عربي English Türkçe اردو فارسى
Logo
Son Haberler
DÜNYA

Pakistan’da 3 DEAŞ unsuru öldürüldü

Pakistan’ın Afganistan sınırına yakın Jamrud bölgesinde DEAŞ’ın yerel koluna bağlı 3 terörist etkisiz hale getirildi

Pakistan polisinin Ocak ayında Lahor’da meydana gelen bir patlama bölgesinden yaralıları taşıyan ambulansları korurken çekilmiş fotoğrafı (AP)
Pakistan polisinin Ocak ayında Lahor’da meydana gelen bir patlama bölgesinden yaralıları taşıyan ambulansları korurken çekilmiş fotoğrafı (AP)
TT
TT

Pakistan’da 3 DEAŞ unsuru öldürüldü

Pakistan polisinin Ocak ayında Lahor’da meydana gelen bir patlama bölgesinden yaralıları taşıyan ambulansları korurken çekilmiş fotoğrafı (AP)
Pakistan polisinin Ocak ayında Lahor’da meydana gelen bir patlama bölgesinden yaralıları taşıyan ambulansları korurken çekilmiş fotoğrafı (AP)

Pakistanlı yetkililerin belirttiğine göre, güvenlik güçlerinin önceki gün Afganistan sınırına yakın Jamrud bölgesinde düzenlediği operasyonda DEAŞ’ın yerel koluna bağlı 3 teröristin etkisiz hale getirildiğini söyledi. Güvenlik yetkililerine teslim olmayı reddeden üç terörist, yerel polis güçlerine bağlı terörle mücadele birimiyle girdikleri çatışmada etkisiz hale getirildi. Jamrud bölgesi, Afgan sınırına yakın eski Hayber aşiret bölgesinde küçük bir belde ve ev yapımı küçük silah endüstrisi ile tanınıyor.
Jamrud, Taliban’ın ortaya çıkmasından önce bile Pakistan’ın kuzeybatısında kanunsuz bölge olarak kabul ediliyordu. Yerel polis güçleri tarafından yapılan açıklamada, Jamrud bölgesinde bir terör hücresi olduğuna dair istihbarat aldıklarını ve önemli bir hedefe terör operasyonu düzenlemeyi planladıkları belirtildi. Ayrıca terörle mücadele ekibinin terör hücresinin bulunduğu bölgeye baskın düzenlediği ve teslim olmayı reddeden üç militanı etkisiz hale getirdiğini açıklandı. Güvenlik güçleri, teröristlerin saklandığı yerden çok miktarda silah ve mühimmat ele geçirdi.
Şarku’l Avsat’ın yerel basından aktardığı bilgilere göre Pakistanlı yetkililer ve askeri uzmanlar, geçtiğimiz aylarda Pakistan-Afgan sınır bölgesindeki şiddet olaylarındaki önemli artışa rağmen Pakistan Talibanı’na (TTP) karşı kapsamlı bir askeri operasyona ihtiyaç olduğunu düşünmüyor.
TTP, geçen hafta Svat’ta patlayan bombaların ve Taliban’ın savaşçılarının 2021 Ağustos ayında Kabil’in kontrolünü ele geçirmesinden bu yana Afganistan’dan Pakistan topraklarına kademeli olarak geri dönmesinin ardından terörist saldırılarına yeniden başladı.
Bu gelişmelere rağmen, askeri uzmanlar, Afgan Talibanı ve TTP’nin Pakistan topraklarında devam eden bir terör eylemleri düzenleme kabiliyetinin son yıllarda büyük ölçüde azaldığını söylüyor.
Yetkililer, Pakistan ordusunun 2014’ten bu yana art arda düzenlediği askeri operasyonlarda terör örgütlerinin altyapılarını yok ettiğini söyledi. Şimdi, Pakistan-Afgan sınırındaki şehirlerde geniş çaplı bir şekilde askeri güçlerin konuşlandırmasıyla Pakistan topraklarının herhangi bir bölümünü ellerinde tutmaları imkânsız hale geldi. Pakistan ordusu, Pakistan-Afganistan sınır kasabalarında konvansiyonel ve terörle mücadele güçlerini bulunduruyor. Bunun sonucunda, Pakistan Talibanı’nın bu bölgedeki toprakların herhangi bir bölümünü kontrol altına alması imkânsız oluyor.
TTP unsurları, Taliban’ın Kabil’in kontrolünü ele geçirdiği 2021 Ağustos ayından itibaren Pakistan topraklarına geri dönmeye başladı. Birleşmiş Milletler tarafından yayınlanan bir rapora göre, TTP’nin yaklaşık 3 bin militanı şu anda Afganistan’ın çeşitli bölgelerinde, özellikle de doğu Afganistan’da bulunuyor.

Daha fazlasını oku

 
 
DÜNYA

Suveyda'dan Beyrut'a: Mezhepçilik oyunu sürerken, Lübnan, diğer ülkelerin çatışmalarının bedelini mi ödüyor?

Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)
Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)
TT
TT

Suveyda'dan Beyrut'a: Mezhepçilik oyunu sürerken, Lübnan, diğer ülkelerin çatışmalarının bedelini mi ödüyor?

Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)
Lübnan'ın Suriye çatışmalarına dahil olması, mezhepsel bölünmeleri derinleştiriyor ve savaşı Lübnan'a taşıma tehdidi oluşturuyor (Sosyal medya)

Tony Bouloss

Bölge için tehlikeli bir şeylerin planlandığı aşikar. Olaylar hızla gelişiyor ve siyasi mesajlar, Lübnanlı yetkililerin boş yere tekrarladığı boş egemenlik sloganlarının arkasına gizlenemeyecek kadar netlik kazanıyor. ABD'nin Ortadoğu Özel Temsilcisi Tom Barrack'ın “Lübnan, Biladuşşam’ın bir parçasıdır” demesi boşuna değil. Bu bir dil sürçmesi değil. Aksine, zayıf ve dağılmış devletlerin kalıntıları üzerinde nüfuz haritalarını yeniden çizen uluslararası ve bölgesel uyarıların açık bir ifadesidir. Buna, “Trablus ve Bekaa'nın Suriye'ye ilhakı” gibi tehlikeli senaryolar veya birbiri ile savaşan dini gruplar ve mini devletler arasında yeniden nüfuz dağıtımını sağlayacak “mezhepsel konfederasyon çözümleri” gibi medyada yer alan şüpheli sızıntılar eşlik ediyor. Tüm bu haberler, Lübnan arenasını kızıştırmak ve Lübnanlıları hiçbir ilişkileri ve çıkarları olmayan bir çatışmaya çekmek için kötü niyetli bir şekilde medyaya ve siyasi alana pompalanıyor.

Hassas nokta mezhepçilik

Bu tür önerilerin propagandasını yapmak ne spontane ne de masum bir şey. Bu, Lübnan ve Suriye arasındaki mezhepsel ve dini gerginlikleri yeniden alevlendirmeyi amaçlayan tehlikeli bir oyunun parçası. İç içe geçmiş bir dini ve ulusal mozaikle birleşen iki ülke, bir kez daha büyük hesaplaşmalar için bir satranç tahtasına dönüşüyor.

Örneğin Suveyda'da, Dürziler ile Suriye makamları arasında sosyal, mezhepsel ve siyasi boyutların iç içe geçtiği kanlı bir çatışma sahnesine tanık oluyoruz. Ancak orada yaşananlar sadece Suriye ile sınırlı değil; her zamanki gibi, yankıları hemen Lübnan'a da ulaştı.

Lübnan'da Sünniler arasında mezhepçi duygular canlandı ve Suriye'de “yeni Sünni rejim” olarak adlandırdıkları oluşumla dayanışmaya yönelik hareketlenmeler arttı. Lübnan sanki kendi başına bir devlet olmaktan çıkıp, askeri ve mezhepsel destek için bir platform haline gelmiş gibi, Suveyda'ya savaşmaya giden Lübnanlılar öldü.

Diğer tarafta, Suriye rejimine karşı Suveyda Dürzilerini desteklemek amacıyla Lübnan'ın çeşitli bölgelerinde Dürzi kitleler harekete geçti. Böylece Lübnan, sanki Lübnanlılar dış çatışmalar için her zaman “yedek mühimmat” olmaya mahkummuş gibi, sınır ötesi mezhepsel bölünmelerin tekrar tekrar yaşandığı bir sahne haline geldi.

Hizbullah sahnesinin tekrarı

Bugün yaşananlar, daha önce Hizbullah'ın aktörü olduğu sahnenin yeni bir versiyonu. Hizbullah, İran örtüsü altında Suriye savaşına askeri müdahalede bulunmaya karar verdiğinde, gerekçe olarak “Şiileri ve türbeleri korumayı” öne sürmüştü. Bu müdahale çok geçmeden Suriye'deki Alevi rejiminin varlığını sürdürmesine yönelik doğrudan bir desteğe dönüşmüştü.

Bugün, aynı denklem farklı biçimlerde tekrarlanıyor:

Sünniler, Suriye'deki “yeni Sünni rejimi” desteklemek için savaşçı gönderiyor.

Dürziler, rejime karşı Suveyda Dürzileri ile dayanışma içinde.

İronik bir şekilde, yalnızca Hristiyanlar farklı bir tutum sergilediler ve tarafsızlık ilkesinin bilincinde olarak Suriye'deki Hristiyanları destekleme yönünde hiçbir adım atmadılar. Zira Lübnanlı Hristiyanlar, Suriyeli Hristiyanları, seçeneklerinin farkında olan ve kendilerine uygun olanı seçebilecek Suriyeliler olarak görüyorlar.

Bu Hristiyan tutumu, yani tarafsız kalmak ve krizleri ithal veya ihraç etmemek, ara sıra kendisine yöneltilen eleştirilere rağmen, bu çıkmazdan çıkmak için gereken modeldir.

Kriz ihraç etmek

Lübnan'ın bugünkü sorunu, yalnızca başkalarının ateşini kendi topraklarına çekmesi değil, aynı zamanda kendisinin de dışarıya kriz ihraç etmesidir. Bazı Lübnanlı liderler, tehlikeli bir bölgesel oyunun piyonları haline geldiler.

Bazıları Velid Canbolat'ın Suriye Dürzi çatışmasına müdahale ederek Şeyh Yahya el-Belus'u desteklediğini, onu Şam'daki yeni hükümet ile yakınlaşmaya teşvik etmeye çalıştığını düşünüyor. Buna karşılık, rejime sadık diğer Dürzi güçler Şeyh Hikmet el-Hicri'yi desteklemek için harekete geçtiler. Bu durum, Suriye'yi doğrudan etkileyen ve Suveyda'da durumun alevlenmesine katkıda bulunan tehlikeli bir Dürzi bölünmesine yol açtı.

Şarku’l Avsat’ın Indpendent Arabia’dan aktardığı analize göre yaşananlar, devletinin zayıflığı ve kurumlarının çöküşü gölgesinde Lübnan'ın bir vekil “destek arenasına” dönüştüğünün açık bir kanıtı. Her Lübnanlı grup, tıpkı Lübnanlı silahlı grupların yıllardır bölgesel çatışmalarda dış güçleri desteklemesi gibi, dışarıdaki kendi grubunu destekliyor.

Lübnan fanatizmin rehinesi

Lübnanlıların bugün sorması gereken soru şudur: Bu politikalar bizi nereye götürüyor?

Dış mesajlar için bir posta kutusu olmak Lübnan'ın çıkarına mı?

Başkaları için savaşmak, mültecilerini kabul etmek ve çatışmalarını finanse etmek mi istiyoruz?

Lübnan'ın yabancı istihbarat çatışmalarının arenası haline gelip parçalanmasına ve toplumun dağılmasına yol açan 1970’ler ve 1980'lerdeki deneyimi tekrarlamamız gerekiyor mu?

Lübnan devletinin rolünü yerine getirmediği açık. Siyasi, diplomatik ve güvenlik sınırlarını her türlü dış projeye açarken, silah ve savaşçı kaçakçılığına, mezhep çatışmalarını 24 saat boyunca körükleyen kışkırtma kampanyalarına göz yuman güçsüz ve kırılgan bir devlet var.

Tarafsızlık seçeneği gerçek çözümdür

Bugün yaşananlar, tarafsız olmamanın doğrudan bir sonucudur. Tarafsızlığı benimsemeyen ülkeler savaş alanlarına dönüşürler. Sloganlar mezhepsel ve bölgesel çatışmaların bahanesi haline geldiğinde, herkes bedelini öder.

Tarafsızlık bir lüks değil, ulusal bir zorunluluktur. Tek başına Lübnan'ın bölgesel bataklığa sürüklenmesini engelleyebilir.

Zira İran, Lübnan'ı kurtarmayacaktır.

Ne Suudi Arabistan ne de Katar, milislerin yönettiği bir ülkeyi yeniden inşa etmeyecektir.

Amerika Birleşik Devletleri veya Avrupa da devlet olmayı reddeden bir devleti desteklemek için acele etmeyecektir.

Yıpranmayı durdurmak ve çöküşü önlemek

Lübnan devleti işleri derhal kontrol altına almazsa, daha fazla parçalanmaya doğru gidiyoruz. Lübnan bugün sadece ekonomik çöküşün eşiğinde değil, aynı zamanda daha tehlikeli bir siyasi ve ahlaki çöküşün de ortasında.

İçerideki partiler ile liderlerin, her birinin kendi mezhebine göre, dışarıda şu veya bu tarafı desteklemek için seferber olması kabul edilemez.

Trablus'un, Bekaa'nın veya Güney'in Suriye, İran veya Körfez ülkeleri için vekil çatışma platformları haline gelmesi kabul edilemez.

Her türlü bölücü projeye karşı savunmasız bir ülke olarak kalmamız kabul edilemez.

Bugün ihtiyaç duyulan şey cesur ve egemen bir karar almaktır. Lübnan'ın bir destek arenası haline gelmesini engelleme kararıdır. Siyasi ve sosyal sınırları kontrol etme kararıdır. Lübnan'ın başkalarının savaşları için bir sahne olması değil, her şeyden önce gelmesi kararıdır.

Aksi takdirde bölünme yoldadır ve belki de bu sefer Lübnan diye bir şey kalmayacaktır.