İran destekli gruplar, Irak protestoları sırasında keskin nişancılar kullandı

İran destekli gruplar, Irak protestoları sırasında keskin nişancılar kullandı
TT

İran destekli gruplar, Irak protestoları sırasında keskin nişancılar kullandı

İran destekli gruplar, Irak protestoları sırasında keskin nişancılar kullandı

Iraklı iki güvenlik görevlisi, Irak’taki hükümet karşıtı kanlı protestolar sürerken İran destekli grupların Bağdat binalarının çatılarına keskin nişancılar yerleştirdiğini bildirdi.
Reuters’ın haberine göre daha önce eşi benzeri görülmemiş olan bu uygulama, başladığı ekim ayından bu yana 100’den fazla kişinin ölümüne ve en az 6 bin kişinin yaralanmasına sebep olan yoğun protestoların Irak’ta yarattığı kaotik durumu gözler önüne seriyor.
Güvenlik görevlileri söz konusu açıklamada İran’a müttefik grupların liderlerinin protestoları bastırmak için harekete geçtiklerini aktardı. Söz konusu güvenlik görevlilerinden biri “Keskin nişancıların silahlı grupların üyeleri olduklarına ve başkomutan yerine komutanlarından emir aldıklarına dair kesin kanıtlarımız var. Bu nişancılar İran’a çok yakın bir gruba mensup” dedi.
Mevcut güvenlik durumu hakkında Irak hükümetini bilgilendirmek için günlük toplantılara katılan diğer bir güvenlik kaynağı da siyah giyimli bazı kişilerin çatışmaların üçüncü gününde protestoculara ateş açtığını aktardı. Bu nedenle ölü sayısının 50’nin üstüne yükseldiğini kaydetti.
Söz konusu savaşçıların Irak’ın Şii milis gücü Haşdi Şabi’ye mensup güvenlik görevlisi Ebu Zeynep el-Lami liderliğinde hareket ettikleri belirtildi. Ancak kaç keskin nişancı kullanıldığı konusunda biilgi verilmedi.
Haşdi Şabi ise bu durumla herhangi bir bağlantıları olduğunu kabul etmedi. Haşdi Şabi Sözcüsü Ahmed el-Esedi, grupların protestoları bastırmaya yönelik atılan adımlara karıştığını reddederek, “Haşdi Şabi’nin hiçbir bir üyesi Bağdat’taki protestolarda görev almadı” dedi.
Irak İçişleri Bakanlığı Sözcüsü General Saad Maan ise güvenlik güçlerinin protestoculara doğrudan ateş etmediğini belirterek ölü ve yaralılardan ‘kötü niyetli’ kişileri sorumlu tuttu. Maan, 6 Ekim tarihli bir basın toplantısında protestocuları vuranları ve bu emri verenleri belirlemek için hükümetin soruşturma başlattığını söylemişti.
Güvenlik güçlerinin şiddete karışmadığı vurgusunun Irak hükümeti tarafından 7 Ekim’de yayınlanan bir açıklamayla çeliştiği görünüyor. Söz konusu açıklamada güvenlik güçleri tarafından aşırı güç kullanıldığı kabul edilmiş ve sivillere karşı şiddetten sorumlu olanlardan hesap sorulacağı vurgulanmıştı.
Başbakanlık açıklaması
Haşdi Şabi'ye yöneltilen suçlamalarla ilgili açıklamada bulunan Başbakanlık Ofisi “Soruşturma tamamlanmadan Haşdi Şabi ya da diğer güvenlik görevlilerinden herhangi birini suçlamak erken olabilir. Soruşturma sonuçlarını bekleyip ve ateş emrini kimin verdiğini öğrenelim” ifadelerini kullandı.
Birleşmiş Milletler (BM) İran heyeti ise Reuters'ın Tahran'ın gruplara destek olarak protestoculara yönelik şiddete katıldığı yönündeki sorularına cevap vermedi. Irak'taki grup liderleri de İran'dan silah veya eğitim aldıkları iddiaarını reddetti.
Reuters, protestoların üçüncü günü olan 3 Ekim’de kameramanının Bağdat’taki Tahrir Meydanı çatılarında keskin nişancıları gördüğünü belirtti. Kameramanın açıklamalarına göre ateş açıldığı anda hayatta kalmak için kaçışan protestoculardan biri, başından vurulmasının ardından kalabalıktan uzak bir yere götürüldü. Kafasından vurularak ölen ikinci bir protestocu ise bir kamyona taşındı. Maktulün telefonu çaldığında arkadaşlarından biri, arayanın maktulün kardeşi olduğunu anlayınca diğer arkadaşına “Öldüğünü haber verme” dedi.
Reuters’a açıklama yapan güvenlik görevlilerinden biri, keskin nişancıların İran’ın sağladığı kablosuz iletişim cihazlarını kullandığını ve bunları takip etmenin zor olduğunu söyledi.
Süreçte yaşananlardan haberdar olan bir diplomat ise İran Devrim Muhafızları’ndan bir grup üst düzey liderin protestoların ikinci gününde Irak’a giderek Irak istihbarat ve güvenlik görevlileriyle bir araya geldiğini bildirdi. Söz konusu görüşmelerde İran Devrim Muhafızları subayları, Irak hükümetine tavsiyelerde bulundu ancak hiçbir İran askeri görevlendirilmedi.
İran destekli bir gruptan kıdemli bir komutan ise Tahran’ın protestoları sonlandırmaya çalışan kuvvetler ile yakın temas halinde olduğunu bildirdi.



İran: Yeni bir savaşa hazırlık ve ertelenen müzakereleri bekleyiş

 İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)
İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)
TT

İran: Yeni bir savaşa hazırlık ve ertelenen müzakereleri bekleyiş

 İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)
İkinci konu, özellikle Washington'un Fordo tesisine yaptığı saldırının sonuçlarıyla ilgili olarak Washington'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşmak şeklinde beliriyor (AFP)

Hasan Fahs

13-15 Haziran tarihleri ​​arasında dünya, bölgesel ve küresel denklemlerde stratejik bir dönüşüme tanık oldu.

Bu dönüşümü, Tel Aviv'in İran rejimine karşı başlattığı savaşın güvenlik ve askeri boyutlarıyla sınırlamak zor. Aksine kendisine İran'ın çağdaş tarihinde ve küresel düzende temel ve önemli bir dönüm noktası olarak bakılmalı.

İran, üst düzey komutanları ve nükleer bilim insanları arasındaki can kayıplarına veya birçok askeri, güvenlik ve nükleer tesisinin yok edilmesinin yanı sıra, savunma sisteminin omurgasını oluşturan füzelerini hedef alan saldırılara rağmen, kendisini bu savaşın galibi olarak görüyor. Bu zafer duygusu veya galip gelme vurgusu, Tahran'ın İsrail tarafına ABD yönetimine ateşkese varılması için baskı yapmayı dayatmakta başarılı olduğuna olan inancından kaynaklanıyor. Ona göre İsrail'in pozisyonu sadece sahadaki yenilgisini değil, aynı zamanda Batı toplumunun desteğiyle bölgesel denklemlere kendini dayatmaya çalışan bir projenin yenilgisini de yansıtıyor.

İran liderliği, bahsettiği zafer duygusuna rağmen, düşündüğü tüm değerlendirmelere ve tahminlere aykırı bir şekilde beklenmedik bir stratejik sürprizle karşı karşıya kaldığını reddetmiyor. Bilhassa daha önce ABD ile dolaylı müzakerelere giriştiği diplomatik süreç, İran diplomasisi veya Dışişleri Bakanlığı’nın Batı başkentleriyle diyalog için yürüttüğü çabalar, komşu ülkelerle, özellikle de Körfez başkentleriyle karşılıklı mesajlar ve hızlanan koordinasyon ışığında, İran liderliği böyle bir şeyi beklemiyordu.

İran şu anda savaşın sona ermesini resmi olmayan bir ateşkes olarak ele alıyor. Bu nedenle, tüm yeni askeri lider kadrosunun yeni bir İsrail saldırısı olasılığına ilişkin değerlendirmelerinden bahsetmeleri, herhangi bir saldırıya hızlı bir şekilde yanıt vermek için tamamen hazır ve teyakkuz halinde olduklarını söylemeleri doğal.

Rejim ve askeri kurumunun yaşadığı askeri teyakkuz hali, Tel Aviv ile yeni bir çatışma olasılığıyla sınırlı değil. Aksine, doğrudan ve kapsamlı bir Amerikan katılımına ilişkin ciddi değerlendirmelerle daha karmaşık bir boyutu bulunuyor. Zira Amerikan katılımı, rejimi en azından geride kalan siyasi, güvenlik ve askeri güç ve yeteneklerini veya en kötü ihtimalle tüm rejimi çökertecek gerçek bir varoluşsal meydan okuma ile karşı karşıya bırakıyor.

Askeri ve güvenlik alanındaki hazırlıklara, rejimin yaşadığı gerginlik durumuna ek olarak, siyasi boyut da teyakkuz halinde. Yeni aşamanın boyutlarını, ufuklarını ve bu savaştan kaynaklanan gelişmelerle nasıl başa çıkılacağını ölçmeye çalışıyor. Ayrıca, olumsuz sonuçların ve kendisine sert bir çözüm dayatmak konusunda rejimin karşılaşabileceği uluslararası ve Amerikan baskılarının önünü kesmek için bu gelişmeleri kullanmayı amaçlıyor.

Buradan hareketle, İran'daki yeni aşamanın, özellikle siyasi düzeyde, müzakere masasına ve diyaloğa geri dönme çağrılarıyla nasıl başa çıkılacağı konusunda zor ve sert kararlarla dolu, oldukça karmaşık bir aşama olacağı söylenebilir. Bu aşama, rejimin siyasi tarafının vereceği kararı, İran ve bölgede tanık olunan değişikliklerle ve İsrail saldırısından kaynaklanan farklı ilişkilerin doğasıyla nasıl başa çıkacağını görmeyi bekliyor. Çünkü İran’daki iktidar sistemi, eski politikalar artık mevcut durumun ihtiyaçlarına karşılık veremediği, bundan doğan yeni gelişmelerle başa çıkamadığı için farklı bir tür ve düzeyde yeni kararlara ve politikalara geçiş yapma zorluğuyla karşı karşıya kalacaktır.

İran liderliği, “karanlık İsrail bilim tüneli”nden çıktığına ve ağır bir stratejik sürpriz yaşadığına inanıyor. Rejimi neredeyse bütünüyle devirebilecek, devrilmesine giden yolu açabilecek böylesine geniş ve karmaşık bir saldırıya maruz kalma olasılığını göz ardı ettiği için böyle bir sürpriz yaşadığını düşünüyor. Askeri liderliğin değerlendirmeleri, rejimin büyük ve kapsamlı bir saldırıya maruz kalmayacağı yönündeki aşırı güvene dayanan iyimser değerlendirmelerdi. Bunlar, en fazla Tel Aviv'in Nisan 2024'te Isfahan eteklerindeki birkaç füze tesisini imha ettiği saldırıya benzer bir saldırıya maruz kalınacağı yönündeydi.

İran'ın askeri yeteneklerine dayanan bu güvenin, karar alma sisteminin desteğini alarak müzakere masasına giden İran hükümetinin diplomatik çabaları üzerinde olumsuz etkileri oldu. Bu nedenle, stratejik sürprizin üzerindeki etkisi daha güçlü ve öngöremediği veya olumsuz etkilerinden ve yansımalarından kaçınamadığı bir şekildeydi. Zira bu savaştan sonra karşı karşıya kaldığı şey, önceden öngöremediği bir olay değil, tüm temel ve stratejik verilerini yeniden inşa etmesini, aldığı ağır ve derin darbenin neden olduklarını onarmasını gerektiren bir dönüşüm.

İran liderliğinin yeni aşamada benimsemeye çalıştığı siyasi yol, iki konunun altını çizerek diplomasi ve müzakere sürecinin korunmasını göz önünde bulunduruyor. Birinci konu, Tahran'ın kendi koşullarına, Washington'un müzakereleri yeniden baltalamayacağına dair uluslararası ve Amerikan garantilerine dayanarak müzakere masasına geri dönmeye hazır olduğudur. Keza herhangi bir yeni uzlaşı, uluslararası hukuk çerçevesinde İran'ın kendi topraklarında bir uranyum zenginleştirme döngüsüne sahip olma hakkını garanti altına almalıdır. İkinci konuya gelince, özellikle Fordo tesisine yönelik saldırının sonuçları konusunda Washington'a ve saldırının tesisin tamamen yok olmasına neden olduğu, İran nükleer programını sona erdirdiği konusunda direten ABD Başkanı Donald Trump'a doğrudan meydan okuma politikasından uzaklaşma şeklinde belirmektedir. Bu yolun ana hatları, Dışişleri Bakanı Abbas Arakçi ve hükümet sözcüsü Fatma Muhacerani de dahil olmak üzere bazı İranlı yetkililerin, bu tesisin ve nükleer programın, boyutunu veya yerini belirtmeden, ciddi ve yıkıcı kayıplar yaşadığını kabul etmesiyle belirginleşti. Bu tutum, pozisyonları uzlaştırmak için bir açılım oluşturabilir, şu anda bu pozisyonlar netleşene kadar ertelenen müzakere masasına geri dönmenin önünü açabilir ve tırmanmaya devam ederse yeni bir çatışmaya yol açabilecek gerginlik durumunu sona erdirebilir.

*Bu makale Şarku’l Avsat tarafından Independent Arabia’dan çevrilmiştir.