İran’da İnsan hakları aktivisti Sutude'ye geçici tahliye

Avukat Nesrin Sutude’nin bir fotoğrafı (Reuters-Arşiv)
Avukat Nesrin Sutude’nin bir fotoğrafı (Reuters-Arşiv)
TT

İran’da İnsan hakları aktivisti Sutude'ye geçici tahliye

Avukat Nesrin Sutude’nin bir fotoğrafı (Reuters-Arşiv)
Avukat Nesrin Sutude’nin bir fotoğrafı (Reuters-Arşiv)

İran Yargı Erkine bağlı Mizan Haber Ajansı'nın internet sitesinde yer alan habere göre, İranlı yetkililer iki yıldan uzun bir süredir tutuklu bulunan insan hakları aktivisti Avukat Nesrin Sutude’yi geçici bir süreyle serbest bıraktı.
Avrupa Parlamentosu tarafından verilen 2012 Saharov Ödülü’ne layık görülen Sutude, İran yargısı tarafından 12 yıl hapse mahkum edilmişti. Son dönemde başta Sutude’nin ailesi olmak üzere bazı kesimler, özellikle cezaevlerindeki yeni tip koronavirüs salgınının meydana getirdiği korku ışığında, mahkumların sağlıklarının kötüye gideceği yönündeki endişelerini dile getirdiler. Mizan Online dün (Cumartesi) yayınladığı haberde, “Hapis cezasını çekmekte olan Nesrin Sutude, kadın mahkumların cezalarını infaz etmekten sorumlu savcını kararıyla geçici bir süreyle serbest bırakılmıştır” açıklaması yaptı ve söz konusu serbest bırakma hakkında daha fazla ayrıntıya yer vermedi.
21 Ekim 2020 tarihinde yaptığı açıklamada, sağlık durumunun hastaneye kaldırılmasını gerektirdiğini hatırlatan kocası Rıza Handan’ın ifadesine göre, 57 yaşındaki Sutude Tahran’daki Evin Cezaevi’nden başkent Tahran’ın güneydoğusundaki Karçak kadınlar hapishanesine transfer edildi.
Öte yandan Rıza, Fransız Haber Ajansı’na verdiği demeçte, “Anjiyografi yapılması için hastaneye sevk edilmesini bekliyorduk. Yaklaşık bir ay önce, Evin Cezaevi’ndeki sağlık kurulu kendisine anjiyografi yaptırmamızı tavsiye etmişti” ifadelerine yer verdi. Karçak kadınlar hapishanesi, başkent Tahran eyaletine bağlı olup, başkentin 30 km güneyindeki Karçak şehrinde bulunuyor.
Tahran’daki Hapishaneler Örgütü, Sutude’nin “kamusal bir suç işlemekten” mahkum edilmesinin ardından kendisine hapis cezası verilmesi nedeniyle, Tahran’daki Kadınlar Hapishanesi’nin (Karçak Hapishanesi) genel bölümüne nakledildiğini doğruladı ve bu kararın yakın zaman önce onaylandığını ve kesinleştiğini” açıkladı.
Sutude’nin eşi Handan, Eylül ayı sonlarında yaptığı açıklamada, eşinin 45 günden uzun süren açlık grevine son verdiğini ve bu grev sırasında sağlık durumundaki kötüleşmenin ardından başkentteki bir hastanenin kardiyoloji bölümünün yoğun bakım ünitesine nakledilerek günlerce tedavi gördüğünü bildirdi.
Sutude özellikle Ortadoğu bölgesinde koronavirüs salgınından en fazla etkilenen ülke olan İran’daki salgınla ilgili endişeler ışığında, siyasi suçlardan hüküm giymiş mahkumların koşullarının iyileştirilmesini talep etmek için Ağustos ayı içinde açlık grevine başlamıştı. İran Sağlık Bakanlığı’nın son verine göre, ülkede 673 bin 250 kişi virüsten etkilendi. Bunların 37 bin 382’si virüsün yol açtığı hastalık sebebiyle hayatını kaybetti.
BM İnsan Hakları Yüksek Komiseri Michelle Bachelet geçtiğimiz Ekim ayı başında, yeni tip koronavirüs salgınının sebep olduğu kriz nedeniyle İran’da tutuklu bulunan insan hakları aktivistleri ve siyasi tutukluların cezaevi koşullarına ilişkin endişelerini dile getirdi. Bachelet, “Nesrin Sutude’nin hayatının tehlikede olduğuna dair ciddi endişe duyduğunu” dile getirmişti. Yüksek Komiserlik Ofisi’nden yapılan açıklamada, “Kovid-19” salgını ışığında, tutuklu sayısını aza indirmek için Şubat ayında uygulamaya başlanan geçici tahliye sisteminin, bazılarının yeniden tutuklanmak üzere geri dönmesi istenmiş olmakla birlikte yaklaşık 120 bin kişinin serbest bırakılmasına izin verdiğini” belirtti.
Kadın hakları savunucusu Avukat Sutude, daha önce başörtüsü takma zorunluluğu getiren yasayı protesto ettiği için Haziran 2018’de tutuklanmış, geçen yıl da hapis cezasına çarptırılmıştı. Sutude, daha önceki grevinin amacının, Kovid-19 salgınının ardından on binlerce mahkumun serbest bırakılmasına imkan tanıyan af kararlarından yararlanamayan tutukluların serbest bırakılmasını temin etmek olduğunu ve yargı merciinin kendisi tarafından sunulan yazılı savunmaya yanıt vermemesinin ardından bu greve başladığını açıkladı.
İranlı aktivistler, Sutude’yi desteklemek için Twitter üzerinden bir kampanya başlatarak, sağlığını kötüye gittiğini duyurdular. Uluslararası Ceza Örgütü, Sutude’nin yanı sıra diğer siyasi mahkumların derhal serbest bırakılmasını, kendisi ve ailesinin hukuki ve yasal olarak sıkı gözetim altında tutulmasına son verilmesi çağrısında bulundu.
Sutude’nin avukatı Said Dihkan’ın 3 Ekim 2020’deki ifadesine göre Sutude’nin geçici bir süreyle serbest bırakılması, elektronik bileklikle Tahran’da ailesinin yanında kalacak şekilde 5 yıl hapsine hükmedilen İran asıllı Fransız araştırmacı Fariba Adelkhah’ın da dahil olduğu benzer bir prosedürden yaklaşık bir ay sonra geldi. Paris Siyaset Bilimi Enstitüsü’nde araştırmacı ve Şiilik konusunda uzmanlaşmış bir antropolog olan Adelkhah, kendisini ziyaret etmek için Tahran’a gelen meslektaşı Roland Marshall ile birlikte Haziran 2019’un başlarında tutuklanmıştı.
Tahran yönetimi Mart ayının sonlarında, Fransa’nın ABD yaptırımlarını ihlal eden teknolojik malzemeleri İran’a kaçırmakla suçlaması sebebiyle ABD’ye iade edilmesi olasılığıyla karşı karşıya olan İranlı Celal Ruhullah Ahmedinecad’ı serbest bırakmasının ardından Marshall’ı serbest bıraktı. Ancak Akademisyen Adelkhah’a gelince, İran yargısı 16 Mayıs 2020’de “ulusal güvenliği baltalama eyleminde işbirliği yapmaktan” suçlu bulduğu Adelkhah’ın 5 yıl süreyle hapsine hükmetti.



ABD Başkanı Trump Libya bataklığına da bir bomba atabilir mi?

Libya'nın Trablus kentindeki Libya Merkez Bankası önünde nöbet tutan Libya İçişleri Bakanlığı’na bağlı güvenlik güçleri, 27 Ağustos 2024 (Reuters)
Libya'nın Trablus kentindeki Libya Merkez Bankası önünde nöbet tutan Libya İçişleri Bakanlığı’na bağlı güvenlik güçleri, 27 Ağustos 2024 (Reuters)
TT

ABD Başkanı Trump Libya bataklığına da bir bomba atabilir mi?

Libya'nın Trablus kentindeki Libya Merkez Bankası önünde nöbet tutan Libya İçişleri Bakanlığı’na bağlı güvenlik güçleri, 27 Ağustos 2024 (Reuters)
Libya'nın Trablus kentindeki Libya Merkez Bankası önünde nöbet tutan Libya İçişleri Bakanlığı’na bağlı güvenlik güçleri, 27 Ağustos 2024 (Reuters)

Ben Fishman

Libya, ülkenin batısını kontrol eden ve Birleşmiş Milletler (BM) tarafından tanınan hükümete bağlı güçler ile ülkenin doğusunda General Halife Hafter liderliğindeki güçler arasındaki iç savaşın ateşkesle sona erdiği 2020 yılından bu yana en kötü döneminden geçiyor.

O tarihten bu yana BM ve uluslararası toplum destekli birçok girişim, ulusal seçimlerin yapılması ya da ortak bir hükümetin kurulması konusunda başarısız oldu. Hafter ile Ulusal Birlik Hükümeti (UBH) Başbakan Abdulhamid Dibeybe'nin iktidardan ayrılmayı düşünmeden iktidarda kalmalarını sağladı. Her ikisi de iktidarı yeni bir geçiş hükümetine devretme sözü vermiş olsa da ikisi de ailelerinin servetini katlamak ve müttefiklerine dağıtmak için devlet varlıklarını kullanmayı içeren statüko ayrıcalıklarından vazgeçmeye istekli görünmüyor.

Şarku’l Avsat’ın Al Majalla’dan aktardığı analize göre Libya, yolsuzluğa bulaşmış yöneticilerin ülkenin zenginliklerini, özellikle de doğru yönetildiği takdirde sadece nüfusun ihtiyaçlarını karşılamakla kalmayıp tüm bölgeyi kalkındırabilecek ve Libya'ya zengin ülkeler arasında önemli bir yer kazandırabilecek petrol zenginliğini yağmaladığı kleptokratik bir devlet haline geldi. Fakat ülke derin ekonomik dengesizliklere saplanmış durumda. Bunun başlıca nedeni, biri işgücünün çoğunluğunu istihdam eden şişirilmiş bir kamu sektörünün varlığı, ikincisi ise gayri safi yurtiçi hasılanın (GSYİH) yüzde 20'sinden fazlasını oluşturan yakıt sübvansiyonları olmak üzere birbirine bağlı iki hatalı ekonomi politikasının sürdürülmesi. Bugün devletin sistematik olarak yağmalanmasının boyutuyla karşılaştırıldığında bu küçük bir ayrıntı gibi görünse de bu sübvansiyonlar uzun süredir sınır ötesi kaçakçılığı teşvik ediyor.

Son dönemde yayınlanan bazı raporlar, milyarlarca dolarlık kamu fonunun ortadan kaybolduğunu ayrıntılarıyla ortaya koyuyor.

BM Güvenlik Konseyi'nin (BMGK) 1973 sayılı kararıyla kurulan BM Uzman Heyeti'nin yıllık rapor, Libya'nın ihraç ettiği petrolün bir kısmının elektrik üretimi için gerekli olan mazotla ‘takas edildiği’ bir düzenden bahsediyor. Raporda, Financial Times tarafından daha sonra yayınlanan bir araştırma haberle birlikte, şeffaf olmayan bu düzenin Libya Merkez Bankası gelirlerinden milyarlarca doların nasıl kaybolmasına yol açtığını anlatılıyor. Bu düzeni desteklediği için Libya’nın Ulusal Petrol Şirketi (NOC) hakkında bir soruşturma yapıldı.

Libya Denetim Bürosu, NOC tarafından elde edilen petrol gelirlerinin Merkez Bankası'na yatırılan mevduattan önemli ölçüde düşük olduğunu bildirdi

Libya Genel Denetim Bürosu ayrıca NOC tarafından elde edilen petrol gelirlerinin Merkez Bankası'na yatırılan mevduattan önemli ölçüde daha düşük olduğunu bildirdi. Raporun saldırıya uğramasının ardından Fransa, Almanya, İtalya, İngiltere ve ABD büyükelçilikleri Denetim Bürosu’na desteklerini ve bağımsızlığının korunmasını istediklerini bir kez daha ifade ettiler. Yolsuzluğun bir başka işareti olarak Libya Devlet Varlıklarının Geri Kazanımı ve Yönetimi Ofisi (LAROM) Başkanı ocak ayında tutuklandı.

Libya Merkez Bankası, mart ayının ilk yarısında yerel piyasadaki likiditeyi arttırmak için piyasaya 2,3 milyar dolar döviz enjekte etmek zorunda kaldı. Ardından banka 7 Nisan'da, Trump'ın gümrük tarifeleri yürürlüğe girmeden önce döviz karaborsasını kontrol altına almak için önleyici bir adım atarak Libya dinarını yüzde 13 oranında devalüe etti.

u768ı
Libya'nın Bingazi kentinde arka planda Libya Ulusal Ordusu (LUO) lideri General Halife Hafter'in resmi ile Ramazan Bayramı namazı kılan Libyalılar, 31 Mart 2025 (AFP)

Ekonomik tablo ne denli iç karartıcıysa siyasi manzara da bir o kadar iç karartıcı. Dibeybe, 2021 yılındaki Libya Siyasi Diyalog Forumu'nda (LPDF) 73 oydan 39'unu aldı. Geçici görevinden 2022 yılında ayrılması gerekiyordu, ancak dört yıldır sürdürüyor. Ülkenin doğusunda Temsilciler Meclisi (TM) ve batısında Devlet Yüksek Konseyi (DYK) gibi sözde yasama organlarının ise tamamen yetersiz olduğu ortaya çıktı. Bu iki organ, Başkanlık Konseyi ile hiçbir sonuç vermeyen sayısız resmi ve gayri resmi görüşmelerde bulundu. Gerçek şu ki iktidarda kalmak siyasi liderlerin çıkarına. Kimse Dibeybe ya da Hafter’in mensubu oldukları aşiretlerle bu çıkarları tehlikeye atacak bir anlaşmazlığa girmek istemiyor.

Rusya’nın Hafter üzerindeki nüfuzunu en aza indirme çabaları bir hayalin ötesine geçemiyor. Rusya'nın orada üstün olduğu açıkça görülüyor.

Libya'daki iç çabaların yanı sıra dış güçlerin de sahadaki gelişmeler üzerinde somut bir etkisi oldu. Eski Almanya Başbakanı Angela Merkel tarafından başlatılan Berlin Süreci gibi diplomatik girişimlere ve düzenlenen Libya konulu konferanslara rağmen, Batılı aktörler bir yandan bölgesel zorluklar, diğer yandan da Libya'daki duruma öncelik verme konusunda gerçek bir iradenin olmaması nedeniyle ciddi engellerle karşılaştı.

zxscdfgt
Ülkenin doğusundaki Bingazi şehrinin yaklaşık 270 kilometre batısındaki Brega Limanı, 24 Eylül 2020 (AFP)

Libya’da 2019-2020 yıllarında yaşanan iç savaş sırasında Rus (ya da Wagner) güçleri, Hafter'in Trablus'a yönelik saldırısına katılırken, Türk güçleri Trablus hükümetinin savunma için yaptığı yardım çağrısına yanıt verdi. Ortaya çıkan çıkmaz hem Rus hem de Türk güçlerini saf dışı bıraktı. Türkiye, Libya’nın batısındaki güçleri eğitirken ve ülke genelinde ticari ilişkiler kurarken, Rus (eski Wagner Grubu, şimdiki Afrika Kolordusu) güçleri Libya’daki varlıklarını güçlendiriyor.

Trump, içinden çıkılmaz görünen diğer çatışmaları istikrarsızlaştırmak için yaptığı gibi Libya bataklığına da bir bomba atabilir.

Rusya’nın Hafter üzerindeki nüfuzunu en aza indirme çabaları bir hayalin ötesine geçemiyor. Rusya'nın orada üstün olduğu açıkça görülüyor, ama Hafter potansiyel dış tehditler ya da iç zorluklar karşısında bu varlıktan faydalanıyor. Aynı zamanda Kremlin'in ülkeyi yönetme biçimini görmezden geleceğini bilerek Rusya'nın Libya topraklarını sömürmesine izin veriyor. Hafter'in kısa süre önce LUO Kara Kuvvetleri Komutanlığına atanan oğlu Saddam'ın nüfuzu giderek artıyor ve o da aynı nedenlerle Rusya ile ortaklığa güvenecektir.

Eski ABD Başkanı Joe Biden yönetimi, tüm zorluklara rağmen Hafter'e ulaşmak için adımlar atmaya çalıştı. ABD Libya Özel Temsicisi Büyükelçi Richard Norland’ı en az yedi kez Bingazi'de Hafter'le görüşmeye gönderdi. Ayrıca dönemin Dışişleri Bakan Yardımcısı ve ABD Afrika Komutanlığı (AFRICOM) Başkomutanı da Hafter'le görüştü. Biden yönetimi, Hafter ve Saddam’ı Libya’da birleşik bir hükümet kurmak için somut adımlar atılana kadar dışlamak yerine onlarla ön koşulsuz olarak görüşmelerde bulundu. Biden yönetimi ayrıca doğudaki ve batıdaki askeri yapıları birleştirmek amacıyla askeri hamlelerde bulundu. Ancak batıdaki askeri güçlerin çoğunluğu resmi ordudan ziyade silahlı gruplardan oldukları için bu hamlelerin çoğu dengesini bulamadı.

frthyu
Libya'nın Misrata kenti döviz piyasasında dolaşımda olan ABD Doları ve Libya dinarı balyaları, 31 Ağustos 2024 (Reuters)

Yeni ABD yönetimi şimdiye kadar Biden döneminde başlayan Hafter’i Rusya’nın nüfuzundan uzak tutma stratejisini sürdürdü. Saddam Hafter ve merkezi Libya'nın doğusunda bulunan Libya Kalkınma ve Yeniden Yapılandırma Fonu’nun başındaki kardeşi Bilkasım Hafter, 27 Nisan'da sona eren hafta içinde Washington'u ziyaret ettiler.

Ziyaret sırasında Kalkınma ve Yeniden Yapılandırma Fonu ile ABD'li şirketler arasında çeşitli mutabakat zabıtları imzaladı. Ancak Fonun şimdiye kadar olmayan şeffaflığı göstermediği takdirde 1977 tarihli Yabancı Yolsuzluk Uygulamaları Yasası (FCPA) bu anlaşmaların uygulanmasının önünde büyük bir engel teşkil edebilir. Bu durumda, Türkiye ve bölgedeki diğer ülkelerden şirketler başlıca faydalanıcılar haline gelebilir.

ABD Başkan Yardımcısı J.D. Vance'in Yemen konusundaki bir açıklamasında söylediği “Avrupalıları tekrar kurtarmayı reddediyorum” şeklindeki sözlerinde olduğu gibi Trump yönetimi ABD’li şirketler için net bir kazanç olmadığı sonucuna varırsa, Libya dosyasını Avrupalı ortaklarına emanet edebilir.

Libya'daki kaos ve işlevsizliğin acilen ele alınması gerekiyor. Boşa geçen her ay daha büyük yolsuzluklara, daha zor müzakerelere ve Rusya’nın sömürüsünün devam etmesine yol açacak.

Alternatif olarak Trump, içinden çıkılmaz görünen diğer çatışmaları istikrarsızlaştırmak için yaptığı gibi Libya bataklığına bir bomba atabilir. Trump yönetimi, Libya'da barışı ve istikrarı baltalayan tüm aktif Libyalı liderleri yaptırımlar uygulamakla tehdit edebilir. Her iki tarafın da teknokrat bir hükümet kurulması yönünde somut adımlar atması gerekiyor. Aksi takdirde yaptırımlar uygulanacaktır. Anlaşma aynı zamanda hükümetin bütçesi, kilit finans kurumları, NOC, Merkez Bankası ve tüm iştiraklerinin sıkı denetimini de içermeli. Her ne kadar hiçbir ABD yönetimi Hafter'e yaptırım uygulama konusunda gerçek bir isteklilik göstermemiş olsa da, tehditlerin Hafter'i ciddi müzakerelere girişmek ya da Rusya’nın müzakere edilemez bir aracı olarak ifşa olmak arasında bir seçim yapmaya iteceğine şüphe yok. Açıkçası Libya'daki kaos ve işlevsizliğin acilen ele alınması gerekiyor. Boşa geçen her ay daha büyük yolsuzluklara, daha zor müzakerelere ve Rusya’nın sömürüsünün devam etmesine neden oluyor. NATO'yu kurtarmakla meşgul olan Avrupa, buna tek başına karşı çıkamaz. Dolayısıyla çok geç olmadan Libya konusunda Trump'la el ele vermesi akıllıca bir adım olacaktır.