğini söyledi.

Ukrayna güçlerinin Kursk bölgesine yönelik bombardımanında hasar gören Rus askeri kamyonları (AP)
Ukrayna güçlerinin Kursk bölgesine yönelik bombardımanında hasar gören Rus askeri kamyonları (AP)
TT

ABD'li analist: Kiev'in Kursk kumarı cesurca ama sonuçta başarısız olacak

Ukrayna güçlerinin Kursk bölgesine yönelik bombardımanında hasar gören Rus askeri kamyonları (AP)
Ukrayna güçlerinin Kursk bölgesine yönelik bombardımanında hasar gören Rus askeri kamyonları (AP)

Arizona Üniversitesi Hükümet ve Kamu Politikası Bölümü'nde siyaset bilimi profesörü olan John P. Willerton'a göre çaresiz durumlar çaresiz eylemlere yol açabilir. Willerton, Ukrayna'nın 6 Ağustos'ta Rusya'nın Kursk Oblastı'na girmesi, Rusya'yı ve dünyayı şaşırtan cesur ama çaresiz bir hareketti.

Rusya sınırına yakın Sumi bölgesindeki Ukrayna askerleri, 13 Ağustos 2024. (AFP)Rusya sınırına yakın Sumi bölgesindeki Ukrayna askerleri, 13 Ağustos 2024. (AFP)

Ukrayna, stratejik önemi olmayan seyrek nüfuslu bölgeye girerken, başlangıçta Rus sınır muhafızlarının çok az direnişiyle karşılaşan 15 bin askerden oluşan iyi eğitimli ve iyi donanımlı bir savaş gücü hazırladı. Ancak Rusya kısa süre sonra kendi birliklerini gönderdi ve bir hafta içinde Ukrayna girişimi durdu. Kiev, çabalarının karşılığı olarak ele geçirdiği sadece 400 mil kare toprakla ani hareketini haklı çıkarmak için mücadele etti.

Willerton, National Interest dergisinde yayınlanan bir raporda, Ukrayna güçlerinin Kursk Nükleer Santrali’ni ele geçirmeyi başarması halinde, ki pek çok gözlemci bunun amaçlanan hedeflerden biri olduğunu tahmin ediyor, saldırının risklerinin haklı olabileceğini belirtti. Ancak Ukrayna kuvvetleri santrale çok yaklaşamadı.

Savaş sisi işlerin nasıl gittiğini değerlendirmeyi zorlaştırsa da Ukrayna'nın ekipman, mühimmat ve en önemlisi personel açısından ağır kayıplar verdiğine dair kanıtlar artıyor.

Willerton, Kursk'ta savaşmak üzere görevlendirilen Rus birliklerinin sayısının önemli ölçüde arttığını ve bu birliklerin doğudaki cephelerden çekildiğine dair herhangi bir kanıt bulunmadığını ifade etti.

Buna karşılık Ukrayna, Kursk operasyonuna katılan en iyi yedek askerlerden bazılarını doğudan çekilen birliklerle takviye etti.

Genel olarak yoğun çatışmalar Kursk savaşının her iki tarafına ağır kayıplar verdirirken, Donbass'taki Rus güçleri de ilerleyişlerini hızlandırıyor. Ayrıca Pokrovsk gibi önemli müstahkem kasabalar Rus güçlerinin eline geçmenin eşiğinde. Ukrayna güçleri direnişlerine karşı koyamazsa, Ruslar Donbass'ta kesin bir başarı elde edecek.

Ukrayna güçlerinin 7 Ağustos'ta Kursk bölgesine girmesinin ardından Suca kasabasında yanan bir bina (Reuters)  Willerton’a göUkrayna güçlerinin 7 Ağustos'ta Kursk bölgesine girmesinin ardından Suca kasabasında yanan bir bina (Reuters)

Willerton’a göre Ukrayna, Kursk operasyonuna çok değerli kaynaklar ayırarak yüksek riskli bir kumar oynadı. Başarı, Rusya'nın yavaş yavaş toprak kazandığı doğuda uzun süredir devam eden çatışmaların gerçekliğini değiştirebilirdi. Şu anda Ukrayna'nın elinde yeni silah yok ve dış yardım da gelmiyor. Askeri liderlikte ya da askeri taktiklerde, Ukrayna'nın Rusya'nın artan askeri gücünü karşılayacak güçlere sahip olmadığı doğudaki yoğun çatışmaların mantığını değiştirecek hiçbir değişiklik yok.

Şu anki duruma bakılırsa, cesur Kursk girişiminin iyi bir fikir olmadığı görülüyor ve girişimin nihai olarak başarısızlığa uğrayacağı anlaşılıyor. Pek çok kişi Kursk taarruzunun gerçekte Ukrayna'nın davasına zarar verdiğine inanıyor. Zira Ukrayna'nın doğu cephelerindeki durumu zaten son sınırına kadar zorlanmışken, başta personel ve teçhizat olmak üzere değerli kaynaklar başka bir cephede tüketiliyor.

Ukrayna'nın savaş alanındaki kötüleşen durumu, Batılı dostlarının zayıflayan desteğinin yanı sıra ülkenin kötüleşen ekonomik durumuyla da birleşince, Ukrayna uzun vadeli bir geri çekilmeyle karşı karşıya.

Rusya sınırındaki Sumi bölgesinde Ukrayna'ya ait bir zırhlı personel taşıyıcısının içindeki askerler (AP)Rusya sınırındaki Sumi bölgesinde Ukrayna'ya ait bir zırhlı personel taşıyıcısının içindeki askerler (AP)

Pek çok gözlemci Rusya'nın topçu silahlarında Ukrayna'ya karşı 10'a 1 oranında üstünlüğü olduğuna dikkat çekiyor. Ukraynalı insansız hava aracı (İHA) komutanı bile Rusya'nın İHA’larda 6'ya 1 üstünlüğü olduğunu itiraf etti. Çatışmaların büyük bölümünün uzak mesafelerde gerçekleştiği düşünüldüğünde bu sayısal avantajlar hayati önem taşıyor.

Willerton şu değerlendirmede bulundu: “Ukrayna Rusya'ya karşı etkili bir ileri saldırı düzenleyemez. Yakın bir gelecekte Rus güçleri Donbass'ı ele geçirecek. NATO ülkeleri Ukrayna'yı savunmak için hangi adımları atacaklarına karar vermek zorunda kalacak. Sadece NATO güçlerinin savaşa doğrudan katılımı Ukrayna'nın kaçınılmaz bir yenilgiye uğramasını engelleyecektir. NATO böyle bir adım atacak mı ve bu adım nereye varabilir? Önümüzde önemli seçenekler var.”

NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg Alman haftalık gazetesi Welt am Sonntag'a verdiği demeçte, Ukrayna'nın Rus topraklarına ilerleme riski bulunduğunu, ancak askerî harekâtını nasıl yürüteceğinin Kiev'e bağlı olduğunu söyledi. Stoltenberg, harekâtın meşru olduğunu ve Kiev'in meşru müdafaa hakkıyla güvence altına alındığını belirtti. “Ukrayna Devlet Başkanı Vladimir Zelenskiy, operasyonun Rusya'nın sınır ötesi saldırılarını önlemek için bir tampon bölge oluşturmayı amaçladığını açıkça belirtti” diyen Stoltenberg, NATO'nun, Ukrayna'nın planlarından önceden haberdar edilmediğini ve bu planlarda hiçbir rol oynamadığını ifade etti.

NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg (sağda) ve yeni Genel Sekreter Mark Rutte Brüksel'deki NATO karargahında (AFP)NATO Genel Sekreteri Jens Stoltenberg (sağda) ve yeni Genel Sekreter Mark Rutte Brüksel'deki NATO karargahında (AFP)

Stoltenberg, “Tüm askeri operasyonlarda olduğu gibi bu da risklidir. Ancak kendini nasıl savunacağı kararı Ukrayna'ya ait” ifadelerini kullandı. Söz konusu saldırı, Moskova'nın Ukrayna'ya yönelik en büyük hava saldırısı dalgasının ortasında, Kiev'in talebi üzerine çarşamba günü NATO-Ukrayna Konseyi toplantısında ele alındı. Batı askeri ittifakının ve Ukrayna'nın destekçilerinden oluşan Konsey, NATO ve Kiev arasında yakın koordinasyon sağlamak amacıyla geçen yıl kuruldu. Diğer taraftan Rusya, Kursk operasyonunu ‘büyük bir provokasyon’ olarak niteledi ve karşılık vereceğini söyledi.

Şarku’l Avsat’ın AFP’den aktardığına göre Ayı Tugayı Komutanı Viktor Yermolaev dün (Cuma) Telegram üzerinden yaptığı açıklamada, Fransız Le Monde gazetesinin bazı savaşçılarının Rusya'da savaşmak üzere geri döndüklerine dair haberini doğruladı. Jedi lakaplı komutan, “Ukraynalıların savaşı seçtiğini gördük. Savaş bizim mesleğimiz (...) Bir Rus savaşçı için anavatanı savunmaktan daha büyük bir onur yoktur” dedi.

Birkaç gün önce Ayı Tugayı Telegram üzerinden yaptığı açıklamada, ‘son olaylar nedeniyle tugayın 2014 yılında Rusya tarafından ilhak edilen Kırım'a geri döndüğünü’ belirtmişti.

Batılı bir güvenlik kaynağı, yaklaşık 300 paralı askerden 100 kadarının Burkina Faso'dan ayrıldığını belirtti. Bu rakam Jedi tarafından da doğrulandı. Söz konusu paralı askerler esas olarak Burkina Faso Devlet Başkanı İbrahim Traore'nin güvenliğini sağlamaktan sorumlu.

Yermolaev, “Bazıları elbette kalacak. Üslerimiz, mülklerimiz, ekipmanlarımız ve mühimmatımız var. Her şeyi Rusya'ya geri götürmeyeceğiz” ifadelerini kullandı. Yakın zamanda Traore ile birlikte kafası tıraşlı bir fotoğrafı sosyal medyada viral olan Yermolaev, “Merhaba demek için uğradım” dedi.



Uluslararası sistem: Zenginlik, güç ve akıllı liderliğin yokluğu

Amerikan ve Çin bayrakları (AP)
Amerikan ve Çin bayrakları (AP)
TT

Uluslararası sistem: Zenginlik, güç ve akıllı liderliğin yokluğu

Amerikan ve Çin bayrakları (AP)
Amerikan ve Çin bayrakları (AP)

Nebil Fehmi

Çağdaş uluslararası sistemin biçimi ve kutuplar hakkında çeşitli soru işaretleri bulunuyor; Amerikan ve Rus iki kutupluluğu geri mi dönecek, Rusya'nın yerini Çin mi alacak, ya da dünyada üç kutup var olmaya devam mı edecek? Yahut sadece ABD veya Çin’in tek kutup olduğu bir sistem tarafından mı yönetileceğiz? Hiçbir tarafın tek taraflı karar alma yetkisine sahip olmadığı dengeli, çok taraflı bir sistemin kurulma olasılığı nedir? Yoksa güçlü, çatışan tarafların çoğaldığı çok kutuplu bir sistemin eşiğinde miyiz? Bunlar çalkantılı, hassas ve tehlikeli bir geçiş döneminde sorulan çeşitli ve farklı sorular.

Dikkatler her zaman en zengin ve en güçlü tarafların üzerindedir ve onlar, savaş ve barış, inşa etme ve yıkma, ekonomi ve finans, sanayi ve ticaret gibi alanların birbirinden farklı olmasına ve hatta bazen birbiriyle çelişmesine rağmen, belli alanlarda en başarılı ve seçkin olanlar olarak kabul edilirler.

Zenginlik ve güce dair değerlendirme, buna dahil edilen çeşitli yaklaşımlar ve kriterlerle birlikte şartlara ve durumlara göre değişir. Bir ülkede zenginliği belirlemede kişi başına düşen milli gelir doğru ölçüt olursa, dünyanın en zengin ülkesinin Lüksemburg olduğunu, onu Singapur ve Çin'in Makao bölgesinin izlediğini görürüz. Bu sıralamada dünyanın en büyük ekonomisi ABD 10. sırada yer alırken, dünyanın beşinci büyük ekonomisi Hindistan ise 124. sırada yer alacaktır. Zenginlik için doğru ölçüt, kişi başına düşen milli gelire paralel olarak satın alma gücü olursa, ülkelerin şu şekilde sıralandığını göreceğiz: Çin, ABD, Hindistan, Rusya, Japonya, Almanya, Endonezya, Brezilya, Fransa ve İngiltere.

Askeri harcamaların 2,46 trilyon dolara ulaştığı ve en fazla harcama yapan ülke olan ABD'nin bunun 824 milyar dolardan fazlasını üstlendiği bir dünyada gücün değerlendirilmesi için ölçütler belirlemeye çalışırsak, bunlara askeri ve siyasi kabiliyetleri eklemeli, dahası buna öncelik vermeliyiz. Buna ilave olarak, bildiğimiz gibi güç mutlak değildir. Her durum ve her arenanın coğrafi yapısına bağlı olarak karada, denizde ve havada uzun ve kısa vadeli askeri yaklaşımlar, genel bir bakış açısıyla, bölgesel veya uluslararası düzeydeki siyasi hedefler ve iddialar vardır.

Batı-ABD-Avrupa'nın hırs ve emellerinin rekabet ettiği, ancak Rusya ve hatta Çin'in Avrasya perspektifinden farklılaştığı herkesçe biliniyor. Bunların hepsi ise Latin Amerika, Afrika ve Asya'nın büyük bölümündeki ülkelerin siyasi perspektifleri ve hedefleri ile ayrışıyorlar. Birinin uluslararası iddia ve emelleri, diğerinin ise sadece ulusal veya bölgesel iddia ve emelleri olduğu için doğrudan askeri çatışmaya girmeleri imkânsız olan ülkelerin askeri kabiliyetlerini karşılaştırmanın anlamı nedir? Okyanuslara ve denizlere hâkim geniş ülkeler ile denize kıyısı olmayan küçük ülkeler arasında, denizde ve karada kimin daha üstün kabiliyetlere sahip olduğunun önemi nedir?

Halkların ihtiyaçlarını karşılamak ve ülkelerin çıkarlarını korumak için maddi ve askeri imkânlara ihtiyaç duyulur, ancak zenginlik ve güce aşırı vurgu yapılıyor. Zenginliğin veya gücün kalıcı olduğunu, baskın zenginliğin zararlı, kaba kuvvetin ise adaletsiz olduğunu varsaymanın yanlış olduğunu düşünüyorum.

Zaman içinde yaşanan siyasal ve küresel gelişmeler devletler düzeyinde geniş çaplı değişimlere yol açtı. Bunlar arasında şunlar sayılabilir; eski Avrupa sömürgeciliğinin aşınmasına ve çöküşüne eşlik eden gelişmeler, Sovyetler Birliği ile ABD arasındaki Soğuk Savaş’ın dönemsel olarak sona ermesi. Enerji şirketlerinin, dünyanın en büyük ve en zengin şirketleri listesindeki kontrolünün telekomünikasyon, programlama, dijitalleşme, teknoloji şirketleri lehine kaybolması, bunların daha önce hayal bile edilemeyen seviyelerdeki zenginlik merdivenlerini hızla tırmanması. Bu gelişmeler uluslararası sistemin biçimini ve niteliğini, güç tanımını, savaşların niteliğini değiştirdi, savaşlar daha ölümcül hale geldi ve artık daha uzak mesafelerden yönetilmeye başlandı.

Güç ve servet açısından baskın oyuncular genellikle orta veya uzun vadede pozisyonlarını korurlar ve liderlik kademeli olarak aktarılır. Bunlar, denklemleri ve rekabeti değiştiren önemli anların ortaya çıkmasıyla hızlanabilir. Bu anlar şunlarla bağlantılıdır; dünya savaşları gibi siyasi olaylar, kurtuluş hareketleri gibi yeni politik eğilimler veya geçen yüzyılın sanayi devrimi veya son 50 yıldaki teknolojik ve iletişim devrimi gibi teknolojik atılımlardan kaynaklanan ekonomik ve sosyal gelişmeler. Bunun nedeni dünyanın zenginlik oranlarının ve güç dengelerinin değiştiği sürekli bir değişim halinde olmasıdır.

Ancak liderlik tamamen farklı bir konudur. Zenginlik ve gücü aşar ve başkalarını etkileme, başkalarının uzun süreler boyunca örnek almak istediği pozisyonları, politikaları ve deneyimleri benimseme yeteneği gibi birkaç başka hususu da kapsar. Bunların sahiplerinden haklara saygı duymaları, yanlış ve hataları reddetmeleri, genel yararı göz önünde bulundurmaları, başkalarının umduğu ve arzuladığı bir örnek ve deneyim olmaları beklenir. Sovyetlerin geçen yüzyılda öncülük ettiği sosyalist felsefe ve yakın on yıllara kadar ABD'nin öncülük ettiği Batılı liberal sistem bunlara örnektir. Bunlardan biri başarısız olup dağıldı, diğerinin içeride ve dışarıda çifte standart uyguladığı ifşa oldu ve bu da ona parlaklığını ve güvenilirliğini kaybettirdi. Bağlantısızlar Hareketi, dünyanın vicdanı ve dengesi için başka bir alternatif sunmak amacıyla hızla yükseldi. Ancak, üyeleri istikrarlı bir uluslararası düzene en çok ihtiyaç duyan orta gelirli ülkeler olmasına rağmen, üyeleri günlük sorunlara ve kısa vadeli hırslara daldıkça parlaklığını ve itibarını kaybetti.

Bugün dünya zenginlik ve güçle dolup taşıyor, ancak sağlam, bilge ve dengeli bir liderlikten yoksun. Sistemlerimiz ve kurumlarımız şu anda çalkantılı bir aşamadan geçiyor ve hangi ülkelerin veya kuruluşların uluslararası düzeyde gelecekte liderlik rolünü hak ettiği ve üstleneceği henüz belli değil. Bu, meseleleri kontrol altına almak ve büyümelerini önlemek için acilen bazı proaktif, geçici adımlar atmamızı gerektiriyor. Kriz yönetimi kavramına benzer şekilde, uluslararası sistemin tamamen çökmesini ve dağılmasını önleyecek, aynı zamanda mevcut uluslararası sistemi küresel siyasal gerçeklikle daha uyumlu, işler tekrar kontrolden çıkmadan önce gelecekteki zorluklarla başa çıkabilecek hale getirecek reform yollarını bulmaya yönelik araştırmaları ve ciddi çabaları yoğunlaştırmayı amaçlamalıyız.