Pakistan’da terör korkusu yayılıyor

Pakistan Talibanı’nın Svat Vadisi’ndeki eylemleri endişe verici

Pakistanlılar, 14 Ağustos’ta Karaçi’deki Bağımsızlık Günü kutlamaları sırasında (AFP)
Pakistanlılar, 14 Ağustos’ta Karaçi’deki Bağımsızlık Günü kutlamaları sırasında (AFP)
TT

Pakistan’da terör korkusu yayılıyor

Pakistanlılar, 14 Ağustos’ta Karaçi’deki Bağımsızlık Günü kutlamaları sırasında (AFP)
Pakistanlılar, 14 Ağustos’ta Karaçi’deki Bağımsızlık Günü kutlamaları sırasında (AFP)

Pakistan Talibanı’nın (Tehrik-i Taliban Pakistan TTP) Svat Vadisi’nde artan varlığıyla ilgili Pakistan Meclisi’nde artan tartışmaların ardından ordu, vadideki militanların varlığını yakından takip ettiğini ve bu bölgelerde artan etkilerini durdurmak için ellerinden gelen her şeyi yapacaklarını açıkladı. Pakistan ordusu, TTP’nin Svat Vadisi’nde kaosa neden olduğuna dair asılsız haberleri yalanladı. Ancak Pakistan ordusunun halkla ilişkiler bürosundan yapılan açıklamada, Svat Vadisi ile Dir arasında, halktan uzak bir bölge olan birkaç dağ zirvesinde az sayıda militanın gözlemlendiği belirtildi. Ordu, Afganistan’dan ülkeye sızan bu şahısların dağlardaki varlıklarını ve sınırlı hareketlerini izlemek için durum yakından takip ettiği belirtildi.
Pakistan ordusundan yapılan açıklamaya göre “son günlerde sosyal medya organlarında Svat Vadisi’nde çok sayıda militanın bulunduğu iddiasıyla ilgili bir yanlış anlaşılma ortaya çıktı. Öyle ki bu haberlerin abartılı ve açıkça yanıltıcı olduğu görüldü” ifadeleri kullanıldı. Öte yandan Kabile bölgesinden Milletvekili Muhsin Davar, kuzeydeki Veziristan bölgesi sakinlerinin 26 gündür protesto gösterisi düzenleyip, yalnızca ‘barış ve koruma’ istediğini söyledi.
Milletvekili Davar, terörün Hayber-Pahtunhva bölgesinde yayıldığını iddia ederken, yakın zamanda ülkenin her yerine yayılacağına karşı da uyardı. Birkaç gün önce el-İnsaf Hareketi Partisi Milletvekili Malik Ali Han’ın saldırıya uğradığını, birçok arkadaşının yaralandığını ve şehit olduğunu söyleyen Davar, ayrıca Svat’tan bir polis memuru ve bir binbaşının kaçırıldığını da sözlerine ekledi. Muhsin Davar, TTP’nin yerel halka Pakistan makamları ve TTP arasında devam eden görüşmelerin ardından liderlerine bölgeye dönmeleri talimatı verdiğini bildirdi.
Çarşamba günü Ulusal Toplanma Salonu’nda Savunma Bakanı Khawaja Muhammed Asif, ortaya çıkan endişeleri kabul etti ve Hayber-Pahtunhva’da TTP karşıtlığının tırmandığını belirtti. Bölgedeki TTP varlığında karşı bölgenin farklı yerlerinde vatandaşlar protesto gösterisi düzenledi. Federal Olarak Yönetilen Kabile bölgelerinden bağımsız Milletvekili Muhsin Davar, Taliban’ın Afganistan’dan gelişinin ardından Hayber-Pahtunhva’da terörizmin tırmandığına dikkati çekerken, Savunma Bakanı ise bölgede asayiş durumunun kötüye gittiğini itiraf etti. Ancak Bakan, meseleyi bölgesel bir sorundan ziyade ‘milli güvenlik sorunu’ olarak nitelendirdi.
Öte yandan Afganistan sınırına yakın Pakistan bölgelerinde korku artıyor. Ülkenin kuzeybatı kesiminde meydana gelen patlamada 5 kişi hayatını kaybetti. Yerel polis, 14 Ağustos gecesi bir patlama meydana geldiğini, güvenlik güçlerinin olay yerine intikal ettiğini ve yaralıların hastaneye kaldırıldığını bildirdi. Askeri bir ekip de militanlar tarafından döşenen mayınları arama-tarama operasyonu gerçekleştirdi. Bölge Emniyet Müdürü Tarık Suheyl Marvat, güvenlik güçlerinin derhal alarma geçirildiğini açıkladı.



Suveyda'dan Beyrut'a: Mezhepçilik oyunu sürerken, Lübnan, diğer ülkelerin çatışmalarının bedelini mi ödüyor?

 Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)
Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)
TT

Suveyda'dan Beyrut'a: Mezhepçilik oyunu sürerken, Lübnan, diğer ülkelerin çatışmalarının bedelini mi ödüyor?

 Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)
Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)

Tony Bouloss

Bölge için tehlikeli bir şeylerin planlandığı aşikar. Olaylar hızla gelişiyor ve siyasi mesajlar, Lübnanlı yetkililerin boş yere tekrarladığı boş egemenlik sloganlarının arkasına gizlenemeyecek kadar netlik kazanıyor. ABD'nin Ortadoğu Özel Temsilcisi Tom Barrack'ın “Lübnan, Biladuşşam’ın bir parçasıdır” demesi boşuna değil. Bu bir dil sürçmesi değil. Aksine, zayıf ve dağılmış devletlerin kalıntıları üzerinde nüfuz haritalarını yeniden çizen uluslararası ve bölgesel uyarıların açık bir ifadesidir. Buna, “Trablus ve Bekaa'nın Suriye'ye ilhakı” gibi tehlikeli senaryolar veya birbiri ile savaşan dini gruplar ve mini devletler arasında yeniden nüfuz dağıtımını sağlayacak “mezhepsel konfederasyon çözümleri” gibi medyada yer alan şüpheli sızıntılar eşlik ediyor. Tüm bu haberler, Lübnan arenasını kızıştırmak ve Lübnanlıları hiçbir ilişkileri ve çıkarları olmayan bir çatışmaya çekmek için kötü niyetli bir şekilde medyaya ve siyasi alana pompalanıyor.

Hassas nokta mezhepçilik

Bu tür önerilerin propagandasını yapmak ne spontane ne de masum bir şey. Bu, Lübnan ve Suriye arasındaki mezhepsel ve dini gerginlikleri yeniden alevlendirmeyi amaçlayan tehlikeli bir oyunun parçası. İç içe geçmiş bir dini ve ulusal mozaikle birleşen iki ülke, bir kez daha büyük hesaplaşmalar için bir satranç tahtasına dönüşüyor.

Örneğin Suveyda'da, Dürziler ile Suriye makamları arasında sosyal, mezhepsel ve siyasi boyutların iç içe geçtiği kanlı bir çatışma sahnesine tanık oluyoruz. Ancak orada yaşananlar sadece Suriye ile sınırlı değil; her zamanki gibi, yankıları hemen Lübnan'a da ulaştı.

Lübnan'da Sünniler arasında mezhepçi duygular canlandı ve Suriye'de “yeni Sünni rejim” olarak adlandırdıkları oluşumla dayanışmaya yönelik hareketlenmeler arttı. Lübnan sanki kendi başına bir devlet olmaktan çıkıp, askeri ve mezhepsel destek için bir platform haline gelmiş gibi, Suveyda'ya savaşmaya giden Lübnanlılar öldü.

Diğer tarafta, Suriye rejimine karşı Suveyda Dürzilerini desteklemek amacıyla Lübnan'ın çeşitli bölgelerinde Dürzi kitleler harekete geçti. Böylece Lübnan, sanki Lübnanlılar dış çatışmalar için her zaman “yedek mühimmat” olmaya mahkummuş gibi, sınır ötesi mezhepsel bölünmelerin tekrar tekrar yaşandığı bir sahne haline geldi.

Hizbullah sahnesinin tekrarı

Bugün yaşananlar, daha önce Hizbullah'ın aktörü olduğu sahnenin yeni bir versiyonu. Hizbullah, İran örtüsü altında Suriye savaşına askeri müdahalede bulunmaya karar verdiğinde, gerekçe olarak “Şiileri ve türbeleri korumayı” öne sürmüştü. Bu müdahale çok geçmeden Suriye'deki Alevi rejiminin varlığını sürdürmesine yönelik doğrudan bir desteğe dönüşmüştü.

Bugün, aynı denklem farklı biçimlerde tekrarlanıyor:

Sünniler, Suriye'deki “yeni Sünni rejimi” desteklemek için savaşçı gönderiyor.

Dürziler, rejime karşı Suveyda Dürzileri ile dayanışma içinde.

İronik bir şekilde, yalnızca Hristiyanlar farklı bir tutum sergilediler ve tarafsızlık ilkesinin bilincinde olarak Suriye'deki Hristiyanları destekleme yönünde hiçbir adım atmadılar. Zira Lübnanlı Hristiyanlar, Suriyeli Hristiyanları, seçeneklerinin farkında olan ve kendilerine uygun olanı seçebilecek Suriyeliler olarak görüyorlar.

Bu Hristiyan tutumu, yani tarafsız kalmak ve krizleri ithal veya ihraç etmemek, ara sıra kendisine yöneltilen eleştirilere rağmen, bu çıkmazdan çıkmak için gereken modeldir.

Kriz ihraç etmek

Lübnan'ın bugünkü sorunu, yalnızca başkalarının ateşini kendi topraklarına çekmesi değil, aynı zamanda kendisinin de dışarıya kriz ihraç etmesidir. Bazı Lübnanlı liderler, tehlikeli bir bölgesel oyunun piyonları haline geldiler.

Bazıları Velid Canbolat'ın Suriye Dürzi çatışmasına müdahale ederek Şeyh Yahya el-Belus'u desteklediğini, onu Şam'daki yeni hükümet ile yakınlaşmaya teşvik etmeye çalıştığını düşünüyor. Buna karşılık, rejime sadık diğer Dürzi güçler Şeyh Hikmet el-Hicri'yi desteklemek için harekete geçtiler. Bu durum, Suriye'yi doğrudan etkileyen ve Suveyda'da durumun alevlenmesine katkıda bulunan tehlikeli bir Dürzi bölünmesine yol açtı.

Şarku’l Avsat’ın Indpendent Arabia’dan aktardığı analize göre yaşananlar, devletinin zayıflığı ve kurumlarının çöküşü gölgesinde Lübnan'ın bir vekil “destek arenasına” dönüştüğünün açık bir kanıtı. Her Lübnanlı grup, tıpkı Lübnanlı silahlı grupların yıllardır bölgesel çatışmalarda dış güçleri desteklemesi gibi, dışarıdaki kendi grubunu destekliyor.

Lübnan fanatizmin rehinesi

Lübnanlıların bugün sorması gereken soru şudur: Bu politikalar bizi nereye götürüyor?

Dış mesajlar için bir posta kutusu olmak Lübnan'ın çıkarına mı?

Başkaları için savaşmak, mültecilerini kabul etmek ve çatışmalarını finanse etmek mi istiyoruz?

Lübnan'ın yabancı istihbarat çatışmalarının arenası haline gelip parçalanmasına ve toplumun dağılmasına yol açan 1970’ler ve 1980'lerdeki deneyimi tekrarlamamız gerekiyor mu?

Lübnan devletinin rolünü yerine getirmediği açık. Siyasi, diplomatik ve güvenlik sınırlarını her türlü dış projeye açarken, silah ve savaşçı kaçakçılığına, mezhep çatışmalarını 24 saat boyunca körükleyen kışkırtma kampanyalarına göz yuman güçsüz ve kırılgan bir devlet var.

Tarafsızlık seçeneği gerçek çözümdür

Bugün yaşananlar, tarafsız olmamanın doğrudan bir sonucudur. Tarafsızlığı benimsemeyen ülkeler savaş alanlarına dönüşürler. Sloganlar mezhepsel ve bölgesel çatışmaların bahanesi haline geldiğinde, herkes bedelini öder.

Tarafsızlık bir lüks değil, ulusal bir zorunluluktur. Tek başına Lübnan'ın bölgesel bataklığa sürüklenmesini engelleyebilir.

Zira İran, Lübnan'ı kurtarmayacaktır.

Ne Suudi Arabistan ne de Katar, milislerin yönettiği bir ülkeyi yeniden inşa etmeyecektir.

Amerika Birleşik Devletleri veya Avrupa da devlet olmayı reddeden bir devleti desteklemek için acele etmeyecektir.

Yıpranmayı durdurmak ve çöküşü önlemek

Lübnan devleti işleri derhal kontrol altına almazsa, daha fazla parçalanmaya doğru gidiyoruz. Lübnan bugün sadece ekonomik çöküşün eşiğinde değil, aynı zamanda daha tehlikeli bir siyasi ve ahlaki çöküşün de ortasında.

İçerideki partiler ile liderlerin, her birinin kendi mezhebine göre, dışarıda şu veya bu tarafı desteklemek için seferber olması kabul edilemez.

Trablus'un, Bekaa'nın veya Güney'in Suriye, İran veya Körfez ülkeleri için vekil çatışma platformları haline gelmesi kabul edilemez.

Her türlü bölücü projeye karşı savunmasız bir ülke olarak kalmamız kabul edilemez.

Bugün ihtiyaç duyulan şey cesur ve egemen bir karar almaktır. Lübnan'ın bir destek arenası haline gelmesini engelleme kararıdır. Siyasi ve sosyal sınırları kontrol etme kararıdır. Lübnan'ın başkalarının savaşları için bir sahne olması değil, her şeyden önce gelmesi kararıdır.

Aksi takdirde bölünme yoldadır ve belki de bu sefer Lübnan diye bir şey kalmayacaktır.